خلیلی، جعفر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'خلیلی (ابهام زدایی)' به 'خلیلی (ابهامزدایی)') |
||
(۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" | | | data-type="authorWritings" |[[مکه و مدینه از دیدگاه جهانگردان اروپایی]] | ||
موسوعة العتبات المقدسة | |||
الحكومة العالمية المثلى | |||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
خط ۳۱: | خط ۳۵: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر| خلیلی (ابهامزدایی)}} | |||
'''جعفر خلیلی''' (1904-1985م)، داستاننویس و روزنامهنگار عراقی ایرانیتبار. | '''جعفر خلیلی''' (1904-1985م)، داستاننویس و روزنامهنگار عراقی ایرانیتبار. [[موسوعة العتبات المقدسة]] از آثار اوست. | ||
== | ==ولادت== | ||
جعفر خلیلی، در سال 1322ق، در نجف اشرف متولد شد. پدرش اسد خلیلی از دانشمندان علوم دینی و ادیبان روزگار خود و همچنین آشنا به نجوم و علوم پزشکی قدیم و نیز از استادان بنام منطق بشمار میآمد. پدربزرگش شیخ علی خلیلی و عموی پدرش حاج میرزا حسین خلیلی تهرانی بود که پس از میرزای شیرازی مرجعیت شیعه را برعهده داشت. مادرش از اهالی رودسر و از سادات منسوب به صفویه بود. | جعفر خلیلی، در سال 1322ق، در نجف اشرف متولد شد. پدرش اسد خلیلی از دانشمندان علوم دینی و ادیبان روزگار خود و همچنین آشنا به نجوم و علوم پزشکی قدیم و نیز از استادان بنام منطق بشمار میآمد. پدربزرگش شیخ علی خلیلی و عموی پدرش حاج میرزا حسین خلیلی تهرانی بود که پس از میرزای شیرازی مرجعیت شیعه را برعهده داشت. مادرش از اهالی رودسر و از سادات منسوب به صفویه بود. | ||
== | ==تحصیلات== | ||
جعفر از چهار سالگی به کسب دانش روی آورد و با تدبیر پدرش به مدرسه علویه نجف، از مدارس مشهور آن روزگار پیوست. او در این مدرسه با زبانهای انگلیسی و فرانسوی تا حدودی آشنا شد. جعفر علاوه بر خواندن و آموختن قرآن و کتابهای صرف و نحو و منطق، به مطالعه کتابهای [[كلیله و دمنه (بوستان کتاب)|کلیله و دمنه]] و هزارویکشب و نیز خواندن آثار شاعران فارسیزبان همچون حافظ و سعدی، اهتمام بسیار ورزید. جعفر به اشعار بشار بن برد، ابوالعلاء | جعفر از چهار سالگی به کسب دانش روی آورد و با تدبیر پدرش به مدرسه علویه نجف، از مدارس مشهور آن روزگار پیوست. او در این مدرسه با زبانهای انگلیسی و فرانسوی تا حدودی آشنا شد. جعفر علاوه بر خواندن و آموختن قرآن و کتابهای صرف و نحو و منطق، به مطالعه کتابهای [[كلیله و دمنه (بوستان کتاب)|کلیله و دمنه]] و هزارویکشب و نیز خواندن آثار شاعران فارسیزبان همچون حافظ و سعدی، اهتمام بسیار ورزید. جعفر به اشعار بشار بن برد، [[ابوالعلاء معری]]، ابونواس و خیام علاقه بسیار داشت. او همچنین ترجمه فارسی داستانهای دکامرون اثر بوکاتچو، نویسنده ایتالیایی را مطالعه میکرد. اشتیاق بسیار او به داستانهای پیامبران در قرآن کریم و کتاب مقدس سبب پیدایش انگیزه و علاقه او به داستاننویسی و نگارش درباره فن داستان شد. خلیلی با مطالعه کتابهای ادبی و تاریخ و دیوانهای شعری توان ادبی خود را افزایش داد. او از خردسالی به سرودن شعر پرداخت و پیش از آنکه به نثر روی آورد، طبع خود را در شعر آزمود. او برای شعر آزاد ارزش چندانی قائل نبود. در پیشرفت علمی و ادبی و رشد فکری جعفر، پدر و برادرش، عباس خلیلی بسیار مؤثر بودند. | ||
==فعالیتها== | ==فعالیتها== | ||
خط ۵۵: | خط ۵۹: | ||
# علی هامش الثورة العراقية؛ | # علی هامش الثورة العراقية؛ | ||
# القصة العراقية قديماً و حديثاً؛ | # القصة العراقية قديماً و حديثاً؛ | ||
# نفحات من خمائل الأدب | # نفحات من خمائل الأدب الفارسی؛ | ||
# موسوعة العتبات المقدسة؛ | # موسوعة العتبات المقدسة؛ | ||
# هكذا عرفتهم؛ | # هكذا عرفتهم؛ | ||
# أعلام الأدب العربي المعاصر<ref>ر.ک: همان</ref>. | # أعلام الأدب العربي المعاصر<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
==پانویس == | |||
<references/> | |||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
طهماسبی، عظیم، «دانشنامه جهان اسلام» (بنیاد دائرةالمعارف اسلامی)، ج16، مدخل خلیلی، جعفر، | [https://rch.ac.ir/article/Details?id=8766 طهماسبی، عظیم، «دانشنامه جهان اسلام» (بنیاد دائرةالمعارف اسلامی)، ج16، مدخل خلیلی، جعفر،] | ||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
[[مکه و مدینه از دیدگاه جهانگردان اروپایی]] | |||
[[موسوعة العتبات المقدسة]] | |||
[[الحكومة العالمية المثلى]] | |||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده: | [[رده:داستاننویسان]] | ||
[[رده:مورّخان]] |
نسخهٔ کنونی تا ۶ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۵۲
نام | |
---|---|
نامهای دیگر | |
نام پدر | اسد خلیلی |
متولد | 1904م |
محل تولد | نجف اشرف |
رحلت | دوم فوریه 1985م |
اساتید | |
برخی آثار | مکه و مدینه از دیدگاه جهانگردان اروپایی
موسوعة العتبات المقدسة الحكومة العالمية المثلى |
کد مؤلف | AUTHORCODE02898AUTHORCODE |
جعفر خلیلی (1904-1985م)، داستاننویس و روزنامهنگار عراقی ایرانیتبار. موسوعة العتبات المقدسة از آثار اوست.
ولادت
جعفر خلیلی، در سال 1322ق، در نجف اشرف متولد شد. پدرش اسد خلیلی از دانشمندان علوم دینی و ادیبان روزگار خود و همچنین آشنا به نجوم و علوم پزشکی قدیم و نیز از استادان بنام منطق بشمار میآمد. پدربزرگش شیخ علی خلیلی و عموی پدرش حاج میرزا حسین خلیلی تهرانی بود که پس از میرزای شیرازی مرجعیت شیعه را برعهده داشت. مادرش از اهالی رودسر و از سادات منسوب به صفویه بود.
تحصیلات
جعفر از چهار سالگی به کسب دانش روی آورد و با تدبیر پدرش به مدرسه علویه نجف، از مدارس مشهور آن روزگار پیوست. او در این مدرسه با زبانهای انگلیسی و فرانسوی تا حدودی آشنا شد. جعفر علاوه بر خواندن و آموختن قرآن و کتابهای صرف و نحو و منطق، به مطالعه کتابهای کلیله و دمنه و هزارویکشب و نیز خواندن آثار شاعران فارسیزبان همچون حافظ و سعدی، اهتمام بسیار ورزید. جعفر به اشعار بشار بن برد، ابوالعلاء معری، ابونواس و خیام علاقه بسیار داشت. او همچنین ترجمه فارسی داستانهای دکامرون اثر بوکاتچو، نویسنده ایتالیایی را مطالعه میکرد. اشتیاق بسیار او به داستانهای پیامبران در قرآن کریم و کتاب مقدس سبب پیدایش انگیزه و علاقه او به داستاننویسی و نگارش درباره فن داستان شد. خلیلی با مطالعه کتابهای ادبی و تاریخ و دیوانهای شعری توان ادبی خود را افزایش داد. او از خردسالی به سرودن شعر پرداخت و پیش از آنکه به نثر روی آورد، طبع خود را در شعر آزمود. او برای شعر آزاد ارزش چندانی قائل نبود. در پیشرفت علمی و ادبی و رشد فکری جعفر، پدر و برادرش، عباس خلیلی بسیار مؤثر بودند.
فعالیتها
جعفر در فعالیتهای سیاسی شرکت داشت و به چاپ و انتشار روزنامهها و جراید مختلفی همت گماشت که برخی از آنها عبارتند از: هفتهنامه الفجر الصادق که در سال 1309ش/1930ق، در نجف به چاپ رسید؛ روزنامه الراعي که در سال 1313ش/ 1934ق، منتشر و یک سال بعد توقیف شد و جعفر خلیلی نیز از طرف حکومت تحت پیگرد قانونی قرار گرفت و روزنامه سیاسی الهاتف که انتشار آن در سال 1304ش/1925ق، در نجف آغاز شد و در سال 1327ش/1948ق، به بغداد انتقال یافت و شش سال بعد توقیف شد. روزنامههای مذکور، بهویژه الهاتف تأثیر ارزنده و بسزایی بر ادبا و شاعران بزرگ جهان عرب برجای نهادند. در این روزنامه بسیاری از آثار زنان شاعر و ادیب تأیید و تشویق میشد. خلیلی معتقد بود که عراق در نگارش و ثبت داستان عربی پیشاهنگ است.
هجرت
جعفر در 1358ش/1980م، عراق را ترک کرد و در عمان ساکن شد.
وفات
وی در 1363ش/1985م، به دبی مسافرت کرد و در آنجا از دنیا رفت و در همان جا به خاک سپرده شد[۱].
آثار
ویژگی کلی آثار خلیلی، گستردگی موضوع، وسعت نظر و شکل دائرةالمعارفی آنهاست. جان توماس هامل در رساله دکتری خود در دانشگاه میشیگان به جعفر خلیلی و تأثیر او در داستاننویسی جدید در عراق پرداخته است. برخی از آثار مهم او عبارتند از:
- الضائع؛
- جغرافية البلاد العربية؛
- علی هامش الثورة العراقية؛
- القصة العراقية قديماً و حديثاً؛
- نفحات من خمائل الأدب الفارسی؛
- موسوعة العتبات المقدسة؛
- هكذا عرفتهم؛
- أعلام الأدب العربي المعاصر[۲].
پانویس
منابع مقاله
طهماسبی، عظیم، «دانشنامه جهان اسلام» (بنیاد دائرةالمعارف اسلامی)، ج16، مدخل خلیلی، جعفر،