جعفری، محمدزکی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف ')
    جز (جایگزینی متن - 'جعفری (ابهام زدایی)' به 'جعفری (ابهام‌زدایی)')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
     
    (۳۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
    <div class="wikiInfo">
    [[پرونده:NUR07821.jpg|بندانگشتی|جعفری، محمد زکی]]
    [[پرونده:NUR07821.jpg|بندانگشتی|جعفری، محمد زکی]]
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    |-
    |-
    ! نام!! data-type='authorName'|جعفری، محمد زکی
    ! نام!! data-type="authorName" |جعفری، محمد زکی
    |-
    |-
    |نام های دیگر  
    |نام‎های دیگر  
    |data-type='authorOtherNames'|  
    | data-type="authorOtherNames" |  
    |-
    |-
    |نام پدر  
    |نام پدر  
    |data-type='authorfatherName'|
    | data-type="authorfatherName" |
    |-
    |-
    |متولد  
    |متولد  
    |data-type='authorbirthDate'|1351 هـ.ش
    | data-type="authorbirthDate" |11 ماه صفر سال 1393ق برابر با 15 اسفند 1352ش
    |-
    |-
    |محل تولد
    |محل تولد
    |data-type='authorBirthPlace'|
    | data-type="authorBirthPlace" |توتاش از قراى «دره‌صوف»، ولايت سمنگان
    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    |data-type='authorDeathDate'|0 هـ.ق
    | data-type="authorDeathDate" |
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    |data-type='authorTeachers'|
    | data-type="authorTeachers" |[[حجت هاشمی خراسانی، علی|حجت هاشمى خراسانى]]
     
    [[ابوليلى عطار بغدادى]]
     
    [[آيت‌الله شيخ محمداسماعيل محقق فقيه بلخى]]
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    |data-type='authorWritings'|
    | data-type="authorWritings" |[[شرح النظام علی الشافیة]]
    |-class='articleCode'
     
    [[قره الطرف بتبيين قواعد و ابواب الصرف]]
     
    [[المحصول في ايضاح قواعد عروض آل الرسول عليهم‌السلام]]
    |- class="articleCode"
    |کد مؤلف  
    |کد مؤلف  
    |data-type='authorCode'|AUTHORCODE7821AUTHORCODE
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE07821AUTHORCODE
    |}
    |}
    </div>
    </div>
    {{کاربردهای دیگر|جعفری (ابهام‌زدایی)}}
    '''سيد محمدزكى جعفرى''' (متولد 1352ش)، معروف به اديب دره‌صوفى، از علماى قرن سيزده هجرى دره‌صوف، از ولايات سمنگان در افغانستان است.


    == ولادت ==


    «سيد محمدزكى جعفرى»، معروف به اديب دره‌صوفى، از علماى قرن سيزده هجرى دره‌صوف، از ولايات سمنگان در افغانستان است. به منظور آشنايى با اين اديب وارسته، به ذكر مختصرى از شرح حال وى كه در ربيع‌الاول سال 1425ق و به قلم خود او نوشته شده، پرداخته مى‌شود:
    بنا به نوشت پدرش، در يازدهم ماه صفر سال 1393ق، برابر پانزدهم حوت (اسفند) سال 1352ش، در قريه «توتاش» از قراى «دره‌صوف»، ولايت سمنگان افغانستان، به دنيا آمد.<ref>جعفرى، سيد محمدزكى، 1385، ص5</ref>
     
    1. ولادت:
     
    بنا به نوشته مرحوم پدرم، در يازدهم ماه صفر سال 1393ق، برابر پانزدهم حوت (اسفند) سال 1352ش، در قريه «توتاش» از قراى «دره‌صوف»، ولايت سمنگان افغانستان، به دنيا آمدم <ref>جعفرى، سيد محمدزكى، 1385، ص5</ref>.
     
    در اوايل جوانى، به اقتضاى استعداد فطرى و اصرار مرحوم پدر، وارد مدرسه دينيه شده، به تحصيل علوم پرداختم. از آنجا كه اسباب و ابزار لازم براى ادامه تحصيل وجود نداشت و از طرفى هم علاقه بسيار به آن داشتم، با اجازه پدرم به مقصود ادامه به دست آوردن دانش دينى و كسب تخصص در علوم اسلامى، آماده سفر به ايران شدم <ref>همان</ref>.
     
    2. هجرت:
     
    در سال 1410ق، از طريق كشور پاكستان وارد سيستان در ايران شده و از آنجا پس از زيارت عتبه علميه حضرت ثامن الحجج، على بن موسى الرضا(ع)، به شهر قم رفته و مدت پنج سال در حوزه علميه آن، اقامت گزيدم. از همه آن سر كشيده و آخرالامر متوجه شدم اهل قم به متون علوم كه اساس دانش بدان استوار است، اهميت نداده و همگى از اعالى و ادانى، خيال «درس خارج» را بر سر مى‌پرورانند و براى رسيدن به آن، بال و پر مى‌زنند و اين وضع با طبع دانش‌اندوزى من، ناسازگار بود. سرانجام ناچار شدم در سال 1415ق، راهى ديار خراسان شده و در جوار سلطان سرير ارتضا، على بن موسى الرضا(ع)، اقامت گزينم. از اولين روز ورود به حوزه خراسان تاكنون كه اين ترجمه (شرح حال) را مى‌نويسم، مدت يازده سال تمام مى‌گذرد <ref>همان، ص5-6</ref>.
     
    3. ادامه تحصيلات و استادان:


    از محضر استاد حجت هاشمى خراسانى، صرف، نحو، فنون بلاغت و مقامات حريرى را با مقدارى از منطق و اصول بهره‌مند شده و براى تكميل علوم ادب، عروض و قافيه را در محضر شيخ ابوليلى عطار بغدادى به پايان بردم. فقه جعفرى را از محضر سيد ميرزا حسين صالحى مدرس آموخته و سطوح عاليه را از چشمه جوشان فقه و اصول آيت‌الله شيخ محمداسماعيل محقق فقيه بلخى كه از علماى زبده اماميه و مدرسين بنام شيعه در نجف اشرف و حوزه كهن خراسان به حساب مى‌آمدند، استفاده كردم. «منطق» و «الهيات اشارات» [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] را از شيخ عزيزالله فياض و كلام را از بعضى آموزگاران ديگر آموختم <ref>ر.ك: همان، ص6</ref>.
    == تحصیلات ==


    4. تدريس:
    در اوايل جوانى، به اقتضاى استعداد فطرى و اصرار مرحوم پدرش، وارد مدرسه دينيه شده، به تحصيل علوم پرداخت. از آنجا كه اسباب و ابزار لازم براى ادامه تحصيل وجود نداشت و از طرفى هم علاقه بسيار به آن داشت، با اجازه پدرش به مقصود ادامه به دست آوردن دانش دينى و كسب تخصص در علوم اسلامى، آماده سفر به ايران شد<ref>همان</ref>


    هم‌زمان با تحصيل، مشغول تدريس شده و ادبيات عرب را كه ميراث جدم اميرالمؤمنين على(ع) بود، محور قرار دادم؛ زيرا در حوزه‌هاى نجف اشرف و قم، به‌طور كامل از بين رفته و در حوزه خراسان كه از قديم الايام مركز ادبيات عرب در جهان بشمار مى‌رفت، در حال از بين رفتن بود <ref>همان</ref>.
    === هجرت ===


    5. تأليف:
    در سال 1410ق، از طريق كشور پاکستان وارد سيستان در ايران شده و از آنجا پس از زيارت عتبه علميه [[امام رضا(ع)|حضرت ثامن الحجج، على بن موسى الرضا(ع)]]، به شهر قم رفته و مدت پنج سال در حوزه علميه آن، اقامت گزيد. در سال 1415ق، راهى ديار خراسان شده و در جوار [[امام رضا(ع)|سلطان سرير ارتضا، على بن موسى الرضا(ع)]]، اقامت گزيند.<ref>همان، ص5-6</ref>


    با همه ناملايمات زمان كه مرا نشانه گرفته بودند، دست و پنجه نرم كرده، از هدف باز نمانده و براى رسيدن به آن، حتى يك گام هم عقب‌نشينى نكردم و به نغمه: {| class="wikitable poem"
    === ادامه تحصيلات و استادان ===
    |-
    ! «در بيابان گر به شوق كعبه خواهى زد قدم !! سرزنش‌ها گر كند خار مغيلان غم مخور»
    |}، گوش فرا داده، به كسب كمال دست پيدا كرده و براى ابقاء يادگار در صفحه روزگار، دست به قلم برده، كتاب‌هاى ذيل را نوشته‌ام كه قضاوت درباره آن‌ها را به خواننده باانصاف، واگذار مى‌كنم:


    1. المحصول في إيضاح قواعد عروض آل الرسول(ص) (عروض و قافيه عربى)؛
    از محضر استاد [[حجت هاشمی خراسانی، علی|حجت هاشمى خراسانى]]، صرف، نحو، فنون بلاغت و مقامات حريرى را با مقدارى از منطق و اصول بهره‌مند شده و براى تكميل علوم ادب، عروض و قافيه را در محضر شيخ [[ابوليلى عطار بغدادى]] به پايان برد. فقه جعفرى را از محضر [[سيد ميرزا حسین صالحى مدرس]] آموخته و سطوح عاليه را از چشمه جوشان فقه و اصول [[آيت‌الله شيخ محمداسماعيل محقق فقيه بلخى]] كه از علماى زبده اماميه و مدرسين بنام شيعه در نجف اشرف و حوزه كهن خراسان به حساب مى‌آمدند، استفاده كرد. «منطق» و «الهيات اشارات» [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] را از [[شيخ عزيزالله فياض]] و كلام را از بعضى آموزگاران ديگر آموخت<ref>ر.ک: همان، ص6</ref>


    2. قرة الطرف در علم صرف (علم صرف به زبان فارسى)؛
    === تدريس ===


    3. مفتاح النجاح في شرح المراح (در فلسفه ابنيه و صيغ)؛
    هم‌زمان با تحصيل، مشغول تدريس شده و ادبيات عرب را محور تدریس قرار داد<ref>همان</ref>


    4. تبيين المرام من مشكل شرح النظام (صرف و خط)؛
    == آثار ==


    5. البيان اللطيف في توضيح مشكل شرح التصريف (صرف)؛
    # المحصول في إيضاح قواعد عروض آل الرسول(ص) (عروض و قافيه عربى)؛
     
    # قرة الطرف در علم صرف (علم صرف به زبان فارسى)؛
    6. شرح و بسط «صرف مير» به‌طرز بى‌سابقه.
    # مفتاح النجاح في شرح المراح (در فلسفه ابنيه و صيغ)؛
     
    # تبيين المرام من مشكل شرح النظام (صرف و خط)؛
    و كتب ديگرى كه در صدد اصلاح و غلطگيرى برخى و در صدد تكميل برخى ديگرم <ref>همان، ص7</ref>.
    # البيان اللطيف في توضيح مشكل شرح التصريف (صرف)؛
    # شرح و بسط «صرف مير» به‌طرز بى‌سابقه.
    و كتب ديگرى كه در صدد اصلاح و غلطگيرى برخى و در صدد تكميل برخى ديگری می‌باشد.<ref>همان، ص7</ref>


    ==پانويس ==
    ==پانويس ==
    خط ۸۰: خط ۷۸:




    == وابسته‌ها ==
    ==وابسته‌ها==
    [[شرح النظام علی الشافیة]] / نوع اثر: کتاب / نقش: مصحح
    {{وابسته‌ها}}
     
    [[شرح النظام علی الشافیة]]  


    [[قره الطرف بتبيين قواعد و ابواب الصرف]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
    [[قره الطرف بتبيين قواعد و ابواب الصرف]]  


    [[المحصول في ايضاح قواعد عروض آل الرسول عليهم السلام]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
    [[المحصول في ايضاح قواعد عروض آل الرسول عليهم‌السلام]]  


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۳:۰۷

    جعفری، محمد زکی
    نام جعفری، محمد زکی
    نام‎های دیگر
    نام پدر
    متولد 11 ماه صفر سال 1393ق برابر با 15 اسفند 1352ش
    محل تولد توتاش از قراى «دره‌صوف»، ولايت سمنگان
    رحلت
    اساتید حجت هاشمى خراسانى

    ابوليلى عطار بغدادى

    آيت‌الله شيخ محمداسماعيل محقق فقيه بلخى

    برخی آثار شرح النظام علی الشافیة

    قره الطرف بتبيين قواعد و ابواب الصرف

    المحصول في ايضاح قواعد عروض آل الرسول عليهم‌السلام

    کد مؤلف AUTHORCODE07821AUTHORCODE

    سيد محمدزكى جعفرى (متولد 1352ش)، معروف به اديب دره‌صوفى، از علماى قرن سيزده هجرى دره‌صوف، از ولايات سمنگان در افغانستان است.

    ولادت

    بنا به نوشت پدرش، در يازدهم ماه صفر سال 1393ق، برابر پانزدهم حوت (اسفند) سال 1352ش، در قريه «توتاش» از قراى «دره‌صوف»، ولايت سمنگان افغانستان، به دنيا آمد.[۱]

    تحصیلات

    در اوايل جوانى، به اقتضاى استعداد فطرى و اصرار مرحوم پدرش، وارد مدرسه دينيه شده، به تحصيل علوم پرداخت. از آنجا كه اسباب و ابزار لازم براى ادامه تحصيل وجود نداشت و از طرفى هم علاقه بسيار به آن داشت، با اجازه پدرش به مقصود ادامه به دست آوردن دانش دينى و كسب تخصص در علوم اسلامى، آماده سفر به ايران شد[۲]

    هجرت

    در سال 1410ق، از طريق كشور پاکستان وارد سيستان در ايران شده و از آنجا پس از زيارت عتبه علميه حضرت ثامن الحجج، على بن موسى الرضا(ع)، به شهر قم رفته و مدت پنج سال در حوزه علميه آن، اقامت گزيد. در سال 1415ق، راهى ديار خراسان شده و در جوار سلطان سرير ارتضا، على بن موسى الرضا(ع)، اقامت گزيند.[۳]

    ادامه تحصيلات و استادان

    از محضر استاد حجت هاشمى خراسانى، صرف، نحو، فنون بلاغت و مقامات حريرى را با مقدارى از منطق و اصول بهره‌مند شده و براى تكميل علوم ادب، عروض و قافيه را در محضر شيخ ابوليلى عطار بغدادى به پايان برد. فقه جعفرى را از محضر سيد ميرزا حسین صالحى مدرس آموخته و سطوح عاليه را از چشمه جوشان فقه و اصول آيت‌الله شيخ محمداسماعيل محقق فقيه بلخى كه از علماى زبده اماميه و مدرسين بنام شيعه در نجف اشرف و حوزه كهن خراسان به حساب مى‌آمدند، استفاده كرد. «منطق» و «الهيات اشارات» ابن سينا را از شيخ عزيزالله فياض و كلام را از بعضى آموزگاران ديگر آموخت[۴]

    تدريس

    هم‌زمان با تحصيل، مشغول تدريس شده و ادبيات عرب را محور تدریس قرار داد[۵]

    آثار

    1. المحصول في إيضاح قواعد عروض آل الرسول(ص) (عروض و قافيه عربى)؛
    2. قرة الطرف در علم صرف (علم صرف به زبان فارسى)؛
    3. مفتاح النجاح في شرح المراح (در فلسفه ابنيه و صيغ)؛
    4. تبيين المرام من مشكل شرح النظام (صرف و خط)؛
    5. البيان اللطيف في توضيح مشكل شرح التصريف (صرف)؛
    6. شرح و بسط «صرف مير» به‌طرز بى‌سابقه.

    و كتب ديگرى كه در صدد اصلاح و غلطگيرى برخى و در صدد تكميل برخى ديگری می‌باشد.[۶]

    پانويس

    1. جعفرى، سيد محمدزكى، 1385، ص5
    2. همان
    3. همان، ص5-6
    4. ر.ک: همان، ص6
    5. همان
    6. همان، ص7

    منابع مقاله

    جعفرى، سيد محمدزكى، «قرة الطرف بتبيين قواعد و أبواب الصرف»، قم، 1385، مؤسسه دارالحجه(عج).


    وابسته‌ها