۱۱۸٬۶۸۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'بروجردی (ابهام زدایی)' به 'بروجردی (ابهام‌زدایی)'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'بروجردی (ابهام زدایی)' به 'بروجردی (ابهام‌زدایی)') |
||
| (۴۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR00004.jpg|بندانگشتی|بروجردی نجفی، محمدتقی]] | [[پرونده:NUR00004.jpg|بندانگشتی|بروجردی نجفی، محمدتقی]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |بروجردی نجفی، محمدتقی | ||
|- | |- | ||
| | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |عبدالكريم | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1315 ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |بروجرد | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1391 ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
[[عراقی، ضیاءالدین|علامه شيخ ضياء‌الدين عراقى]] | |||
[[نائینی، محمدحسین|علامۀ محقق، ميرزاى نائينى]] | |||
[[اصفهانی، سید ابوالحسن|آیت‌الله سيد ابوالحسن اصفهانى]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[نهایة الأفکار]] | ||
[[رسالة | [[رسالة في الاجتهاد و التقليد (بروجردی)]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE00004AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|بروجردی (ابهام‌زدایی)}} | |||
'''محمدتقى بروجردى''' (1315 -1391ق)، فقیه، اصولی، استاد، مؤلف، مقرر کتاب نهایة الأفكار | |||
==ولادت== | == ولادت == | ||
در سال 1315 ق در شهرستان بروجرد به دنيا آمد. شهرى مجتهد پرور، كه علماى بزرگى را به جهان اسلام و حوزه‌هاى علميّه تقديم داشته است. | |||
نام پدرش عبدالكريم بود. عبدالكريم وجودش سراسر عشق به خاندان پيامبر بود. او كودك خردسالش را محمدتقى ناميد و از اوان كودكى او را آمادۀ فراگيرى علوم اهل‌بيت پيامبر صلوات‌الله‌عليهم نمود. | |||
نام پدرش عبدالكريم بود. عبدالكريم وجودش سراسر عشق به خاندان پيامبر بود. او كودك خردسالش را | |||
==آغاز تحصيلات== | ==آغاز تحصيلات== | ||
محمدتقى از همان كودكى شروع به فراگيرى مقدمات علوم اسلامیكرد و تحصيلات خود را در وطن خود بروجرد و نزد علماى آن شهر آغاز كرد. | |||
==سفر به نجف== | ==سفر به نجف== | ||
وى در 21 سالگی، یعنی سال 1336 ق به نجف اشرف رهسپار شد؛ تا از خرمن علم و دانش علماى آن حوزۀ هزار ساله و مركز علم و دانش در آن دوران خوشه چينى كند. وى بخش دوم دروس سطح مانند [[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]] و [[كتاب المكاسب|مكاسب]] و [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]] را از علماى نجف فرا گرفت. | |||
از اساتید دوره سطح ایشان می‌توان به افراد زیر اشاره کرد: | |||
# سید محمدرضا رفسنجانی (مرعشی) | |||
# شیخ عبدالحسین رشتی | |||
# شیخ مرتضی طالقانی | |||
# [[ایروانی، علی|حاج میرزا علی ایروانی]] | |||
# سید میرزا آقا استهباناتی | |||
==درس خارج== | ==درس خارج== | ||
آیت‌الله | آیت‌الله محمدتقى بروجردى پس از آنكه دروس سطح را به پايان رساند در درسهاى مشهور حوزۀ نجف شركت كرد. از جمله در درس خارج: | ||
# علامه [[عراقی، ضیاءالدین|شيخ ضياء‌الدين عراقى]] | |||
# [[نائینی، محمدحسین|علامۀ محقق، ميرزاى نائينى]] | |||
# آیت‌الله [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] | |||
وى همچون محققى بزرگ در اين درسها شركت مى‌كرد و از محضر اين علماى بزرگ بهره مى‌برد. وى در علم اصول فقه، بيشترين بهره را از محضر علامه [[عراقی، ضیاءالدین|شيخ ضياء‌الدين عراقى]] برد و در علم فقه، بيشترين استفاده را از محضر آیت‌الله [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] نمود. | |||
وى همچون محققى بزرگ در اين درسها شركت مى‌كرد و از محضر اين علماى بزرگ بهره مى‌برد. وى در علم اصول فقه، بيشترين بهره را از محضر علامه [[عراقی، ضیاءالدین|شيخ ضياء‌الدين عراقى]] برد و در علم فقه، بيشترين استفاده را از محضر آیت‌الله [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] نمود. | |||
==شخصيت علمى== | ==شخصيت علمى== | ||
شيخ | شيخ محمدتقى بروجردى شخصيتى بزرگ و از علماى معروف نجف به شمار مى‌آمد. وى بسيار اهل بحث و گفتگو بود و در مباحثه‌هاى علمى از قدرتى فراوان برخوردار بود. آراى قوى و دقت نظر و سلامت فكر ايشان در مسائل فقه و اصول مشهور است. | ||
وى بيش از چهار دورۀ كامل در درس خارج اصول علامه [[عراقی، ضیاءالدین|شيخ ضياء‌الدين عراقى]] شركت كرد و سه دورۀ آنها را به صورت تقريرات نوشت همچنانكه درسهاى خارج فقه و اصول دو استاد ديگر خود يعنى [[نایینی، محمدحسین|ميرزاى نائينى]] و آیت‌الله [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] را نيز به صورت متفرقه نگاشت. | وى بيش از چهار دورۀ كامل در درس خارج اصول علامه [[عراقی، ضیاءالدین|شيخ ضياء‌الدين عراقى]] شركت كرد و سه دورۀ آنها را به صورت تقريرات نوشت همچنانكه درسهاى خارج فقه و اصول دو استاد ديگر خود يعنى [[نایینی، محمدحسین|ميرزاى نائينى]] و آیت‌الله [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] را نيز به صورت متفرقه نگاشت. | ||
==مقامات معنوى== | ==مقامات معنوى== | ||
آیت‌الله | آیت‌الله محمدتقى بروجردى معروف به تقوا و اعراض از دنيا و زهد در آن بود. وى همچون استاد خود [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياء عراقى]] از روحى لطيف برخوردار بود و مانند ديگران خود را مقيد به آداب و رسوم و تكلفات بيهوده نكرده و خود را از آنها فارغ و آزاد ساخته بود. | ||
وى بسيار ذكر مى‌گفت و | وى بسيار ذكر مى‌گفت و لبهایش پيوسته معطر به نام خداوند بود. او قرآن زياد مى‌خواند و به آن عشق مى‌ورزيد. او عادت داشت نيمه‌هاى شب از خواب بيدار شود و به نماز شب و قرائت قرآن در هنگام فجر و راز و نياز با خداوند متعال بپردازد و هيچگاه اين عادت خود را ترك ننمود. | ||
اگر در مكانى براى عبادت يا دعا و يا ذكر خداوند مى‌نشست، نشستن خود را طولانى مى‌ساخت و از آن لذت مى‌برد. او در برابر حدود الهى و احكام خداوند بسيار غيور و شجاع بود و سر سختانه در برابر گناه مى‌ايستاد و با آن مخالفت مى‌كرد. | اگر در مكانى براى عبادت يا دعا و يا ذكر خداوند مى‌نشست، نشستن خود را طولانى مى‌ساخت و از آن لذت مى‌برد. او در برابر حدود الهى و احكام خداوند بسيار غيور و شجاع بود و سر سختانه در برابر گناه مى‌ايستاد و با آن مخالفت مى‌كرد. | ||
او عاشق راه | او عاشق راه اهل‌بيت عصمت و طهارت بود و عمر خود را در اين راه نهاده بود. او از روحى بلند و شخصيتى بزرگ برخوردار بود و هيچگاه فريب ظواهر دنيا را نخورد. در برابر مؤمنين و افراد ضعيف متواضع و فروتن بود و خود را در رديف آنان مى‌دانست. | ||
خداوند او را رحمت كند و در بهشت برين خود جاى دهد و ما را نيز از بركت مقامات ايشان مورد توجه قرار دهد. | خداوند او را رحمت كند و در بهشت برين خود جاى دهد و ما را نيز از بركت مقامات ايشان مورد توجه قرار دهد. | ||
| خط ۸۷: | خط ۹۳: | ||
آیت‌الله شيخ | آیت‌الله شيخ محمدتقى بروجردى تأليفات ارزشمندى دارد كه اينك به برخى از آنها اشاره مى‌كنيم: | ||
# نهایة الأفكار، اين كتاب يك دورۀ كامل علم اصول و تقريرات درس [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياء‌الدين عراقى]] است و مشهورترين اثر ايشان مى‌باشد. | |||
# حاشيه بر [[العروة الوثقی]]، حاشيه‌اى استدلالى بر كتاب [[العروة الوثقی]] [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمد كاظم يزدى]] مى‌باشد. در اين كتاب قدرت علمى و توانايى مؤلف در علم فقه و ذوق سليم و استعداد درخشان ايشان در استنباط و اجتهاد آشكار و نمايان است. وى اين كتاب را تا قسمت حج رسانده و موفق به اتمام آن نشده است. | |||
# حاشية فتوائية، حاشيۀ مؤلف بر رسالۀ عمليّه است و شامل فتاواى ايشان مى‌باشد. | |||
# رسالة في الرد على الفرقة البابية | |||
# رسالة في منجزات المريض | |||
وى اين كتاب را تا قسمت حج رسانده و موفق به اتمام آن نشده است. | # رسالة في الاجتهاد و التقليد | ||
بعد از آنكه اين كتاب به چاپ رسيد و در اختيار حضرت [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردى]] قرار گرفت از مطالعۀ آن بسيار شگفت زده شده و مؤلف گرانقدر آن را ستودند و در مجالس خود نيز از ايشان بسيار تقدير به عمل آوردند. | بعد از آنكه اين كتاب به چاپ رسيد و در اختيار حضرت [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردى]] قرار گرفت از مطالعۀ آن بسيار شگفت زده شده و مؤلف گرانقدر آن را ستودند و در مجالس خود نيز از ايشان بسيار تقدير به عمل آوردند. | ||
| خط ۱۰۸: | خط ۱۰۵: | ||
آیت‌الله شيخ | آیت‌الله شيخ محمدتقى بروجردى بيشتر عمر خود را در حوزۀ علميّۀ نجف به سر برد. وى از محضر علماى بزرگ آن حوزه بهره‌هاى فراوان برد و سرانجام خود نيز يكى از چهره‌هاى درخشان آن حوزه گرديد و از محققان و مدرسان بزرگ آن حوزه به شمار آمد. | ||
بعد از وفات حضرت آیت‌الله [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] وى تصميم به مهاجرت به شهر قم گرفت تا با حضور در حوزۀ علميّۀ قم به آن حوزه گرمى ببخشد. | بعد از وفات حضرت آیت‌الله [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] وى تصميم به مهاجرت به شهر قم گرفت تا با حضور در حوزۀ علميّۀ قم به آن حوزه گرمى ببخشد. | ||
وى به درخواست حضرت [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردى]] مجلس درس خارج فقه و اصول تشكيل داد و به درس و بحث در آن حوزه مشغول گرديد. جلسات درس ايشان از | وى به درخواست حضرت [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردى]] مجلس درس خارج فقه و اصول تشكيل داد و به درس و بحث در آن حوزه مشغول گرديد. جلسات درس ايشان از کیفیت علمى بالايى برخوردار بود و طلاب نخبه و برگزيدگان فراوانى را به دور خود جمع نمود. | ||
==سفر به تهران== | ==سفر به تهران== | ||
پس از چندى، آیت‌الله | پس از چندى، آیت‌الله محمدتقى بروجردى به دعوت آیت‌الله سيد ابوالقاسم كاشانى به تهران رفت و در يكى از مساجد تهران به اقامۀ نماز جماعت پرداخت و در حوزۀ علميّۀ آن شهر نيز، مشغول تدريس شد و تا آخر عمر در تهران باقى ماند و به نشر و تبليغ احكام اسلام پرداخت. | ||
==كلام شيخ | ==كلام شيخ آقا بزرگ تهرانى== | ||
علامه، شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] در كتاب نقباء البشر دربارۀ ايشان مى‌فرمايد: | علامه، شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] در كتاب نقباء البشر دربارۀ ايشان مى‌فرمايد: | ||
هو الشيخ محمد تقي بن عبدالكريم البروجردي نزيل النجف الأشرف. عالم بارع و فاضل جليل. أخذ أوّليات العلوم في بروجرد و قرأ بعض السطوح عند أعلامها ثم هاجر إلى النجف فحضر على الشيخ الميرزا | هو الشيخ محمد تقي بن عبدالكريم البروجردي نزيل النجف الأشرف. عالم بارع و فاضل جليل. أخذ أوّليات العلوم في بروجرد و قرأ بعض السطوح عند أعلامها ثم هاجر إلى النجف فحضر على الشيخ الميرزا النائينیو الشيخ ضياء‌الدين العراقي و السيد أبي‌الحسن الأصفهانیو غيرهم و قد كتب تقريرات أبحاثهم في الفقه و الأصول. | ||
«شيخ | «شيخ محمدتقى بن عبدالكريم بروجردى ساكن نجف اشرف دانشمندى پرهيزگار و فاضلى انديشمند است. وى علوم مقدماتى را در شهر بروجرد فرا گرفت و بخشى از دروس سطح را نزد علماى آن شهر آموخت. سپس به نجف مهاجرت كرد و از محضر درس شيخ ميرزا [[نائینی، محمدحسین|محمدحسین نائينى]] و [[عراقی، ضیاءالدین|شيخ ضياء‌الدين عراقى]] و [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] و علماى ديگر بهره برد. او تقريرات درس اساتيد خود را نگاشت.» | ||
==سخن شيخ محمد شريف رازى== | ==سخن شيخ محمد شريف رازى== | ||
| خط ۱۳۳: | خط ۱۳۰: | ||
مورخ و دانشمند معاصر آقاى حاج شيخ محمد شريف رازى در كتاب گنجينۀ دانشمندان دربارۀ ايشان مى‌فرمايد: | مورخ و دانشمند معاصر آقاى حاج شيخ محمد شريف رازى در كتاب گنجينۀ دانشمندان دربارۀ ايشان مى‌فرمايد: | ||
«مرحوم مبرور حجت الإسلام و المسلمين نخبة الفقهاء و المجتهدين حاج شيخ | «مرحوم مبرور حجت الإسلام و المسلمين نخبة الفقهاء و المجتهدين حاج شيخ محمدتقى بروجردى مقيم و متوفى در تهران، از علماى محققین و مجتهدين مسلّمين معاصر، داراى مقام علم و فقاهت و از تلامذۀ مبرز مرحوم [[نائینی، محمدحسین|آیت‌الله نائينى]] و آیت‌الله [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياء‌الدين عراقى]] و آیت‌الله اصفهانى و ديگران بوده. | ||
تقريرات استادش [[نایینی، محمدحسین|مرحوم نائينى]] را به رشتۀ تحرير در آورده و به طبع رسانيده و مورد استفادۀ فضلاى قم و نجف مى‌باشد. وى بعد از فوت مرحوم آیت‌الله اصفهانى به | تقريرات استادش [[نایینی، محمدحسین|مرحوم نائينى]] را به رشتۀ تحرير در آورده و به طبع رسانيده و مورد استفادۀ فضلاى قم و نجف مى‌باشد. وى بعد از فوت مرحوم آیت‌الله اصفهانى به ایران آمده و در قم به ملاقات زعيم اعظم [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردى]] رسيده و بنابر امر و اصرار معظم له در قم اقامت گزيده و به تدريس خارج فقه و اصول پرداخته است، ولى پس از چند سال بنابر دعوت مرحوم آیت‌الله مجاهد حاج سيد ابوالقاسم كاشانى قدس‌الله‌سره، كه نسبت به ايشان محبت و عنايت خاصى داشت به تهران مسافرت كرده و رحل اقامت افكنده و در مسجد شيشه خيابان حاج شيخ هادى به اقامۀ جماعت و وظائف ديگر روحانى پرداخته و براى عده‌اى از فضلا و محصلين حوزۀ تهران تدريس نمود.» | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
سرانجام اين عالم انديشمند پس از عمرى خدمت به حوزه‌هاى علميّه و علوم و معارف اسلامى و خدمت به خاندان | سرانجام اين عالم انديشمند پس از عمرى خدمت به حوزه‌هاى علميّه و علوم و معارف اسلامى و خدمت به خاندان اهل‌بيت عصمت و طهارت عليهم‌السلام در 24 ذى حجه سال 1391 هجرى قمرى در شهر تهران ديده از اين جهان فانى فرو بست. | ||
بدن مطهرش را به شهر مقدس قم انتقال داده و در جوار حرم حضرت معصومه | بدن مطهرش را به شهر مقدس قم انتقال داده و در جوار حرم حضرت معصومه سلام‌الله‌عليها به خاک سپردند. | ||
آخرين كلامى كه از ايشان صادر شده و بر روى كاغذ نقش بسته، هنگام نگارش كتاب حاشيه بر [[العروة الوثقی]] بوده كه نوشته است: (و قضى أمده و انتهى) يعنى «زمان آن به اتمام رسيد و پايان يافت». در اين هنگام ايشان سكتۀ قلبى كرده، قلم از دستشان مى‌افتد و جان به جان آفرين تسليم مى‌نمايند. | آخرين كلامى كه از ايشان صادر شده و بر روى كاغذ نقش بسته، هنگام نگارش كتاب حاشيه بر [[العروة الوثقی]] بوده كه نوشته است: (و قضى أمده و انتهى) يعنى «زمان آن به اتمام رسيد و پايان يافت». در اين هنگام ايشان سكتۀ قلبى كرده، قلم از دستشان مى‌افتد و جان به جان آفرين تسليم مى‌نمايند. | ||
== وابسته‌ها == | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[نخبه الافکار فی حرمان الزوجه من الاراضی و العقار]] | [[نخبه الافکار فی حرمان الزوجه من الاراضی و العقار]] | ||
[[نهایة الأفکار]] | [[نهایة الأفکار]] | ||
[[رسالة في الاجتهاد و | [[رسالة في الاجتهاد و التقليد (بروجردی)]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[ar:محمدتقي البروجردي]] | |||