۱۰۶٬۳۳۳
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'بهاری همدانی (ابهام زدایی)' به 'بهاری همدانی (ابهام‌زدایی)'
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'بهاری همدانی (ابهام زدایی)' به 'بهاری همدانی (ابهام‌زدایی)') |
||
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| data-type="authorTeachers" |[[مامقانی، محمدحسن|شيخ حسن مامقانى]] | | data-type="authorTeachers" |[[مامقانی، محمدحسن|شيخ حسن مامقانى]] | ||
[[میرزای شیرازی، محمدحسن | [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|ميرزا حسن شيرازى]] | ||
ملا حسینقلى شوندى درجزينى همدانى | ملا حسینقلى شوندى درجزينى همدانى | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|همدانی (ابهام زدایی)}} | |||
{{کاربردهای دیگر|بهاری همدانی (ابهام‌زدایی)}} | |||
''' | '''محمدباقر بهارى '''(۱۲۷۵ یا ۱۲۷۷ ـ ۱۳۳۳یا 1322ق)، مجتهد متنفذ و از رهبران مشروطه‌خواه همدان و از شاگردان میرزا محمد حسن شیرازی، [[رشتی، حبیب‌الله|حبیب‌الله رشتی]]، [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|محمد کاظم خراسانی]]. | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
او فرزند آخوند مولى محمّدجعفر حاج محمّد كافى بن مولى يوسف بن محمّد تقى بهارى است. شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] در «[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة الى تصانيف الشيعة]]» درباره تاريخ تولد وى، چنين نگاشته‌اند: «شيخ محمّدباقر بن محمّدجعفر كافى بهارى همدانى در سال 1275ق تولد يافت». ولى [[امین، محسن|سيد محسن امين]] جبل عاملى در «[[أعيان الشيعة (12 جلدی)|اعيان الشيعه]]» نوشته است: «آيت‌الله حاج شيخ محمدباقر بهارى در سال 1277ق در بهار همدان متولد شد.» | او فرزند آخوند مولى محمّدجعفر حاج محمّد كافى بن مولى يوسف بن محمّد تقى بهارى است. شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] در «[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة الى تصانيف الشيعة]]» درباره تاريخ تولد وى، چنين نگاشته‌اند: «شيخ محمّدباقر بن محمّدجعفر كافى بهارى همدانى در سال 1275ق تولد يافت». ولى [[امین، سید محسن|سيد محسن امين]] جبل عاملى در «[[أعيان الشيعة (12 جلدی)|اعيان الشيعه]]» نوشته است: «آيت‌الله حاج شيخ محمدباقر بهارى در سال 1277ق در بهار همدان متولد شد.» | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
وى دروس مقدماتى را در شهر بهار، زير نظر پدر بزرگوارش گذرانيد و پس از اتمام تحصيلات مقدماتى، به همدان رفت و در درس ملا اسماعيل همدانى و ميرزا محمود طباطبايى شركت نمود؛ البته خود او نيز در همين زمان به تدريس مشغول بود و كتاب «البهجة المرضيه» [[سيوطى]] را براى طلاب مبتدى تدريس مى‌كرد و گاه نظرات خود را به عنوان حاشيه بر كتاب مذكور مى‌افزود. بنابر نقلى، وى مقدمات عربى و فقه و اصول را در مدرسه آخوند ملا محمدحسین همدانى فراگرفت و پس از مدتى، عازم بروجرد گرديد و در آن ديار در درس فقه و اصول مرحوم حاج ميرزا محمود بروجردى شركت كرد و از ايشان اجازه اجتهاد گرفت. | وى دروس مقدماتى را در شهر بهار، زير نظر پدر بزرگوارش گذرانيد و پس از اتمام تحصيلات مقدماتى، به همدان رفت و در درس ملا اسماعيل همدانى و ميرزا محمود طباطبايى شركت نمود؛ البته خود او نيز در همين زمان به تدريس مشغول بود و كتاب «البهجة المرضيه» [[سيوطى]] را براى طلاب مبتدى تدريس مى‌كرد و گاه نظرات خود را به عنوان حاشيه بر كتاب مذكور مى‌افزود. بنابر نقلى، وى مقدمات عربى و فقه و اصول را در مدرسه آخوند ملا محمدحسین همدانى فراگرفت و پس از مدتى، عازم بروجرد گرديد و در آن ديار در درس فقه و اصول مرحوم حاج ميرزا محمود بروجردى شركت كرد و از ايشان اجازه اجتهاد گرفت. | ||
وى در سال 1297ق در 22 سالگى عازم عتبات عاليات شد. وى در طى 20 سالى كه در نجف اشرف بود، از محضر استادانى چون: ملا حسینقلى شوندى درجزينى همدانى، [[میرزای شیرازی، محمدحسن | وى در سال 1297ق در 22 سالگى عازم عتبات عاليات شد. وى در طى 20 سالى كه در نجف اشرف بود، از محضر استادانى چون: ملا حسینقلى شوندى درجزينى همدانى، [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|ميرزا حسن شيرازى]]، [[مامقانی، محمدحسن|شيخ حسن مامقانى]]، [[نوری، حسین بن محمدتقی|محدث نورى]]، شيخ محمدحسين كاظمى، ملا محمد شربيانى، فاضل ايروانى، [[رشتی، حبیب‌الله|ميرزا حبيب‌الله رشتى]] و [[آخوند خراسانى]] بهره‌ها برد و به درجه اجتهاد نايل گشت. وى از شيخ لطف‌الله مازندرانى (م 1313ق)، علامه [[نوری، حسین بن محمدتقی|ميرزا حسین نورى]] (م 1330ق) و [[آخوند خراسانى]] اجازه روايت يافت و تقريرات دروس آن‌ها را به رشته تحرير درآورد و در لابلاى آن‌ها، به توضيح مبانى و آراى اصولى و فقهى خود نيز پرداخت. | ||
او سال‌ها در درس آيت‌الله شيخ محمد طه (م 1323ق) و حاج ميرزا حسن نورى طبرسى (م 1320ق) شركت كرد و از آنان اجازه روايت گرفت. | او سال‌ها در درس آيت‌الله شيخ محمد طه (م 1323ق) و حاج ميرزا حسن نورى طبرسى (م 1320ق) شركت كرد و از آنان اجازه روايت گرفت. | ||
| خط ۶۲: | خط ۶۴: | ||
== آثار== | == آثار== | ||
از ايشان در رشته‌هاى مختلف علوم اسلامى، تأليفات فراوانى به جاى مانده است. [[امین، محسن|سيد محسن امين]] به نقل از آيت‌الله شيخ محمّد حسین بهارى (پسر بهارى) 44 كتاب نام مى‌برد و مى‌نويسد: «تمام اين کتاب‌ها را كه به خط بهارى بود در كتابخانه فرزندش، شيخ محمّد حسین مشاهده كردم». | از ايشان در رشته‌هاى مختلف علوم اسلامى، تأليفات فراوانى به جاى مانده است. [[امین، سید محسن|سيد محسن امين]] به نقل از آيت‌الله شيخ محمّد حسین بهارى (پسر بهارى) 44 كتاب نام مى‌برد و مى‌نويسد: «تمام اين کتاب‌ها را كه به خط بهارى بود در كتابخانه فرزندش، شيخ محمّد حسین مشاهده كردم». | ||
[[آقا بزرگ تهرانى]] مى‌نويسد: «علامه معاصر، آيت‌الله شيخ محمّدباقر بهارى، فهرست كتاب‌هاى خود را كه با خط شريف خودش نوشته بود، براى من ارسال كرده، نقل مى‌كنم». برخى از آن‌ها به شرح ذيل مى‌باشد: | [[آقا بزرگ تهرانى]] مى‌نويسد: «علامه معاصر، آيت‌الله شيخ محمّدباقر بهارى، فهرست كتاب‌هاى خود را كه با خط شريف خودش نوشته بود، براى من ارسال كرده، نقل مى‌كنم». برخى از آن‌ها به شرح ذيل مى‌باشد: | ||
| خط ۱۲۰: | خط ۱۲۲: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده: | [[رده:مهدویت‌پژوهان]] | ||