۱۴۶٬۰۸۱
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'باخرزی (ابهام زدایی)' به 'باخرزی (ابهامزدایی)'
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'باخرزی (ابهام زدایی)' به 'باخرزی (ابهامزدایی)') |
||
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" |[[ | | data-type="authorWritings" |[[أوراد الأحباب و فصوص الآداب]] | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|باخرزی (ابهامزدایی)}} | |||
{{کاربردهای دیگر|باخرزی ( | '''ابوالمفاخر يحيى بن احمد باخرزى''' (متوفای 736ق)، از مشايخ و عارفان كبرويه و نواده شيخ [[باخرزی، سعید بن مطهر|ابوالمعالى سیفالدین باخرزى]] است. | ||
'''ابوالمفاخر يحيى بن احمد باخرزى''' (متوفای 736ق)، از مشايخ و عارفان كبرويه و نواده شيخ ابوالمعالى باخرزى است. | |||
== ولادت == | == ولادت == | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۳: | ||
== اساتید == | == اساتید == | ||
نخستين استاد و مرشد او، پدرش شيخ احمد بود كه از وى خرقه گرفت. | نخستين استاد و مرشد او، پدرش شيخ برهانالدین احمد بود كه از وى خرقه گرفت. | ||
وى پس از مرگ پدر، در 696ق، به سير و سياحت در ایران، شام و مصر پرداخت و از بسيارى از مشايخ صوفيه، محدثان و مفسران شهرها، چون شيخ فخرالدين مجندرى (مجندرانى) در تبريز، شيخ كمالالدين عذرى در قاهره و شيخ حسامالدين رومى در قدس، تلقين ذكر، خرقه و اجازه روايت يافت و كتابهاى مهم صوفيه چون مصابيح، عوارف المعارف، فصوص الحكم و آثار ابن سبعين را نزد آنان خواند. | وى پس از مرگ پدر، در 696ق، به سير و سياحت در ایران، شام و مصر پرداخت و از بسيارى از مشايخ صوفيه، محدثان و مفسران شهرها، چون شيخ فخرالدين مجندرى (مجندرانى) در تبريز، شيخ كمالالدين عذرى در قاهره و شيخ حسامالدين رومى در قدس، تلقين ذكر، خرقه و اجازه روايت يافت و كتابهاى مهم صوفيه چون مصابيح، عوارف المعارف، فصوص الحكم و آثار ابن سبعين را نزد آنان خواند. | ||
| خط ۶۴: | خط ۶۱: | ||
با آنكه باخرزى، از شيخ كمالالدين عذرى، با احترام خاصى نام برده و حتى آداب و اصول خانقاه را نيز نزد او فراگرفته، اما بيشتر بهعنوان يك عارف كبروى شناخته شده و خود او نيز در كتاب اوراد الاحباب از [[نجمالدین کبری، احمد بن عمر|نجمالدين كبرى]] با عنوان «شيخنا» ياد كرده است. | با آنكه باخرزى، از شيخ كمالالدين عذرى، با احترام خاصى نام برده و حتى آداب و اصول خانقاه را نيز نزد او فراگرفته، اما بيشتر بهعنوان يك عارف كبروى شناخته شده و خود او نيز در كتاب اوراد الاحباب از [[نجمالدین کبری، احمد بن عمر|نجمالدين كبرى]] با عنوان «شيخنا» ياد كرده است. | ||
شهرت و اهميت باخرزى به سبب تأليف كتاب «[[ | شهرت و اهميت باخرزى به سبب تأليف كتاب «[[أوراد الأحباب و فصوص الآداب|اوراد الاحباب و فصوص الاداب]]» مىباشد كه آن را در بخارا و گويا بر سر قبر سيفالدين تأليف كرده است. | ||
== از ديگر آثار او، عبارتند از== | == از ديگر آثار او، عبارتند از== | ||
| خط ۷۰: | خط ۶۷: | ||
#المشيخة؛ | #المشيخة؛ | ||
#وقفنامه. اين اثر مشتمل است بر نام و نشان اراضى و املاك بسيار و عوايد آنها كه باخرزى همه را وقف خانقاه و مزار سيفالدين باخرزى كرده و نيز مصارف آن موقوفات را معين نموده است. نخست، بقا و عمارت خانقاه و روضه سيفالدين را مد نظر داشته و سپس ديگر مصارف آن را مانند رسيدگى به احوال دراويش و صوفيه براى تأمين لباس، غذا، حمام و... برشمرده و در آخر نيز براى استنساخ و كتابت اوراد الاحباب، مخارجى تعيين كرده است. | #وقفنامه. اين اثر مشتمل است بر نام و نشان اراضى و املاك بسيار و عوايد آنها كه باخرزى همه را وقف خانقاه و مزار سيفالدين باخرزى كرده و نيز مصارف آن موقوفات را معين نموده است. نخست، بقا و عمارت خانقاه و روضه سيفالدين را مد نظر داشته و سپس ديگر مصارف آن را مانند رسيدگى به احوال دراويش و صوفيه براى تأمين لباس، غذا، حمام و... برشمرده و در آخر نيز براى استنساخ و كتابت اوراد الاحباب، مخارجى تعيين كرده است.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/6069 شمس، محمدجواد، ج11، ص59]</ref>. | ||
==پانویس== | |||
<references /> | |||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/6069 شمس، محمدجواد، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1378] | |||
| خط ۸۰: | خط ۸۰: | ||
[[ | [[أوراد الأحباب و فصوص الآداب]] | ||
[[أوراد الأحباب و فصوص الآداب (نسخه خطی)]] | |||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||