ابن قطان، محمد بن سلیمان: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    خط ۷۴: خط ۷۴:


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 مهر 1403]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مهر 1403 توسط محمد خردمند]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مهر 1403 توسط محمد خردمند]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مهر 1403 توسط محسن عزیزی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مهر 1403 توسط محسن عزیزی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۳

    ابن قطان، محمد بن سلیمان
    NUR15888.jpg
    نام کاملابوالربیع محمد بن سلیمان بن سالم بن قطان
    نام پدرسلیمان
    محل تولدقیروان
    رحلت289ق
    مذهبمالکی
    پیشهفقیه و قاضی
    اطلاعات علمی
    اساتید
    برخی آثارأجوبة

    محمد بن سلیمان بن قطان (متوفای 289ق)، مشهور به «ابن قطان»، فقیه و قاضی قیروانی قرن سوم هجری قمری، است که در زمینه ترویج مذهب فقهی مالکی در قیروان، باجه و صقلیه تأثیر گذاشت.

    نسب و ولادت

    • «ابوالربیع محمد بن سلیمان بن سالم بن قطان»، در قیروان متولد شد. کنیه‌اش «ابوعبدالله» هم گفته شده است. به نام «ابن الکحاله» نیز شناخته می‌شود[۱].

    استادان

    اشتغالات

    • «ابن قطان»، قضاوت مظالم قیروان و آنگاه قضاوت باجه و صقلیه را برعهده گرفت و به‌وسیله او مذهب مالکی در آنجا گسترش یافت.
    • به نظر می‌رسد که «ابوالربیع محمد بن قطان» بعد از گذشت 2 سال از وفات قاضی دولت، یعنی سحنون (۱۶۰-۲۴۰ق) و عزل قاضی مظالم آنجا حبیب بن نصر بن سهل تمیمی و در عهد قاضی دولت سلیمان بن عمران، قضاوت مظالم قیروان را پذیرفت، اما ولایت او بر قضاوت باجه در عهد عبدالله بن طالب و ولایتش بر قضاوت صقلیه در دوره قاضی دولت محمد بن عبدون بود. بر اساس آنچه گذشت، «ابن قطان» کتاب «اجوبه» را با دستور الزامی حکومت برطبق فقه مالکی تنظیم کرده است؛ چه، سلیمان بن عمران حنفی بود یا گرایش‌های حنفی داشت[۲]. در دوره ابن قطان، قیروان مرکز فرهنگی و تمدنی مهمی بود و آثار علمی شرقی و اندلسی قبل از انتشار در اماکن دیگر، در آنجا منتشر می‌شد[۳].

    وفات

    • سرانجام «محمد بن قطان»، در سال 289ق، دار فانی را وداع گفت[۴].

    آثار

    پانویس

    1. ر.ک: القاضي عياض، ج4، ص356
    2. ر.ک: بشينة، ص30
    3. ر.ک: همان، ص33
    4. ر.ک: همان، ص23

    منابع مقاله

    وابسته‌ها