روزبهان ثانی، شرف‌الدین ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها

 

'''شیخ شرف‌الدین ابراهیم بن صدرالدین روزبهان ثانی''' (قرن هشتم)، از عالمان شیراز و نوادگان (نبیره‎های) شیخ [[روزبهان بقلی، روزبهان بن ابی‌نصر|روزبهان بقلی]] بود که به خواهش جمعی از بزرگان شیراز، کتاب «[[تحفة أهل العرفان]]» را در احوال شیخ روزبهان بقلی، از اجدادش، حدود نودوچهار سال پس از وفات وی، نگاشت. او در شعر به «شرف» تخلص می‎کرد.

مؤلف شد الإزار گوید: او واعظ و عالمی فصیح‎زبان بود. در مواضع پدران خویش تذکیر داشت و اخبار می‎گفت و او را رساله‎های ملیح و تراکیب فصیح است. هم اوست که سیرت شیخ روزبهان (بقلی) را نگاشته و آن را به عبارات رایق و اشارات لایق زینت داده و در آن شواهدی از آیات و نظایری از حکایات آورده و به نام «تحفة أهل العرفان في ذكر الشيخ روزبهان» نامیده و هر بابی از آن را به قصیده‎ای معروف به اسم شیخ ختم کرده<ref>ر.ک: همان، ص4-5</ref>.

شیخ شرف‌الدین ابراهیم، ذوق شعری داشت و در شعر به «شرف» تخلص می‎کرد<ref>ر.ک: همان، ص5</ref>.

<references />