۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'قمی (ابهام زدایی)' به 'قمی (ابهامزدایی)'
جز (جایگزینی متن - 'شیخالاسلام' به 'شیخالاسلام') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'قمی (ابهام زدایی)' به 'قمی (ابهامزدایی)') |
||
| (۲۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
! نام!! data-type="authorName" |محمدطاهر بن محمدحسین قمی | ! نام!! data-type="authorName" |محمدطاهر بن محمدحسین قمی | ||
|- | |- | ||
| | |نامهای دیگر | ||
| data-type="authorOtherNames" | | | data-type="authorOtherNames" | شیرازی، محمدطاهر بن محمدحسين | ||
نجفي، محمدطاهر بن محمدحسين | نجفي، محمدطاهر بن محمدحسين | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد | |کد مؤلف | ||
| data-type="authorCode" |AUTHORCODE10468AUTHORCODE | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE10468AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''محمدطاهر بن محمدحسین قمی''' (متوفی 1098ق)، فقیه، متکلم، اخباری قرن یازدهم و از مشایخ اجازه شیخ حر عاملی و علامه مجلسی است. از آثار اوست: | {{کاربردهای دیگر|قمی (ابهامزدایی)}} | ||
'''محمدطاهر بن محمدحسین قمی''' (متوفی 1098ق)، فقیه، متکلم، اخباری قرن یازدهم و از مشایخ اجازه [[حر عاملی، محمد بن حسن|شیخ حر عاملی]] و [[مجلسی، محمدباقر|علامه مجلسی]] است. از آثار اوست: «حجةالإسلام في شرح تهذيب الأحكام»، الأربعين في فضائل أميرالمؤمنين و إمامة الأئمة المعصومين» و... | |||
== | ==ولادت == | ||
سال تولد او دقیقاً معلوم نیست و در کتب اصحاب تراجم در این رابطه چیزی ذکر نشده است. زادگاهش شیراز بوده و در اوان جوانی به نجف اشرف کوچ کرد و در آنجا نشو و نما یافت. وی در نجف تحصیلات خود را به انجام رسانید و علوم و معارف الهی را کسب نمود و در علوم و فنون مختلف صاحبنظر شد. بعد از اتمام مراحل تحصیل، به شهر مقدس قم منتقل شد و در آنجا به مقام زعامت و مرجعیت نائل آمد و مرتبه | سال تولد او دقیقاً معلوم نیست و در کتب اصحاب تراجم در این رابطه چیزی ذکر نشده است. زادگاهش شیراز بوده و در اوان جوانی به نجف اشرف کوچ کرد و در آنجا نشو و نما یافت. | ||
== تحصیلات و موقعیت اجتماعی == | |||
وی در نجف تحصیلات خود را به انجام رسانید و علوم و معارف الهی را کسب نمود و در علوم و فنون مختلف صاحبنظر شد. بعد از اتمام مراحل تحصیل، به شهر مقدس قم منتقل شد و در آنجا به مقام زعامت و مرجعیت نائل آمد و مرتبه شیخالاسلام و امامت جمعه و جماعت را در این شهر عهدهدار گردید. او در میان اقشار مختلف مردم محبوبیتی فراوان داشت و دستوراتش را همگان پیروی میکردند<ref>ر.ک: مبلغی، محمدرضا، مجله: نامه قم</ref>. | |||
او نماز جمعه میخواند و به تارکین آن انکار شدید داشت. معاند مذاق فلاسفه و صوفیه بوده و بین او و ملا خلیل قزوینی که نماز جمعه را در زمان غیبت حرام میدانسته، جریانی واقع شد. همچنین در مسئله تصوف نیز مکاتباتی بین او و یکی از علمای نامی وقت، به عمل آمد و رسالهای در رد صوفیه نوشته و جمعی از عرفا و علما را رد کرده است؛ بلکه میگویند که در چند رساله خود سماع و خرقهپوشی و پشمینهپوشی و چلهنشینی و عزلت و انتفاع از مردم و به زبان آوردن لفظ طریقت و حقیقت و قول به عشق حقیقی و مکاشفات عرفانیه و نظایر اینها را از بدعتهای مهلکه شمرده است<ref>ر.ک: درگاهی، حسین؛ طارمی، حسن، صفحه یازدهم</ref>. | او نماز جمعه میخواند و به تارکین آن انکار شدید داشت. معاند مذاق فلاسفه و صوفیه بوده و بین او و ملا خلیل قزوینی که نماز جمعه را در زمان غیبت حرام میدانسته، جریانی واقع شد. همچنین در مسئله تصوف نیز مکاتباتی بین او و یکی از علمای نامی وقت، به عمل آمد و رسالهای در رد صوفیه نوشته و جمعی از عرفا و علما را رد کرده است؛ بلکه میگویند که در چند رساله خود سماع و خرقهپوشی و پشمینهپوشی و چلهنشینی و عزلت و انتفاع از مردم و به زبان آوردن لفظ طریقت و حقیقت و قول به عشق حقیقی و مکاشفات عرفانیه و نظایر اینها را از بدعتهای مهلکه شمرده است<ref>ر.ک: درگاهی، حسین؛ طارمی، حسن، صفحه یازدهم</ref>. | ||
==گفتار بزرگان درباره ایشان== | ==گفتار بزرگان درباره ایشان== | ||
علامه امینی از او چنین یاد میکند: مولی محمدطاهر بن محمدحسین شیرازی، نجفی، قمی، یکی از نوادری است که در دانشهای گوناگون تبحری بسزا داشت و شخصیتی برجسته از مشایخ اجازات حدیث بود که زنجیره پیوسته اسانید بدیشان اتصال مییابد. او فقه سرشار را با فلسفه درست و بلندی پایه جمع کرده بود و آگاهی کامل از حدیث و آشنایی فراوان با ادب و فرهنگ داشت. فضیلت بسیار را با اندرزهای رسا، مواعظ سودمند، سخنان حکیمانه پرارج و شعر روان که به رشتههای گوهر و دانههای جواهر میمانست درآمیخته بود. نویسندگان کتب رجال در ستایش و بزرگداشت وی بر یکدیگر سبقت گرفتهاند. | [[امینی نجفی، عبدالحسین|علامه امینی]] از او چنین یاد میکند: مولی محمدطاهر بن محمدحسین شیرازی، نجفی، قمی، یکی از نوادری است که در دانشهای گوناگون تبحری بسزا داشت و شخصیتی برجسته از مشایخ اجازات حدیث بود که زنجیره پیوسته اسانید بدیشان اتصال مییابد. او فقه سرشار را با فلسفه درست و بلندی پایه جمع کرده بود و آگاهی کامل از حدیث و آشنایی فراوان با ادب و فرهنگ داشت. فضیلت بسیار را با اندرزهای رسا، مواعظ سودمند، سخنان حکیمانه پرارج و شعر روان که به رشتههای گوهر و دانههای جواهر میمانست درآمیخته بود. نویسندگان کتب رجال در ستایش و بزرگداشت وی بر یکدیگر سبقت گرفتهاند. | ||
صاحب «أمل الآمال» میفرماید: او یکی از فضلای معاصر ما بشمار میرود؛ محققی دقیق النظر، ثقه و بسیار مورد اطمینان است. فقیهی آگاه از علم کلام و محدثی جلیل القدر و بزرگوار است. محدث نوری نیز در | [[حر عاملی، محمد بن حسن|صاحب «أمل الآمال»]] میفرماید: او یکی از فضلای معاصر ما بشمار میرود؛ محققی دقیق النظر، ثقه و بسیار مورد اطمینان است. فقیهی آگاه از علم کلام و محدثی جلیل القدر و بزرگوار است. [[نوری، حسین بن محمدتقی|محدث نوری]] نیز در «[[مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل|مستدرك الوسائل]]»، او را چنین توصیف میکند: عالم جلیل ارجمند، چهره برجسته و سرشناس طایفه شیعه و صاحب نگاشتهایی زیبا و سودمند<ref>ر.ک: همان، صفحه یازدهم و دوازدهم</ref>. | ||
==اساتید== | ==اساتید== | ||
باآنکه ارباب تراجم گفتهاند: «وی برههای از زندگانی و عمر شریف خود را در حوزه نجف اشرف سپری کرده و سپس به قم منتقل شد و در آنجا به مرجعیت نائل گردیده است»، ولی در کتب رجالی، مشایخ و اساتید وی را یادآور | باآنکه ارباب تراجم گفتهاند: «وی برههای از زندگانی و عمر شریف خود را در حوزه نجف اشرف سپری کرده و سپس به قم منتقل شد و در آنجا به مرجعیت نائل گردیده است»، ولی در کتب رجالی، مشایخ و اساتید وی را یادآور نشدهاند. | ||
او خود در آخر کتاب «حجة الإسلام»، اساتید خود را که از آنان روایت کرده، ذکر میکند و نام دو تن از دانشمندان را یادآور میشود: | او خود در آخر کتاب «حجة الإسلام»، اساتید خود را که از آنان روایت کرده، ذکر میکند و نام دو تن از دانشمندان را یادآور میشود: | ||
| خط ۵۸: | خط ۶۲: | ||
==شاگردان== | ==شاگردان== | ||
# ملا محمدباقر مجلسی (1110ق)؛ | # [[مجلسی، محمدباقر|ملا محمدباقر مجلسی]] (1110ق)؛ | ||
# محمد بن حسن حرّ عاملی (1104ق)؛ | # [[حر عاملی، محمد بن حسن|محمد بن حسن حرّ عاملی]] (1104ق)؛ | ||
# مولی محمدمحسن فیض کاشانی (1091ق)؛ | # [[فیض کاشانی، محمد بن شاهمرتضی|مولی محمدمحسن فیض کاشانی]] (1091ق)؛ | ||
# شیخ نورالدین اخباری؛ | # شیخ نورالدین اخباری؛ | ||
و...<ref>ر.ک: | و..<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
==وفات== | |||
ایشان در سال 1098ق، در قم وفات نمود و در قبرستان شیخان دفن گردید<ref>ر.ک: همان، صفحه بیستودوم</ref>. | |||
البته مولی فتحعلی در صفحه اول کتاب «حجة الإسلام»، سال وفات وی را 1100ق، دانسته است<ref>ر.ک: مبلغی، محمدرضا، مجله: نامه قم</ref>. | |||
==آثار== | ==آثار== | ||
از وی نوشتههای ارزشمندی در موضوعات مختلف برجای مانده است. | از وی نوشتههای ارزشمندی در موضوعات مختلف برجای مانده است. | ||
علامه امینی، از آثار وی، بیشترین تعداد را در کتاب شریف الغدير نام برده است (21 اثر) و به دلالت «معجم مؤلفي الشيعة» آثار یادشده از وی در «الذريعة إلی تصانيف الشيعة» در حقیقت 17 اثر است و این در حالی است که آثار وی مسلماً بیش از این است. | علامه امینی، از آثار وی، بیشترین تعداد را در کتاب شریف الغدير نام برده است (21 اثر) و به دلالت «معجم مؤلفي الشيعة» آثار یادشده از وی در «الذريعة إلی تصانيف الشيعة» در حقیقت 17 اثر است و این در حالی است که آثار وی مسلماً بیش از این است. | ||
{{ستون-شروع|2}} | |||
# عطیه ربانی و هدیه سلیمانی؛ | # عطیه ربانی و هدیه سلیمانی؛ | ||
| خط ۷۲: | خط ۸۱: | ||
# بهجة الدارين در حکمت؛ | # بهجة الدارين در حکمت؛ | ||
# رسالة السلامية، در جواز ترک «السلام عليك أيها النبي» در سلام نماز؛ | # رسالة السلامية، در جواز ترک «السلام عليك أيها النبي» در سلام نماز؛ | ||
# الجامع في أصول الفقه | # الجامع في أصول الفقه والدين که آن را «حجةالإسلام في شرح تهذيب الأحكام» نام نهاده است؛ | ||
# الأربعين في فضائل أميرالمؤمنين و إمامة الأئمة المعصومين؛ | # الأربعين في فضائل أميرالمؤمنين و إمامة الأئمة المعصومين؛ | ||
# | # الفوائدالدينية في الرد علی الحكماء و الصوفية؛ | ||
# حكمة العارفين في رد شبهة المخالفين؛ | # حكمة العارفين في رد شبهة المخالفين؛ | ||
# تنبيه الراقدين در مواعظ؛ | # تنبيه الراقدين در مواعظ؛ | ||
| خط ۱۱۸: | خط ۱۲۷: | ||
# مرآت جنت و نار؛ | # مرآت جنت و نار؛ | ||
# رساله در مناسک حج<ref>درگاهی، حسین؛ طارمی، حسن، صفحه دوازدهم تا هفدهم</ref>. | # رساله در مناسک حج<ref>درگاهی، حسین؛ طارمی، حسن، صفحه دوازدهم تا هفدهم</ref>. | ||
{{پایان}} | |||
==پانویس== | |||
==پانویس == | |||
<references /> | <references /> | ||
| خط ۱۳۱: | خط ۱۳۷: | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | |||
[[الأربعين في إمامة الأئمة الطاهرين]] | [[الأربعين في إمامة الأئمة الطاهرين]] | ||
[[میراث اسلامی ایران]] | [[میراث اسلامی ایران]] | ||
[[تحفة الأخیار]] | |||
[[دوازده رساله فقهی درباره نماز جمعه از روزگار صفوی]] | [[دوازده رساله فقهی درباره نماز جمعه از روزگار صفوی]] | ||
[[سفينة النجاة]] | [[سفينة النجاة (قمی)]] | ||
[[ترتیب التهذیب و یلیه کتاب | [[ترتیب التهذیب و یلیه کتاب حجةالاسلام فی شرح تهذیب الاحکام]] | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||