ابن ابی‌طلحه هاشمی، علی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه | عنوان = ابن ابی طلحه هاشمی، علی بن ابی طلحه | تصویر = NUR33318.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = | نام‌های دیگر = | لقب = | تخلص = | نسب = | نام پدر = | ولادت = | محل تولد = | کشور تولد = | محل زندگی = | رحلت = | شهادت = | م...» ایجاد کرد)
     
    جز (Hbaghizadeh صفحهٔ ابن ابی طلحه هاشمی، علی را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به ابن ابی‌طلحه هاشمی، علی منتقل کرد)

    نسخهٔ ‏۲۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۷

    ابن ابی طلحه هاشمی، علی بن ابی طلحه
    NUR33318.jpg

    علی بن ابی‌طلحه هاشمی، مشهور به «ابن ابی‌طلحه»، راوی، محدث و مفسر قرن دوم هجری قمری (متوفای ۱۴۳ق)، است که ناسخ و منسوخ قرآن را از ابن عباس روایت کرده است.

    نسب و ولادت

    • «ابوالحسن علی بن سالم بن مخارق قرشی والبی حمصی جزری»، کنیه‌های دیگری مانند «ابوطلحه» و ابومحمد نیز برای او ذکر شده است. وی از بردگان آزادشده بنی‌هاشم بود. نیاکان او از جزیره بوده و به حمص، شهری در سوریه منتقل شدند[۱].
    • در کتاب «تاريخ الحمصيين» آمده است: ابومحمد علی بن ابی‌طلحه از موالی بنی‌هاشم و اسم ابوطلحه، سالم بْن المخارق بود که «عباس» آزادش کرد[۲].

    استادان و شاگردان

    • ابوالحسن از دانش افرادی مانند مجاهد، محمد بن زید و راشد بن سعد بهره گرفت.
    • او شاگردانی مانند بدیل بن میسر، معمر، عبدالله بن سالم و داود بن ابی‌هند را تربیت نمود.

    صفات

    • او فردی محدث و مفسر بود و ناسخ و منسوخ قرآن را از ابن عباس روایت کرده، ولی او را ندیده است. او سفری به انبار داشت و نزد ابوالعباس سفاح حضور یافت. خطیب بغدادی احادیث او را صحیح، ولی خود او را دارای رأی و نظر سوء دانسته و گفته که احمد بن حنبل پنداشته است که علی بن ابی‌طلحه که ثوری و حسن بن صالح از او روایت کرده‌اند، کوفی بوده و غیر از فرد مذکور است[۳]، ولی ابن حجر هر دو نفر را متحد دانسته است.

    وفات

    • وی سرانجام در سال ۱۴۳ق، درگذشت[۴]. سال‌های ۱۲۰ و ۱۲۳ق، تاریخ‌های دیگری‌اند که برای وفات او ذکر کرده‌اند[۵].

    آثار

    پانویس

    1. ر.ک: گروهی از پژوهشگران، ج۱ ص۵۶۱؛ المزي، ج20، ص490
    2. ر.ک: خطیب بغدادی، ج۱۱، ص۴۲۷
    3. ر.ک: همان
    4. ر.ک: همان؛ المزي، ج20، ص493
    5. ر.ک: گروهی از پژوهشگران، ج۱ ص۵۶۱

    منابع مقاله

    • گروهی از پژوهشگران، «فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامى»، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، قم 1389ش.
    • المزي، جمال‌الدين، «تهذيب الكمال في أسماء الرجال»، تحقیق بشار عواد معروف، مؤسسة الرسالة، بیروت، الطبعة الأولى، 1400ق.
    • خطیب بغدادی، ابوبکر احمد بن علی، «تاريخ بغداد و ذيوله»، دراسة و تحقيق مصطفى عبدالقادر عطا، دارالكتب العلمية، بیروت، الطبعة الأولى، 1417 ق.



    وابسته‌ها