قاعدة لا ضرر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'شيخ الشريعه اصفهانى' به 'شيخ الشريعه اصفهانى ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'قاعده لا ضرر (ابهام زدایی)' به 'قاعده لا ضرر (ابهام‌زدایی)') |
||
| (۳۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR02700J1.jpg | |||
| عنوان =قاعدة لا ضرر | |||
| عنوان‌های دیگر =إفاضة القدیر في أحکام العصیر | |||
| | | پدیدآوران = | ||
[[شریعت اصفهانی، فتح‌الله بن محمدجواد]] (نویسنده) | |||
| | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره = | |||
| موضوع = | |||
| | |||
|زبان | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
| ناشر = | |||
جماعة المدرسين في الحوزة العلمیة بقم، مؤسسة النشر الإسلامي | |||
| مکان نشر =قم - ایران | |||
| سال نشر = | |||
== | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE02700AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | |||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =02700 | |||
| کتابخوان همراه نور =02700 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
{{کاربردهای دیگر|قاعده لا ضرر (ابهام‌زدایی)}} | |||
'''قاعده لا ضرر'''، تألیف فتح‌الله بن محمد جواد مشهور به [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله بن محمدجواد|شيخ الشريعه اصفهانى]] است. | |||
'''قاعده لا ضرر'''، تألیف | |||
وى از علماى بزرگ شيعه در قرن چهاردهم هجرى و متوفاى سال 1339 هجرى قمرى مى‌باشد. | وى از علماى بزرگ شيعه در قرن چهاردهم هجرى و متوفاى سال 1339 هجرى قمرى مى‌باشد. | ||
| خط ۴۶: | خط ۳۲: | ||
اين كتاب به | اين كتاب به سبک فقه استدلالى به بررسى قاعده لا ضرر مى‌پردازد. | ||
مؤلف در ابتداء به بررسى مأخذ قاعده مى‌پردازد و آن را گرفته شده از حديث نبوى مشهور ميان شيعه و سنى كه لا ضرر و لا ضرار است مى‌داند. وى مى‌فرمايد: اين حديث در منابع شيعه در سه موضع آمده است. در قضيه سمره، خبر شفعه و حديث فضل الماء. | مؤلف در ابتداء به بررسى مأخذ قاعده مى‌پردازد و آن را گرفته شده از حديث نبوى مشهور ميان شيعه و سنى كه لا ضرر و لا ضرار است مى‌داند. وى مى‌فرمايد: اين حديث در منابع شيعه در سه موضع آمده است. در قضيه سمره، خبر شفعه و حديث فضل الماء. | ||
| خط ۵۶: | خط ۴۲: | ||
== ساختار== | == ساختار== | ||
اين كتاب در يك مقدمه و دوازده فصل آمده است. بيان مأخذ قاعده، قضيه سمره، روايات عامه فقط لا ضرر و لا ضرار دارد و شامل كلمه اسلام نيست، روايات منع فضل الماء از روايات مشهور است، ضرر مترقب از شفعه از معامله نيست، مراد از حديث ضرر نهى تكليفى است، سند روايت و بررسى حديث على اليد. | اين كتاب در يك مقدمه و دوازده فصل آمده است. بيان مأخذ قاعده، قضيه سمره، روايات عامه فقط لا ضرر و لا ضرار دارد و شامل كلمه اسلام نيست، روايات منع فضل الماء از روايات مشهور است، ضرر مترقب از شفعه از معامله نيست، مراد از حديث ضرر نهى تكليفى است، سند روايت و بررسى حديث على اليد. | ||
| خط ۷۳: | خط ۵۷: | ||
== گزارش محتوا== | == گزارش محتوا== | ||
[[آقا بزرگ تهرانى]] صاحب كتاب ارزشمند [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة]] ج 17 ص 11 درباره اين كتاب مى‌فرمايد: «رسالة في قاعدة لا ضرر لشيخنا الميرزا فتح‌الله المدعو بشيخ الشريعة الأصفهاني، و هي آخر تصانيفه و توفي (ع 2-1339) طبعت أخيرا مع ترجمته بقلم الميرزا محمد علي القاضي التبريزي». | |||
رساله‌اى در قاعده لا ضرر، نوشته استاد ما ميرزا فتح‌الله مشهور به [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله|شيخ الشريعۀ اصفهانى]] است. اين كتاب آخرين نگارش مؤلف مى‌باشد. تاريخ وفات مؤلف ربيع الثانى سال 1339 هجرى قمرى مى‌باشد. اين كتاب به همراه ترجمه آن توسط ميرزا محمد على قاضى تبريزى به چاپ رسيده است. | |||
رساله‌اى در قاعده لا ضرر، نوشته استاد ما ميرزا | |||
== نسخه نگارش== | == نسخه نگارش== | ||
| خط ۹۳: | خط ۷۵: | ||
تصحيح و تحقيق آن را نيز جناب آقاى يحيى ابوطالبى عراقى انجام داده است. | تصحيح و تحقيق آن را نيز جناب آقاى يحيى ابوطالبى عراقى انجام داده است. | ||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[قاعدة لاضرر و لاضرار (عراقی، ضیاءالدین)]] | |||
[[لا ضرر و لا ضرار (صدر، محمدباقر)]] | |||
[[قاعدة لا ضرر و لا ضرار (سیستانی)]] | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده: فقه و اصول]] | |||
[[رده: فقه (آثار کلی - اختصاصی)]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۲۴
| قاعدة لا ضرر | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | شریعت اصفهانی، فتح‌الله بن محمدجواد (نویسنده) |
| عنوان‌های دیگر | إفاضة القدیر في أحکام العصیر |
| ناشر | جماعة المدرسين في الحوزة العلمیة بقم، مؤسسة النشر الإسلامي |
| مکان نشر | قم - ایران |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
قاعده لا ضرر، تألیف فتح‌الله بن محمد جواد مشهور به شيخ الشريعه اصفهانى است.
وى از علماى بزرگ شيعه در قرن چهاردهم هجرى و متوفاى سال 1339 هجرى قمرى مى‌باشد.
شيوه نگارش
اين كتاب به سبک فقه استدلالى به بررسى قاعده لا ضرر مى‌پردازد.
مؤلف در ابتداء به بررسى مأخذ قاعده مى‌پردازد و آن را گرفته شده از حديث نبوى مشهور ميان شيعه و سنى كه لا ضرر و لا ضرار است مى‌داند. وى مى‌فرمايد: اين حديث در منابع شيعه در سه موضع آمده است. در قضيه سمره، خبر شفعه و حديث فضل الماء.
اهميت
اين كتاب اثرى ارزشمند براى تحقيق در قاعده لا ضرر و آشنايى با مباحث علمى آن از ديدگاه منابع شيعه و سنى مى‌باشد.
ساختار
اين كتاب در يك مقدمه و دوازده فصل آمده است. بيان مأخذ قاعده، قضيه سمره، روايات عامه فقط لا ضرر و لا ضرار دارد و شامل كلمه اسلام نيست، روايات منع فضل الماء از روايات مشهور است، ضرر مترقب از شفعه از معامله نيست، مراد از حديث ضرر نهى تكليفى است، سند روايت و بررسى حديث على اليد.
اين كتاب در 38 صفحه آمده است.
آخرين نگارش
اين كتاب آخرين اثرى است كه مؤلف گرانقدر آن به رشته تحرير در آورده است.
ترجمه كتاب
ميرزا محمد على قاضى تبريزى اين كتاب را به فارسى ترجمه كرده است.
گزارش محتوا
آقا بزرگ تهرانى صاحب كتاب ارزشمند الذريعة إلی تصانيف الشيعة ج 17 ص 11 درباره اين كتاب مى‌فرمايد: «رسالة في قاعدة لا ضرر لشيخنا الميرزا فتح‌الله المدعو بشيخ الشريعة الأصفهاني، و هي آخر تصانيفه و توفي (ع 2-1339) طبعت أخيرا مع ترجمته بقلم الميرزا محمد علي القاضي التبريزي».
رساله‌اى در قاعده لا ضرر، نوشته استاد ما ميرزا فتح‌الله مشهور به شيخ الشريعۀ اصفهانى است. اين كتاب آخرين نگارش مؤلف مى‌باشد. تاريخ وفات مؤلف ربيع الثانى سال 1339 هجرى قمرى مى‌باشد. اين كتاب به همراه ترجمه آن توسط ميرزا محمد على قاضى تبريزى به چاپ رسيده است.
نسخه نگارش
نسخه‌اى كه اين كتاب از روى آن به چاپ رسيده است، نگاشته آیت‌الله حاج سيد احمد زنجانى مى‌باشد. اين نسخه بسيار دقيق و با خطى زيبا و واضح نگاشته شده و از اعتبار و ارزش خوبى برخوردار است.
نسخه حاضر
نسخه حاضر در برنامه ناشر آن دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسين حوزه علميه قم مى‌باشد. اين چاپ به زبان عربى، در قطع وزيرى، در يك جلد، تاريخ نشر آن سال 1410 است.
هجرى قمرى، چاپ اول، در شهر مقدس قم - ايران مى‌باشد.
تصحيح و تحقيق آن را نيز جناب آقاى يحيى ابوطالبى عراقى انجام داده است.