یثربی، سید یحیی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ':==' به '==') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| (۳۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR06745.jpg|بندانگشتی|یثربی، یحیی]] | [[پرونده:NUR06745.jpg|بندانگشتی|یثربی، سید یحیی]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |یثربی، سید یحیی | ||
|- | |- | ||
| | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" | | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1321ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |روستاى چراغ‌تپه سفلى از توابع تکاب، استان آذربایجان غربی | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" | | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |[[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبایى]] | ||
[[منتظری، حسینعلی|حسینعلی منتظرى]] | |||
[[سبحانی تبریزی، جعفر|جعفر سبحانى]] | |||
[[شهابی، محمود|شهابی]] | |||
[[زرین‌کوب، عبدالحسین|زرین‌کوب]] | |||
[[ملکشاهی، حسن|ملکشاهی]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[ترجمه و شرح الهیات نجات شیخ الرئیس ابوعلی سینا]] | ||
|-class= | |||
|کد | [[عرفان نظری تحقیقی در سیر تکاملی و اصول و مسایل تصوف]] | ||
|data-type= | |||
[[عیار نقد 2]] | |||
|- class="articleCode" | |||
|کد مؤلف | |||
| data-type="authorCode" |AUTHORCODE06745AUTHORCODE | |||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''سید یحیى یثربى''' (متولد 1321ش)، استاد تمام در رشته فلسفه و کلام اسلامی و عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی تهران، استاد نمونه سال 1383 | |||
== ولادت == | |||
در سال 1321ش در روستاى چراغ‌تپه سفلى از توابع تکاب در آذربایجان غربى متولد شد. | |||
== تحصیلات == | |||
تحصیلات ابتدایى را در مدارس سنتى روستا (مکتب) نزد نزد عزیزالله خسروی زنجانی از سال 1330 تا 1337 فراگرفت و سپس براى تحصیل در حوزه علمیه رهسپار زنجان شد و به تحصیلات علوم مقدماتی علوم اسلامی (صرف و نحو و منطق) پرداخت. | |||
سپس به قم عزیمت کرد و دوره تکمیلى تحصیلات خود را از سال 1337 تا 1346 نزد استادان بزرگى چون [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبایى]]، [[منتظری، حسینعلی|حسینعلی منتظرى]]، جعفر سبحانى، دوزدوزانی، ستوده، مکارم شیرازی، مفتح، سلطانی به پایان برد. | |||
مباحث اصلى این دوره از تحصیلات وى شامل الهیات، فلسفه و عرفان بود که تأثیر مهم و بزرگى در زندگى و تفکر علمى‌اش برجاى گذاشت. | |||
از سال 1344 تحصیل در رشته‌ی فلسفه و حکمت اسلامی را در دانشگاه تهران شروع کرد. شاگردی در محضر اساتید بزرگواری همچون [[شهابی، محمود|شهابی]]، [[زرین‌کوب، عبدالحسین|زرین‌کوب]]، [[ملکشاهی، حسن|ملکشاهی]]، مطهری، جلیلی، صاحب‌الزمانی، آریان‌پور، یزگردی، فلاطوری، حائری، تفضلی، الهی قمشه‌ای، حمیدی شیرازی و... نگاه کنجکاو و مشتاق وی برای آموختن را رنگ و بوی اندیشمندانه و منتقدانه داد. | |||
و موفق به اخذ دکتراى فلسفه و حکمت اسلامى شد. این دوره از دانش خود را در سال‌هاى 1344 تا 1360 در دانشگاه الهیات دانشگاه تهران گذراند. | |||
ضمن این که از سال 1350 تا 1361 در دبیرستان‌ها و مراکز تربیت معلم شهرهاى زنجان، بوکان و شاهین دژ مشغول تدریس بود، از سال 1362 هم در گروه فلسفه دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز آغاز به کار کرد و 10 سال به تدریس در این دانشگاه ادامه داد. | |||
این فعالیت سال‌ها ادامه داشت تا این که سال 1377 در گروه فلسفه دانشکده ادبیات دانشگاه [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبایى]] به تدریس مشغول شد که تاکنون این فعالیت ادامه دارد. وى علاوه بر تدریس در مراکز مهم دانشگاهى، سمت‌هاى اجرایى متعددى را برعهده داشته است. | |||
از جمله این سمت‌ها رئیس گروه فلسفه دانشگاه تبریز از سال 1367 تا 1372، رئیس دانشکده الهیات دانشگاه تربیت معلم تبریز از سال 1370 تا 1372، رئیس دانشگاه کردستان از سال 1373 تا 1377، و رئیس پژوهشکده حکمت و فلسفه پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامى از سال 1378 | |||
دکتر یثربی که از همان ابتدا ذهن خود را وقف یاد گرفتن و فهمیدن فلسفه، منطق، معرفت‌شناسی، عرفان و دین‌شناسی کرده بود، از سال 1357 به مدت حدود چهل سال به تدریس و پرورش شاگردان بسیاری پرداخت و پس از بازنشستگی نیز کار خود را ادامه داده، دست به نقد اوضاع سیاسی و اجتماعی ایران و جهان اسلام زده و در راستای از بین بردن جهل و جمود فکری جامعه تلاش کرده است. | |||
از | از نظر دکتر یثربی، تحول در زندگی سیاسی و اجتماعی افراد جز با تحول در علوم انسانی ممکن نیست و چنین تحولی نیز باید از منطق، فلسفه و معرفت‌شناسی آغاز گردد. این آغاز جز با نقد سنت موجود امکان ندارد. بنابراین، وی نقد و نقدپذیری را راهگشای تحول جامعه می‌داند.<ref>[https://yasrebi.org/fa/biography ر.ک: وبگاه شخصی دکتر یحیی یثربی]</ref> | ||
== آثار== | == آثار== | ||
{{ستون-شروع|2}} | |||
# فلسفه برای همگان | |||
# روشن اندیشی و روشنفکری | |||
# تفسیر روز (تفسیر عقلی کاربردی قرآن در هفت جلد) | |||
# آب طربناک | |||
# فلسفه خرافات | |||
# محمد پیام آور صلح و آزادی | |||
# حکمت متعالیه | |||
# فلسفه امامت | |||
# روشن اندیشی و روشن فکری | |||
# نقد غزالی | |||
# فریب سراب | |||
# فلسفه چیست؟ | |||
# فلسفه‌ی مشاء | |||
# عرفان و شریعت | |||
# عیار نقد2 | |||
# زبانه‌ی شمس و زبان مولوی | |||
# عرفان عملی | |||
# پژوهشی در نسبت دین و عرفان | |||
# اسرار مرگ | |||
# از راه تا راز | |||
# تاریخ تحلیلی - انتقادی فلسفه اسلامی | |||
# قلندر و قلعه | |||
# از یقین تا یقین | |||
# صلیب و صلابت<ref>[https://yasrebi.org/fa/books ر.ک: وبگاه دکتر یحیی یثربی]</ref> | |||
{{پایان}} | |||
==پانويس == | |||
<references /> | |||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[ترجمه و شرح الهیات نجات شیخ الرئیس ابوعلی سینا]] | |||
[[عرفان نظری: تحقیقی در سیر تکاملی و اصول و مسائل تصوف]] | |||
[[فلسفه عرفان]] | |||
[[ | |||
[[ | [[عیار نقد 2]] | ||
[[ | [[زبانه شمس و زبان مولوی]] | ||
[[ | [[تاریخ تحلیلی انتقادی فلسفه اسلامی]] | ||
[[ تفسیر روز]] | [[تفسیر روز]] | ||
[[فلسفه | [[فلسفه امامت (تحلیل فلسفی شخصیت و اوصاف امامان)]] | ||
[[ | [[ماجرای غم انگيز روشنفکري در ايران|ماجرای غم انگیز روشنفکری در ایران]] | ||
[[ | [[آب طربناک (تحلیل موضوعی دیوان حافظ)]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:دی (1400)]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۴۵
| نام | یثربی، سید یحیی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | 1321ش |
| محل تولد | روستاى چراغ‌تپه سفلى از توابع تکاب، استان آذربایجان غربی |
| رحلت | |
| اساتید | علامه طباطبایى |
| برخی آثار | ترجمه و شرح الهیات نجات شیخ الرئیس ابوعلی سینا |
| کد مؤلف | AUTHORCODE06745AUTHORCODE |
سید یحیى یثربى (متولد 1321ش)، استاد تمام در رشته فلسفه و کلام اسلامی و عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی تهران، استاد نمونه سال 1383
ولادت
در سال 1321ش در روستاى چراغ‌تپه سفلى از توابع تکاب در آذربایجان غربى متولد شد.
تحصیلات
تحصیلات ابتدایى را در مدارس سنتى روستا (مکتب) نزد نزد عزیزالله خسروی زنجانی از سال 1330 تا 1337 فراگرفت و سپس براى تحصیل در حوزه علمیه رهسپار زنجان شد و به تحصیلات علوم مقدماتی علوم اسلامی (صرف و نحو و منطق) پرداخت.
سپس به قم عزیمت کرد و دوره تکمیلى تحصیلات خود را از سال 1337 تا 1346 نزد استادان بزرگى چون علامه طباطبایى، حسینعلی منتظرى، جعفر سبحانى، دوزدوزانی، ستوده، مکارم شیرازی، مفتح، سلطانی به پایان برد.
مباحث اصلى این دوره از تحصیلات وى شامل الهیات، فلسفه و عرفان بود که تأثیر مهم و بزرگى در زندگى و تفکر علمى‌اش برجاى گذاشت.
از سال 1344 تحصیل در رشته‌ی فلسفه و حکمت اسلامی را در دانشگاه تهران شروع کرد. شاگردی در محضر اساتید بزرگواری همچون شهابی، زرین‌کوب، ملکشاهی، مطهری، جلیلی، صاحب‌الزمانی، آریان‌پور، یزگردی، فلاطوری، حائری، تفضلی، الهی قمشه‌ای، حمیدی شیرازی و... نگاه کنجکاو و مشتاق وی برای آموختن را رنگ و بوی اندیشمندانه و منتقدانه داد.
و موفق به اخذ دکتراى فلسفه و حکمت اسلامى شد. این دوره از دانش خود را در سال‌هاى 1344 تا 1360 در دانشگاه الهیات دانشگاه تهران گذراند.
ضمن این که از سال 1350 تا 1361 در دبیرستان‌ها و مراکز تربیت معلم شهرهاى زنجان، بوکان و شاهین دژ مشغول تدریس بود، از سال 1362 هم در گروه فلسفه دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز آغاز به کار کرد و 10 سال به تدریس در این دانشگاه ادامه داد.
این فعالیت سال‌ها ادامه داشت تا این که سال 1377 در گروه فلسفه دانشکده ادبیات دانشگاه علامه طباطبایى به تدریس مشغول شد که تاکنون این فعالیت ادامه دارد. وى علاوه بر تدریس در مراکز مهم دانشگاهى، سمت‌هاى اجرایى متعددى را برعهده داشته است.
از جمله این سمت‌ها رئیس گروه فلسفه دانشگاه تبریز از سال 1367 تا 1372، رئیس دانشکده الهیات دانشگاه تربیت معلم تبریز از سال 1370 تا 1372، رئیس دانشگاه کردستان از سال 1373 تا 1377، و رئیس پژوهشکده حکمت و فلسفه پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامى از سال 1378
دکتر یثربی که از همان ابتدا ذهن خود را وقف یاد گرفتن و فهمیدن فلسفه، منطق، معرفت‌شناسی، عرفان و دین‌شناسی کرده بود، از سال 1357 به مدت حدود چهل سال به تدریس و پرورش شاگردان بسیاری پرداخت و پس از بازنشستگی نیز کار خود را ادامه داده، دست به نقد اوضاع سیاسی و اجتماعی ایران و جهان اسلام زده و در راستای از بین بردن جهل و جمود فکری جامعه تلاش کرده است.
از نظر دکتر یثربی، تحول در زندگی سیاسی و اجتماعی افراد جز با تحول در علوم انسانی ممکن نیست و چنین تحولی نیز باید از منطق، فلسفه و معرفت‌شناسی آغاز گردد. این آغاز جز با نقد سنت موجود امکان ندارد. بنابراین، وی نقد و نقدپذیری را راهگشای تحول جامعه می‌داند.[۱]
آثار
- فلسفه برای همگان
- روشن اندیشی و روشنفکری
- تفسیر روز (تفسیر عقلی کاربردی قرآن در هفت جلد)
- آب طربناک
- فلسفه خرافات
- محمد پیام آور صلح و آزادی
- حکمت متعالیه
- فلسفه امامت
- روشن اندیشی و روشن فکری
- نقد غزالی
- فریب سراب
- فلسفه چیست؟
- فلسفه‌ی مشاء
- عرفان و شریعت
- عیار نقد2
- زبانه‌ی شمس و زبان مولوی
- عرفان عملی
- پژوهشی در نسبت دین و عرفان
- اسرار مرگ
- از راه تا راز
- تاریخ تحلیلی - انتقادی فلسفه اسلامی
- قلندر و قلعه
- از یقین تا یقین
- صلیب و صلابت[۲]
پانويس