تاريخ الدولة الفاطمي: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'فاطمیان (ابهام زدایی)' به 'فاطمیان (ابهام‌زدایی)'
جز (جایگزینی متن - 'ه‌گ' به '')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'فاطمیان (ابهام زدایی)' به 'فاطمیان (ابهام‌زدایی)')
 
(۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
| عنوان‌های دیگر =
| عنوان‌های دیگر =
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[سرور، محمد جمال‌الدين]] (نویسنده)
[[سرور، محمد جمال‌الدین]] (نویسنده)
| زبان =عربي
| زبان =عربی
| کد کنگره =
| کد کنگره =
| موضوع =
| موضوع =
خط ۱۷: خط ۱۷:
| چاپ =1
| چاپ =1
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =  
| کتابخانۀ دیجیتال نور =40307
| کتابخوان همراه نور =40307
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
{{کاربردهای دیگر|فاطمیان (ابهام‌زدایی)}}


'''تاريخ الدولة الفاطمي''' تألیف محمد جمال‌الدین سرور از جمله آثار عربی است که حکومت فاطمی در مصر و گسترش آن به دیگر سرزمین‌های اسلامی و زوال آن را مورد بررسی قرار داده است.
'''تاريخ الدولة الفاطمي''' تألیف [[سرور، محمد جمال‌الدین|محمد جمال‌الدین سرور]] از جمله آثار عربی است که حکومت فاطمی در مصر و گسترش آن به دیگر سرزمین‌های اسلامی و زوال آن را مورد بررسی قرار داده است.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۴۵: خط ۴۷:
در واقع، آن‌ها بر روی جنبه ایجابی شعائر اسماعیلی تأکید داشتند بدون اینکه این مسئله منجر به نفی و توهین به اهل سنت شود (چلونگر، محمدعلی، ص25).
در واقع، آن‌ها بر روی جنبه ایجابی شعائر اسماعیلی تأکید داشتند بدون اینکه این مسئله منجر به نفی و توهین به اهل سنت شود (چلونگر، محمدعلی، ص25).


از جمله مباحث باب دوم، بررسی روابط سیاسی بین مصر و خلافت در عهد طولونیین و اخشیدیون است. وقتی باکباک ترک از جانب معتز خلیفه بغداد والی مصر شد، احمد بن طولون را در سال 254ق نایب خویش کرد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص43</ref>. طولونیون و اخشیدیون اعتماد زیادی به اداره شئون دولتشان بر پیک نامه‌بر داشتند. احمد بن طولون یکی از مقربین را کارگزار پیک در سامرا قرار داد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص39</ref>. محمد بن طغج اخشید نیز نماینده‌ای در بغداد داشت که اخبار خلیفه و دیوان‌های حکومتی را به او می‌رساند. از دیگر خصوصیات طولونیان و اخشیدیان این بود که امراء این فرقه به شُرطه (نیروهای انتظامی) اهمیت ویژه‌ای قائل بودند بونه‌ای که رئیس شُرطه جایگاهی همچون والی شهر را داشت<ref>ر.ک: همان، ص40</ref>.
از جمله مباحث باب دوم، بررسی روابط سیاسی بین مصر و خلافت در عهد طولونیین و اخشیدیون است. وقتی باکباک ترک از جانب معتز خلیفه بغداد والی مصر شد، احمد بن طولون را در سال 254ق نایب خویش کرد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص43</ref>. طولونیون و اخشیدیون اعتماد زیادی به اداره شئون دولتشان بر پیک نامه‌بر داشتند. احمد بن طولون یکی از مقربین را کارگزار پیک در سامرا قرار داد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص39</ref>. محمد بن طغج اخشید نیز نماینده‌ای در بغداد داشت که اخبار خلیفه و دیوان‌های حکومتی را به او می‌رساند. از دیگر خصوصیات طولونیان و اخشیدیان این بود که امراء این فرقه به شُرطه (نیروهای انتظامی) اهمیت ویژه‌ای قائل بودند به‌گونه‌ای که رئیس شُرطه جایگاهی همچون والی شهر را داشت<ref>ر.ک: همان، ص40</ref>.


در ششمین باب، در رابطه با نظام حکومت فاطمیان چنین می‌خوانیم که خلیفه فاطمی ولی عهدش را پیش از وفاتش معین می‌کرد و حق نداشت که امام پس از خود را بیش از یک نفر تعیین کند؛ این موضوع ولایت‌عهدی فاطمیان را از ولایت‌عهدی اموی و عباسی متمایز می‌کند. امویان و عباسیان پس از خود بیش از یک نفر را به‌عنوان ولی عهد تعیین می‌کردند و عباسیان در تعیین ولایت‌عهد زیاده‌روی می‌کردند و خلافت پس از خود را به سه نفر از امراء واگذار می‌کردند<ref>ر.ک: همان، ص125</ref>. در عبارات دیگری چنین می‌خوانیم که مصر در عصر فاطمی به چهار ولایت قوص، شرقی، غربی و ولایت اسکندریه تقسیم شد. حکومت فاطمی به هر یک از والیان این اقالیم در تعیین کارگزاران شهرها و نواحی و روستاها اختیار داده بود؛ همچنان که توجه به سرپرستی اقلیم‌شان را بدون مراجعه به آن‌ها تجویز کرده بود<ref>ر.ک: همان، ص129</ref>. قاهره خود دارای یک والی بود چنان‌که فسطاط والی دیگری داشت. هر یک از آن‌ها از مرتبت ممتازی نزد خلیفه برخوردار بودند، مگر این‌که جایگاه والی قاهره از ولی فسطاط بالاتر بود<ref>ر.ک: همان</ref>.
در ششمین باب، در رابطه با نظام حکومت فاطمیان چنین می‌خوانیم که خلیفه فاطمی ولی عهدش را پیش از وفاتش معین می‌کرد و حق نداشت که امام پس از خود را بیش از یک نفر تعیین کند؛ این موضوع ولایت‌عهدی فاطمیان را از ولایت‌عهدی اموی و عباسی متمایز می‌کند. امویان و عباسیان پس از خود بیش از یک نفر را به‌عنوان ولی عهد تعیین می‌کردند و عباسیان در تعیین ولایت‌عهد زیاده‌روی می‌کردند و خلافت پس از خود را به سه نفر از امراء واگذار می‌کردند<ref>ر.ک: همان، ص125</ref>. در عبارات دیگری چنین می‌خوانیم که مصر در عصر فاطمی به چهار ولایت قوص، شرقی، غربی و ولایت اسکندریه تقسیم شد. حکومت فاطمی به هر یک از والیان این اقالیم در تعیین کارگزاران شهرها و نواحی و روستاها اختیار داده بود؛ همچنان که توجه به سرپرستی اقلیم‌شان را بدون مراجعه به آن‌ها تجویز کرده بود<ref>ر.ک: همان، ص129</ref>. قاهره خود دارای یک والی بود چنان‌که فسطاط والی دیگری داشت. هر یک از آن‌ها از مرتبت ممتازی نزد خلیفه برخوردار بودند، مگر این‌که جایگاه والی قاهره از ولی فسطاط بالاتر بود<ref>ر.ک: همان</ref>.
خط ۷۰: خط ۷۲:


==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
[[تاريخ الدولة الفاطمية (نسخه)]]
[[تاريخ الدولة الفاطمية (نسخه)]]
[[اسماعيليان در تاريخ]]
[[اسماعیلیه از گذشته تا حال]]
[[تاريخ الدعوة الإسماعيلية]]
[[تاریخ اسماعیلیه]]
[[تاریخ و اندیشه‌های اسماعیلی در سده‌های میانه]]


[[تاريخ الخلفاء الفاطميين بالغرب القسم الخاص من كتاب عيون الأخبار]]
[[تاريخ الخلفاء الفاطميين بالغرب القسم الخاص من كتاب عيون الأخبار]]


[[اتعاظ الحنفا بأخبار الأئمة الفاطميين الخلفا]]
[[فاطمیان در مصر]]
[[اسماعیلیون و مغول و خواجه نصیرالدین طوسی]]
[[تاریخ الدولة الفاطمیة]]
[[پژوهشی در یکی از امپراتوریهای اسلامی:  تاریخ فاطمیان و منابع آن]]
[[تاریخ اسماعیلیان قهستان]]
[[تاریخ و عقاید اسماعیلیه]]
[[تاریخ اسماعیلیان در ایران در سده‌های 5 - 7 هجری]]
[[زمینه‌های پیدایش خلافت فاطمیان]]
[[التشيع المصري الفاطمي: اشعاع حي و حضاري: مئتان و عشر سنوات من الإبداع الانساني]]
[[تاریخ فاطمیان]]
[[فاطمیان و سنتهای تعلیمی و علمی آنان]]
[[بنیادهای کیش اسماعیلیان]]
[[أربعة كتب إسماعيلية]]
[[خوان الإخوان]]
[[فضائح الباطنية]]


[[عيد الغدير في عهد الفاطميين]]
[[الحياة الاجتماعية في العصر الفاطمي]]
   
   
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
خط ۸۱: خط ۱۳۰:
   
   
[[رده:تاریخ آفریقا]]
[[رده:تاریخ آفریقا]]
[[رده:جدید 25 تیرالی 24 مرداد]]