۱۰۶٬۳۳۳
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'بلاغی (ابهام زدایی)' به 'بلاغی (ابهامزدایی)') |
|||
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| data-type="authorDeathDate" |1355ش | | data-type="authorDeathDate" |1355ش | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
</div> | </div> | ||
'''سيد عبدالحجت بلاغى حسینى مظفرآبادى''' (1274-1355ش)، فرزند سيد حسن، مشهور به حجّت علیشاه، صوفی، مفسر و مورخ سلسله نعمتاللهیه است. وی از هشت تن از علما، از جمله [[خوانساری، محمدتقی|محمدتقی خوانساری]]، [[آل کاشفالغطاء، محمدحسین|شیخ محمدحسین کاشفالغطاء]]، [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ طهرانی]] و [[مرعشی، شهابالدین|سید شهابالدین مرعشی نجفی]]، اجازه روایت داشت. وی در ۱۳۰۸ش به سلسله نعمتاللهیه وارد و مرید شمس العرفا شد و خود را حجت علیشاه نامید و پس از درگذشت شمس العرفا، مدعی جانشینی وی شد. [[حجة التفاسير و بلاغ الإكسير|حجةالتفاسیر و بلاغ الاکسیر]]، کتاب مقالات الحنفاء فی مقامات شمس العرفاء، شطرنج العرفاء، تاریخ نجف اشرف و حیره از آثار او بهشمار میرود. | {{کاربردهای دیگر|بلاغی (ابهامزدایی)}} | ||
'''سيد عبدالحجت بلاغى حسینى مظفرآبادى''' (1274-1355ش)، فرزند سيد حسن، مشهور به حجّت علیشاه، صوفی، مفسر و مورخ سلسله نعمتاللهیه است. وی از هشت تن از علما، از جمله [[خوانساری، سید محمدتقی|محمدتقی خوانساری]]، [[آل کاشفالغطاء، محمدحسین|شیخ محمدحسین کاشفالغطاء]]، [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ طهرانی]] و [[مرعشی، سید شهابالدین|سید شهابالدین مرعشی نجفی]]، اجازه روایت داشت. وی در ۱۳۰۸ش به سلسله نعمتاللهیه وارد و مرید شمس العرفا شد و خود را حجت علیشاه نامید و پس از درگذشت شمس العرفا، مدعی جانشینی وی شد. [[حجة التفاسير و بلاغ الإكسير|حجةالتفاسیر و بلاغ الاکسیر]]، کتاب مقالات الحنفاء فی مقامات شمس العرفاء، شطرنج العرفاء، تاریخ نجف اشرف و حیره از آثار او بهشمار میرود. | |||
== ولادت == | == ولادت == | ||
خط ۴۷: | خط ۴۸: | ||
و از محضر پدرش و ديگر بزرگان و علماى نائين و اصفهان بهره برد و در سال 1363ق به كسب اجازۀ روايتى از شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] نائل شد. از تفسير او پيداست كه در تاريخ، علوم جديد و تورات و انجيل، اطلاعات خوبى داشته است. | و از محضر پدرش و ديگر بزرگان و علماى نائين و اصفهان بهره برد و در سال 1363ق به كسب اجازۀ روايتى از شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] نائل شد. از تفسير او پيداست كه در تاريخ، علوم جديد و تورات و انجيل، اطلاعات خوبى داشته است. | ||
==وفات== | |||
وى آخر زندگانى خود را در قم به سر برده و در سال 1335ش رحلت نمود.(برخى وفات ايشان را 1356ش بر شمردهاند.) | |||
==آثار== | ==آثار== | ||
خط ۶۵: | خط ۷۰: | ||
# گلزار حجت بلاغى (اشعار) چاپ 1350 ش. | # گلزار حجت بلاغى (اشعار) چاپ 1350 ش. | ||
# تاريخ نجف چاپ 1368 ق. | # تاريخ نجف چاپ 1368 ق. | ||
خط ۷۸: | خط ۷۹: | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||