معراج التشوف إلى حقائق التصوف: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - 'معراج (ابهام زدایی)' به 'معراج (ابهام‌زدایی)')
     
    (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۸: خط ۸:
    [[عتم، عبدالله]] (محقق)
    [[عتم، عبدالله]] (محقق)
    |زبان  
    |زبان  
    | زبان = عربي 
    | زبان = عربی
    | کد کنگره =‏‎‏/‎‏الف‎‏2‎‏م‎‏6‎‏ / 284/3 BP  
    | کد کنگره =‏‎‏/‎‏الف‎‏2‎‏م‎‏6‎‏ / 284/3 BP  
    | موضوع = تصوف
    | موضوع = تصوف
    خط ۲۷: خط ۲۷:
    | پیش از =
    | پیش از =
    }}
    }}
    {{کاربردهای دیگر| معراج (ابهام‌زدایی)}}
       
       
    '''معراج التشوف إلى حقائق التصوف''' تألیف [[ابن عجیبه، احمد|احمد بن محمد بن عجیبه حسنی]] (1160 - 1224ق)، عارف، مفسر و دانشمند مراكشى، کتابی است در علم تصوف   
    '''معراج التشوف إلى حقائق التصوف''' تألیف [[ابن عجیبه، احمد|احمد بن محمد بن عجیبه حسنی]] (1160 - 1224ق)، عارف، مفسر و دانشمند مراكشى، کتابی است در علم تصوف   


    در این کتاب نویسنده به مجموعه‌ای از اصطلاحاتی می‌پردازد که مردم در سیر و سلوک به سوی سرای آخرت بدان نیازمندند. ایشان که خود عالمی است که علاوه بر تخصص در علوم شریعت و لغت، در علوم تصوف نیز تبحر دارد، در این کتاب حدود 100 اصطلاح از اصطلاحات علم تصوف را آورده و آنها را به تفصیل شرح داده است.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص5</ref>
    در این کتاب نویسنده به مجموعه‌ای از اصطلاحاتی می‌پردازد که مردم در سیر و سلوک به سوی سرای آخرت بدان نیازمندند. ایشان که خود عالمی است که علاوه بر تخصص در علوم شریعت و لغت، در علوم تصوف نیز تبحر دارد، در این کتاب حدود 100 اصطلاح از اصطلاحات علم تصوف را آورده و آن‌ها را به‌‌تفصیل شرح داده است.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص5</ref>
    ابن عجیبه در این کتاب علم تصوف را آقا و سرور و رئیس همه علوم دانسته و آن را مغز و اساس شریعت دانسته است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص19</ref>، و بیان داشته که چرا علم تصوف سرور علوم نبوده باشد، زیرا که علم تصوف در مقام احسان است. احسان یعنی مقام شهود و نتیجه این شهود عبارت از روشن شدن حقایق آنگونه که هستند و صاحب مقام احسان هر چیز را آن گونه که هست می‌شناسد و در واقع صوفی حقایق عالم را آنگونه که هستند مشاهده می‌کند.<ref>ر.ک: همان</ref>
    ابن عجیبه در این کتاب علم تصوف را آقا و سرور و رئیس همه علوم دانسته و آن را مغز و اساس شریعت برشمرده است زیرا که علم تصوف تفسیر مقام‌احسان است. احسان یعنی مقام شهود و نتیجه این شهود عبارت از روشن شدن حقایق آنگونه که هستند و صاحب مقام احسان هر چیز را آن‌گونه که هست می‌شناسد و در‌واقع صوفی حقایق عالم را آن‌گونه که هستند مشاهده می‌کند.<ref>ر.ک: ص19</ref>
    از جمله مقاماتی که در این کتاب به آن پرداخته شده مقام رجاء، صبر، شکر، ورع، زهد، توکل ، رضا و تسلیم، مراقبه و محاسبه، اخلاص، صدق، مجاهده و عبودیت، قناعت، یقین و موارد دیگری است که آگاهی بر این معانی برای کسی که به دنبال پژوهش و تحقیق یا راه‌جویان این طریق‌اند لازم می‌باشد.  
    از جمله مقاماتی که در این کتاب به آن پرداخته‌شده مقام رجاء، صبر، شکر، ورع، زهد، توکل، رضا و تسلیم، مراقبه و محاسبه، اخلاص، صدق، مجاهده و عبودیت، قناعت، یقین و موارد دیگری است که آگاهی بر این معانی برای کسی که به دنبال پژوهش و تحقیق یا ره‌جویان این طریق‌اند لازم هست.  
    ایشان اخلاص را شرط عمل دانسته و زهد را رکن در مسیر سیر الی الله می‌داند و تعریف زهد را خالی کردن قلب از دلبستگی به غیر پروردگار یا سرد نمودن دنیا از قلب یعنی محبت دنیا را از دل خالی کردن و بی رغبتی روح از آن دانسته است که سبب محبت به خداوند بزرگ است و سبب برای سیر و سلوک و وصول به حق تعالی است، زیرا تا زمانی که قلب به چیزی تعلق داشته باشد نمی‌تواند به سوی محبوب حرکت کند.<ref>ر.ک: همان، ص36-37</ref>
    ایشان اخلاص را شرط عمل دانسته و زهد را رکن در مسیر سیر الی الله می‌داند و تعریف زهد را خالی کردن قلب از دل‌بستگی به غیر پروردگار یا سرد نمودن دنیا در قلب یعنی محبت دنیا را از دل خالی کردن و بی رغبتی روح از آن دانسته است که سبب محبت به خداوند بزرگ است و سبب برای سیر و سلوک و وصول به حق تعالی است، زیرا تا زمانی که قلب به چیزی تعلق داشته باشد نمی‌تواند به‌سوی محبوب حرکت کند.<ref>ر.ک: همان، ص36-37</ref>
       
       
       
       
    خط ۵۲: خط ۵۴:
    [[رده:آثار کلی تصوف و عرفان]]
    [[رده:آثار کلی تصوف و عرفان]]
    [[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]]
    [[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 مهرماه 1401]]
    [[رده:مقالات کامل مهرماه باقی زاده]]
    [[رده:مقالات کامل مهرماه باقی زاده]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۲۹

    معراج التشوف الي حقائق التصوف
    معراج التشوف إلى حقائق التصوف
    پدیدآورانابن عجیبه، احمد (نویسنده) عتم، عبدالله (محقق)
    ناشرعالم الکتب
    مکان نشرلبنان - بيروت
    سال نشر1429ق. = 2008م.
    چاپيکم
    موضوعتصوف تصوف - آداب و اعمال
    زبانعربی
    کد کنگره
    ‏‎‏/‎‏الف‎‏2‎‏م‎‏6‎‏ / 284/3 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf


    معراج التشوف إلى حقائق التصوف تألیف احمد بن محمد بن عجیبه حسنی (1160 - 1224ق)، عارف، مفسر و دانشمند مراكشى، کتابی است در علم تصوف

    در این کتاب نویسنده به مجموعه‌ای از اصطلاحاتی می‌پردازد که مردم در سیر و سلوک به سوی سرای آخرت بدان نیازمندند. ایشان که خود عالمی است که علاوه بر تخصص در علوم شریعت و لغت، در علوم تصوف نیز تبحر دارد، در این کتاب حدود 100 اصطلاح از اصطلاحات علم تصوف را آورده و آن‌ها را به‌‌تفصیل شرح داده است.[۱] ابن عجیبه در این کتاب علم تصوف را آقا و سرور و رئیس همه علوم دانسته و آن را مغز و اساس شریعت برشمرده است زیرا که علم تصوف تفسیر مقام‌احسان است. احسان یعنی مقام شهود و نتیجه این شهود عبارت از روشن شدن حقایق آنگونه که هستند و صاحب مقام احسان هر چیز را آن‌گونه که هست می‌شناسد و در‌واقع صوفی حقایق عالم را آن‌گونه که هستند مشاهده می‌کند.[۲] از جمله مقاماتی که در این کتاب به آن پرداخته‌شده مقام رجاء، صبر، شکر، ورع، زهد، توکل، رضا و تسلیم، مراقبه و محاسبه، اخلاص، صدق، مجاهده و عبودیت، قناعت، یقین و موارد دیگری است که آگاهی بر این معانی برای کسی که به دنبال پژوهش و تحقیق یا ره‌جویان این طریق‌اند لازم هست. ایشان اخلاص را شرط عمل دانسته و زهد را رکن در مسیر سیر الی الله می‌داند و تعریف زهد را خالی کردن قلب از دل‌بستگی به غیر پروردگار یا سرد نمودن دنیا در قلب یعنی محبت دنیا را از دل خالی کردن و بی رغبتی روح از آن دانسته است که سبب محبت به خداوند بزرگ است و سبب برای سیر و سلوک و وصول به حق تعالی است، زیرا تا زمانی که قلب به چیزی تعلق داشته باشد نمی‌تواند به‌سوی محبوب حرکت کند.[۳]


    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه محقق، ص5
    2. ر.ک: ص19
    3. ر.ک: همان، ص36-37

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب

    وابسته‌ها