راه نجات در دعای سمات: تفاوت میان نسخه‌ها

<div class="wikiInfo">

[[پرونده:NUR16924J1.jpg|بندانگشتی|راه نجات در دعای سمات]]

{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"

! نام کتاب!! data-type="bookName" |راه نجات در دعای سمات

|-

| data-type="otherBookNames" |

| data-type="authors" |[[رضاي الهي، فضل‌الله]] (نويسنده)

| data-type="congeressCode" style="direction:ltr" |‏‎‏BP‎‏ ‎‏217‎‏/‎‏4‎‏ ‎‏/‎‏ر‎‏6‎‏ر‎‏2*  

|-

|موضوع

| data-type="subject" |توحيد - جنبه‎هاي قرآني

|-

|ناشر

| data-type="publisher" |سازمان تبلیغات اسلامی، شركت چاپ و نشر بين الملل

|-

|مکان نشر

| data-type="publishPlace" | ايران - تهران

|-

||سال نشر

| ata-type="publishYear" |مجلد1: 1388ش , 

|- class="articleCode"

'''راه نجات در دعای سمات'''، اثر فضل‌الله رضای الهی است که به زبان فارسی در شرح و تفسیر دعای سمات و مباحث توحیدی و صفات الهی نوشته شده است.

بخش اول، در مورد «توحید» است، که خود شش فصل دارد و از فصول یک تا چهار آن، توحید را از دیدگاه دانشمندان مختلف غربی، از نظر قرآن، متکلمان و سایر دانشمندان بررسی کرده است و در فصل پنجم و ششم کاربرد و شیوه توحید را در باب عرفان و معالجات پزشکی توضیح می‌دهد <ref>ر.ک: متن کتاب، ص5-53</ref>.

بخش دوم در مورد شیوه دعا کردن است که به سه فصل تقسیم شده و به‌ترتیب، معنی و زمان دعا و فضیلت و تأثیر دعای سمات را بیانگر شده است <ref>ر.ک: همان، ص61-87</ref>.

از باب مثال در مورد آداب دعا که آن را به دو مرحله تقسیم کرده است، در مرحله اول به طهارت داشتن، معطر کردن تن و لباس، صدقه دادن و رو به قبله نشستن و... اشاره کرده است و در مرحله دوم که باید مقارن با دعا انجام شود، خضوع و خشوع داشتن، عمومیت دادن به دعا (برای دیگران نیز خواستن)، مدح و سپاس خداوند، توبه از گناهان گذشته و... اشاره می‌نماید <ref>ر.ک: همان، ص69-79</ref>.

# صفات ذاتی که بدون رابطه با مخلوق می‌باشد و در قرآن بذاته معرف پروردگار است و شامل 33 صفت است. مؤلف به ذکر آنها، تعداد تکرارشان و سوره و آیه مشتمل بر آنها پرداخته است <ref>ر.ک: همان، ص‌103-105</ref>.

# صفات حاکی از ارتباط خداوند با مخلوقات <ref>ر.ک: همان، ص106-107</ref>.

در فصل سوم، سخن از معنی کلمه «اللهم» است. این بخش سرآغاز دعای سمات است. مؤلف در خصوص اسم اعظم خداوند روایات بسیاری را آورده است و به بیان نظر [[طباطبایی، محمدحسین|مرحوم علامه طباطبایی]] در مورد اسم اعظم خداوند در قالب دو حکایت و بیان نظر مفسران در مورد مراتب نزول قرآن پرداخته است <ref>ر.ک: همان، ص121-153</ref>.  

در فصل چهارم، به تفسیر اسمای حسنای الهی (عزیز، جلیل، کریم) که در دعای سمات آمده است، پرداخته شده است و بیان شده که خداوند اسمای حسنای خود را وسیله قضای حاجات مقرر فرموده است. در ادامه، در باب سوگند دادن خدا به نامی از نام‌های او که گشایشگر درهای بسته است و نامی که با آن کارهای سخت آسان می‌شود و... و روایات و داستان‌هایی در این باب بحث شده و جمله: «بجلال وجهك الكريم» و... تفسیر گردیده است <ref>ر.ک: همان، ص155-176</ref>.

در مورد شناخت نور، به نقل از دکتر حسن فرخ‌پیام سخن گفته و توضیح مفصلی را در باب ماهیت و انتشار انرژی نورانی، امواج نورانی، جنس نور، اثر متقابل نور و سرعت انتشار و اندازه‌گیری آن آورده است <ref>ر.ک: همان، ص177-222</ref>.

در فصل ششم، وجود ستارگان و سیر و سلوکشان را در منظومه شمسی، که روشنی‌بخش آسمان‌ها هستند، توضیح داده و بروج دوازده‌گانه را نام برده و معنی کلمات «مصابیح»، «مجاری»، «فلک» و... و آیاتی را که این کلمات در آنها آمده، بیان کرده است. همچنین در مورد دیگر کرات آسمانی و نه سیاره‌ای که به دور خورشید می‌گردند و چگونگی حرکاتشان در زمان‌های مختلف و در مورد کهکشان‌های دیگر و در کل درباره تاریخچه جهان سخن گفته است <ref>ر.ک: همان، ص223-237</ref>.

در فصل هفتم، در مورد حضرت موسی و چگونگی رابطه خداوند با او، ولادت و مدت عمر موسی، چگونگی زندگی و معجزات او، توضیح مفصلی ‌داده، سپس داستان حکومت ظالم فرعون وچگونگی بزرگ شدن موسی در کاخ وی و نیز داستان ورود حضرت موسی به شهر مدین که نتیجه‌ی این سفر ازدواج وی با دختر حضرت شعیب شد را بیان ‌کرده و چگونگی فرمان خدا به موسی برای رفتن به مصر و دعوت به پرستش خدای یگانه و آزاد ساختن بنی‌اسرائیل را متذکر ‌شده و سپس به بیان آیاتی در مورد معجزه موسی در مقابل فرعونیان و ایمان آوردن ساحران به خداوند و درخواست موسی از فرعون و نزول بلاهای ده‌گانه بر مصریان و... پرداخته است <ref>ر.ک: همان، ص241-265</ref>.

موضوع فصل هشتم، چگونگی داستان تکلم خداوند در طور سینا و جبل حوریث و وادی مقدس با حضرت موسی و بیان معنی طور و سینا و معجزه شکاف دریا برای عبور بنی‌اسرائیل و تاریخچه سرزمین مصر و قوم اسرائیل است. در شرح قسمتی از دعا، به شرح مقام کروبیان، غمائم، تابوت شهادت (که تورات را در آن حمل می‌کردند) و تابوت عهد پرداخته است و به مبعوث شدن حضرت موسی به مقام نبوت در وادی ایمن و بیان اینکه این کلمه در کدام سوره و آیه قرآن است، اشاره نموده است <ref>ر.ک: همان، ص267-290</ref>.

در ادامه، از تجلی خدا بر ابراهیم در مسجد خیف (مکان شریفی که خطابات و مکالمات الهی با حضرت ابراهیم در آنجا واقع شد) و سپس در مورد القاب ابراهیم و علت نام‌گذاری‌اش به نام خلیل و مقام حضرت ابراهیم (که خداوند در سوره‌ی بقره به آن اشاره کرده است) سخن به میان آمده و علاوه بر آن به بیان زندگی حضرت ابراهیم و چگونگی دعوت مردم به خداپرستی و داستان بت‌شکنی او در زمان نمرود ‌پرداخته شده است <ref>ر.ک: همان، ص293-316</ref>.

در فصل دهم، زندگی‌نامه و پیامبری اسحاق و تجلی خداوند بر او در بئر شیع (جایگاه عبادتش) بیان شده؛ همچنین به رسالت رسیدن حضرت اسماعیل و داستان قربانی شدنش و سرگذشت حضرت یعقوب در خانه خدا (بیت ایل) توضیح داده شده است <ref>ر.ک: همان، ص317-331</ref>.

در پایان این فصل، به خلقت و داستان حضرت آدم و بیان نام او در آیات گوناگون قرآن اشاره شده است <ref>ر.ک: همان، ص337-350</ref>.

در فصل دوازدهم، سخن از برکات خداوند به میان ‌آمده و بیان شده که وجود پیامبر خاتم و امتش باعث برکت دادن و مقام‌بخشی به ابراهیم خلیل شد. همچنین در مورد نام حضرت محمد که در قرآن به القاب و الفاظ دیگری هم آمده است و خداوند سوره‌ای را نیز به نام او نازل فرموده و علاوه بر قرآن، در کتب مقدسه نیز از او یاد شده و نویسندگان خارجی نیز درباره او نوشته و وی را ستایش کرده‌اند، بحث شده و در ادامه به زندگی‌نامه رسول خدا و تغییر قبله اشاره گردیده است <ref>ر.ک: همان، ص365-386</ref>.

فصل سیزدهم، در موضوع برکت دادن به امت عیسی به‌واسطه اسحاق و زندگی و معجزات حضرت عیسی و دین مسیح است <ref>ر.ک: همان، ص389-412</ref>.

فصل چهاردهم، بیانگر برکت و رحمت خداوند به حضرت محمد و آلش و نیز تفسیر اسم‌های شریف حمید، مجید و حنان است <ref>ر.ک: همان، ص415-425</ref>.

==پانویس ==

== وابسته‌ها ==

[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/16926 مطالعه کتاب راه نجات در دعای سمات در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور]