خواند‌میر، غیاث‌الدین بن همام‌الدین: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (A-esmaili@noornet.net صفحهٔ خواند میر، غیاث الدین بن همام الدین را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به خواند‌میر، غیاث‌الدین بن همام‌الدین منتقل...)
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۳۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
    <div class="wikiInfo">
    [[پرونده:NUR03237.jpg|بندانگشتی|خواند میر، غیاث‌الدین بن همام‌الدین]]
    [[پرونده:NUR03237.jpg|بندانگشتی|خواند میر، غیاث‌الدین بن همام‌الدین]]
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    |-
    |-
    ! نام!! data-type='authorName'|خواند میر، غیاث‌الدین بن همام‌الدین
    ! نام!! data-type="authorName" |خواند میر، غیاث‌الدین بن همام‌الدین
    |-
    |-
    |نام های دیگر  
    |نام‎های دیگر  
    |data-type='authorOtherNames'| خواجه غایث‌الدین
    | data-type="authorOtherNames" | خواجه غایث‌الدین


    خواجه غیاث‌الدین
    خواجه غیاث‌الدین
    خط ۱۶: خط ۱۶:
    خواند امیر، غیاث‌الدین
    خواند امیر، غیاث‌الدین


    شیرازی ، غیاث‌الدین بن همام‌الدین
    شیرازی، غیاث‌الدین بن همام‌الدین


    خوند میر، غیاث‌الدین
    خوند میر، غیاث‌الدین
    |-
    |-
    |نام پدر  
    |نام پدر  
    |data-type='authorfatherName'|
    | data-type="authorfatherName" |همام‌الدین
    |-
    |-
    |متولد  
    |متولد  
    |data-type='authorbirthDate'|
    | data-type="authorbirthDate" |880 / 881ق
    |-
    |-
    |محل تولد
    |محل تولد
    |data-type='authorBirthPlace'|
    | data-type="authorBirthPlace" |هرات
    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    |data-type='authorDeathDate'|942 هـ.ق
    | data-type="authorDeathDate" |942ق
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    |data-type='authorTeachers'|
    | data-type="authorTeachers" |[[میرخواند، محمد بن خاوندشاه|ميرخواند]]
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    |data-type='authorWritings'|[[تاریخ حبیب السیر فی اخبار افراد بشر]] / نوع اثر: کتاب  / نقش: نويسنده
    | data-type="authorWritings" |[[مآثر الملوک؛ به ضمیمه خاتمه خلاصة الاخبار و قانون همایونی]]
    [[تاریخ حبیب السیر فی اخبار افراد بشر]]


    [[دستور الوزراء: شامل احوال وزرای اسلام تا انقراض تیموریان 914]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
    [[دستور الوزراء]]
    |-class='articleCode'
     
    |کد مولف
    [[رجال کتاب حبیب السیر]]
    |data-type='authorCode'|AUTHORCODE3237AUTHORCODE
    |- class="articleCode"
    |کد مؤلف
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE03237AUTHORCODE
    |}
    |}
    </div>
    </div>
    {{اشتباه نشود|میرخواند}}


    '''سيد غياث‌الدين محمد بن همام‌الدين''' (880-942ق)، ملقب به خواندمير، تاريخ‌نگار ايرانى قرن دهم هجرى است.


    «غياث الدين بن همام الدين»، ملقب به خواندمير، تاريخ‌نگار ايرانى قرن دهم هجرى است.
    == ولادت ==
    وى در سال 880 / 881ق در شهر هرات ولادت يافت


    وى در سال 880 / 881ق در شهر هرات ولادت يافت و در همان شهر به تحصيل علوم متداول زمان؛ يعنى طب، تفسير، شعر، ادب، لغت و تاريخ پرداخت. غياث الدين نواده‌ى دخترى ميرخواند، صاحب «روضة الصفا» است كه در بيشتر آثارش از وى ياد مى‌كند.
    == تحصیلات ==
    در شهر هرات به تحصيل علوم متداول زمان؛ يعنى طب، تفسير، شعر، ادب، لغت و تاريخ پرداخت. غياث‌الدين نواده‌ى دخترى و نیز شاگرد [[میرخواند، محمد بن خاوندشاه|ميرخواند]]، صاحب «[[تاریخ روضة الصفا في سیرة الانبياء و الملوك و الخلفا|روضة الصفا]]» است كه در بيشتر آثارش از وى ياد مى‌كند.  


    او در جوانى به دربار سلطان حسين بايقرا راه يافت و مورد توجه و محبت امير على شيرنوايى قرار گرفت و مدتى عهده‌دار وزارت بديع الزمان، پسر سلطان حسين بود.
    او در جوانى به دربار سلطان حسين بايقرا راه يافت و مورد توجه و محبت امير على شيرنوايى قرار گرفت و مدتى عهده‌دار وزارت بديع‌الزمان، پسر سلطان حسين بود.


    وى در اوايل سال 927ق، تأليف مهم‌ترين كتابش، «حبيب السير فى اخبار افراد البشر» را براى غياث الدين محمد بن يوسف حسينى، از رجال معروف هرات، آغاز كرد، ولى مدتى آشفتگى در اوضاع روزگار به وجود آمد و در تأليف وقفه افتاد. بعدها به دستور حبيب الله ساوجى آن را در سال 930ق، به نام وى به پايان رسانيد.
    وى در اوايل سال 927ق، تأليف مهم‌ترين كتابش، «حبيب السير فى اخبار افراد البشر» را براى غياث‌الدين محمد بن يوسف حسينى، از رجال معروف هرات، آغاز كرد، ولى مدتى آشفتگى در اوضاع روزگار به وجود آمد و در تأليف وقفه افتاد. بعدها به دستور حبيب‌الله ساوجى آن را در سال 930ق، به نام وى به پايان رسانيد.


    وى در سال 935ق، به هندوستان سفر كرد و در آنجا مدتى خدمت بابرشاه و همايون‌شاه كرد.
    وى در سال 935ق، به هندوستان سفر كرد و در آنجا مدتى خدمت بابرشاه و همايون‌شاه كرد.


    او در هندوستان درگذشت و بنا به وصيتش، در دهلى، نزديك قبر نظام الدين اولياء و امير خسرو دفن شد. در تاريخ وفات وى اختلاف نظر است؛ عده‌اى مثل خان‌بابا مشار و صاحب «تاريخ فرشته»، سال مرگ وى را 937ق و 941ق دانسته‌اند، ولى استاد سعيد نفيسى نوشته كه خواندمير در سال 942ق، براى شاعرى ماده‌ى تاريخ سروده، پس سال فوتش بايد اواخر سال 942 باشد.
    == وفات ==
     
    او در هندوستان درگذشت و بنا به وصيتش، در دهلى، نزدیک قبر نظام‌الدين اولياء و [[امیرخسرو دهلوی، خسرو بن محمود|امير خسرو]] دفن شد. در تاريخ وفات وى اختلاف نظر است؛ عده‌اى مثل خان‌بابا مشار و صاحب «تاريخ فرشته»، سال مرگ وى را 937ق و 941ق دانسته‌اند، ولى استاد [[نفیسی، سعید|سعيد نفيسى]] نوشته كه خواندمير در سال 942ق، براى شاعرى ماده‌ى تاريخ سروده، پس سال فوتش بايد اواخر سال 942 باشد.
    == تأليفات ==
     
     
    1. حبيب السير فى اخبار افراد البشر؛
     
    2. آثار الملوك و الانبياء (خلاصه‌ى حبيب السير)؛
     
    3. دستور الوزراء (در ذكر احوال وزراى اسلام تا عهد مؤلف)؛
     
    4. خلاصة الاخبار فى بيان احوال الاخيار (تاريخ عمومى از زمان خلقت تا سال 905ق)؛
     
    5. مآثر الملوك (كلام پادشاهان و پيشوايان دين و حكيمان)؛
     
    6. نامه‌ى نامى (مجموعه‌اى از منشآت ديوانى وى)؛
     
    7. منتخب تاريخ وصاف؛


    8. تكمله روضة الصفا.
    == آثار ==
    {{ستون-شروع|2}}
    # حبيب السير فى اخبار افراد البشر؛
    # آثار الملوك و الانبياء (خلاصه‌ى حبيب السير)؛
    # دستور الوزراء (در ذكر احوال وزراى اسلام تا عهد مؤلف)؛
    # خلاصة الاخبار فى بيان احوال الاخيار (تاريخ عمومى از زمان خلقت تا سال 905ق)؛
    # مآثر الملوك (كلام پادشاهان و پيشوايان دين و حكيمان)؛
    # نامه‌ى نامى (مجموعه‌اى از منشآت ديوانى وى)؛
    # منتخب تاريخ وصاف؛
    # تكمله روضة الصفا.
    {{پایان}}


    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}


    == وابسته‌ها ==
    [[مآثر الملوک؛ به ضمیمه خاتمه خلاصة الاخبار و قانون همایونی]]  
    [[مآثر الملوک؛ به ضمیمه خاتمه خلاصة الاخبار و قانون همایونی]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده


    [[تاریخ حبیب السیر فی اخبار افراد بشر]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
    [[تاریخ حبیب السیر فی اخبار افراد بشر]]


    [[دستور الوزراء]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
    [[خلاصة الأخبار في بيان احوال الأخيار]]  


    [[رجال کتاب حبیب السیر]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
    [[دستور الوزراء]]  


    [[مكارم الاخلاق، شرح احوال و زندگاني امير علي شير نوايي]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
    [[رجال کتاب حبیب السیر]]  


    [[دستور الوزراء]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
    [[مكارم الاخلاق]]  


    [[تاریخ حبیب السیر]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
    [[دستور الوزراء]]


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۹ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۰

    خواند میر، غیاث‌الدین بن همام‌الدین
    نام خواند میر، غیاث‌الدین بن همام‌الدین
    نام‎های دیگر خواجه غایث‌الدین

    خواجه غیاث‌الدین

    خوندمیر

    غیاث‌الدین خوندمیر

    خواند امیر، غیاث‌الدین

    شیرازی، غیاث‌الدین بن همام‌الدین

    خوند میر، غیاث‌الدین

    نام پدر همام‌الدین
    متولد 880 / 881ق
    محل تولد هرات
    رحلت 942ق
    اساتید ميرخواند
    برخی آثار مآثر الملوک؛ به ضمیمه خاتمه خلاصة الاخبار و قانون همایونی

    تاریخ حبیب السیر فی اخبار افراد بشر

    دستور الوزراء

    رجال کتاب حبیب السیر

    کد مؤلف AUTHORCODE03237AUTHORCODE

    سيد غياث‌الدين محمد بن همام‌الدين (880-942ق)، ملقب به خواندمير، تاريخ‌نگار ايرانى قرن دهم هجرى است.

    ولادت

    وى در سال 880 / 881ق در شهر هرات ولادت يافت

    تحصیلات

    در شهر هرات به تحصيل علوم متداول زمان؛ يعنى طب، تفسير، شعر، ادب، لغت و تاريخ پرداخت. غياث‌الدين نواده‌ى دخترى و نیز شاگرد ميرخواند، صاحب «روضة الصفا» است كه در بيشتر آثارش از وى ياد مى‌كند.

    او در جوانى به دربار سلطان حسين بايقرا راه يافت و مورد توجه و محبت امير على شيرنوايى قرار گرفت و مدتى عهده‌دار وزارت بديع‌الزمان، پسر سلطان حسين بود.

    وى در اوايل سال 927ق، تأليف مهم‌ترين كتابش، «حبيب السير فى اخبار افراد البشر» را براى غياث‌الدين محمد بن يوسف حسينى، از رجال معروف هرات، آغاز كرد، ولى مدتى آشفتگى در اوضاع روزگار به وجود آمد و در تأليف وقفه افتاد. بعدها به دستور حبيب‌الله ساوجى آن را در سال 930ق، به نام وى به پايان رسانيد.

    وى در سال 935ق، به هندوستان سفر كرد و در آنجا مدتى خدمت بابرشاه و همايون‌شاه كرد.

    وفات

    او در هندوستان درگذشت و بنا به وصيتش، در دهلى، نزدیک قبر نظام‌الدين اولياء و امير خسرو دفن شد. در تاريخ وفات وى اختلاف نظر است؛ عده‌اى مثل خان‌بابا مشار و صاحب «تاريخ فرشته»، سال مرگ وى را 937ق و 941ق دانسته‌اند، ولى استاد سعيد نفيسى نوشته كه خواندمير در سال 942ق، براى شاعرى ماده‌ى تاريخ سروده، پس سال فوتش بايد اواخر سال 942 باشد.

    آثار

    1. حبيب السير فى اخبار افراد البشر؛
    2. آثار الملوك و الانبياء (خلاصه‌ى حبيب السير)؛
    3. دستور الوزراء (در ذكر احوال وزراى اسلام تا عهد مؤلف)؛
    4. خلاصة الاخبار فى بيان احوال الاخيار (تاريخ عمومى از زمان خلقت تا سال 905ق)؛
    5. مآثر الملوك (كلام پادشاهان و پيشوايان دين و حكيمان)؛
    6. نامه‌ى نامى (مجموعه‌اى از منشآت ديوانى وى)؛
    7. منتخب تاريخ وصاف؛
    8. تكمله روضة الصفا.

    وابسته‌ها