تویسرکانی، سید عبدالغفار: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '==وابسته‌ها== [[' به '==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} [[') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'تویسرکانی (ابهام زدایی)' به 'تویسرکانی (ابهام‌زدایی)') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|تویسرکانی (ابهام‌زدایی)}} | |||
{{کاربردهای دیگر|تویسرکانی ( | |||
'''ميرزا عبدالغفّار تويسركانى''' (متوفای 1319ق- اصفهان)، عالم جليل، جامع علوم معقول و منقول، فرزند عالم فاضل، آقا سيد محمدحسین، از مشاهير علماى اصفهان در اواخر سدۀ سيزدهم و اوايل قرن چهاردهم هجرى از شاگردان حکیم عارف کامل [[قمشه‌ای، محمدرضا|میرزا محمدرضا قمشه‌ای]]. | '''ميرزا عبدالغفّار تويسركانى''' (متوفای 1319ق- اصفهان)، عالم جليل، جامع علوم معقول و منقول، فرزند عالم فاضل، آقا سيد محمدحسین، از مشاهير علماى اصفهان در اواخر سدۀ سيزدهم و اوايل قرن چهاردهم هجرى از شاگردان حکیم عارف کامل [[قمشه‌ای، محمدرضا|میرزا محمدرضا قمشه‌ای]]. | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۲: | ||
1- آقا [[مير سيد حسن مدرس مطلق]] (م 1273)،2- حاج [[ملا حسین على تويسركانى|ملا حسینعلى تويسركانى]] (م 1286) مؤلّف كتاب كشف الأسرار في شرح شرائع الإسلام،3- حاج [[سيد محمد شهشهانى]] مؤلف حاشيه بر رياض و قوانين (م 1289) بهرۀ كامل يافت. و در دانش معقول از حكيم متألّه [[ميرزا حسن نورى]] فرزند حكيم بزرگوار [[نوری، علی بن جمشید|ملا على نورى]] (عطّر الله مضجعَه،م 1246) و حكيم عارف كامل آقا [[قمشه‌ای، محمدرضا|ميرزا رضا قمشه‌اى]] استفاده برده و به تدريس فقه و اصول و اسفار اشتغال داشته و پس از درگذشت حاج محمد جعفر آباده‌اى، در مسجدى واقع در محلۀ‌نيم‌آورد اصفهان كه ايشان اقامۀ جماعت مى‌كرد به اقامۀ جماعت پرداخت. | 1- آقا [[مير سيد حسن مدرس مطلق]] (م 1273)،2- حاج [[ملا حسین على تويسركانى|ملا حسینعلى تويسركانى]] (م 1286) مؤلّف كتاب كشف الأسرار في شرح شرائع الإسلام،3- حاج [[سيد محمد شهشهانى]] مؤلف حاشيه بر رياض و قوانين (م 1289) بهرۀ كامل يافت. و در دانش معقول از حكيم متألّه [[ميرزا حسن نورى]] فرزند حكيم بزرگوار [[نوری، علی بن جمشید|ملا على نورى]] (عطّر الله مضجعَه،م 1246) و حكيم عارف كامل آقا [[قمشه‌ای، محمدرضا|ميرزا رضا قمشه‌اى]] استفاده برده و به تدريس فقه و اصول و اسفار اشتغال داشته و پس از درگذشت حاج محمد جعفر آباده‌اى، در مسجدى واقع در محلۀ‌نيم‌آورد اصفهان كه ايشان اقامۀ جماعت مى‌كرد به اقامۀ جماعت پرداخت. | ||
نامبرده از اخصِّ اصحاب و تلامذۀ مرحوم [[ملا حسینعلى تويسركانى|حاجى تويسركانى]] بوده و از ايشان و عالم جليل آقا [[خوانساری، سید محمدباقر بن زین‌العابدین|سيد محمدباقر خوانسارى]] مؤلّف كتاب [[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنّات]] اجازۀ روايت و اجتهاد گرفته است. و چنانكه [[خوانساری، سید محمدباقر بن زین‌العابدین|صاحب روضات]] در خاتمۀ آن فرموده، با مؤلف كمال معاضدت و همكارى را داشته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/10877/1/188 ر.ک.ناجی اصفهانی، حامد؛ و | نامبرده از اخصِّ اصحاب و تلامذۀ مرحوم [[ملا حسینعلى تويسركانى|حاجى تويسركانى]] بوده و از ايشان و عالم جليل آقا [[خوانساری، سید محمدباقر بن زین‌العابدین|سيد محمدباقر خوانسارى]] مؤلّف كتاب [[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنّات]] اجازۀ روايت و اجتهاد گرفته است. و چنانكه [[خوانساری، سید محمدباقر بن زین‌العابدین|صاحب روضات]] در خاتمۀ آن فرموده، با مؤلف كمال معاضدت و همكارى را داشته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/10877/1/188 ر.ک.ناجی اصفهانی، حامد؛ و دیگران، صص188-189]</ref> | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
| خط ۸۴: | خط ۸۱: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۲۰
| نام | تویسرکانی، عبدالغفار |
|---|---|
| نامهای دیگر | تویسرکانی، عبدالغفار بن محمد حسین |
| نام پدر | سيد محمدحسین |
| متولد | اواخر سدۀ سيزدهم و اوايل قرن چهاردهم هجرى |
| محل تولد | تويسركان |
| رحلت | 1319 ق |
| اساتید | ملا حسینعلى تويسركانى |
| برخی آثار | غنا، موسیقی |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00123AUTHORCODE |
ميرزا عبدالغفّار تويسركانى (متوفای 1319ق- اصفهان)، عالم جليل، جامع علوم معقول و منقول، فرزند عالم فاضل، آقا سيد محمدحسین، از مشاهير علماى اصفهان در اواخر سدۀ سيزدهم و اوايل قرن چهاردهم هجرى از شاگردان حکیم عارف کامل میرزا محمدرضا قمشه‌ای.
ایشان پدر بزرگ سيد احمد تويسركانى هستند.
ولادت
وى در تويسركان در خانواده‌اى روحانى از خاندان سادات شيخ الإسلامى تويسركان ديده به جهان گشود.
تحصیلات
پس از تحصيلات مقدّماتى به حوزۀ علميۀ همدان رفت و از محضر عالم بزرگوار آقا محمدتقى فرزند عالم كامل نبيل، آقا ميرزا عبدالحسين، فرزند وحيد بهبهانى كه اعلم و اكمل آن حوزه بود، استفادۀ بسيار كرد و پس از چندى كه به تدريس و تأليف اشتغال داشت، به اصفهان عزيمت كرد. وى در اصفهان از افادات اساتيد بزرگى مانند:
1- آقا مير سيد حسن مدرس مطلق (م 1273)،2- حاج ملا حسینعلى تويسركانى (م 1286) مؤلّف كتاب كشف الأسرار في شرح شرائع الإسلام،3- حاج سيد محمد شهشهانى مؤلف حاشيه بر رياض و قوانين (م 1289) بهرۀ كامل يافت. و در دانش معقول از حكيم متألّه ميرزا حسن نورى فرزند حكيم بزرگوار ملا على نورى (عطّر الله مضجعَه،م 1246) و حكيم عارف كامل آقا ميرزا رضا قمشه‌اى استفاده برده و به تدريس فقه و اصول و اسفار اشتغال داشته و پس از درگذشت حاج محمد جعفر آباده‌اى، در مسجدى واقع در محلۀ‌نيم‌آورد اصفهان كه ايشان اقامۀ جماعت مى‌كرد به اقامۀ جماعت پرداخت.
نامبرده از اخصِّ اصحاب و تلامذۀ مرحوم حاجى تويسركانى بوده و از ايشان و عالم جليل آقا سيد محمدباقر خوانسارى مؤلّف كتاب روضات الجنّات اجازۀ روايت و اجتهاد گرفته است. و چنانكه صاحب روضات در خاتمۀ آن فرموده، با مؤلف كمال معاضدت و همكارى را داشته است.[۱]
وفات
اين عالم جليل در 22 ربيع الآخر 1319ق در اصفهان درگذشت و در مقبره‌اى كه خاص نامبرده بنا گرديد در تخت فولاد اصفهان مقابل مقبرۀ مرحوم جعفر آباده‌اى مدفون گشت.
آثار
از مؤلَّفات ايشان است:
- تعليقات و حواشى بر شرائع الإسلام
- تعليقات بر مدارک الأحكام
- حواشى و تعليقات بر اسفار
- جراب(كشكول)
- جواهر المعارف
- رسالة في الغناء
- تقريرات درس استاد در فقه و اصول
- روح الإيمان
پانویس
منابع مقاله
- مجموعه آثار حكیم صهبا به همراه زندگی‌نامه عارف الهی آقا محمدرضا قمشه‌ای، ناجی اصفهانی، حامد؛ بهرامی قصرچمی، خلیل؛ قمشه‌ای، محمدرضا بن ابوالقاسم، کانون پژوهش، تهران،1378ش
وابسته‌ها
غنا، موسیقی (جلد دوم، رساله هفدهم، رسالة في الغناء)