قلائد العقيان و محاسن الأعيان: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۹ سپتامبر ۲۰۲۴
جز
جایگزینی متن - 'قلائد (ابهام زدایی)' به 'قلائد (ابهام‌زدایی)'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'قلائد (ابهام زدایی)' به 'قلائد (ابهام‌زدایی)')
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۲۶: خط ۲۶:
}}
}}


 
{{کاربردهای دیگر|قلائد (ابهام‌زدایی)}}
 
{{کاربردهای دیگر|قلائد (ابهام زدایی)}}
 
 
'''قلائد العقیان و محاسن الأعیان'''، تألیف فتح بن محمد بن عبیدالله قیسی اشبیلی، معروف به ابن خاقان (متوفی 529ق)، از جمله منابع مهم در ادب و تاریخ ‌اندلس است که در آن شرح حال تعدادی از بزرگان و شخصیت‌های سیاسی، علمی و ادبی گرد آمده است. کتاب با تحقیق و حواشی حسین یوسف خریوش منتشر شده است.
'''قلائد العقیان و محاسن الأعیان'''، تألیف فتح بن محمد بن عبیدالله قیسی اشبیلی، معروف به ابن خاقان (متوفی 529ق)، از جمله منابع مهم در ادب و تاریخ ‌اندلس است که در آن شرح حال تعدادی از بزرگان و شخصیت‌های سیاسی، علمی و ادبی گرد آمده است. کتاب با تحقیق و حواشی حسین یوسف خریوش منتشر شده است.


خط ۴۷: خط ۴۳:
#در بخش سوم، شرح حال تعدادی از قضات و علما ذکر شده است. در این بخش حدود چهارده ترجمه ذکر شده که از آن جمله‌اند: ابوالولید سلیمان بن خلف باجی، ابوعبید بکری و ابوالفضل عیاض بن موسی بن عیاض.
#در بخش سوم، شرح حال تعدادی از قضات و علما ذکر شده است. در این بخش حدود چهارده ترجمه ذکر شده که از آن جمله‌اند: ابوالولید سلیمان بن خلف باجی، ابوعبید بکری و ابوالفضل عیاض بن موسی بن عیاض.
#در بخش آخر کتاب در حدود شصت شرح حال از ادبا و فحول شعرا آمده که ابن خفاجه، ابن وهبون و ابن عیشون از آن جمله‌اند<ref>ر.ک: مقدمه، صفحه ز - س</ref>
#در بخش آخر کتاب در حدود شصت شرح حال از ادبا و فحول شعرا آمده که ابن خفاجه، ابن وهبون و ابن عیشون از آن جمله‌اند<ref>ر.ک: مقدمه، صفحه ز - س</ref>
در این اثر، نویسنده برخلاف شیوه ابن بسام شنترینی (متوفی 542ق) در کتاب الذخیرة، تألیفش را بر اساس منصب یا امتیاز شخص بنا کرده است. وی شهرت، منصب عالی، فن شعری و یا قدرت سیاسی را مورد توجه قرار داده است؛ برخلاف ابن بسام که اصل جغرافیا را میزان تقسیم قرار داده است و هریک از بخش‌های آن شخصیت‌های گوشه ای از‌اندلس را در بر می‌گیرد<ref>ر.ک: مقدمه، صفحه ز؛ [[آذرنوش، آذرتاش]]، ص111</ref>
در این اثر، نویسنده برخلاف شیوه ابن بسام شنترینی (متوفی 542ق) در کتاب الذخیرة، تألیفش را بر اساس منصب یا امتیاز شخص بنا کرده است. وی شهرت، منصب عالی، فن شعری و یا قدرت سیاسی را مورد توجه قرار داده است؛ برخلاف ابن بسام که اصل جغرافیا را میزان تقسیم قرار داده است و هریک از بخش‌های آن شخصیت‌های گوشه‌ای از‌اندلس را در بر می‌گیرد<ref>ر.ک: مقدمه، صفحه ز؛ [[آذرنوش، آذرتاش]]، ص111</ref>


ابن خاقان در این اثر، تراجم فراوانی از طوایف مختلف ‌اندلس را گردآوری نموده و شرح حال هریک را با نیکوترین عبارت و لطیف ترین صورت بیان کرده است. در این اثر همچنین شنیده‌های زیادی از وزرا، فقها و نویسندگان و مشاهدات زیادی گزارش شده است. این کتاب همانند و همتای واقعی برای کتاب الذخیرة است و این دو کتاب فرهنگ، تمدن و ادب ‌اندلس را در مقطع زمانی موازی روشن می‌کنند<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص13-12</ref>
ابن خاقان در این اثر، تراجم فراوانی از طوایف مختلف ‌اندلس را گردآوری نموده و شرح حال هریک را با نیکوترین عبارت و لطیف ترین صورت بیان کرده است. در این اثر همچنین شنیده‌های زیادی از وزرا، فقها و نویسندگان و مشاهدات زیادی گزارش شده است. این کتاب همانند و همتای واقعی برای کتاب الذخیرة است و این دو کتاب فرهنگ، تمدن و ادب ‌اندلس را در مقطع زمانی موازی روشن می‌کنند<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص13-12</ref>