حقائق عن التصوف: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
[[رده:مباحث خاص تصوف و عرفان]] | [[رده:مباحث خاص تصوف و عرفان]] | ||
[[رده:تصوف. سلوک (تعریف تصوف. وجه تسمیه آن، آداب و اعمال)]] | [[رده:تصوف. سلوک (تعریف تصوف. وجه تسمیه آن، آداب و اعمال)]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مهر 1403]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مهر 1403 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مهر 1403 توسط سید محمد رضا موسوی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مهر 1403 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مهر 1403 توسط محسن عزیزی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۳
حقائق عن التصوف | |
---|---|
پدیدآوران | عیسی، عبدالقادر (نويسنده) |
ناشر | عادل عبدالجلیل بترجی |
مکان نشر | سوریه - حلب |
سال نشر | 1428ق - 2007م |
چاپ | 16 |
شابک | - |
موضوع | تصوف - تصوف - آداب و اعمال |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /ع9ح7 288 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
حقائق عن التصوف، تألیف عبدالقادر عیسی (متولد 1338ق)، کتابی در معرفی عقاید و تبیین شیوه و روش صوفیه و ردیهای بر مخالفین ایشان است.
کتاب با شرح حال مؤلف آغاز شده است. نویسنده سپس در مقدمه هدف از نگارش این کتاب را دفاع از تصوف و تشخیص لبّ از پوسته آن و اظهار حق و نابودی باطل، با استناد به کتاب و سنت و اقوال ائمه چهارگانه و فقها و اصولیین و محدثین و بزرگان صوفیه، دانسته است[۱].
مباحث کتاب در پنج باب ارائه شده است. باب اول، به معرفی تصوف اختصاص دارد. نویسنده تعاریف متعددی را ذکر کرده که از آن جمله تعریف ابن عجیبه است: تصوف علمی است که بهواسطه آن کیفیت سلوک به محضر خداوند و تصفیه باطن از رذائل و آراستن آن به انواع فضائل دانسته میشود و ابتدای آن علم و وسطش عمل و آخرش موهبت است[۲].
در باب دوم، مهمترین راههای عملی تصوف برای وصول به رضا و معرفت خداوند مطرح شده است. نویسنده مدعی است که صوفیه شیوه و اسلوب جدیدی ابداع نکرده، بلکه در قول و عمل و اخلاق پیرو رسولالله(ص) بودهاند[۳].
طریق وصول الی الله، موضوع باب سوم است که عبارت از مقامات قلبی، مانند: توبه، محاسبه، خوف و رجا و مراقبه و همچنین صفات خُلقی، مانند: صدق، اخلاص و صبر است که سالک در طریق معرفت ذوقی خداوند به آن آراسته و به مقام احسان که حدی برای مراتبش نیست، واصل میشود[۴].
نویسنده در باب چهارم از محصول و ثمره تصوف سخن گفته است. وی معتقد است که تمامی مقامات پیش از محبت مانند: توبه و صبر و زهد، مقدمه آن است و محبت نهایت مقامات و بالاترین درجات و تمامی مقامات، مانند شوق و انس و رضا ثمره محبت است[۵].
باب پنجم، به برخی مناقشات درباره تصوف اختصاص یافته است. عبدالقادر عیسی، غرضورزی کسانی چون ابن تیمیه نسبت به صوفیه را باطل و بهتان توصیف کرده است[۶].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.