اشکوری گیلانی نجفی، سید ابوالقاسم بن معصوم: تفاوت میان نسخه‌ها

<div class="wikiInfo">

{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |

|-

|-

|-

|نام پدر  

|-

|متولد  

| data-type="authorbirthDate" |

|-

|محل تولد

|-

|رحلت  

|-

|اساتید

|-

|برخی آثار

|- class="articleCode"

|کد مؤلف

|}

</div>

==نسب==

==ولادت و تحصیل==

او در اشکور به د نیا آمد و در آنجا مقدمات علوم از حفظ قرآن و صرف و نحو و... از مقدمات ادبی را آموخت. وی همچنین به آموختن برخی علوم کلامی و حکمت یونانی در قزوین پرداخت. پس از مدتی عزم سفر به نجف اشرف کرد. او در نجف همواره در دروس علما در رفت‌وآمد بود و شب و روزش به درس و بحث و تدریس می‌گذشت، تا اینکه محضر میرزای رشتی را درک کرد و در محضر او و میرزای شیرازی ماند و پس از وفات اساتیدش به مرجعیت در گیلان رسید<ref>ر.ک: همان، ص6-7</ref>.

==فرزندان==

از وی دو فرزند پسر به‌جا مانده است: سید حسین از علمای شهر رشت و سید محمد<ref>ر.ک: همان</ref>.

==در کلام دیگران==

در معجم رجال الفكر نیز از وی با عبارات: «فقیه اصولی، عالم متبحر، فاضل جلیل، محقق ثقه، معروف بالورع و الصدق و الثقة و العدالة، من أساتذة الفقه و الأصول في النجف المعترف لهم بالفضيلة...» یاد می‌کند و یادآور می‌شود که از مواردی که دلالت بر فضیلت و ورع و تقوای او دارد، اشاره او به لزوم عدول از تقلیدش، پس از عروض مرض برایش است. سید، پس از مریضی‌اش اعلان کرد که تقلید از وی جایز نیست و مقلدانش باید از وی عدول کنند<ref>ر.ک: همان</ref>.

==اساتید==

از میان اساتید او می‌توان اشخاص زیر را ذکر کرد:

# سید حسین ترک؛

==شاگردان==

شاگردانش نیز افرادی از طلاب گیلان و سایرین بودند که از میان آنان می‌توان سید محمود حسینی مرعشی، پدر آیت‌الله سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی را نام برد<ref>ر.ک: همان، ص7-8</ref>.

==آثار==

==وابسته‌ها==

[[رده:زندگی‌نامه]]