۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
بغدادی، عبداللطیف: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'بغدادی (ابهام زدایی)' به 'بغدادی (ابهامزدایی)'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابنس' به 'ابن س') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'بغدادی (ابهام زدایی)' به 'بغدادی (ابهامزدایی)') |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
[[مقالتان في الحواس و مسائل طبيعية]] | [[مقالتان في الحواس و مسائل طبيعية]] | ||
المجرد للغة الحديث | [[المجرد للغة الحديث]] | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۴: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|بغدادی ( | {{کاربردهای دیگر|بغدادی (ابهامزدایی)}} | ||
'''موفقالدين عبداللطيف بن يوسف بن محمد بن على بغدادى''' (557-629ق)، معروف به عبداللطیف بغدادی و ملقب به موصلی بغدادی، | '''موفقالدين عبداللطيف بن يوسف بن محمد بن على بغدادى''' (557-629ق)، معروف به عبداللطیف بغدادی و ملقب به موصلی بغدادی، ابن اللَّباد، ابن نُقطَه و ابن المطجن، پزشک، زیست شناس، پژوهشگر، نویسنده، فیلسوف؛ مورخ، مصر شناس، سیاح، حکیمی ذوفنون | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۱: | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
وی فقه و حدیث را نزد ابن البَطِّیّ، ابوزرعه، ابوالقاسمبنفضلان و ابن خشاب آموخت و لغت و ادب را در مجلس ابن عبیده کرخی و خطیب تبریزی تلمذ کرد. بهگفته | وی فقه و حدیث را نزد ابن البَطِّیّ، ابوزرعه، ابوالقاسمبنفضلان و ابن خشاب آموخت و لغت و ادب را در مجلس ابن عبیده کرخی و خطیب تبریزی تلمذ کرد. بهگفته ابن ابیاصیبعه، مقدمه حساب و نحو را نزد دانشمندی مغربی آموخت که به بغداد مهاجرت کرده بود و به ابن تاتلی شهرت داشت و همو شور و اشتیاق به فراگیری حکمت و فلسفه را در درون عبداللطیف شعلهور کرد. عبداللطیف در نتیجه تعلیمات شیخ خود، با کتب ابن سینا و شاگردش بهمنیار آشنایی یافت. | ||
در سال 585ق/1189م، بهمنظور کسب آگاهی بیشتر درباره علوم محبوبش زادگاه خود را ترک کرد. در موصل ریاضیات و کیمیا را نزد کمالالدین بن یونس فرا گرفت و همانجا با آرا [[سهروردی، یحیی بن حبش|شیخ شهابالدین سهروردی]] آشنا شد. آنگاه روانه شهرهای مصر و شام شد که در این زمان، مرکز تجمع عالمان و دانشمندان بود. در دمشق در مجلس مباحثه کندی بغدادی نحوی حاضر شد و مباحث فلسفی و کلامی را دنبال کرد. آنگاه روانه قدس شد و به بهاءالدینبنشداد پیوست. آشنایی وی با عمادالدین کاتب اصفهانی، ادیب و مورخ مشهور عصر ایوبی نیز در همین زمان اتفاق افتاد و از مصاحبت با وی فن کتابت و انشا را تجربه کرد. | در سال 585ق/1189م، بهمنظور کسب آگاهی بیشتر درباره علوم محبوبش زادگاه خود را ترک کرد. در موصل ریاضیات و کیمیا را نزد کمالالدین بن یونس فرا گرفت و همانجا با آرا [[سهروردی، یحیی بن حبش|شیخ شهابالدین سهروردی]] آشنا شد. آنگاه روانه شهرهای مصر و شام شد که در این زمان، مرکز تجمع عالمان و دانشمندان بود. در دمشق در مجلس مباحثه کندی بغدادی نحوی حاضر شد و مباحث فلسفی و کلامی را دنبال کرد. آنگاه روانه قدس شد و به بهاءالدینبنشداد پیوست. آشنایی وی با عمادالدین کاتب اصفهانی، ادیب و مورخ مشهور عصر ایوبی نیز در همین زمان اتفاق افتاد و از مصاحبت با وی فن کتابت و انشا را تجربه کرد. | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۱: | ||
کراچکوفسکی (Krachkovsky) عبداللطیف را دانشمندی پرمایه و ذوفنون توصیف میکند که در سختترین بحرانهای اجتماعی و اقتصادی و طبیعی روزگار خود نظیر قحطی، زلزله، وبا و... دست از پژوهش و مطالعه برنداشت و علاوهبر پژوهش در زمینههای مختلف علمی، نظیر طب و کیمیا و تشریح به مطالعات زیستشناسی، زمینشناسی، جغرافیایی و تاریخی نیز اهتمام ورزید. با کتب ابن سینا و غزالی نیز بهطور کامل آشنا بود و در فلسفه، خاصه فلسفه ارسطو، تخصص تمام داشت. به گرایش مشاء متمایل بود و فلسفه سهروردی را نمیپسندید و بر آرا او نقادانه نظر میکرد. | کراچکوفسکی (Krachkovsky) عبداللطیف را دانشمندی پرمایه و ذوفنون توصیف میکند که در سختترین بحرانهای اجتماعی و اقتصادی و طبیعی روزگار خود نظیر قحطی، زلزله، وبا و... دست از پژوهش و مطالعه برنداشت و علاوهبر پژوهش در زمینههای مختلف علمی، نظیر طب و کیمیا و تشریح به مطالعات زیستشناسی، زمینشناسی، جغرافیایی و تاریخی نیز اهتمام ورزید. با کتب ابن سینا و غزالی نیز بهطور کامل آشنا بود و در فلسفه، خاصه فلسفه ارسطو، تخصص تمام داشت. به گرایش مشاء متمایل بود و فلسفه سهروردی را نمیپسندید و بر آرا او نقادانه نظر میکرد. | ||
عبداللطیف در زمینههای مختلف علمی بهویژه نحو، ادب، منطق، فلسفه، طبیعیات، طب و الاهیات آثار فراوانی برجای نهاده است. | عبداللطیف در زمینههای مختلف علمی بهویژه نحو، ادب، منطق، فلسفه، طبیعیات، طب و الاهیات آثار فراوانی برجای نهاده است. ابن ابیاصیبعه در حدود یکصدوپنجاه عنوان از این تصنیفات را برشمرده است که شامل تألیف، تلخیص و شرح در موضوعات مختلف و با حجمهای متفاوت است. <ref> بادکوبه هزاوه، احمد؛ آبانگاه ازگمی، معصومه؛ ص1-30</ref> | ||
== وفات == | == وفات == | ||
| خط ۹۸: | خط ۹۹: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
#[[:noormags:1340116|احمد بادکوبه هزاوه، معصومه آبانگاه ازگمی، | #[[:noormags:1340116|احمد بادکوبه هزاوه، معصومه آبانگاه ازگمی، تاریخنگاری عبداللطیف بغدادی: نمونهپژوهی کتاب الافادةوالاعتبار، پايگاه مجلات تخصصى نور، مجله: پژوهشهای تاریخی، تابستان 1396 - شماره 34 علمی-پژوهشی (وزارت علوم)/ISC (30 صفحه - از 1 تا 30))]]. | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
| خط ۱۱۱: | خط ۱۱۲: | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:پزشکان]] | |||
[[رده:واژهشناسان]] | |||