جمع الجوامع في اصول الفقه: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR71540J1.jpg | عنوان = جمع الجوامع في اصول الفقه | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = سبکی، عبد الوهاب بن علی (نويسنده) ابراهیم، عبدالمنعم خلیل (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = /س۲ج۸ 156 BP | موضوع = |نا...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابن جماعة، محمد بن ابی‌بکر' به 'ابن جماعه، محمد بن ابی‌بکر') |
||
| (۷ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[سبکی، | [[سبکی، عبدالوهاب بن علی]] (نويسنده) | ||
[[ابراهیم، عبدالمنعم خلیل]] (محقق) | [[ابراهیم، عبدالمنعم خلیل]] (محقق) | ||
|زبان | |زبان | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''جمع الجوامع''' اثر تاج‌الدین عبدالوهاب سُبکی شافعی (متوفی 771ق) از مهم‌ترین کتاب‌های اصول فقه اهل‌سنت است. تحقیق و پانوشت‌های کتاب به قلم عبدالمنعم خلیل ابراهیم است. | {{کاربردهای دیگر|جمع الجوامع (ابهام‌زدایی)}} | ||
'''جمع الجوامع''' اثر [[سبکی، عبدالوهاب بن علی|تاج‌الدین عبدالوهاب سُبکی شافعی]] (متوفی 771ق) از مهم‌ترین کتاب‌های اصول فقه اهل‌سنت است. تحقیق و پانوشت‌های کتاب به قلم [[ابراهیم، عبدالمنعم خلیل|عبدالمنعم خلیل ابراهیم]] است. | |||
به نوشته سبکی در مقدمه، این کتاب برگزیده دو کتاب اصولی است: یکی شرح او بر مختصر المنتهی اثر ابن حاجب (رفع الحاجب عن مختصر ابن الحاجب) و دیگری شرح مشترک او و پدرش، | به نوشته [[سبکی، عبدالوهاب بن علی|سبکی]] در مقدمه، این کتاب برگزیده دو کتاب اصولی است: یکی شرح او بر مختصر المنتهی اثر ابن حاجب (رفع الحاجب عن مختصر ابن الحاجب) و دیگری شرح مشترک او و پدرش، [[تقی‌الدین سبکی]]، بر [[منهاج الوصول إلی علم الأصول|منهاج الوصول]] [[بیضاوی، عبدالله بن عمر|بیضاوی]] (الابهاج)؛ البته بنا به گفته برخی چون [[زرکشی، محمد بن عبدالله|زرکشی]] و خود [[سبکی، عبدالوهاب بن علی|سبکی]]، وی برخی آرای کلامی و اصولی را نخستین‌بار در این کتاب مطرح کرده است. او در مقدمه جمع الجوامع این کتاب را چکیده مباحث یک‌صد منبع پیش از آن شمرده است.<ref>ر.ک: مرقاتی، سید طه، ص680 </ref> | ||
جمع الجوامع در چند مقدمه و هفت بخش اصلی تدوین شده است. مقدمه‌ها مشتمل‌اند بر کلیاتی که غالباً از مبادی کلامی علم اصول است و آگاهی از آن‌ها برای درک علم اصول ضروری به شمار می‌رود، مانند: تعریف علم فقه و اصول فقه، اقسام تکلیف، اقسام واجب و شروط تحقق تکلیف. عناوین بخش‌های اصلی کتاب عبارت‌اند از: کتاب (قرآن)، و مباحث اقوال (الفاظ)، سنت، اجماع، قیاس، استدلال، تعادل و تراجیح و اجتهاد. ازاین‌رو، این کتاب، همچنان که مؤلف در مقدمه، و اثر دیگر خود، طبقات الشافعیة الکبری تصریح کرده است، یک منبع اصولی صرف نیست و مباحث کلامی بسیاری را نیز در بردارد. .<ref>ر.ک: همان</ref> | جمع الجوامع در چند مقدمه و هفت بخش اصلی تدوین شده است. مقدمه‌ها مشتمل‌اند بر کلیاتی که غالباً از مبادی کلامی علم اصول است و آگاهی از آن‌ها برای درک علم اصول ضروری به شمار می‌رود، مانند: تعریف علم فقه و اصول فقه، اقسام تکلیف، اقسام واجب و شروط تحقق تکلیف. عناوین بخش‌های اصلی کتاب عبارت‌اند از: کتاب (قرآن)، و مباحث اقوال (الفاظ)، سنت، اجماع، قیاس، استدلال، تعادل و تراجیح و اجتهاد. ازاین‌رو، این کتاب، همچنان که مؤلف در مقدمه، و اثر دیگر خود، طبقات الشافعیة الکبری تصریح کرده است، یک منبع اصولی صرف نیست و مباحث کلامی بسیاری را نیز در بردارد..<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
جایگاه علمی سبکی و ویژگی‌ها و مزایای جمع الجوامع، مانند ساختار و محتوای غنی و ایجاز و اختصار، استفاده از تعابیر روشن و دقیق، پرهیز از مباحث جدلی و اختلاف‌برانگیز و جامعیت، موجب توجه ویژه علمای متأخر به آن شده است، تا آنجا که این کتاب یکی از منابع اصلی پنج‌گانه در اصول فقه اهل‌سنت به شمار می‌رود و تا سال‌های اخیر در حوزه‌های علوم دینی اهل‌سنت، مانند جامع الازهر، کتاب‌درسی مهمی محسوب می‌شده است. براین‌اساس، شروح متعددی بر آن نگاشته شده که از مهم‌ترین آن‌هاست: البدر الطالع فی حل جمع الجوامع، اثر مشهور جلال‌الدین محمد مَحَلّی (متوفی 846ق)؛ النجم اللامع فی شرح جمع | جایگاه علمی [[سبکی، عبدالوهاب بن علی|سبکی]] و ویژگی‌ها و مزایای جمع الجوامع، مانند ساختار و محتوای غنی و ایجاز و اختصار، استفاده از تعابیر روشن و دقیق، پرهیز از مباحث جدلی و اختلاف‌برانگیز و جامعیت، موجب توجه ویژه علمای متأخر به آن شده است، تا آنجا که این کتاب یکی از منابع اصلی پنج‌گانه در اصول فقه اهل‌سنت به شمار می‌رود و تا سال‌های اخیر در حوزه‌های علوم دینی اهل‌سنت، مانند جامع الازهر، کتاب‌درسی مهمی محسوب می‌شده است. براین‌اساس، شروح متعددی بر آن نگاشته شده که از مهم‌ترین آن‌هاست: البدر الطالع فی حل جمع الجوامع، اثر مشهور جلال‌الدین محمد مَحَلّی (متوفی 846ق)؛ [[النجم اللامع فی شرح جمع الجوامع]]، اثر [[ابن جماعه، محمد بن ابی‌بکر|محمد بن ابوبکر کنانی شافعی]] معروف به [[ابن جماعه، محمد بن ابی‌بکر|ابن جماعة]] (متوفی 819ق)؛ شرح شهاب‌الدین احمد رَملی قدسی (متوفی 844ق)؛ شرح عبدالوهاب بن احمد شعرانی (متوفی 793ق) و شرح [[زرکشی، محمد بن عبدالله|بدرالدین محمد زرکشی]] (متوفی 794ق) به نام [[تشنيف المسامع بجمع الجوامع لتاج‌الدين السبكي|تشنیف المسامع بجمع الجوامع]] که از قدیم‌ترین شروح است..<ref>ر.ک: همان، ص681-680 </ref> بر این اثر حواشی و تلخیص‌هایی نیز نوشته شده است.<ref>ر.ک: همان؛ مقدمه، ص7 </ref> | ||
محقق اثر مقدمه‌ای تمهیدی در معرفی علوم دینی و شرعی نوشته است. پاورقی‌هایی نیز در توضیح متن کتاب نوشته که اساس آن مستند بر شرح جلال‌الدین محمد بن احمد محلی شافعی است. همچنین بیشتر اعلام کتاب را معرفی کرده، لغات دشوار را مستند به معاجم لغت توضیح داده، آیات قرآنی و نیز احادیث نبوی را از منابع حدیثی استخراج کرده است. شرح‌حال مختصری نیز از نویسنده آورده است<ref>ر.ک: همان، ص9-8</ref> | محقق اثر مقدمه‌ای تمهیدی در معرفی علوم دینی و شرعی نوشته است. پاورقی‌هایی نیز در توضیح متن کتاب نوشته که اساس آن مستند بر شرح [[محلی، محمد بن احمد|جلال‌الدین محمد بن احمد محلی شافعی]] است. همچنین بیشتر اعلام کتاب را معرفی کرده، لغات دشوار را مستند به معاجم لغت توضیح داده، آیات قرآنی و نیز احادیث نبوی را از منابع حدیثی استخراج کرده است. شرح‌حال مختصری نیز از نویسنده آورده است<ref>ر.ک: همان، ص9-8</ref> | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۱: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
#مقدمه محقق. | #مقدمه محقق. | ||
#مرقاتی، سید طه، دانشنامه جهان اسلام، جلد 10، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، تهران، بنیاد | #مرقاتی، سید طه، دانشنامه جهان اسلام، جلد 10، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، تهران، بنیاد دائرةالمعارف اسلامی، چاپ اول، 1385. | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۸: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:فقه و اصول]] | |||
[[رده:اصول فقه (آثارکلی)]] | |||
[[رده:اصول فقه اهل سنت]] | |||
[[رده:اهل سنت قرن 8 - 13]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد 1402]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ خرداد 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ خرداد 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ خرداد 1402 توسط فریدون سبحانی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ خرداد 1402 توسط فریدون سبحانی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۱۲
| جمع الجوامع في اصول الفقه | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | سبکی، عبدالوهاب بن علی (نويسنده) ابراهیم، عبدالمنعم خلیل (محقق) |
| ناشر | دار الکتب العلمية |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1424ق - 2003م |
| چاپ | 2 |
| شابک | 2-7451-3223-7 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /س۲ج۸ 156 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
جمع الجوامع اثر تاج‌الدین عبدالوهاب سُبکی شافعی (متوفی 771ق) از مهم‌ترین کتاب‌های اصول فقه اهل‌سنت است. تحقیق و پانوشت‌های کتاب به قلم عبدالمنعم خلیل ابراهیم است.
به نوشته سبکی در مقدمه، این کتاب برگزیده دو کتاب اصولی است: یکی شرح او بر مختصر المنتهی اثر ابن حاجب (رفع الحاجب عن مختصر ابن الحاجب) و دیگری شرح مشترک او و پدرش، تقی‌الدین سبکی، بر منهاج الوصول بیضاوی (الابهاج)؛ البته بنا به گفته برخی چون زرکشی و خود سبکی، وی برخی آرای کلامی و اصولی را نخستین‌بار در این کتاب مطرح کرده است. او در مقدمه جمع الجوامع این کتاب را چکیده مباحث یک‌صد منبع پیش از آن شمرده است.[۱]
جمع الجوامع در چند مقدمه و هفت بخش اصلی تدوین شده است. مقدمه‌ها مشتمل‌اند بر کلیاتی که غالباً از مبادی کلامی علم اصول است و آگاهی از آن‌ها برای درک علم اصول ضروری به شمار می‌رود، مانند: تعریف علم فقه و اصول فقه، اقسام تکلیف، اقسام واجب و شروط تحقق تکلیف. عناوین بخش‌های اصلی کتاب عبارت‌اند از: کتاب (قرآن)، و مباحث اقوال (الفاظ)، سنت، اجماع، قیاس، استدلال، تعادل و تراجیح و اجتهاد. ازاین‌رو، این کتاب، همچنان که مؤلف در مقدمه، و اثر دیگر خود، طبقات الشافعیة الکبری تصریح کرده است، یک منبع اصولی صرف نیست و مباحث کلامی بسیاری را نیز در بردارد..[۲]
جایگاه علمی سبکی و ویژگی‌ها و مزایای جمع الجوامع، مانند ساختار و محتوای غنی و ایجاز و اختصار، استفاده از تعابیر روشن و دقیق، پرهیز از مباحث جدلی و اختلاف‌برانگیز و جامعیت، موجب توجه ویژه علمای متأخر به آن شده است، تا آنجا که این کتاب یکی از منابع اصلی پنج‌گانه در اصول فقه اهل‌سنت به شمار می‌رود و تا سال‌های اخیر در حوزه‌های علوم دینی اهل‌سنت، مانند جامع الازهر، کتاب‌درسی مهمی محسوب می‌شده است. براین‌اساس، شروح متعددی بر آن نگاشته شده که از مهم‌ترین آن‌هاست: البدر الطالع فی حل جمع الجوامع، اثر مشهور جلال‌الدین محمد مَحَلّی (متوفی 846ق)؛ النجم اللامع فی شرح جمع الجوامع، اثر محمد بن ابوبکر کنانی شافعی معروف به ابن جماعة (متوفی 819ق)؛ شرح شهاب‌الدین احمد رَملی قدسی (متوفی 844ق)؛ شرح عبدالوهاب بن احمد شعرانی (متوفی 793ق) و شرح بدرالدین محمد زرکشی (متوفی 794ق) به نام تشنیف المسامع بجمع الجوامع که از قدیم‌ترین شروح است..[۳] بر این اثر حواشی و تلخیص‌هایی نیز نوشته شده است.[۴]
محقق اثر مقدمه‌ای تمهیدی در معرفی علوم دینی و شرعی نوشته است. پاورقی‌هایی نیز در توضیح متن کتاب نوشته که اساس آن مستند بر شرح جلال‌الدین محمد بن احمد محلی شافعی است. همچنین بیشتر اعلام کتاب را معرفی کرده، لغات دشوار را مستند به معاجم لغت توضیح داده، آیات قرآنی و نیز احادیث نبوی را از منابع حدیثی استخراج کرده است. شرح‌حال مختصری نیز از نویسنده آورده است[۵]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه محقق.
- مرقاتی، سید طه، دانشنامه جهان اسلام، جلد 10، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، تهران، بنیاد دائرةالمعارف اسلامی، چاپ اول، 1385.