محمد زکریای رازی (از ایران چه می‌دانم): تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURمحمد زکریای رازیJ1.jpg | عنوان =محمد زکریای رازی | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = اذکایی، پرویز (نویسنده) |زبان | زبان = | کد کنگره =‏ | موضوع = |ناشر | ناشر =دفتر پژوهش های فرهنگی | مکان نشر =تهران | سال نشر =1...» ایجاد کرد)
     
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۸: خط ۸:
    |زبان  
    |زبان  
    | زبان =
    | زبان =
    | کد کنگره =
    | کد کنگره =‏R ۱۴۴/الف۴م۳ ۱۴۰۰
    | موضوع =
    | موضوع = رازی‌,Razi,رازی‌,رازی,Zakaria - e,، م‍ح‍م‍د ب‍ن‌ زک‍ری‍ا,, AbūBakr Muhammad ibn Zakarzīȳ,، م‍ح‍م‍د ب‍ن‌ زک‍ری‍ا,، محمد بن زکریا,, Razi,، ۲۵۱ - ۳۱۳ق.,، ، ۳۱۳-۲۵۱ق‌.,، ۲۵۱ - ۳۱۳ق., -- کتابشناسی, -- نقد و تفسیر,-- Criticism and interpretation,shc,a01,a01,a02,a02,ba,ba,پزشکان,Physicians, -- سرگذشتنامه, -- Biography,-- ایران,-- Iran,a01,a01
    |ناشر  
    |ناشر  
    | ناشر =دفتر پژوهش های فرهنگی  
    | ناشر =دفتر پژوهش های فرهنگی  
    خط ۲۵: خط ۲۵:
    | پیش از =
    | پیش از =
    }}
    }}
    '''محمد زکریای رازی (از ایران چه می‌دانم)''' تألیف پرویز اذکایی (سپیتمان)، این کتاب، گزیده‌ و چکیده‌ای از کتاب مفصل «حکیم رازی» که در چهار فصل زیست‌نامۀ علمی، سی بند فلسفی و ده بند مدنی، جبر و اختیار نزد رازی، و مدرینۀ رازی یا خردشهر تنظیم و تدوین شده است.
    '''محمد زکریای رازی (از ایران چه می‌دانم)''' تألیف [[اذکایی، پرویز|پرویز اذکایی (سپیتمان)]]، این کتاب، گزیده‌ و چکیده‌ای از کتاب مفصل «حکیم رازی» که در چهار فصل زیست‌نامۀ علمی، سی بند فلسفی و ده بند مدنی، جبر و اختیار نزد [[رازی، محمد بن زکریا|رازی]]، و مدرینۀ رازی یا خردشهر تنظیم و تدوین شده است.
    ==ساختار==
    ==ساختار==
    کتاب در چهار فصل تدوین شده است.
    کتاب در چهار فصل تدوین شده است.


    ==گزارش کتاب==
    ==گزارش کتاب==
    اسم اشهر حکیم محمد بن زکریای رازی را ناصرخسرو قبادیانی (سدۀ پنجم قمری) گاه «پسر زکریا» یاد کرده؛ اما پیشینیان پیش‌تر «محمد زکریا» نوشته‌اند. در عصر کنونی در ایران غالباً «زکریای رازی» گفته‌اند که به اختصار اسم محمد و اطلاق نام پدرش بر او چونان اسم اشهر نامبردار می‌شود و این طرز تسمیه نزد مورخان و نویسندگان به دلیل تمایز با فخر رازی نیز می‌تواند باشد؛ اما در زبان‌های اروپایی طی سده‌های میانه اسم معروف وی به طور مطلق «رازس» تداول داشته است.
    اسم اشهر [[رازی، محمد بن زکریا|حکیم محمد بن زکریای رازی]] را [[ناصر خسرو|ناصرخسرو قبادیانی]] (سدۀ پنجم قمری) گاه «پسر زکریا» یاد کرده؛ اما پیشینیان پیش‌تر «محمد زکریا» نوشته‌اند. در عصر کنونی در ایران غالباً «[[رازی، محمد بن زکریا|زکریای رازی]]» گفته‌اند که به اختصار اسم محمد و اطلاق نام پدرش بر او چونان اسم اشهر نامبردار می‌شود و این طرز تسمیه نزد مورخان و نویسندگان به دلیل تمایز با فخر رازی نیز می‌تواند باشد؛ اما در زبان‌های اروپایی طی سده‌های میانه اسم معروف وی به طور مطلق «رازس» تداول داشته است.


    رازی (251 ـ 313 هـ.ق) در ابتدای امر به صناعت کیمیا اشتغال داشت، آن‌گاه از آن بپرداخت و در بغداد روی به آموختن طب و فلسفه آورد؛ در این دو رشته چندان تحصیل کرد که استادی بلندپایه شد و کتاب‌های بسیاری هم در باب فنون آنها نوشت. وی سفرهای پژوهشی و پزشکیانۀ چندی داشته است؛ از جمله به شهرهای روم و حران در شمال میانرودان؛ آنگاه حدود ده سال در بغداد پایتخت خلافت عباسی زیست که در آنجا ریاست بیمارستان «معتضدی» را عهده‌دار بود؛ سپس به زادگاه خود شهر ری بازگشت که در آنها نیز ریاست بیمارستان را بر عهده داشت. سفرهای دیگر وی به خراسان و فرارود از جمله بخارا هم برای درمان بیماران امیران و شاهان آن دیار بوده است.
    [[رازی، محمد بن زکریا|رازی]] (251 ـ 313ق) در ابتدای امر به صناعت کیمیا اشتغال داشت، آن‌گاه از آن بپرداخت و در بغداد روی به آموختن طب و فلسفه آورد؛ در این دو رشته چندان تحصیل کرد که استادی بلندپایه شد و کتاب‌های بسیاری هم در باب فنون آنها نوشت. وی سفرهای پژوهشی و پزشکیانۀ چندی داشته است؛ از جمله به شهرهای روم و حران در شمال میانرودان؛ آنگاه حدود ده سال در بغداد پایتخت خلافت عباسی زیست که در آنجا ریاست بیمارستان «معتضدی» را عهده‌دار بود؛ سپس به زادگاه خود شهر ری بازگشت که در آنها نیز ریاست بیمارستان را بر عهده داشت. سفرهای دیگر وی به خراسان و فرارود از جمله بخارا هم برای درمان بیماران امیران و شاهان آن دیار بوده است.


    حکیم رازی چنان‌که خود در «الرساله الهادیه الی الفهرست» یاد کرده بود، ابن ندیم آن سیاهه را عینا در کتاب خود به نقل آورده و سپس ابوریحان بیرونی نیز فهرست کتاب‌های رازی را بر اساس همان سیاهه، با افزودن آنچه خود از آثار وی دیده یا بر اسم آنها در خلال کتب آگاهی یافته، تعداد 184 عنوان اثر با طبقه‌بندی موضوعی در یازده رده (طب، طبیعیات، منطقیات، ریاضی و نجوم، تفسیر و تلخیص‌ها، فلسفیات، مابعدطبیعی، الهیات، کیمیائیات، کفریات و متفرقات) فرانموده است.
    حکیم [[رازی، محمد بن زکریا|رازی]] چنان‌که خود در «الرساله الهادیه الی الفهرست» یاد کرده بود، ابن ندیم آن سیاهه را عینا در کتاب خود به نقل آورده و سپس ابوریحان بیرونی نیز فهرست کتاب‌های رازی را بر اساس همان سیاهه، با افزودن آنچه خود از آثار وی دیده یا بر اسم آنها در خلال کتب آگاهی یافته، تعداد 184 عنوان اثر با طبقه‌بندی موضوعی در یازده رده (طب، طبیعیات، منطقیات، ریاضی و نجوم، تفسیر و تلخیص‌ها، فلسفیات، مابعدطبیعی، الهیات، کیمیائیات، کفریات و متفرقات) فرانموده است.


    حکیم رازی به دو نیم‌رخ درخشان و برجستۀ وی، یکی چهرۀ پزشکی و دیگر سیمای فلسفی‌اش از دیرباز تا امروز مورد توجه بوده است. باید گفت که رازی‌شناسی یک سده بعد از درگذشت وی هم با استاد ابوریحان بیرونی آغاز و پایه‌گذاری شد؛ اما جنبۀ طبی حکیم ری یا رازی‌شناسی پزشکی در مشرق‌زمین از نیم‌گاه سدۀ چهارم در اروپا با ترجمۀ کتاب «الحاوی» به لاتینی صورت نهادین یافت.
    حکیم رازی به دو نیم‌رخ درخشان و برجستۀ وی، یکی چهرۀ پزشکی و دیگر سیمای فلسفی‌اش از دیرباز تا امروز مورد توجه بوده است. باید گفت که رازی‌شناسی یک سده بعد از درگذشت وی هم با استاد ابوریحان بیرونی آغاز و پایه‌گذاری شد؛ اما جنبۀ طبی حکیم ری یا رازی‌شناسی پزشکی در مشرق‌زمین از نیم‌گاه سدۀ چهارم در اروپا با ترجمۀ کتاب «الحاوی» به لاتینی صورت نهادین یافت.


    این کتاب، گزیده‌ و چکیده‌ای از کتاب مفصل «حکیم رازی» که در چهار فصل زیست‌نامۀ علمی، سی بند فلسفی و ده بند مدنی، جبر و اختیار نزد رازی، و مدرینۀ رازی یا خردشهر تنظیم و تدوین شده است.
    این کتاب، گزیده‌ و چکیده‌ای از کتاب مفصل «[[رازی، محمد بن زکریا|حکیم رازی]]» که در چهار فصل زیست‌نامۀ علمی، سی بند فلسفی و ده بند مدنی، جبر و اختیار نزد رازی، و مدرینۀ رازی یا خردشهر تنظیم و تدوین شده است.


    فصل اول کتاب دربرگیرندۀ مباحثی مختصر دربارۀ زندگی، آثار، شناسایی علمی، معرفت‌شناسی، طب و طبیعت، دانش شیمی و .... زکریای رازی است. فصل دوم دربرگیرندۀ نتایج تحقیقات در ابواب موضوعی کتاب به عنوان «جهان‌بینی» کلی حکیم رازی شامل سه مبحث عمدۀ فلسفه است: هستی‌شناسی یا معرفت وجود، شناخت‌شناسی یا همان علم معرفت، کارمان‌شناسی یا حکمت عملی که به اقتضای تلخیص کامل با حذف بهر یکم «هستی‌شناسی (سی بند)» دو بهر دیگر آورده شده است. در فصل سوم مبحث جبر و اختیار از دیدگاه رازی بررسی شده است. او به آن‌گونه جبر بغوبختی عوامانه یا تقدیر الهی ابدا اعتقادی نداشته، بسا که مخالف هم بوده است. جبر قابل قبول یک حکیم طبیعی و فیلسوف مادی به مانند رازی، همان جبر طبیعی یا اصطلاحاً جبر علمی بوده و تواند بود. فصل پایانی کتاب دربارۀ مدینۀ فاضله یا خردشهر از دیدگاه رازی و دانشمندان دیگر است.<ref> [https://literaturelib.com/books/5271 ر.ک: پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>
    فصل اول کتاب دربرگیرندۀ مباحثی مختصر دربارۀ زندگی، آثار، شناسایی علمی، معرفت‌شناسی، طب و طبیعت، دانش شیمی و .... [[رازی، محمد بن زکریا|زکریای رازی]] است. فصل دوم دربرگیرندۀ نتایج تحقیقات در ابواب موضوعی کتاب به عنوان «جهان‌بینی» کلی حکیم رازی شامل سه مبحث عمدۀ فلسفه است: هستی‌شناسی یا معرفت وجود، شناخت‌شناسی یا همان علم معرفت، کارمان‌شناسی یا حکمت عملی که به اقتضای تلخیص کامل با حذف بهر یکم «هستی‌شناسی (سی بند)» دو بهر دیگر آورده شده است. در فصل سوم مبحث جبر و اختیار از دیدگاه [[رازی، محمد بن زکریا|رازی]] بررسی شده است. او به آن‌گونه جبر بغوبختی عوامانه یا تقدیر الهی ابدا اعتقادی نداشته، بسا که مخالف هم بوده است. جبر قابل قبول یک حکیم طبیعی و فیلسوف مادی به مانند رازی، همان جبر طبیعی یا اصطلاحاً جبر علمی بوده و تواند بود. فصل پایانی کتاب دربارۀ مدینۀ فاضله یا خردشهر از دیدگاه رازی و دانشمندان دیگر است.<ref> [https://literaturelib.com/books/5271 ر.ک: پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>




    خط ۵۴: خط ۵۴:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:علوم پزشکی]]
    [[رده:مقالات(مهر) باقی زاده]]  
    [[رده:مقالات(مهر) باقی زاده]]  
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 مهر 1403]]
    [[رده:فاقد اتوماسیون]]
    [[رده:فاقد اتوماسیون]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۰۵

    محمد زکریای رازی
    محمد زکریای رازی (از ایران چه می‌دانم)
    پدیدآوراناذکایی، پرویز (نویسنده)
    ناشردفتر پژوهش های فرهنگی
    مکان نشرتهران
    سال نشر1400
    شابک7ـ520ـ379ـ964ـ978
    موضوعرازی‌,Razi,رازی‌,رازی,Zakaria - e,، م‍ح‍م‍د ب‍ن‌ زک‍ری‍ا,, AbūBakr Muhammad ibn Zakarzīȳ,، م‍ح‍م‍د ب‍ن‌ زک‍ری‍ا,، محمد بن زکریا,, Razi,، ۲۵۱ - ۳۱۳ق.,، ، ۳۱۳-۲۵۱ق‌.,، ۲۵۱ - ۳۱۳ق., -- کتابشناسی, -- نقد و تفسیر,-- Criticism and interpretation,shc,a01,a01,a02,a02,ba,ba,پزشکان,Physicians, -- سرگذشتنامه, -- Biography,-- ایران,-- Iran,a01,a01
    کد کنگره
    ‏R ۱۴۴/الف۴م۳ ۱۴۰۰

    محمد زکریای رازی (از ایران چه می‌دانم) تألیف پرویز اذکایی (سپیتمان)، این کتاب، گزیده‌ و چکیده‌ای از کتاب مفصل «حکیم رازی» که در چهار فصل زیست‌نامۀ علمی، سی بند فلسفی و ده بند مدنی، جبر و اختیار نزد رازی، و مدرینۀ رازی یا خردشهر تنظیم و تدوین شده است.

    ساختار

    کتاب در چهار فصل تدوین شده است.

    گزارش کتاب

    اسم اشهر حکیم محمد بن زکریای رازی را ناصرخسرو قبادیانی (سدۀ پنجم قمری) گاه «پسر زکریا» یاد کرده؛ اما پیشینیان پیش‌تر «محمد زکریا» نوشته‌اند. در عصر کنونی در ایران غالباً «زکریای رازی» گفته‌اند که به اختصار اسم محمد و اطلاق نام پدرش بر او چونان اسم اشهر نامبردار می‌شود و این طرز تسمیه نزد مورخان و نویسندگان به دلیل تمایز با فخر رازی نیز می‌تواند باشد؛ اما در زبان‌های اروپایی طی سده‌های میانه اسم معروف وی به طور مطلق «رازس» تداول داشته است.

    رازی (251 ـ 313ق) در ابتدای امر به صناعت کیمیا اشتغال داشت، آن‌گاه از آن بپرداخت و در بغداد روی به آموختن طب و فلسفه آورد؛ در این دو رشته چندان تحصیل کرد که استادی بلندپایه شد و کتاب‌های بسیاری هم در باب فنون آنها نوشت. وی سفرهای پژوهشی و پزشکیانۀ چندی داشته است؛ از جمله به شهرهای روم و حران در شمال میانرودان؛ آنگاه حدود ده سال در بغداد پایتخت خلافت عباسی زیست که در آنجا ریاست بیمارستان «معتضدی» را عهده‌دار بود؛ سپس به زادگاه خود شهر ری بازگشت که در آنها نیز ریاست بیمارستان را بر عهده داشت. سفرهای دیگر وی به خراسان و فرارود از جمله بخارا هم برای درمان بیماران امیران و شاهان آن دیار بوده است.

    حکیم رازی چنان‌که خود در «الرساله الهادیه الی الفهرست» یاد کرده بود، ابن ندیم آن سیاهه را عینا در کتاب خود به نقل آورده و سپس ابوریحان بیرونی نیز فهرست کتاب‌های رازی را بر اساس همان سیاهه، با افزودن آنچه خود از آثار وی دیده یا بر اسم آنها در خلال کتب آگاهی یافته، تعداد 184 عنوان اثر با طبقه‌بندی موضوعی در یازده رده (طب، طبیعیات، منطقیات، ریاضی و نجوم، تفسیر و تلخیص‌ها، فلسفیات، مابعدطبیعی، الهیات، کیمیائیات، کفریات و متفرقات) فرانموده است.

    حکیم رازی به دو نیم‌رخ درخشان و برجستۀ وی، یکی چهرۀ پزشکی و دیگر سیمای فلسفی‌اش از دیرباز تا امروز مورد توجه بوده است. باید گفت که رازی‌شناسی یک سده بعد از درگذشت وی هم با استاد ابوریحان بیرونی آغاز و پایه‌گذاری شد؛ اما جنبۀ طبی حکیم ری یا رازی‌شناسی پزشکی در مشرق‌زمین از نیم‌گاه سدۀ چهارم در اروپا با ترجمۀ کتاب «الحاوی» به لاتینی صورت نهادین یافت.

    این کتاب، گزیده‌ و چکیده‌ای از کتاب مفصل «حکیم رازی» که در چهار فصل زیست‌نامۀ علمی، سی بند فلسفی و ده بند مدنی، جبر و اختیار نزد رازی، و مدرینۀ رازی یا خردشهر تنظیم و تدوین شده است.

    فصل اول کتاب دربرگیرندۀ مباحثی مختصر دربارۀ زندگی، آثار، شناسایی علمی، معرفت‌شناسی، طب و طبیعت، دانش شیمی و .... زکریای رازی است. فصل دوم دربرگیرندۀ نتایج تحقیقات در ابواب موضوعی کتاب به عنوان «جهان‌بینی» کلی حکیم رازی شامل سه مبحث عمدۀ فلسفه است: هستی‌شناسی یا معرفت وجود، شناخت‌شناسی یا همان علم معرفت، کارمان‌شناسی یا حکمت عملی که به اقتضای تلخیص کامل با حذف بهر یکم «هستی‌شناسی (سی بند)» دو بهر دیگر آورده شده است. در فصل سوم مبحث جبر و اختیار از دیدگاه رازی بررسی شده است. او به آن‌گونه جبر بغوبختی عوامانه یا تقدیر الهی ابدا اعتقادی نداشته، بسا که مخالف هم بوده است. جبر قابل قبول یک حکیم طبیعی و فیلسوف مادی به مانند رازی، همان جبر طبیعی یا اصطلاحاً جبر علمی بوده و تواند بود. فصل پایانی کتاب دربارۀ مدینۀ فاضله یا خردشهر از دیدگاه رازی و دانشمندان دیگر است.[۱]


    پانويس


    منابع مقاله

    پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات

    وابسته‌ها