۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'قزوینی (ابهام زدایی)' به 'قزوینی (ابهامزدایی)') |
|||
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" |[[ | | data-type="authorWritings" |[[دیوان خواجه شمسالدین محمد حافظ شیرازی (زوار)]] | ||
[[دیوان خواجه شمسالدین محمد حافظ شیرازی (قزوینی -غنی)]] | |||
[[تاریخ بیهق]] | |||
[[تاریخ جهانگشاى جوینى]] | |||
[[عتبة الکتبة: مجموعه مراسلات دیوان سلطان سنجر]] | [[عتبة الکتبة: مجموعه مراسلات دیوان سلطان سنجر]] | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۴: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|قزوینی (ابهامزدایی)}} | |||
'''محمد قزوینى''' (1256-1328ش)، محقق و مورخ معاصر، پژوهشگر تاریخ و فرهنگ | '''محمد قزوینى''' (1256-1328ش)، محقق و مورخ معاصر، پژوهشگر تاریخ و فرهنگ | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۷: | ||
[[سید احمد ادیب پیشاورى]]، شمسالعلما شیخ [[محمدمهدى قزوینى]]، [[عبدالرب آبادى]]، میرزا [[محمدحسین خان اصفهانى]] (متخلص به فروغى و ملقب به ذکاءالملک) نیز از اساتید وى بودهاند. | [[سید احمد ادیب پیشاورى]]، شمسالعلما شیخ [[محمدمهدى قزوینى]]، [[عبدالرب آبادى]]، میرزا [[محمدحسین خان اصفهانى]] (متخلص به فروغى و ملقب به ذکاءالملک) نیز از اساتید وى بودهاند. | ||
وى در سن 26 سالگى، در سال 1283ش به دعوت برادر خود که آن زمان در لندن بود، به اروپا رفت. در لندن، پس از آشنا شدن به طرز کار خاورشناسان، به دعوت پرفسور [[براون، ادوارد گرانویل|ادوارد براون]] و امناى اوقاف گیب، دست به کار تصحیح و انتشار تاریخ جهانگشاى جوینى زد؛ چون بهترین نسخ آن کتاب در کتابخانه ملى پاریس بود. پس از دو سال اقامت در لندن، در ماه ربیع الثانى 1324 به پاریس رفت؛ و از آن تاریخ تا سال 1333ق همیشه در پایتخت فرانسه مقیم بود؛ او در این مدت، به نشر جلد اول تاریخ جهانگشاى جوینى و آماده کردن جلد دوم آن براى چاپ توفیق یافت و ضمناً چند مقاله و رساله درباره ادبیات و تاریخ ایران نوشت و دو سه متن از متون قدیمه فارسى را تصحیح کرد. قزوینى یک سال پس از جنگ جهانى اول، به دعوت [[سید حسن تقىزاده]]، که در برلین سرپرستى کمیته ایرانى آلمان را داشت و در آنجا روزنامه کاوه را منتشر مىساخت، به همراهى حسینقلى خان نواب که به سمت سفیر ایران در آلمان انتخاب شده بود، به آلمان رفت و در 18 ذىالحجه 1333 (27 اکتبر 1915) به برلین رسید و تا چندى پس از پایان جنگ در آن شهر ماند. بعد از خاتمه جنگ در روز 13 دى 1298 (4 ژانویه 1920)، به دعوت میرزا محمدعلى خان فروغى به پاریس برگشت و تصحیح کتبى را که نیمه کاره مانده بود، ازسرگرفت. در این زمان، از سوى وزارت فرهنگ، مبلغى در اختیار او گذاشته شد که از بعضى نسخ خطى نفیس عکسبردارى نموده و به ایران ارسال دارد؛ او جمعاً 16 کتاب عکس گرفت و با مقدمههایى به ایران فرستاد. قزوینى در سال 1318، به علت جنگ جهانى دوم و مشکلاتى که خارجیان مقیم در اروپا گریبانگیر آن شدند، فرانسه را ترک کرد و بعد از سى و شش سال غربت، در مهرماه آن سال، براى اقامت دایم به ایران بازگشت. در ایران نیز اوقات قزوینى پیوسته مصروف مطالعه، تحقیق و تصحیح متون قدیمه بود. | وى در سن 26 سالگى، در سال 1283ش به دعوت برادر خود که آن زمان در لندن بود، به اروپا رفت. در لندن، پس از آشنا شدن به طرز کار خاورشناسان، به دعوت پرفسور [[براون، ادوارد گرانویل|ادوارد براون]] و امناى اوقاف گیب، دست به کار تصحیح و انتشار [[تاریخ جهانگشاى جوینى]] زد؛ چون بهترین نسخ آن کتاب در کتابخانه ملى پاریس بود. پس از دو سال اقامت در لندن، در ماه ربیع الثانى 1324 به پاریس رفت؛ و از آن تاریخ تا سال 1333ق همیشه در پایتخت فرانسه مقیم بود؛ او در این مدت، به نشر جلد اول تاریخ جهانگشاى جوینى و آماده کردن جلد دوم آن براى چاپ توفیق یافت و ضمناً چند مقاله و رساله درباره ادبیات و تاریخ ایران نوشت و دو سه متن از متون قدیمه فارسى را تصحیح کرد. قزوینى یک سال پس از جنگ جهانى اول، به دعوت [[تقیزاده، حسن|سید حسن تقىزاده]]، که در برلین سرپرستى کمیته ایرانى آلمان را داشت و در آنجا روزنامه کاوه را منتشر مىساخت، به همراهى حسینقلى خان نواب که به سمت سفیر ایران در آلمان انتخاب شده بود، به آلمان رفت و در 18 ذىالحجه 1333 (27 اکتبر 1915) به برلین رسید و تا چندى پس از پایان جنگ در آن شهر ماند. بعد از خاتمه جنگ در روز 13 دى 1298 (4 ژانویه 1920)، به دعوت میرزا محمدعلى خان فروغى به پاریس برگشت و تصحیح کتبى را که نیمه کاره مانده بود، ازسرگرفت. در این زمان، از سوى وزارت فرهنگ، مبلغى در اختیار او گذاشته شد که از بعضى نسخ خطى نفیس عکسبردارى نموده و به ایران ارسال دارد؛ او جمعاً 16 کتاب عکس گرفت و با مقدمههایى به ایران فرستاد. قزوینى در سال 1318، به علت جنگ جهانى دوم و مشکلاتى که خارجیان مقیم در اروپا گریبانگیر آن شدند، فرانسه را ترک کرد و بعد از سى و شش سال غربت، در مهرماه آن سال، براى اقامت دایم به ایران بازگشت. در ایران نیز اوقات قزوینى پیوسته مصروف مطالعه، تحقیق و تصحیح متون قدیمه بود. | ||
==ازدواج== | ==ازدواج== | ||
| خط ۸۶: | خط ۹۱: | ||
#یادداشتهاى پراکنده علامه قزوینى در سال 1336ش به کوشش [[افشار، ایرج |ایرج افشار]] در ده جلد منتشر شد که حاوى اطلاعات نفیسى در مورد تاریخ و فرهنگ ایران است. | #یادداشتهاى پراکنده علامه قزوینى در سال 1336ش به کوشش [[افشار، ایرج |ایرج افشار]] در ده جلد منتشر شد که حاوى اطلاعات نفیسى در مورد تاریخ و فرهنگ ایران است. | ||
{{مورخان شیعه}} | |||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[دیوان خواجه شمسالدین محمد حافظ شیرازی (زوار)]] | [[دیوان خواجه شمسالدین محمد حافظ شیرازی (زوار)]] | ||
| خط ۱۰۱: | خط ۱۰۳: | ||
[[تاریخ جهانگشاى جوینى]] | [[تاریخ جهانگشاى جوینى]] | ||
[[تاریخ جهانگشاى جوینى | [[تاریخ جهانگشاى جوینى]] | ||
[[عتبة الکتبة: مجموعه مراسلات دیوان سلطان سنجر]] | [[عتبة الکتبة: مجموعه مراسلات دیوان سلطان سنجر]] | ||
| خط ۱۱۴: | خط ۱۱۶: | ||
[[شد الإزار في حط الأوزار عن زوار المزار]] | [[شد الإزار في حط الأوزار عن زوار المزار]] | ||
[[تذكرة الأولياء]] | [[تذكرة الأولياء]] | ||
| خط ۱۲۸: | خط ۱۲۸: | ||
[[دیوان حافظ بر اساس نسخه قزوینی و خانلری با مقابله نسخهها و شرحهای معتبر همراه با شرح و معنی کامل غزلها و فرهنگ لغات و اصطلاحات]] | [[دیوان حافظ بر اساس نسخه قزوینی و خانلری با مقابله نسخهها و شرحهای معتبر همراه با شرح و معنی کامل غزلها و فرهنگ لغات و اصطلاحات]] | ||
[[بحث در آثار و افکار و احوال حافظ]] | |||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:تیر (1400)]] | [[رده:تیر (1400)]] | ||
[[رده:مورّخان]] | |||
[[رده:مصححان]] | |||