۱۰۱٬۳۵۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
==نسب و ولادت== | ==نسب و ولادت== | ||
* «ابوسمط مروان بن سلیمان بن یحیی بن ابی‌حفصه اموی یمامی رشیدی»، در یمامه، در سال 105ق، زاده شد<ref>ر.ک: خطیب بغدادی، ج۱۳، ص۱۴۷</ref> و در همان جا پرورش یافت. او قبل از بیست‌سالگی شعر می‌سرود. با اشعار قدما آشنایی داشت و از شاعران برجسته عصر خویش بشمار می‌رفت. خانواده وی همگی شاعر بودند. راویانی چون خلف احمر و اصمعی اشعار او را روایت کرده‌اند. مروان به بغداد رفت و خلفای بنی‌عباس را مدح گفت؛ به‌ویژه با هجو علویان، به دربار هارون‌الرشید (خلافت ۱۷۰-۱۹۳ق) راه یافت. خاندان وی که بیشتر یهودی بودند، با اهل‌بیت(ع) بسیار دشمنی می‌ورزیدند<ref>ر.ک: گروهی از پژوهشگران، ج۱، ص۷۵۸</ref>. | * «ابوسمط مروان بن سلیمان بن یحیی بن ابی‌حفصه اموی یمامی رشیدی»، در یمامه، در سال 105ق، زاده شد<ref>ر.ک: خطیب بغدادی، ج۱۳، ص۱۴۷</ref> و در همان جا پرورش یافت. او قبل از بیست‌سالگی شعر می‌سرود. با اشعار قدما آشنایی داشت و از شاعران برجسته عصر خویش بشمار می‌رفت. خانواده وی همگی شاعر بودند. راویانی چون خلف احمر و [[اصمعی، عبدالملک بن قریب|اصمعی]] اشعار او را روایت کرده‌اند. مروان به بغداد رفت و خلفای بنی‌عباس را مدح گفت؛ به‌ویژه با هجو علویان، به دربار هارون‌الرشید (خلافت ۱۷۰-۱۹۳ق) راه یافت. خاندان وی که بیشتر یهودی بودند، با اهل‌بیت(ع) بسیار دشمنی می‌ورزیدند<ref>ر.ک: گروهی از پژوهشگران، ج۱، ص۷۵۸</ref>. | ||
==صفات== | ==صفات== | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
* علی‌رغم اینکه طبری می‌گوید که مروان درباره یکی از حوادث سال ۱۸۹ق، شعر سروده است و این، حکایت از زنده بودنش در آن سال دارد، ولی [[خطیب بغدادی، احمد بن علی|خطیب بغدادی]] نوشته است که وی سال 181ق، وفات کرد و در بغداد، در مقبره نصر بن مالک به خاک سپرده شد<ref>ر.ک: خطیب بغدادی، ج۱۳، ص۱۴۷</ref>. | * علی‌رغم اینکه [[طبری، محمد بن جریر بن یزید|طبری]] می‌گوید که مروان درباره یکی از حوادث سال ۱۸۹ق، شعر سروده است و این، حکایت از زنده بودنش در آن سال دارد، ولی [[خطیب بغدادی، احمد بن علی|خطیب بغدادی]] نوشته است که وی سال 181ق، وفات کرد و در بغداد، در مقبره نصر بن مالک به خاک سپرده شد<ref>ر.ک: خطیب بغدادی، ج۱۳، ص۱۴۷</ref>. | ||
* [[ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین|ابوالفرج اصفهانی]] گفته است که «صالح بن عطیه اضجم»، بعد از آنکه «مروان بن ابی‌حفصه» شعری در وراثت بنی‌عباس سرود، او را لعنت کرد و با نقشه‌ای پنهانی به قتل رساند<ref>ر.ک: ابوالفرج اصفهانی، ج۱۰، ص307-308</ref>. | * [[ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین|ابوالفرج اصفهانی]] گفته است که «صالح بن عطیه اضجم»، بعد از آنکه «مروان بن ابی‌حفصه» شعری در وراثت بنی‌عباس سرود، او را لعنت کرد و با نقشه‌ای پنهانی به قتل رساند<ref>ر.ک: ابوالفرج اصفهانی، ج۱۰، ص307-308</ref>. | ||