ابن خمیس، حسین بن نصر: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ابن خمیس (ابهام زدایی)' به 'ابن خمیس (ابهام‌زدایی)'
(غنی سازی متن)
جز (جایگزینی متن - 'ابن خمیس (ابهام زدایی)' به 'ابن خمیس (ابهام‌زدایی)')
 
(۲۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۲۱: خط ۲۱:
|-
|-
|اساتید
|اساتید
| data-type="authorTeachers" |قاضى ابوبكر شامى، ابوالفوارس بن طِراز (يا طِراد) زينبى، ابن طلحۀ نَعالى، ابوعبدالله حميدى
| data-type="authorTeachers" |قاضى ابوبكر شامى، ابوالفوارس بن طِراز (يا طِراد) زينبى، ابن طلحۀ نَعالى، ابوعبدالله حمیدى
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
خط ۲۹: خط ۲۹:
|- class="articleCode"
|- class="articleCode"
|کد مؤلف
|کد مؤلف
| data-type="authorCode" |AUTHORCODE3735AUTHORCODE
| data-type="authorCode" |AUTHORCODE03735AUTHORCODE
|}
|}
</div>
</div>
{{کاربردهای دیگر|ابن خمیس (ابهام‌زدایی)}}
'''ابن خمیس، ابوعبدالله تاج‌الاسلام مجد‌الدين حسین بن نصر كعبى جُهَنى موصلى''' (466-552ق1074/-1157م)، فقيه شافعى. جهنى منسوب به جُهَينه (روستایى بزرگ در نواحى موصل) و كعبى منسوب به قبيلۀ بنى كعب است.


==اساتید==
وى در موصل زاده شد و در آن شهر از ابونصر ابن وَدْعان حديث شنيد، سپس به بغداد رفت و در آن‌جا از قاضى ابوبكر شامى، ابوالفوارس بن طِراز (يا طِراد) زينبى، ابن طلحۀ نَعالى، ابوعبدالله حمیدى و... استماع حديث كرد و از [[غزالی، محمد بن محمد|ابوحامد غزالى]]، فقه آموخت.


'''ابن خميس، ابوعبدالله تاج‌الاسلام مجد‌الدين حسين بن نصر كعبى جُهَنى موصلى''' (466-552ق1074/-1157م)، فقيه شافعى. جهنى منسوب به جُهَينه (روستايى بزرگ در نواحى موصل) و كعبى منسوب به قبيلۀ بنى كعب است.
ابن خمیس مدتى قاضى رَحبۀ مالك بن طوق بود، سپس به زادگاه خود موصل بازگشت و به تأليف مشغول شد. پس از 540ق بار ديگر به بغداد رفت و به روايت حديث پرداخت.
 
وى در موصل زاده شد و در آن شهر از ابونصر ابن وَدْعان حديث شنيد، سپس به بغداد رفت و در آن‌جا از قاضى ابوبكر شامى، ابوالفوارس بن طِراز (يا طِراد) زينبى، ابن طلحۀ نَعالى، ابوعبدالله حميدى و... استماع حديث كرد و از [[غزالی، محمد بن محمد|ابوحامد غزالى]]، فقه آموخت.
 
ابن خميس مدتى قاضى رَحبۀ مالك بن طوق بود، سپس به زادگاه خود موصل بازگشت و به تأليف مشغول شد. پس از 540ق بار ديگر به بغداد رفت و به روايت حديث پرداخت.


از او، سليمان و على فرزندان محمد موصلى، ابوالقاسم عبدالملك بن زيد دَوْلَعى، ابن حاجب صوفى، مشرَفْ بن مؤيّد همدانى و ابن مُحِبّ محمد بن محمد نيشابورى استماع حديث كرده‌اند.
از او، سليمان و على فرزندان محمد موصلى، ابوالقاسم عبدالملك بن زيد دَوْلَعى، ابن حاجب صوفى، مشرَفْ بن مؤيّد همدانى و ابن مُحِبّ محمد بن محمد نيشابورى استماع حديث كرده‌اند.


از شاگردان وى در فقه، ابواسحاق ابراهيم بن نصر موصلى قاضى سلاميّه، شرف‌الدين ابن ابى عصرون و رضى‌الدين ابوالفضل يونس بن محمد اربلى را نام برده‌اند. وى سرانجام در زادگاه خود درگذشت.
==شاگردان==
از شاگردان وى در فقه، ابواسحاق ابراهیم بن نصر موصلى قاضى سلامیّه، شرف‌الدين ابن ابى عصرون و رضى‌الدين ابوالفضل يونس بن محمد اربلى را نام برده‌اند. وى سرانجام در زادگاه خود درگذشت.


== آثار==
==آثار==
# تحريم الغيبة و ما فيها من العقوبات،
# تحريم الغيبة و ما فيها من العقوبات؛
# مناقب الابرار و محاسن الاخيار، کتابى است در احوال بزرگان صوفيه،
# مناقب الابرار و محاسن الاخيار، کتابى است در احوال بزرگان صوفيه؛
# الموضح في الفرائض، در احكام ارث بنابر مذهب شافعى.
# الموضح في الفرائض، در احكام ارث بنابر مذهب شافعى.
جز اين‌ها، [[ذهبى]] در سير کتاب‌هايى زير عناوين فرح الموضح على مذهب زيد بن ثابت، نيز اخبار المنامات، لؤلؤة المناسك، منهج التوحيد و منهج المريد به وى نسبت داده است.
جز اين‌ها، [[ذهبى]] در سير کتاب‌هایى زير عناوین فرح الموضح على مذهب زيد بن ثابت، نيز اخبار المنامات، لؤلؤة المناسك، منهج التوحيد و منهج المريد به وى نسبت داده است.<ref>فکرت، محمدآصف، ج3، ص465.</ref>.
==پانویس==
<references/>


== منابع مقاله ==
==منابع مقاله==


دائرةالمعارف بزرگ اسلامى ج3، ص465.
فکرت، محمدآصف، دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374


== وابسته‌ها ==
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}


{{وابسته‌ها}}


[[مناقب الابرار و محاسن الاخیار فی طبقات الصوفیة]]  
[[مناقب الابرار و محاسن الاخیار فی طبقات الصوفیة]]