بخاری، عصمت: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '== وابستهها ==' به '==وابستهها==') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'بخاری (ابهام زدایی)' به 'بخاری (ابهامزدایی)') |
||
(۱۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR08914.jpg|بندانگشتی|عصمت بخاری]] | [[پرونده:NUR08914.jpg|بندانگشتی|عصمت بخاری]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |عصمت بخاری | ||
|- | |- | ||
| | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | بخارائی، عصمت الله بن مسعود | ||
بخاری، عصمت | بخاری، عصمت | ||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |خواجه مسعود | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |نيمه اول قرن نهم هجرى | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |بخارا | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |840 ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[دیوان عصمت بخارایی]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE08914AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|بخاری (ابهامزدایی)}} | |||
'''خواجه | {{کاربردهای دیگر|بخارایی (ابهامزدایی)}} | ||
'''خواجه عصمتالله بن خواجه مسعود بخارايى''' (متوفای 840ق)، از شعراى مشهور، عهد تیموری، (نيمه اول قرن نهم هجرى) است كه در قصيده، «نصيرى» تخلص مىكرد و در غزل «عصمت». اختيار تخلص نصيرى به مناسبت انتساب وى به دربار سلطان نصيرالدين خليل بن ميرانشاه بن تيمور گوركان بوده است كه پس از مرگ تيمور (از 807 تا 812ق) در ماوراءالنهر سلطنت داشت. | |||
وى شيعه | == ولادت == | ||
عصمتالله بین سالهای 766 تا 775ق در شهر بخارا به دنیا آمد. او در زمان خود به خواجه عصمت شهرت داشت. | |||
== تحصیلات == | |||
از کودکی به تحصیل علم علاقه داشت و در بخارا به تحصیل علم پرداخت. در زمان سلطان خلیل تیمور برای خدمت در دربار سمرقند دعوت شد، اما به زودی استعفا داد. به گفته منابع، وی یکی از مشهورترین علمای زمان خود بود و در علم شعر مهارت خاصی داشت. | |||
عصمت در دربار سلطان خليل، بسيار معزّز و محترم بود و به وى علاقه زايدالوصفى داشت. قسمت اعظم عمر عصمت، به ستايشگرى اولاد و احفاد تيمور و امراى ايشان گذشته است؛ ولى در آخر عمر، دست از مداحى ارباب دولت كشيده و دامن خاندان عصمت(ع) را گرفته و به مدايح و مناقب آن بزرگواران پرداخته است. | |||
میراث ادبی او شامل اندیشههای سیاسی و اجتماعی، اندیشههای تربیتی و اخلاقی، نقد روحانیون متعصب، مطالب عاشقانه و زندگی خدا پسندانه است. دیدگاههای اجتماعی شاعر عمدتاً شامل مسائل مربوط به رابطه او با زندگی، محیط زندگی، نظم عمومی، شغل، شکایت از فقر است. | |||
وى شيعه پاک نهاد و نيك اعتقادى بود و چون در ميان مردمى حنفى مذهب به سر مىبرد، مدتها تقيه مىكرد و مذهب خود را مكتوم مىداشت، ولى عاقبت، كاسه صبرش لبريز شد و تشيع خود را آشكار كرد. | |||
به اعتقاد مورخ شهير [[خواندمیر، غیاثالدین بن همامالدین|خواندمير]] در تذكرة الخواتين، وفات عصمت در سال 840ق واقع شده است. | به اعتقاد مورخ شهير [[خواندمیر، غیاثالدین بن همامالدین|خواندمير]] در تذكرة الخواتين، وفات عصمت در سال 840ق واقع شده است. | ||
== آثار== | == آثار== | ||
ديوان عصمت بخارايى. | ديوان عصمت بخارايى. | ||
خط ۴۸: | خط ۵۹: | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | |||
[[دیوان عصمت بخارایی]] | [[دیوان عصمت بخارایی]] | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:اسفند(1400)]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۰۵
نام | عصمت بخاری |
---|---|
نامهای دیگر | بخارائی، عصمت الله بن مسعود
بخاری، عصمت عصمت الله بخارائی |
نام پدر | خواجه مسعود |
متولد | نيمه اول قرن نهم هجرى |
محل تولد | بخارا |
رحلت | 840 ق |
اساتید | |
برخی آثار | دیوان عصمت بخارایی |
کد مؤلف | AUTHORCODE08914AUTHORCODE |
خواجه عصمتالله بن خواجه مسعود بخارايى (متوفای 840ق)، از شعراى مشهور، عهد تیموری، (نيمه اول قرن نهم هجرى) است كه در قصيده، «نصيرى» تخلص مىكرد و در غزل «عصمت». اختيار تخلص نصيرى به مناسبت انتساب وى به دربار سلطان نصيرالدين خليل بن ميرانشاه بن تيمور گوركان بوده است كه پس از مرگ تيمور (از 807 تا 812ق) در ماوراءالنهر سلطنت داشت.
ولادت
عصمتالله بین سالهای 766 تا 775ق در شهر بخارا به دنیا آمد. او در زمان خود به خواجه عصمت شهرت داشت.
تحصیلات
از کودکی به تحصیل علم علاقه داشت و در بخارا به تحصیل علم پرداخت. در زمان سلطان خلیل تیمور برای خدمت در دربار سمرقند دعوت شد، اما به زودی استعفا داد. به گفته منابع، وی یکی از مشهورترین علمای زمان خود بود و در علم شعر مهارت خاصی داشت.
عصمت در دربار سلطان خليل، بسيار معزّز و محترم بود و به وى علاقه زايدالوصفى داشت. قسمت اعظم عمر عصمت، به ستايشگرى اولاد و احفاد تيمور و امراى ايشان گذشته است؛ ولى در آخر عمر، دست از مداحى ارباب دولت كشيده و دامن خاندان عصمت(ع) را گرفته و به مدايح و مناقب آن بزرگواران پرداخته است.
میراث ادبی او شامل اندیشههای سیاسی و اجتماعی، اندیشههای تربیتی و اخلاقی، نقد روحانیون متعصب، مطالب عاشقانه و زندگی خدا پسندانه است. دیدگاههای اجتماعی شاعر عمدتاً شامل مسائل مربوط به رابطه او با زندگی، محیط زندگی، نظم عمومی، شغل، شکایت از فقر است.
وى شيعه پاک نهاد و نيك اعتقادى بود و چون در ميان مردمى حنفى مذهب به سر مىبرد، مدتها تقيه مىكرد و مذهب خود را مكتوم مىداشت، ولى عاقبت، كاسه صبرش لبريز شد و تشيع خود را آشكار كرد.
به اعتقاد مورخ شهير خواندمير در تذكرة الخواتين، وفات عصمت در سال 840ق واقع شده است.
آثار
ديوان عصمت بخارايى.