۱۴۴٬۸۲۳
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'مثنوی مولوی (ابهام زدایی)' به 'مثنوی مولوی (ابهامزدایی)'
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مثنوی مولوی (ابهام زدایی)' به 'مثنوی مولوی (ابهامزدایی)') |
||
| (۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوانهای دیگر =مثنوی. شرح | | عنوانهای دیگر =مثنوی. شرح | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[مولوی، جلالالدین محمد بن محمد]] ( | [[مولوی، جلالالدین محمد بن محمد]] (نویسنده) | ||
[[فروزانفر، بدیعالزمان]] (شارح) | [[فروزانفر، بدیعالزمان]] (شارح) | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
شعر فارسی - قرن 7ق. - تاریخ و نقد | شعر فارسی - قرن 7ق. - تاریخ و نقد | ||
مولوی، | مولوی، جلالالدین محمد بن محمد، 604 - 672ق. مثنوی - نقد و تفسیر | ||
| ناشر = | | ناشر = | ||
زوار | زوار | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| سال نشر = 1367 ش | | سال نشر = 1367 ش | ||
| کد اتوماسیون = | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE02186AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =7 | | چاپ =7 | ||
| شابک =964-401-062-0 | | شابک =964-401-062-0 | ||
| تعداد جلد =3 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =02186 | |||
| کتابخوان همراه نور =02186 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر| مثنوی مولوی (ابهامزدایی)}} | |||
'''شرح مثنوى شريف'''، اثرى است از [[فروزانفر، بدیعالزمان|بديعالزمان فروزانفر]] در عصر حاضر كه به زبان فارسى بهعنوان شرحى بر كتاب مثنوى مولوى نوشته شده است و حاوى حكايتهاى اخلاقى، اندرزنامه و دستورالعملها مىباشد و در سه جلد گرد آمده است. | '''شرح مثنوى شريف'''، اثرى است از [[فروزانفر، بدیعالزمان|بديعالزمان فروزانفر]] در عصر حاضر كه به زبان فارسى بهعنوان شرحى بر كتاب مثنوى مولوى نوشته شده است و حاوى حكايتهاى اخلاقى، اندرزنامه و دستورالعملها مىباشد و در سه جلد گرد آمده است. | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۹: | ||
فايده ديگر كه از اين ترتيب به دست مىآيد، حدود تصرف مولاناست در قصهاى كه آن را به نظم آورده است. از اين راه، روش او را در سرودن حكايات بخصوص با حكيم سنايى و فريدالدين [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار]] و كسانى كه پس از وى زيستهاند، مانند اوحدى مراغهاى و مولانا [[جامی، عبدالرحمن|جامى]]، در ترازوى مقايسه مىتوان سنجيد. | فايده ديگر كه از اين ترتيب به دست مىآيد، حدود تصرف مولاناست در قصهاى كه آن را به نظم آورده است. از اين راه، روش او را در سرودن حكايات بخصوص با حكيم سنايى و فريدالدين [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار]] و كسانى كه پس از وى زيستهاند، مانند اوحدى مراغهاى و مولانا [[جامی، عبدالرحمن|جامى]]، در ترازوى مقايسه مىتوان سنجيد. | ||
از دگر سو مولانا بهطور اغلب، حكايات را پيوسته و يكجا در ظرف تعبير فرونمىريزد، بلكه به مناسبت، حكايت را با قصه ديگر و با افكار گوناگون كه بهمنزله نتيجهگيرى از اجزاء داستان است، درهممىآميزد؛ بدان گونه كه ممكن است رشته مطلب از دست خواننده بهدررود و چگونگى ارتباط آنها را درنيابد؛ ازاينرو، مقدمه مشاراليها بهصورتى نوشته شده است كه به نحو اجمال خواننده از نظم و جريان قصه در مثنوى و | از دگر سو مولانا بهطور اغلب، حكايات را پيوسته و يكجا در ظرف تعبير فرونمىريزد، بلكه به مناسبت، حكايت را با قصه ديگر و با افكار گوناگون كه بهمنزله نتيجهگيرى از اجزاء داستان است، درهممىآميزد؛ بدان گونه كه ممكن است رشته مطلب از دست خواننده بهدررود و چگونگى ارتباط آنها را درنيابد؛ ازاينرو، مقدمه مشاراليها بهصورتى نوشته شده است كه به نحو اجمال خواننده از نظم و جريان قصه در مثنوى و کیفیت اتصال مطالب به يكديگر و جهت انتقال مولانا از هر مطلب به ديگرى روشن مىگردد و خواننده در روشنايى آنچه به ذهن سپرده است، بهخوبى مىتواند به همراه سراينده داستان در راهى كه مىسپرد، گامبهگام پيش رود. | ||
فهرستى از لغات و تعبيرات و مصطلحات فلسفى و فقهى و كلامى و عرفانى ترتيب داده تا معلوم شود كه در هر قصه چه اندازه از الفاظ، تفسير و تعريف شده است. | فهرستى از لغات و تعبيرات و مصطلحات فلسفى و فقهى و كلامى و عرفانى ترتيب داده تا معلوم شود كه در هر قصه چه اندازه از الفاظ، تفسير و تعريف شده است. | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۷: | ||
ابيات مثنوى را از روى نسخه موزه قونيه مكتوب در رجب (677) نقل كرده. اين نسخه از روى نسخه اصل مثنوى كه در حضور مولانا و حسامالدين، حسن چلبى مىخواندهاند، كتابت شده و صحيحترين نسخه است. | ابيات مثنوى را از روى نسخه موزه قونيه مكتوب در رجب (677) نقل كرده. اين نسخه از روى نسخه اصل مثنوى كه در حضور مولانا و حسامالدين، حسن چلبى مىخواندهاند، كتابت شده و صحيحترين نسخه است. | ||
در شرح ابيات، نخست لغات و مصطلحات فنى را تفسير كرده و تا توانسته يك يا چند شاهد از گفته پيشينيان و يا مولانا آورده و اگر بيتى متضمن اشارتى به حديث يا آيتى از قرآن كريم بوده است، مأخذ آن حديث يا موضع آن آيت را در قرآن كريم با ذكر عقايد مفسرين باز نموده. در تفسير آيات از «لطايف الاشارات» تأليف ابوالقاسم قشيرى (متوفى 465) و «بيان السعادة» تأليف مرحوم سلطان علىشاه گنابادى (متوفى 1327) از مشايخ بزرگ و | در شرح ابيات، نخست لغات و مصطلحات فنى را تفسير كرده و تا توانسته يك يا چند شاهد از گفته پيشينيان و يا مولانا آورده و اگر بيتى متضمن اشارتى به حديث يا آيتى از قرآن كريم بوده است، مأخذ آن حديث يا موضع آن آيت را در قرآن كريم با ذكر عقايد مفسرين باز نموده. در تفسير آيات از «لطايف الاشارات» تأليف ابوالقاسم قشيرى (متوفى 465) و «بيان السعادة» تأليف مرحوم سلطان علىشاه گنابادى (متوفى 1327) از مشايخ بزرگ و محققین كمنظير صوفيه، فايده بسيار برده است. | ||
هر بيت كه در آن اشاره به قصهاى يا مشتمل بر نام كسى بوده است، مأخذ قصه را نوشته و اجمالا شرح حالى از شخص مذكور آورده است. | هر بيت كه در آن اشاره به قصهاى يا مشتمل بر نام كسى بوده است، مأخذ قصه را نوشته و اجمالا شرح حالى از شخص مذكور آورده است. | ||
ابيات را حتىالامكان به زبان ساده و مطابق آنچه از سخن مولانا در مثنوى و ديگر آثار او (ديوان كبير، فيه | ابيات را حتىالامكان به زبان ساده و مطابق آنچه از سخن مولانا در مثنوى و ديگر آثار او (ديوان كبير، فيه مافيه، مكتوبات، مجالس سبعه) و نيز معارف بهاءولد و برهان محقق و مقالات شمس تبريزى و آثار منظوم و منثور [[سلطان ولد، محمد بن محمد|سلطانولد]] فرزند مولانا به دست آورده، شرح و تفسير نموده و اگر مضمون بيتى در كتب پيشينيان يافته، بدان تفسير درپيوسته و هر جا كه احتياج به بيان اصلى از اصول تصوف يا فلسفه و كلام و ديگر علوم اسلامى حاصل شده است، عقايد و آراء متقدمان و اصحاب فن را در آن باره با ذكر اسناد و مدارک يادآور شده است. | ||
از شروح مثنوى، به كتب ذيل مراجعه كرده: | از شروح مثنوى، به كتب ذيل مراجعه كرده: | ||
| خط ۸۲: | خط ۸۹: | ||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||