ابن سفیان، سحیم بن حسحاس: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه | عنوان = ابن سفیان، سحیم بن حسحاس | تصویر = NUR66095.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = | نام‌های دیگر = | لقب = | تخلص = | نسب = | نام پدر = | ولادت = | محل تولد = | کشور تولد = | محل زندگی = | رحلت = | شهادت = | مدفن = | طول...» ایجاد کرد)
     
     
    (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۴: خط ۴:
    | اندازه تصویر =
    | اندازه تصویر =
    | توضیح تصویر =
    | توضیح تصویر =
    | نام کامل =
    | نام کامل =سحیم عبد بنی‌حسحاس
    | نام‌های دیگر =
    | نام‌های دیگر =
    | لقب =
    | لقب =
    | تخلص =
    | تخلص =
    | نسب =
    | نسب =
    | نام پدر =
    | نام پدر = حسحاس
    | ولادت =
    | ولادت =
    | محل تولد =
    | محل تولد =
    | کشور تولد =
    | کشور تولد =
    | محل زندگی =
    | محل زندگی =
    | رحلت =
    | رحلت =حدود ۴۰ق
    | شهادت =
    | شهادت =
    | مدفن =
    | مدفن =
    خط ۲۳: خط ۲۳:
    | دین =
    | دین =
    | مذهب =
    | مذهب =
    | پیشه =
    | پیشه =شاعر مخضرم خوش‌‌قریحه
    | منصب =
    | منصب =
    | پس از =
    | پس از =
    خط ۳۷: خط ۳۷:
    | علایق پژوهشی =
    | علایق پژوهشی =
    | سبک نوشتاری =
    | سبک نوشتاری =
    | آثار =
    | آثار =[[ديوان سحيم عبد بني الحسحاس]]
    | وبگاه =
    | وبگاه =
    | امضا =
    | امضا =
    | کد مؤلف = AUTHORCODE66095AUTHORCODE
    | کد مؤلف = AUTHORCODE66095AUTHORCODE
    }}
    }}
    '''سحیم عبد بنی‌حسحاس'''، شاعر مخضرم خوش‌‌قریحه در صدر اسلام (مقتول حدود ۴۰ق)، که سرانجام زبان سرخ اشعارش، سر سبزش را بر باد داد.
    '''سحیم عبد بنی‌حسحاس''' (مقتول حدود ۴۰ق)، شاعر مخضرم خوش‌‌قریحه در صدر اسلام، که سرانجام زبان سرخ اشعارش، سر سبزش را بر باد داد.


    ==خاندان، ولادت و تربیت==
    ==خاندان، ولادت و تربیت==
    خط ۵۰: خط ۵۰:
    * گویند اولین شعری که سرود زمانی بود که او را به‌عنوان «رائد» (پیشرو و پرچم‌دار کاروان) فرستادند و او رفت و برگشت و این بیت را گفت:
    * گویند اولین شعری که سرود زمانی بود که او را به‌عنوان «رائد» (پیشرو و پرچم‌دار کاروان) فرستادند و او رفت و برگشت و این بیت را گفت:
    {{شعر}}
    {{شعر}}
    أنعت غيثاً حسنا نباته
    {{ب|''أنعت غيثاً حسنا نباته''|2=''كالحبشي حوله بناته''}}
    كالحبشي حوله بناته {{پایان شعر}}. مردم که دیدند او «نَبات» و «بَنات» را قافیه قرار داده، گفتند: به خدا این شاعر است و از همین زمان شعرسرایی سحیم عبد بنی‌حسحاس آغاز شد<ref>ر.ک: میمنی، عبدالعزیز، ص68</ref>.
    {{پایان شعر}}
    مردم که دیدند او «نَبات» و «بَنات» را قافیه قرار داده، گفتند: به خدا این شاعر است و از همین زمان شعرسرایی سحیم عبد بنی‌حسحاس آغاز شد<ref>ر.ک: میمنی، عبدالعزیز، ص68</ref>.


    ==مصرعی پسندیده==
    ==مصرعی پسندیده==
    خط ۷۲: خط ۷۳:
    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    * گروهی از پژوهشگران، «فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامى» (مقاله «ابوعبدالله سُحَیم»)، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، قم، 1389ش.
    * گروهی از پژوهشگران، «فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامى» (مقاله «ابوعبدالله سُحَیم»)، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، قم، 1389ش.
    * میمنی، عبدالعزیز، مقدمه [[ديوان سحيم عبد بني‌الحسحاس]]، تحقیق عبدالعزيز الميمني، مطبعة دارالكتب المصرية، القاهرة، 1369ق.
    * میمنی، عبدالعزیز، مقدمه ديوان سحيم عبد بني‌الحسحاس، تحقیق عبدالعزيز الميمني، مطبعة دارالكتب المصرية، القاهرة، 1369ق.
    * ابن الجوزي، أبوالفرج، «المنتظم في تاريخ الملوك و الأمم»، دارالكتب العلمية.
    * ابن الجوزي، أبوالفرج، «المنتظم في تاريخ الملوك و الأمم»، دارالكتب العلمية.
    * العسقلاني ابن حجر ، أبوالفضل أحمد بن علي، «الإصابة في تمييز الصحابة»، دارالكتب العلمية، بیروت، 1415ق.
    * العسقلاني ابن حجر ، أبوالفضل أحمد بن علي، «الإصابة في تمييز الصحابة»، دارالكتب العلمية، بیروت، 1415ق.
    خط ۸۲: خط ۸۳:


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1403]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ شهریور 1403 توسط محمد خردمند]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ شهریور 1403 توسط محمد خردمند]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ شهریور 1403 توسط محسن عزیزی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ شهریور 1403 توسط محسن عزیزی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۳

    ابن سفیان، سحیم بن حسحاس
    NUR66095.jpg
    نام کاملسحیم عبد بنی‌حسحاس
    نام پدرحسحاس
    رحلتحدود ۴۰ق
    پیشهشاعر مخضرم خوش‌‌قریحه
    اطلاعات علمی
    برخی آثارديوان سحيم عبد بني الحسحاس

    سحیم عبد بنی‌حسحاس (مقتول حدود ۴۰ق)، شاعر مخضرم خوش‌‌قریحه در صدر اسلام، که سرانجام زبان سرخ اشعارش، سر سبزش را بر باد داد.

    خاندان، ولادت و تربیت

    ابوعبدالله سُحَیم، معروف به عبد بنی‌حسحاس بن هند، نامش را سحیم و حیه ذکر کرده‌اند. وی از بردگان سیاه‌پوست حبشی بود که طایفه بنوحسحاس که تیره‌ای از قبیله بنی‌اسدند، او را خریداری کردند. او شاعری خوش‌طبع و دارای سروده‌هایی جالب بود.

    اولین سروده

    • گویند اولین شعری که سرود زمانی بود که او را به‌عنوان «رائد» (پیشرو و پرچم‌دار کاروان) فرستادند و او رفت و برگشت و این بیت را گفت:
    أنعت غيثاً حسنا نباتهكالحبشي حوله بناته

    مردم که دیدند او «نَبات» و «بَنات» را قافیه قرار داده، گفتند: به خدا این شاعر است و از همین زمان شعرسرایی سحیم عبد بنی‌حسحاس آغاز شد[۱].

    مصرعی پسندیده

    • سحیم در اوایل عصر نبوت به دنیا آمد و اسلام را درک کرد. سحیم گفته بود:
    عميرة ودّع إن تجهزت غازياكفى الشيب و الإسلام للمرء ناهيا

    رسول اکرم(ص) در مصرع دوم تغییری داد و گفت: «كفى بالإسلام و الشّيب للمرء ناهياً»[۲].

    بدفرجامی

    • عبد بنی‌حسحاس درباره زنان بنوحسحاس شعر می‌گفت، ولی «تشبیب» و اشعار تند و زننده‌اش، دشمنی آفرید: ناراضیان و زخم‌خوردگان از شمشیر زبانش، او را کشتند و جسدش را آتش زدند[۳] و البته چند گزارش درباره چگونگی کشته شدن عبد بنی‌حسحاس بیان شده است.
    • مرگ او را حدود ۴۰ق، ذکر کرده‌اند[۴]؛ ولیکن از سوی دیگر گفته شده که او در زمان عثمان کشته شد. این دو با هم سازگاری ندارد و باید یکی را برگزید؛ زیرا عثمان در سال 35ق، کشته شد[۵].

    آثار

    پانویس

    1. ر.ک: میمنی، عبدالعزیز، ص68
    2. ر.ک: العسقلاني، ج3، ص206
    3. ر.ک: ابن الجوزي، ج5، ص141-142
    4. ر.ک: گروهی از پژوهشگران، ج۱، ص۳۵۶
    5. ر.ک: میمنی، عبدالعزیز، ص5

    منابع مقاله

    • گروهی از پژوهشگران، «فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامى» (مقاله «ابوعبدالله سُحَیم»)، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، قم، 1389ش.
    • میمنی، عبدالعزیز، مقدمه ديوان سحيم عبد بني‌الحسحاس، تحقیق عبدالعزيز الميمني، مطبعة دارالكتب المصرية، القاهرة، 1369ق.
    • ابن الجوزي، أبوالفرج، «المنتظم في تاريخ الملوك و الأمم»، دارالكتب العلمية.
    • العسقلاني ابن حجر ، أبوالفضل أحمد بن علي، «الإصابة في تمييز الصحابة»، دارالكتب العلمية، بیروت، 1415ق.

    وابسته‌ها