مسند الشهاب: تفاوت میان نسخه‌ها

[[قضاعي، محمد بن سلامه]] (نويسنده)

[[سلفي، حمدي عبد المجيد]] (محقق)

| کتابخانۀ دیجیتال نور =

'''مسند الشهاب''' تألیف محمد بن سلامة قضاعی (متوفی 454ق)، فقیه و محدث شافعی در قرن پنجم هجری است. تحقیق و استخراج احادیث به قلم حمدی عبدالمجید سلفی به انجام رسیده است. در انتهای جلد دوم کتاب، «رسالة للحافظ ابی‌الفضل عبدالرحيم بن الحسين العراقي» تألیف عالم، فقیه و محدث قرن هشتم قمری؛ حافظ عراقی (متوفی 806ق) آمده که ردیه‌ای است بر «الدر المتقط في بيان الغلط و الحكم علیها بالوضع» تألیف رضی‌الدین حسن بن محمد صغانی (متوفی 650ق) که ایراداتی بر برخی احادیث کتاب حاضر وارد کرده است.

محقق اثر در مقدمه، خدمت به سنت نبوی را از توفیقات الهی دانسته است. سپس سنت را اصل مکمل قرآن کریم و مفصِّل مجملات آن و آن را نیز وحی الهی به رسول کریم دانسته است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص5</ref>‏. سپس افزوده که پس از تحقیق معجم کبیر طبرانی تصمیم به تحقیق مسند الشهاب قاضی محمد بن سلامه قضاعی گرفته است و نتیجه تلاشش را به دانشجویان و اساتیدی که دلباخته سنت نبوی هستند تقدیم می‌کند و امیدوار است که موردپسندشان واقع شود<ref>ر.ک: همان، ص6</ref>‏.

وی پس‌ازاین مقدمه کوتاه به تحقیق شرح‌حال و بررسی زندگینامه علمی قضاعی با استفاده از منابع مختلف پرداخته است. در ذکر تألیفات از سیزده اثرش یاد کرده است<ref>ر.ک: همان، ص10-7</ref>‏. سپس در معرفی کتاب الشهاب متن عباراتی از نویسنده آن از طریق حسن بن عبدالباقی بن ابوالقاسم صقلی آورده است. در بخشی از آن می‌خوانیم: «من در این کتابم آنچه از حدیث رسول‌الله(ص) شنیدم یعنی هزار کلمه از حکمت در وصایا، آداب، مواعظ و امثال جمع کردم». سپس تأکید می‌کند که اسانید روایات را حذف کرده و تبویب احادیث بر طبق تقارب الفاظ قرار داده تا دریافت آن‌ها راحت و حفظ آن‌ها آسان باشد. سپس دویست کلمه افزودم پس هزارودویست کلمه شد و کتاب را به ادعیه روایت شده ختم کردم<ref>ر.ک: همان، ص13-12</ref>‏.

محقق کتاب سپس لازم دانسته که حسن بن عبدالباقی صقلی، هبة‌الله بن علی بن سعود بوصیری، محمد بن برکات بن هلال سعیدی را که در طریق نقل کتاب از قضاعی هستند معرفی کند. شرح احوال ایشان مستند به آثار ذهبی است<ref>ر.ک: همان، ص 22-19</ref>‏.

در باب اول کتاب، احادیثی چون «الأعمال بالنيات»<ref>ر.ک: متن کتاب، ج1، ص35</ref>‏، «المجالس بالأمانة»<ref>ر.ک: همان، ص37</ref>‏؛ «المستشار مؤتمن» <ref>ر.ک: همان، ص38</ref>‏؛ «الجماعة رحمة و الفرقة عذاب»<ref>ر.ک: همان، ص43</ref>؛ «حسن السؤال نصف العلم» <ref>ر.ک: همان، ص55</ref>‏؛ «السلام قبل الكلام»<ref>ر.ک: همان، ص56</ref>‏ ذکر شده است.

باب ششم به احادیثی اختصاص دارد که با «لا» شروع شده است: «لا يرحم الله من لا يرحم الناس»<ref>ر.ک: همان، ج2، ص66</ref>؛ «لا تردوا السائل و لو بشق تمرة» <ref>ر.ک: همان، ص82</ref>.

باب هشتم به احادیثی اشاره دارد که با «لیس» آغاز شده است: «لیس لفاسق غیبة»<ref>ر.ک: همان، ص202</ref>؛ «لیس بکذاب من اصلح بین اثنین»<ref>ر.ک: همان، ص210</ref>.

رسالة حافظ ابوالفضل عراقی که در انتهای جلد دوم آمده در دفاع از الشهاب و ردیه‌ای بر «الدر المتقط في بيان الغلط و الحكم علیها بالوضع» رضی‌الدین صغانی است. در کتاب حاضر محقق اثر تنها 13 حدیث از مجموع شصت حدیثی که صغانی ساختگی دانسته را ذکر کرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، جلد2، ص351</ref>‏. او معتقد است که برخی از روایات الشهاب و احادیثی از کتاب «النجم» احمد بن معد اقلیشی و تمام کتب اربعین ابن ودعان، فضائل العلماء محمد بن سرق بلخی، الوصیة علی بن ابی‌طالب، خطبة الوداع، احادیث ابی الدنیا، احادیث نسطور، احادیث یغنم بن سالم و کتاب «مسند انس» که سمعان از انس روایت کرده و 300 حدیث در بر دارد را نیز ساختگی دانسته است<ref>ر.ک: همان، ص356-355</ref>‏.

از روایاتی موضوعه کتاب الشهاب قضاعی به عقیده رضی‌الدین صغانی، روایت «الشقي من شقی في بطن أمه» است. حافظ عراقی در پاسخ می‌گوید: این روایت صحیح السند می‌باشد و در مسند بزار از آن به صحیح یاد شده است. بزار درباره سند این روایت چنین بیان نموده: و رجاله کلهم محتج بهم في الصحیح، و حماد هو ابن زید، و هشام هو ابن حسان، و محمد هو ابن سيرين. لا نعلم رواه عن هشام الا حماد و لا عنه الا عبدالرحمن ابن المبارک<ref>ر.ک: همان، ص357-356</ref>‏.

تحقیق نص کتاب و اشاره به اختلاف نسخ کتاب، استخراج احادیث کتاب و اشاره به جرح و تعدیل آن‌ها در پاورقی‌های کتاب ذکر شده است. فهرست احادیث بر طبق حروف الفبا، ذکر راویان از صحابه و تابعین و نیز فهرست نام منابع در انتهای کتاب ارائه شده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص23</ref>‏.

== وابسته‌ها ==