۱۰۶٬۳۳۳
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابن بابویه، ابوالحسن' به 'ابن بابویه، علی بن حسین') |
||
خط ۹۵: | خط ۹۵: | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
نخستین سماع ثبتشدۀ وی مربوط به سال 322ق در بغداد است. با یاری دیگر اساتید، میدانیم که دانشاندوزی او در بغداد تا 328ق ادامه داشته است. درک استادانی چون [[کلینی، محمد بن یعقوب|کلینی]](د ح 328ق) و [[ابن بابویه، | نخستین سماع ثبتشدۀ وی مربوط به سال 322ق در بغداد است. با یاری دیگر اساتید، میدانیم که دانشاندوزی او در بغداد تا 328ق ادامه داشته است. درک استادانی چون [[کلینی، محمد بن یعقوب|کلینی]](د ح 328ق) و [[ابن بابویه، علی بن حسین|علی بن بابویه]](د 329ق) مربوط به همین دوره از تحصیل او بوده است. | ||
از آن پس وی درگیر سفرهای علمی درون عراق شده، و در این میان، در 331ق در حدود نهروان، در 333ق در کوفه و در 335ق در بغداد سماع داشته است. بخش مهمی از دانشاندوزی تلعکبری نزد استادان برجستۀ بغداد چون [[اسکافی، محمد بن همام|ابن همام اسکافی]](د 336ق) در همین اوان رخ داده است. دربارۀ سفری به خراسان و ماوراءالنهر، سند روشنی در دست نیست، ولی میدانیم که وی از برخی بزرگان امامیه در آن سرزمینها، مانند [[کشی، محمد بن عمر|محمدبن عمر بن عبدالعزیز کشی]] و [[حیدر بن نعیم سمرقندی]]، شاگردان [[عیاشی، محمد بن مسعود|عیاشی]]، دانش آموخته است. از آن میان میدانیم که استماع وی از [[علی بن احمد خراسانی]] در 337ق بوده است. با توجه به طبقۀ دیگر استادان شرقی، اگر سفری به آن منطقه رخ داده، باید مربوط به همین حدود زمانی باشد. وی بخشی از سال 340ق را هنوز در بغداد بود. ظاهراً به بصره سفری نداشته، و روایت او از برخی مشایخ بزرگ آن شهر چون [[عبدالعزیز بن یحیى جلودی]] به مکاتبه بوده است. در همان سال 340ق، تلعکبری احتمالاً برای مناسک حج راه به غرب جست و در ادامۀ همین سفر به مصر درآمد. وی در ایام پایانی 340ق و نیز در 341ق در مصر سماعاتی داشته است. احتمالاً مسافرت وی به حلب نیز در خلال همین سفر بوده است. وی پیش از 344ق به عراق بازگشته، چه در 344ق باز در کوفه سماع داشته است. دانسته نیست استماع وی از شیخ بزرگ قمی، [[احمد بن محمد بن یحیى عطار]] در 356ق، در کجا رخ داده است؛ شاید این استماع حاصل سفری به ایران بوده باشد. به هر حال او سالهای میانسالی را در عراق و بیشتر در بغداد ساکن بوده، و تا 370ق، همچنان سماعاتی از وی در آن سرزمین به ثبت آمده است. در 383ق نیز محمد بن محمد مذاری در بغداد محضر او را درک کرده است. | از آن پس وی درگیر سفرهای علمی درون عراق شده، و در این میان، در 331ق در حدود نهروان، در 333ق در کوفه و در 335ق در بغداد سماع داشته است. بخش مهمی از دانشاندوزی تلعکبری نزد استادان برجستۀ بغداد چون [[اسکافی، محمد بن همام|ابن همام اسکافی]](د 336ق) در همین اوان رخ داده است. دربارۀ سفری به خراسان و ماوراءالنهر، سند روشنی در دست نیست، ولی میدانیم که وی از برخی بزرگان امامیه در آن سرزمینها، مانند [[کشی، محمد بن عمر|محمدبن عمر بن عبدالعزیز کشی]] و [[حیدر بن نعیم سمرقندی]]، شاگردان [[عیاشی، محمد بن مسعود|عیاشی]]، دانش آموخته است. از آن میان میدانیم که استماع وی از [[علی بن احمد خراسانی]] در 337ق بوده است. با توجه به طبقۀ دیگر استادان شرقی، اگر سفری به آن منطقه رخ داده، باید مربوط به همین حدود زمانی باشد. وی بخشی از سال 340ق را هنوز در بغداد بود. ظاهراً به بصره سفری نداشته، و روایت او از برخی مشایخ بزرگ آن شهر چون [[عبدالعزیز بن یحیى جلودی]] به مکاتبه بوده است. در همان سال 340ق، تلعکبری احتمالاً برای مناسک حج راه به غرب جست و در ادامۀ همین سفر به مصر درآمد. وی در ایام پایانی 340ق و نیز در 341ق در مصر سماعاتی داشته است. احتمالاً مسافرت وی به حلب نیز در خلال همین سفر بوده است. وی پیش از 344ق به عراق بازگشته، چه در 344ق باز در کوفه سماع داشته است. دانسته نیست استماع وی از شیخ بزرگ قمی، [[احمد بن محمد بن یحیى عطار]] در 356ق، در کجا رخ داده است؛ شاید این استماع حاصل سفری به ایران بوده باشد. به هر حال او سالهای میانسالی را در عراق و بیشتر در بغداد ساکن بوده، و تا 370ق، همچنان سماعاتی از وی در آن سرزمین به ثبت آمده است. در 383ق نیز محمد بن محمد مذاری در بغداد محضر او را درک کرده است. | ||
خط ۱۰۱: | خط ۱۰۱: | ||
==استادان== | ==استادان== | ||
تلعکبری یکی از پرسماعترین شیوخ امامی بغداد است. در شمار مشایخ او میتوان بزرگانی چون [[کلینی، محمد بن یعقوب|کلینی]]، [[اسکافی، محمد بن همام|ابن همام اسکافی]]، [[ابن عقده، احمد بن محمد|ابوالعباس ابن عقده]]، [[ابن بابویه، | تلعکبری یکی از پرسماعترین شیوخ امامی بغداد است. در شمار مشایخ او میتوان بزرگانی چون [[کلینی، محمد بن یعقوب|کلینی]]، [[اسکافی، محمد بن همام|ابن همام اسکافی]]، [[ابن عقده، احمد بن محمد|ابوالعباس ابن عقده]]، [[ابن بابویه، علی بن حسین|علی بن بابویه قمی]]، [[ابن جنید اسکافی، محمد بن احمد|ابن جنید اسکافی]]. [[محمد بن عباس بن ماهیار ابن جحام]]، [[حسین بن احمد بن شیبان قزوینی]] و [[ابوعلی احمد بن محمد صولی]] را نام برد. روایت وی از برخی شیوخ نامدار قم، مانند [[ابن ولید قمی]] نیز به مکاتبه بوده است. | ||
وی از مشایخ اهل سنت نیز بهره گرفته، و محفل بزرگانی چون [[ابوالقاسم بغوی]] و [[ابوبکر باغندی]] را درک کرده است. | وی از مشایخ اهل سنت نیز بهره گرفته، و محفل بزرگانی چون [[ابوالقاسم بغوی]] و [[ابوبکر باغندی]] را درک کرده است. |