اسرار الغیوب: شرح مثنوی معنوی: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مثنوی مولوی (ابهام زدایی)' به 'مثنوی مولوی (ابهام‌زدایی)') |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره =/خ9الف5 / 5301 PIR | | کد کنگره =/خ9الف5 / 5301 PIR | ||
| موضوع = مولوی، | | موضوع = مولوی، جلال‌الدین محمد بن محمد، 604 - 672ق. مثنوی - نقد و تفسیر | ||
شعر فارسی - قرن 7ق. | شعر فارسی - قرن 7ق. | ||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
| مکان نشر = ایران - تهران | | مکان نشر = ایران - تهران | ||
| سال نشر = 1377ش. | | سال نشر = 1377ش. | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE02183AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE02183AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =چاپ یکم | | چاپ =چاپ یکم | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۰: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر| مثنوی مولوی (ابهام‌زدایی)}} | |||
'''اسرار الغیوب: شرح مثنوی معنوی،''' تألیف [[خواجه ایوب]] از شروح معروف [[مثنوی معنوی|مثنوی]] [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا جلال‌الدین محمد مولوی بلخی رومی]] است. شادروان [[فروزانفر، بدیع‌الزمان|بدیع‌الزمان فروزانفر]] در کتاب «شرح مثنوی شریف» درباره این کتاب می‌نویسد: اسرار الغیوب، تألیف [[خواجه ایوب]] از صوفیان هوشمند و نکته‌دان قرن دوازدهم هجری که در سال 1120ق، تألیف شده و مشتمل است بر شرح مشکلات تمام مثنوی؛ بدین‌گونه که مؤلف در ابتدا لغات دشوار را تفسیر کرده و پس از آن به شرح ابیات پرداخته و نیز اقوال و توجیهات شارحان دیگر را نقد و جرح و تعدیل نموده و جای‌به‌جای از کلمات و حالات و خوارق عادات [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] نمونه‌ای آورده است تا معنی بیت را واضح‌تر و روشن‌تر سازد.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ج1، ص7</ref> شیوه خواجه ایوب در بیان معنی لغات مشکل هر بیت یا مصراع به دو صورت است: یکی آنکه فقط معنی آن لغت را در آن بیت یا مصراع تذکر می‌دهد و دیگر آنکه همه معانی آن لغت را بیان می‌کند و غلبه با این نوع اخیر است. در پایان کتاب، فهرستی از لغات شرح‌داده‌شده در کتاب به‌ترتیب حروف الفبا ارائه شده است.<ref>ر.ک: همان، ص8</ref> | '''اسرار الغیوب: شرح مثنوی معنوی،''' تألیف [[خواجه ایوب]] از شروح معروف [[مثنوی معنوی|مثنوی]] [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا جلال‌الدین محمد مولوی بلخی رومی]] است. شادروان [[فروزانفر، بدیع‌الزمان|بدیع‌الزمان فروزانفر]] در کتاب «شرح مثنوی شریف» درباره این کتاب می‌نویسد: اسرار الغیوب، تألیف [[خواجه ایوب]] از صوفیان هوشمند و نکته‌دان قرن دوازدهم هجری که در سال 1120ق، تألیف شده و مشتمل است بر شرح مشکلات تمام مثنوی؛ بدین‌گونه که مؤلف در ابتدا لغات دشوار را تفسیر کرده و پس از آن به شرح ابیات پرداخته و نیز اقوال و توجیهات شارحان دیگر را نقد و جرح و تعدیل نموده و جای‌به‌جای از کلمات و حالات و خوارق عادات [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] نمونه‌ای آورده است تا معنی بیت را واضح‌تر و روشن‌تر سازد.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ج1، ص7</ref> شیوه خواجه ایوب در بیان معنی لغات مشکل هر بیت یا مصراع به دو صورت است: یکی آنکه فقط معنی آن لغت را در آن بیت یا مصراع تذکر می‌دهد و دیگر آنکه همه معانی آن لغت را بیان می‌کند و غلبه با این نوع اخیر است. در پایان کتاب، فهرستی از لغات شرح‌داده‌شده در کتاب به‌ترتیب حروف الفبا ارائه شده است.<ref>ر.ک: همان، ص8</ref> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۰۱
| اسرار الغیوب: شرح مثنوی معنوی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | خواجه ایوب (نویسنده)
مولوی، جلال‌الدین محمد (نویسنده) شریعت، محمدجواد (مصحح) |
| عنوان‌های دیگر | مثنوی. شرح |
| ناشر | اساطیر |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1377ش. |
| چاپ | چاپ یکم |
| شابک | 964-5960-99-1 |
| موضوع | مولوی، جلال‌الدین محمد بن محمد، 604 - 672ق. مثنوی - نقد و تفسیر شعر فارسی - قرن 7ق. |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | /خ9الف5 / 5301 PIR |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
اسرار الغیوب: شرح مثنوی معنوی، تألیف خواجه ایوب از شروح معروف مثنوی مولانا جلال‌الدین محمد مولوی بلخی رومی است. شادروان بدیع‌الزمان فروزانفر در کتاب «شرح مثنوی شریف» درباره این کتاب می‌نویسد: اسرار الغیوب، تألیف خواجه ایوب از صوفیان هوشمند و نکته‌دان قرن دوازدهم هجری که در سال 1120ق، تألیف شده و مشتمل است بر شرح مشکلات تمام مثنوی؛ بدین‌گونه که مؤلف در ابتدا لغات دشوار را تفسیر کرده و پس از آن به شرح ابیات پرداخته و نیز اقوال و توجیهات شارحان دیگر را نقد و جرح و تعدیل نموده و جای‌به‌جای از کلمات و حالات و خوارق عادات مولانا نمونه‌ای آورده است تا معنی بیت را واضح‌تر و روشن‌تر سازد.[۱] شیوه خواجه ایوب در بیان معنی لغات مشکل هر بیت یا مصراع به دو صورت است: یکی آنکه فقط معنی آن لغت را در آن بیت یا مصراع تذکر می‌دهد و دیگر آنکه همه معانی آن لغت را بیان می‌کند و غلبه با این نوع اخیر است. در پایان کتاب، فهرستی از لغات شرح‌داده‌شده در کتاب به‌ترتیب حروف الفبا ارائه شده است.[۲]
نویسنده از صوفیان است و درباره مذهب وی، باید گفت سنی شافعی است، اما تمایل او به تشیع نیز گاه‌گاهی از مطاوی کتاب، پیداست.[۳]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.