درعی، محمد مکی بن موسی: تفاوت میان نسخه‌ها
Fgarnezadeh (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه | عنوان = درعی، محمد مکی | تصویر = NUR00000.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = ابوعبداللّه محمد مکی بن موسی بن محمد درع | نام‌های دیگر = | لقب = درعی | تخلص = | نسب = | نام پدر = | ولادت = | محل تولد = درعه | کشور تولد = |...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'درعی (ابهام زدایی)' به 'درعی (ابهام‌زدایی)') |
||
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
| نام کامل = ابوعبداللّه محمد مکی بن موسی بن محمد | | نام کامل = ابوعبداللّه محمد مکی بن موسی بن محمد درعی | ||
| نام‌های دیگر = | | نام‌های دیگر = | ||
| لقب = درعی | | لقب = درعی | ||
| تخلص = | | تخلص = | ||
| نسب = | | نسب = | ||
| نام پدر = | | نام پدر = موسی | ||
| ولادت = | | ولادت = | ||
| محل تولد = درعه | | محل تولد = درعه | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
| علایق پژوهشی = | | علایق پژوهشی = | ||
| سبک نوشتاری = | | سبک نوشتاری = | ||
| آثار = | | آثار = الدرر المرصعة باخبار اعیان درعة، البرق الماطر فی شرح النسیم العاطر، طلعة الدعة فی تاریخ وادی درعة | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
| امضا = | | امضا = | ||
| کد مؤلف = AUTHORCODE.....AUTHORCODE | | کد مؤلف = AUTHORCODE.....AUTHORCODE | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|درعی (ابهام‌زدایی)}} | |||
'''ابوعبداللّه محمد مکی بن موسی بن محمد درعی''' (زنده در 1180ق/1766م)، مورخ و مؤلف. <ref>یوسفی اشکوری، حسن، ج5، ص 16</ref>. | |||
==خاندان== | ==خاندان== | ||
وی از خاندان ابن ناصر است. ابن ناصر، عنوان افراد خاندانی از عالمان و صوفیان شاذلی و فقیهان مالکی سده‌های 10-13ق/16-19م در مغرب است. ناصر نام یکی از نیاکان این خاندان است. اینان که اصلاً عرب‌نژاد بودند، از حجاز به مصر رفته، سپس در سده 5ق/11م وارد مغرب شدند. به گفته‌ی سلاوی که خود از این خاندان است، نسب آنان به عبداللّه بن جعفر بن ابی‌طالب می‌رسد و به همین سبب به جعفری زینبی نیز شهرت دارند، چنانکه به دَرعی نیز مشهورند، زیرا غالب آنان در درعه، شهری در نزدیکی سجلماسه می‌زیستند. شخصیتهای متأخر این خاندان بیشتر به سلاوی شهرت دارند. <ref>رک: همان، ص 15</ref>. | وی از خاندان ابن ناصر است. ابن ناصر، عنوان افراد خاندانی از عالمان و صوفیان شاذلی و فقیهان مالکی سده‌های 10-13ق/16-19م در مغرب است. ناصر نام یکی از نیاکان این خاندان است. اینان که اصلاً عرب‌نژاد بودند، از حجاز به مصر رفته، سپس در سده 5ق/11م وارد مغرب شدند. به گفته‌ی سلاوی که خود از این خاندان است، نسب آنان به عبداللّه بن جعفر بن ابی‌طالب می‌رسد و به همین سبب به جعفری زینبی نیز شهرت دارند، چنانکه به دَرعی نیز مشهورند، زیرا غالب آنان در درعه، شهری در نزدیکی سجلماسه می‌زیستند. شخصیتهای متأخر این خاندان بیشتر به سلاوی شهرت دارند. <ref>رک: همان، ص 15</ref>. | ||
| خط ۶۰: | خط ۵۸: | ||
# طلعة الدعة فی تاریخ وادی درعة. احتمالاً نسخه‌ای از آن در یک کتابخانه شخصی در رباط موجود است. | # طلعة الدعة فی تاریخ وادی درعة. احتمالاً نسخه‌ای از آن در یک کتابخانه شخصی در رباط موجود است. | ||
# فتح الملک الناصر فی اجازة مرویات بنی‌ناصر، که نسخه‌ای از آن در کتابخانه احمدیه نگهداری می‌شود، زرکلی نیز نسخه‌ای از آن را در رباط معرفی کرده است. | # فتح الملک الناصر فی اجازة مرویات بنی‌ناصر، که نسخه‌ای از آن در کتابخانه احمدیه نگهداری می‌شود، زرکلی نیز نسخه‌ای از آن را در رباط معرفی کرده است. | ||
# البرق الماطر فی شرح النسیم العاطر. چنانکه خود گوید آن را در شرح قصیده موسوم به النسیم العاطر فی مدح القطب ابی‌العباس بن ناصر اثر احمد بن موسی ( | # البرق الماطر فی شرح النسیم العاطر. چنانکه خود گوید آن را در شرح قصیده موسوم به النسیم العاطر فی مدح القطب ابی‌العباس بن ناصر اثر احمد بن موسی (متوفای 1156ق/1743م) نوشته است. | ||
# یک قصیده بائیه نیز به او نسبت داده‌اند. از دو اثر اخیر نشانی در دست نیست.<ref>رک: همان، ص 16</ref>. | # یک قصیده بائیه نیز به او نسبت داده‌اند. از دو اثر اخیر نشانی در دست نیست.<ref>رک: همان، ص 16</ref>. | ||
| خط ۷۳: | خط ۷۱: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 اردیبهشت 1402]] | ||
[[رده:فاقد کد پدیدآور]] | [[رده:فاقد کد پدیدآور]] | ||
[[رده:مقالات نوشته شده فروردین 1402 فاضل گرنه‌زاده]] | [[رده:مقالات نوشته شده فروردین 1402 فاضل گرنه‌زاده]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۳۸
| درعی، محمد مکی | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | ابوعبداللّه محمد مکی بن موسی بن محمد درعی |
| لقب | درعی |
| نام پدر | موسی |
| محل تولد | درعه |
| محل زندگی | درعه |
| رحلت | 1180ق |
| اطلاعات علمی | |
| برخی آثار | الدرر المرصعة باخبار اعیان درعة، البرق الماطر فی شرح النسیم العاطر، طلعة الدعة فی تاریخ وادی درعة |
برای دیگر کاربردها، درعی (ابهام‌زدایی) را ببینید.
ابوعبداللّه محمد مکی بن موسی بن محمد درعی (زنده در 1180ق/1766م)، مورخ و مؤلف. [۱].
خاندان
وی از خاندان ابن ناصر است. ابن ناصر، عنوان افراد خاندانی از عالمان و صوفیان شاذلی و فقیهان مالکی سده‌های 10-13ق/16-19م در مغرب است. ناصر نام یکی از نیاکان این خاندان است. اینان که اصلاً عرب‌نژاد بودند، از حجاز به مصر رفته، سپس در سده 5ق/11م وارد مغرب شدند. به گفته‌ی سلاوی که خود از این خاندان است، نسب آنان به عبداللّه بن جعفر بن ابی‌طالب می‌رسد و به همین سبب به جعفری زینبی نیز شهرت دارند، چنانکه به دَرعی نیز مشهورند، زیرا غالب آنان در درعه، شهری در نزدیکی سجلماسه می‌زیستند. شخصیتهای متأخر این خاندان بیشتر به سلاوی شهرت دارند. [۲].
زندگانی
از زندگی او اطلاع چندانی در دست نیست. همین اندازه گفته‌اند که اهل درعه بود و مدتی در مراکش اقامت داشت. در 1158ق/1745م در فاس بود و سپس به مکناس رفت.
آثار
آثار وی بدین قرار است:
- الدرر المرصعة باخبار اعیان درعة، یا کشف الروعة فی‌التعریف بصلحاء درعة، که در 1152ق از نوشتن آن فارغ شد. نسخه‌ای از آن در رباط و نسخ دیگری نزد کسانی از مغربیان وجود دارد.
- الروض الزاهر فی التعریف بالشیخ الحسین و اتباعه السادات الاکابر. نسخه‌ای از آن در کتابخانه احمدیه در مراکش موجود است.
- الریاحین الوردیة فی الرحلة المراکشیة. نسخه‌ای از آن در همان کتابخانه و نسخه‌ای دیگر در کتابخانه جلاوی پاشا در مراکش موجود است.
- طلعة الدعة فی تاریخ وادی درعة. احتمالاً نسخه‌ای از آن در یک کتابخانه شخصی در رباط موجود است.
- فتح الملک الناصر فی اجازة مرویات بنی‌ناصر، که نسخه‌ای از آن در کتابخانه احمدیه نگهداری می‌شود، زرکلی نیز نسخه‌ای از آن را در رباط معرفی کرده است.
- البرق الماطر فی شرح النسیم العاطر. چنانکه خود گوید آن را در شرح قصیده موسوم به النسیم العاطر فی مدح القطب ابی‌العباس بن ناصر اثر احمد بن موسی (متوفای 1156ق/1743م) نوشته است.
- یک قصیده بائیه نیز به او نسبت داده‌اند. از دو اثر اخیر نشانی در دست نیست.[۳].
پانویس
منابع مقاله
یوسفی اشکوری، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374.