۱۰۶٬۳۳۳
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'بهاری همدانی (ابهام زدایی)' به 'بهاری همدانی (ابهام‌زدایی)'
جز (جایگزینی متن - ' {{' به '{{') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'بهاری همدانی (ابهام زدایی)' به 'بهاری همدانی (ابهام‌زدایی)') |
||
| (۲۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR05430.jpg|بندانگشتی|بهاری همدانی، محمدباقر بن محمدجعفر]] | [[پرونده:NUR05430.jpg|بندانگشتی|بهاری همدانی، محمدباقر بن محمدجعفر]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |بهاری همدانی، محمدباقر بن محمدجعفر | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | همدانی، محمدباقر بن محمدجعفر | ||
بهاری، محمدباقر | بهاری، محمدباقر بن محمدجعفر | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |محمدجعفر | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |۱۲۷۵ یا ۱۲۷۷ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |همدان | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1333 ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |[[مامقانی، محمدحسن|شيخ حسن مامقانى]] | ||
[[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|ميرزا حسن شيرازى]] | |||
ملا حسینقلى شوندى درجزينى همدانى | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[كتاب النور في الإمام المستور (عجل‌الله‌تعالی‌له‌الفرج)]] | ||
|-class= | |||
[[أبهی الدرر في أخبار الإمام المنتظر(ع): تکملة عقد الدرر]] | |||
|- class="articleCode" | |||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE05430AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|همدانی (ابهام زدایی)}} | |||
{{کاربردهای دیگر|بهاری همدانی (ابهام‌زدایی)}} | |||
'''محمدباقر بهارى '''(۱۲۷۵ یا ۱۲۷۷ ـ ۱۳۳۳یا 1322ق)، مجتهد متنفذ و از رهبران مشروطه‌خواه همدان و از شاگردان میرزا محمد حسن شیرازی، [[رشتی، حبیب‌الله|حبیب‌الله رشتی]]، [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|محمد کاظم خراسانی]]. | |||
== ولادت == | |||
او فرزند آخوند مولى محمّدجعفر حاج محمّد كافى بن مولى يوسف بن محمّد تقى بهارى است. شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] در «[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة الى تصانيف الشيعة]]» درباره تاريخ تولد وى، چنين نگاشته‌اند: «شيخ محمّدباقر بن محمّدجعفر كافى بهارى همدانى در سال 1275ق تولد يافت». ولى [[امین، سید محسن|سيد محسن امين]] جبل عاملى در «[[أعيان الشيعة (12 جلدی)|اعيان الشيعه]]» نوشته است: «آيت‌الله حاج شيخ محمدباقر بهارى در سال 1277ق در بهار همدان متولد شد.» | |||
== تحصیلات == | |||
وى دروس مقدماتى را در شهر بهار، زير نظر پدر بزرگوارش گذرانيد و پس از اتمام تحصيلات مقدماتى، به همدان رفت و در درس ملا اسماعيل همدانى و ميرزا محمود طباطبايى شركت نمود؛ البته خود او نيز در همين زمان به تدريس مشغول بود و كتاب «البهجة المرضيه» [[سيوطى]] را براى طلاب مبتدى تدريس مى‌كرد و گاه نظرات خود را به عنوان حاشيه بر كتاب مذكور مى‌افزود. بنابر نقلى، وى مقدمات عربى و فقه و اصول را در مدرسه آخوند ملا محمدحسین همدانى فراگرفت و پس از مدتى، عازم بروجرد گرديد و در آن ديار در درس فقه و اصول مرحوم حاج ميرزا محمود بروجردى شركت كرد و از ايشان اجازه اجتهاد گرفت. | وى دروس مقدماتى را در شهر بهار، زير نظر پدر بزرگوارش گذرانيد و پس از اتمام تحصيلات مقدماتى، به همدان رفت و در درس ملا اسماعيل همدانى و ميرزا محمود طباطبايى شركت نمود؛ البته خود او نيز در همين زمان به تدريس مشغول بود و كتاب «البهجة المرضيه» [[سيوطى]] را براى طلاب مبتدى تدريس مى‌كرد و گاه نظرات خود را به عنوان حاشيه بر كتاب مذكور مى‌افزود. بنابر نقلى، وى مقدمات عربى و فقه و اصول را در مدرسه آخوند ملا محمدحسین همدانى فراگرفت و پس از مدتى، عازم بروجرد گرديد و در آن ديار در درس فقه و اصول مرحوم حاج ميرزا محمود بروجردى شركت كرد و از ايشان اجازه اجتهاد گرفت. | ||
وى در سال 1297ق در 22 سالگى عازم عتبات عاليات شد. وى در طى 20 سالى كه در نجف اشرف بود، از محضر استادانى چون: ملا | وى در سال 1297ق در 22 سالگى عازم عتبات عاليات شد. وى در طى 20 سالى كه در نجف اشرف بود، از محضر استادانى چون: ملا حسینقلى شوندى درجزينى همدانى، [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|ميرزا حسن شيرازى]]، [[مامقانی، محمدحسن|شيخ حسن مامقانى]]، [[نوری، حسین بن محمدتقی|محدث نورى]]، شيخ محمدحسين كاظمى، ملا محمد شربيانى، فاضل ايروانى، [[رشتی، حبیب‌الله|ميرزا حبيب‌الله رشتى]] و [[آخوند خراسانى]] بهره‌ها برد و به درجه اجتهاد نايل گشت. وى از شيخ لطف‌الله مازندرانى (م 1313ق)، علامه [[نوری، حسین بن محمدتقی|ميرزا حسین نورى]] (م 1330ق) و [[آخوند خراسانى]] اجازه روايت يافت و تقريرات دروس آن‌ها را به رشته تحرير درآورد و در لابلاى آن‌ها، به توضيح مبانى و آراى اصولى و فقهى خود نيز پرداخت. | ||
او سال‌ها در درس آيت‌الله شيخ محمد طه (م 1323ق) و حاج ميرزا حسن نورى طبرسى (م 1320ق) شركت كرد و از آنان اجازه روايت گرفت. | |||
ايشان پس از درگذشت حاج سيد عبدالحميد گروسى همدانى (1318ق) به درخواست اهالى همدان، به ایران برگشت و به تقاضا و اصرار بزرگان اين شهر، در همدان اقامت گزيد و به تدريس، اقامه نماز جماعت و ارشاد مردم آن شهر همت گماشت. بنابر نقلى، وى در سال 1316ق، به ایران برگشت. | |||
او در بسيارى از نوشته‌هایش، به دفاع از ولايت پرداخت. او هر جا كه حمله‌اى نسبت به ارزش‌هاى اسلامى صورت مى‌گرفت، با بيان و قلم از آن‌ها دفاع مى‌كرد و در مواقع لازم عملاً در صحنه حضور مى‌يافت. | |||
وى مردى زاهد، ساده‌زيست و قانع بود. او هنگام مرگش، 11 نفر از اصناف مختلف را وصى خود قرار داد تا از دارایى‌ها او اطلاع يابند و پس از وارسى، معلوم شد قرض‌هایش با تمام دارایى‌هاى او برابر است! | |||
== وفات == | |||
وى در سال 1333ق و بنابر نقلى، در سال 1322ق، در همدان درگذشت و در كنار مقبره حضرت امام‌زاده عبدالله در همدان، در مقبره‌اى كه به قبر آخوند معروف است (ساختمان زينبيه كنونى) به خاک سپرده شد. | وى در سال 1333ق و بنابر نقلى، در سال 1322ق، در همدان درگذشت و در كنار مقبره حضرت امام‌زاده عبدالله در همدان، در مقبره‌اى كه به قبر آخوند معروف است (ساختمان زينبيه كنونى) به خاک سپرده شد. | ||
== آثار== | == آثار== | ||
از ايشان در رشته‌هاى مختلف علوم اسلامى، تأليفات فراوانى به جاى مانده است. [[امین، سید محسن|سيد محسن امين]] به نقل از آيت‌الله شيخ محمّد حسین بهارى (پسر بهارى) 44 كتاب نام مى‌برد و مى‌نويسد: «تمام اين کتاب‌ها را كه به خط بهارى بود در كتابخانه فرزندش، شيخ محمّد حسین مشاهده كردم». | |||
از ايشان در رشته‌هاى مختلف علوم اسلامى، تأليفات فراوانى به جاى مانده است. [[امین، محسن|سيد محسن امين]] به نقل از آيت‌الله شيخ محمّد | |||
[[آقا بزرگ تهرانى]] مى‌نويسد: «علامه معاصر، آيت‌الله شيخ محمّدباقر بهارى، فهرست كتاب‌هاى خود را كه با خط شريف خودش نوشته بود، براى من ارسال كرده، نقل مى‌كنم». برخى از آن‌ها به شرح ذيل مى‌باشد: | [[آقا بزرگ تهرانى]] مى‌نويسد: «علامه معاصر، آيت‌الله شيخ محمّدباقر بهارى، فهرست كتاب‌هاى خود را كه با خط شريف خودش نوشته بود، براى من ارسال كرده، نقل مى‌كنم». برخى از آن‌ها به شرح ذيل مى‌باشد: | ||
{{ستون-شروع|2}} | |||
# النور في الامام المستور، درباره امام زمان و فلسفه غيبت آن حضرت. | |||
# العلايم لاهتداء الهوائم، درباره نشانه‌هاى ظهور امام زمان(عج). | |||
# تسديد المكارم و تفضيح الظالم(المظالم). | |||
# ترجمه «مكارم الاخلاق» شيخ ابونصر فضل‌الله طبرسى: از آن جا كه متصديان چاپ اين كتاب در مصر، پاره‌اى از مطالب آن را مخالف عقايد خويش مى‌دانستند، به تحريف و سانسور آن پرداختند. لذا شيخ محمّدباقر براى مؤاخذه آنان، اين كتاب را به صورت كامل تأليف و ترجمه كرد و استادان متعددى نيز بر آن تقريظ نوشتند. بعدها او اين كتاب را به عربى بازگردانيد و در سال 1310ق به چاپ رسانيد كه در واقع، اين اثر اولين نوشته وى در عراق بود. | |||
# الوجيزه. | |||
# بسط نور: ترجمه كتاب النور في الامام المستور. | |||
# حاشيه‌اى بر «البهجة المرضية» جلال‌الدين عبدالرحمن [[سيوطى]] اين حاشيه ناتمام مانده است. | |||
# شرح «قطر النّدى» تأليف ابن محمد عبدالله جمال‌الدين [[ابن هشام، عبدالله بن یوسف|ابن هشام انصارى]] اين شرح نيز ناتمام است. | |||
# الدرّة الغرويّة و التحفة الحسينية. | |||
# مستدرك الدرّة. | |||
# بدر الامة في جغرلاية. | |||
# روح الجوامع: درباره علم رجال. | |||
# ايضاح الخطاء في الردع عن الاستبداد. | |||
# آيه كن فيكون: در شرح آيه سوره يس. | |||
# الطلع النضيد في الرد على من منع لعن يزيد. | |||
# مطلع الشمس في فضل حمزه و جعفر ذى الجناحين. | |||
# اُبهى الدرر: در «تكمله عقد الدرر في اخبار الامام المنتظر» تأليف ابوبدر يوسف بن يحيى السامى. | |||
# البيان في حقيقه الايمان. | |||
# سلاح الحازم لدفع الظالم. | |||
# دعوت الحسينيه الى المواهب السنيه. در استحباب گريه براى سيدالشهداء(ع) از ديدگاه اهل سنت و شرع مقدس اسلام. | |||
# اعلان دعوة: تكمله كتاب موسوم به «دعوت الحسينية». | |||
# نثار اللباب في تقبيل التراب. | |||
# تنزية المشاهد عن دخول الآباعد. | |||
# حاشيه‌اى ناتمام بر كتاب «[[قوانين الأصول (طبع قديم)|قوانين الاصول]]» [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|ميرزاى قمى]]. | |||
# الفوايد الاصولية: اين كتاب نيز ناتمام مانده است. | |||
# حاشيه‌اى بر «حكمت العين» ابوالحسن على بن عمر دبيران [[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|كاتبى قزوينى]]. | |||
# حاشيه‌اى بر «الرضاعية» [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ انصارى]]. | |||
# حاشيه‌اى بر «[[الملل و النحل]]» شهرستانى. | |||
# التّنبيه على ما فعل بالكتب من التحريف. | |||
# حاشيه‌اى بر «[[كتاب المكاسب|مكاسب]] [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ انصارى]]» در علم فقه. | |||
# رساله الصحيح و الاعم: در علم اصول. | |||
# كتاب الصوم. | |||
# الحاشية على الرسايل. | |||
# شرح آيات في جواب النصرانى. | |||
# الجمع بين الفاطمتين. | |||
# رسالة تزويج الصغيرة في المدّة القليلة. | |||
# رساله المولود من الزنا. | |||
# دين المقتول. | |||
# حاشيه‌اى بر «منبع الحياة» سيد محمّد جزايرى. | |||
# معراج. | |||
{{پایان}} | |||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[كتاب النور في الإمام المستور (عجل‌الله‌تعالی‌له‌الفرج)]] | [[كتاب النور في الإمام المستور (عجل‌الله‌تعالی‌له‌الفرج)]] | ||
| خط ۱۴۱: | خط ۱۲۲: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:مهدویت‌پژوهان]] | |||