بحرالعلوم، سید محمدمهدی بن مرتضی: تفاوت میان نسخه‌ها

</div>

{{کاربردهای دیگر|طباطبایی (ابهام‌ زدایی)}}

'''سيد‌ ‎محمّدمهدى بن مرتضى بن محمد بروجردى طباطبايى''' (1121-1177ش)، از مشاهير علماى اماميه در قرن دوازدهم، فقيه، اصولى، محدث، متكلم، مفسر قرآن، اديب و رجالى است  

== ولادت ==

پدر و اجداد او از دانشمندان سرشناس بودند و با بعضى از خاندان‌هاى علمى شيعه، از جمله خاندان مجلسى، خويشاوندى سببى يا نسبى داشتند و به دليل همين پيوند خانوادگى، بحر العلوم از [[مجلسی، محمدتقی|مجلسى اول]] به عنوان جد و از [[مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی|مجلسى دوم]] به عنوان دايى ياد مى‌كند.<ref>قمى، ج 2، ص62</ref>

بحر العلوم به عربى شعر مى‌سرود و از جملۀ آثار او منظومه‌اى است در رثاى امام حسین عليه السّلام، كه به اقتضاى دوازده بند محتشم سروده است.<ref>بحرالعلوم، 1408، ص207 - 216</ref> علاوه بر اين، عالمان دينى را نيز به آگاهى از فنون ادب تشويق مى‌كرد و شاعران مذهبى را محترم مى‌شمرد. تقدير و تكريم او از شيخ كاظم ازرى، مرثيه سراى برجستۀ عراقى، معروف است.<ref>امين، ج 9، ص11</ref>

بحر العلوم به رغم دانش فراوان، چندان توفيق تأليف نيافت. سبب عمدۀ اين امر را احتياط و دقت بيش از حدّ او در نوشتن ذكر كرده‌اند. آثار چندى از او بر جاى مانده كه برخى از آنها عبارتند از:

==وفات==

==پانویس==

[[تحفة الملوك في السير و السلوك]]

[[مصابیح الأحکام]]