اخسیكتى، محمد بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
| شهادت = | | شهادت = | ||
| مدفن = | | مدفن = | ||
| طول عمر = | | طول عمر = | ||
| نام همسر = | | نام همسر = | ||
| فرزندان = | | فرزندان = | ||
| خویشاوندان = | | خویشاوندان = | ||
| دین = اسلام؛ | | دین = اسلام؛ | ||
| مذهب = حنفى؛ | | مذهب = حنفى؛ | ||
| پیشه = فقیه، اصولى؛ | | پیشه = فقیه، اصولى؛ | ||
| منصب = | | منصب = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۲: | ||
| کد مؤلف = AUTHORCODE60274AUTHORCODE | | کد مؤلف = AUTHORCODE60274AUTHORCODE | ||
}} | }} | ||
''' اَخْسیكَتى، ابوالوفا حسام‌الدین محمد بن محمد بن عمر ''' (د644ق/ 1246م)، معروف به ابن ابى المناقب، فقیه حنفى و اصولى. | {{کاربردهای دیگر|اخستیکی (ابهام‌زدایی)}} | ||
''' اَخْسیكَتى، ابوالوفا حسام‌الدین محمد بن محمد بن عمر''' (د644ق/ 1246م)، معروف به ابن ابى المناقب، فقیه حنفى و اصولى. | |||
| خط ۷۳: | خط ۷۱: | ||
معروف‌ترین شروح المنتخب اینهاست: | معروف‌ترین شروح المنتخب اینهاست: | ||
#الوافى، از حسام‌الدین حسین بن على سغناقى د 71ق كه نسخه‌هایى از آن در كتابخانه‌های قاهره و پاریس موجود است؛ | |||
#التحقیق، یا غایه‌التحقیق از [[عبدالعزیز بن احمد بخاری]] د 730ق كه در لكهنو (1871 و 1876م) منتشر شده است؛ | |||
#التبیین، از قوام‌الدین امیر كاتب بن امیرعمر اِتقانى (د 758ق).<ref>فكرت، محمدآصف، ج7، ص186</ref>. | |||
| | ||
| خط ۸۶: | خط ۸۲: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
فكرت، محمدآصف، | فكرت، محمدآصف، دائر‌ةالمعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائر‌ةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377. | ||
| خط ۹۲: | خط ۸۸: | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[المذهب في أصول المذهب علی المنتخب لسلطان الشریعة و برهان الحقیقة العلامة حسام‌الدین محمد بن محمد الأخسیکتي الحنفي]] | [[المذهب في أصول المذهب علی المنتخب لسلطان الشریعة و برهان الحقیقة العلامة حسام‌الدین محمد بن محمد الأخسیکتي الحنفي]] | ||
| خط ۹۷: | خط ۹۴: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آذر 1402]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۷ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۵۲
| اخسیكتى، ابوالوفا حسام‌الدین محمد بن محمد بن عمر | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | محمد بن محمد بن عمر؛ |
| نام‌های دیگر | اخسیكتى، ابوالوفا حسام‌الدین محمد بن محمد بن عمر؛ |
| لقب | حسام‌الدین؛ |
| تخلص | ابن ابى المناقب؛ |
| نسب | اخسیكتى؛ |
| نام پدر | محمد بن عمر؛ |
| محل تولد | اَخْسیكَت اَخْسیكَت در ناحیه فرغانه؛، ازبکستان امروزی؛ |
| رحلت | د644ق؛ |
| دین | اسلام؛ |
| مذهب | حنفى؛ |
| پیشه | فقیه، اصولى؛ |
| اطلاعات علمی | |
| درجه علمی | فقیه، اصولى؛ |
| مشایخ | |
| معاصرین | |
| شاگردان | محمد بن عمر نوحابادی، محمد بن محمد بخاری؛ |
| برخی آثار | 1- المنتخب فى اصول المذهب؛ |
اَخْسیكَتى، ابوالوفا حسام‌الدین محمد بن محمد بن عمر (د644ق/ 1246م)، معروف به ابن ابى المناقب، فقیه حنفى و اصولى.
نسب
وی به قصبه اَخْسیكَت (اَخْسیكَث) در ناحیه فرغانه از ماوراءالنهر انتساب داشته است. كنیه وی را ابوعبدالله نیز آورده‌اند.
شاگردان
از زندگانى او اطلاع چندانى در دست نیست و حتى استادان او را نیز نمى‌شناسیم؛ تنها نام دو تن از شاگردان او یعنى محمد بن عمر نوحابادی و محمد بن محمد بخاری در دست است.
آثار
شهرت اخسیكتى تنها به سبب تألیف كتاب:
1-المنتخب فى اصول المذهب،
است كه به منتخب حسامى و المختصر نیز معروف است.
از این‌رو او را صاحب المختصر نیز مى‌خوانده‌اند.
كتاب المنتخب نزد فقیهان اصولى به عنوان كتابى معتبر شناخته مى‌شده است و اعتبار آن از همان آغاز، چنان بود كه در فاصله‌ای كمتر از یك سده، فقیهان متعدد به تألیف شروح و حواشى بر آن پرداختند.
حاجی خلیفه و بروکلمان برخى از این شروح را آورده‌اند.
بروكلمان از نسخه‌های خطى این شرح‌ها نیز خبر داده است.
معروف‌ترین شروح المنتخب اینهاست:
- الوافى، از حسام‌الدین حسین بن على سغناقى د 71ق كه نسخه‌هایى از آن در كتابخانه‌های قاهره و پاریس موجود است؛
- التحقیق، یا غایه‌التحقیق از عبدالعزیز بن احمد بخاری د 730ق كه در لكهنو (1871 و 1876م) منتشر شده است؛
- التبیین، از قوام‌الدین امیر كاتب بن امیرعمر اِتقانى (د 758ق).[۱].
پانویس
- ↑ فكرت، محمدآصف، ج7، ص186
منابع مقاله
فكرت، محمدآصف، دائر‌ةالمعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائر‌ةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377.