۱۱۱٬۵۱۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURگزیده‌ای از سروده‌های رابیندرانات تاگورJ1.jpg | عنوان =گزیده‌ای از سروده‌های رابیندرانات تاگور | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = تاگور، رابیندرانات (نویسنده) عاصمی، شیرین (به کوشش) مجتبایی، فتح...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''گزیده‌ای از سروده‌های رابیندرانات تاگور''' تألیف رابیندرانات | '''گزیده‌ای از سروده‌های رابیندرانات تاگور''' تألیف [[رابیندرانات تاگور]]، با ترجمه و مقدمه [[مجتبایی، فتح‌الله|فتح‌الله مجتبایی]]، به کوشش [[شیرین عاصمی]]؛ آنچه در این کتاب آمده، گزیده‌ای است از سروده‌های [[رابیندرانات تاگور]]، شاعر و متفکر بزرگ هندی که آثارش در دوران نهضت‌های آزادی‌طلبی هند شهرت جهانی یافت و در تحول فکری و فرهنگی مردمان آن سرزمین و در بازیافت هویت ملی و ایجاد حس خودشناسی آنان سهمی بزرگ و ماندگار داشت. | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
رابیندرانات تاگور شاعر بزرگ هند در ششم ماه مه 1861 در یکی از خانواده‌های معروف کلکته به دنیا آمد. پدر و نیای او هر دو دارای مکنت خانوادگی و اعتبار اجتماعی بودند و در پیشرفت احوال فکری و فرهنگی زادگاه خود سهم بسزایی داشتند. او دوران کودکی را در سایۀ عطوفت پدر و دامان پرمهر مادر به آرامشی پرصفا به‌سر برد. شش‌ساله بود که با اشتیاق بسیار به دبستان رفت؛ ولی دیری نگذشت که از محیط خشک و بی‌روح مدرسه آزرده و از معلمان آنجا گریزان شد. پدرش مردی عاقل و باتجربه بود و به سیروسیاحت شوق فراوان داشت. این بار که عزم سفر به نواحی زیبا و فرحبخش هیمالیا را در سر داشت، رابیندرانات خردسال را با خود همراه کرد تا با جهان بیرون از شهر کلکته آشنا شود و جلوه‌های جمال طبیعت را از نزدیک ببیند. این سفر در روح حساس کودک تأثیر بسیار کرد و او را برای همیشه شیفته و دلدادۀ طبیعت ساخت. آشنایی تاگور با «کالیداسا» بزرگ‌ترین شاعر هند در قرن پنجم میلادی، در این ایام آغاز شد و تأثیر این سخن‌سرای بزرگ بود که روح شاعری و استعدادهای نهفته را در او بیدار کرد. | [[رابیندرانات تاگور]] شاعر بزرگ هند در ششم ماه مه 1861 در یکی از خانواده‌های معروف کلکته به دنیا آمد. پدر و نیای او هر دو دارای مکنت خانوادگی و اعتبار اجتماعی بودند و در پیشرفت احوال فکری و فرهنگی زادگاه خود سهم بسزایی داشتند. او دوران کودکی را در سایۀ عطوفت پدر و دامان پرمهر مادر به آرامشی پرصفا به‌سر برد. شش‌ساله بود که با اشتیاق بسیار به دبستان رفت؛ ولی دیری نگذشت که از محیط خشک و بی‌روح مدرسه آزرده و از معلمان آنجا گریزان شد. پدرش مردی عاقل و باتجربه بود و به سیروسیاحت شوق فراوان داشت. این بار که عزم سفر به نواحی زیبا و فرحبخش هیمالیا را در سر داشت، رابیندرانات خردسال را با خود همراه کرد تا با جهان بیرون از شهر کلکته آشنا شود و جلوه‌های جمال طبیعت را از نزدیک ببیند. این سفر در روح حساس کودک تأثیر بسیار کرد و او را برای همیشه شیفته و دلدادۀ طبیعت ساخت. آشنایی تاگور با «کالیداسا» بزرگ‌ترین شاعر هند در قرن پنجم میلادی، در این ایام آغاز شد و تأثیر این سخن‌سرای بزرگ بود که روح شاعری و استعدادهای نهفته را در او بیدار کرد. | ||
کارهای ادبی تاگور از روزی آغازی شد که مجلۀ «بهاراتی» به مدیریت برادرش انتشار یافت. وی در این مجله افزون بر شعر و داستان، مقالات انتقادی نیز می‌نوشت و سعی داشت مردم هند را با فرهنگ و ادبیات اروپایی آشنا کند. پس از چندی انتشار «ترانه‌های بهانوسینگ» در این مجله شروع و گفته شد این اشعار اخیراً در یک کتابخانۀ قدیمی به دست آمده است و به یکی از شعرای «ویشنوئی» تعلق دارند. تاگور در این اشعار شیوه و سبک شعرای ویشنوئی را چنان استادانه حفظ کرده بود که ادبا و صاحب‌نظران نیز آن را پذیرفتند و یک دانشجوی ادبیات هندی در آلمان در رسالۀ دکتری خود، از بهانوسینگ به نام بزرگ‌ترین شاعر بنگال قدیم یاد کرد. | کارهای ادبی تاگور از روزی آغازی شد که مجلۀ «بهاراتی» به مدیریت برادرش انتشار یافت. وی در این مجله افزون بر شعر و داستان، مقالات انتقادی نیز می‌نوشت و سعی داشت مردم هند را با فرهنگ و ادبیات اروپایی آشنا کند. پس از چندی انتشار «ترانه‌های بهانوسینگ» در این مجله شروع و گفته شد این اشعار اخیراً در یک کتابخانۀ قدیمی به دست آمده است و به یکی از شعرای «ویشنوئی» تعلق دارند. تاگور در این اشعار شیوه و سبک شعرای ویشنوئی را چنان استادانه حفظ کرده بود که ادبا و صاحب‌نظران نیز آن را پذیرفتند و یک دانشجوی ادبیات هندی در آلمان در رسالۀ دکتری خود، از بهانوسینگ به نام بزرگ‌ترین شاعر بنگال قدیم یاد کرد. | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
آنچه در این کتاب آمده، گزیده‌ای است از سروده‌های رابیندرانات تاگور، شاعر و متفکر بزرگ هندی که آثارش در دوران نهضت‌های آزادی‌طلبی هند شهرت جهانی یافت و در تحول فکری و فرهنگی مردمان آن سرزمین و در بازیافت هویت ملی و ایجاد حس خودشناسی آنان سهمی بزرگ و ماندگار داشت. وی اهل شعاردادن نبود و در های‌وهوی‌های سیاسی شرکت نداشت و از موج‌سواران سیاست‌باز هم دوری می‌کرد؛ ولی با انتشار نوشته‌ها و سروده‌هایش و با سخنرانی‌های روشنگر و اثرگذارش در آمریکا و انگلستان و ژاپن نشان داد که هند بزرگ‌تر و مردم هند بیدارتر و هشیارتر از آن‌اند که پذیرای حکومت استعماری بیگانه باشند.<ref> [https://literaturelib.com/books/5227 ر.ک: پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | آنچه در این کتاب آمده، گزیده‌ای است از سروده‌های رابیندرانات تاگور، شاعر و متفکر بزرگ هندی که آثارش در دوران نهضت‌های آزادی‌طلبی هند شهرت جهانی یافت و در تحول فکری و فرهنگی مردمان آن سرزمین و در بازیافت هویت ملی و ایجاد حس خودشناسی آنان سهمی بزرگ و ماندگار داشت. وی اهل شعاردادن نبود و در های‌وهوی‌های سیاسی شرکت نداشت و از موج‌سواران سیاست‌باز هم دوری می‌کرد؛ ولی با انتشار نوشته‌ها و سروده‌هایش و با سخنرانی‌های روشنگر و اثرگذارش در آمریکا و انگلستان و ژاپن نشان داد که هند بزرگ‌تر و مردم هند بیدارتر و هشیارتر از آن‌اند که پذیرای حکومت استعماری بیگانه باشند.<ref> [https://literaturelib.com/books/5227 ر.ک: پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
<references /> | <references /> | ||