عمدة الفقه في المذهب الحنبلي: تفاوت میان نسخهها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR22478J1.jpg | عنوان = عمدة الفقه في المذهب الحنبلي | عنوانهای دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = ابن قدامه، عبد الله بن احمد (نويسنده) عزوز، احمد محمد (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = /الف25 ع8 179/45 BP | موضوع = |...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۷ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۰۵
عمدة الفقه في المذهب الحنبلي | |
---|---|
پدیدآوران | ابن قدامه، عبد الله بن احمد (نويسنده) عزوز، احمد محمد (محقق) |
ناشر | المکتبة العصرية |
مکان نشر | لبنان - بیروت ** لبنان - صیدا |
سال نشر | 1425ق - 2004م |
چاپ | 1 |
شابک | 9953-34-047-1 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /الف25 ع8 179/45 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
عمدة الفقه في مذهب الحنبلي، تألیف موفقالدین عبدالله بن احمد بن قدامه مقدسی (541-620ق)، اثری است مختصر در فقه حنبلی که شروحی که بر آن نوشته شده حکایت از جایگاه علمی آن دارد. کتاب با تحقیق احمد محمد عزوز منتشر شده است.
کتاب العمده موفقالدین بن قدامه از مهمترین متون در فقه حنبلی است که نویسنده آن به ذکر اقوال معتبر در مذهب حنبلی بسنده کرده است. آنگونه که نویسنده در مقدمه گفته تا حد امکان بنای بر اختصار داشته و به یک قول اکتفا کرده است؛ تا خواننده با اختلاف وجوه و اقوال به اشتباه نیفتند. او تصریح کرده که بعضی از برادران ایمانی اختصار کتاب را طلب کردهاند تا فراگیری و حفظ آن بر متعلم آسان باشد[۱]؛ بنابراین کتاب به جهت راحتی خواننده در مطالعه و حفظ به اسلوبی آسان و عبارتی سلیس نوشته است. اهمیت این کتاب سبب شده که علمای قدیم و جدید به شرح و تدریس آن اقدام کنند و در بسیاری از مکاتب و کانونهای آموزشی مورد استفاده قرار گیرد.
محمد عزوز تحقیقی علمی بر کتاب انجام داده و در آن هدف مؤلف را که پرهیز از اطناب و اخلال است، مد نظر قرار داده است. در حقیقت این کتاب بعث و انگیزشی جدیدی برای مکتب ابن قدامه بهطور خاص و برای مذهب حنبلی بهطور عام است[۲].
مباحث کتاب بهترتیب ابواب فقهی با کتاب طهارت آغاز و به کتاب شهادات ختم شده است. هر کتاب نیز خود در ضمن فصول یا ابواب متعدد مطرح شده است.
محقق کتاب در تحقیق این اثر از سه نسخه خطی مطبوع استفاده کرده و یکی را با نسخ خطی مطابقت داده است. وی در موارد نیاز به بعضی شروح مانند شرح شاگرد ابن قدامه، بهاءالدین مقدسی (624ق) مراجعه کرده است. تفصیل و شمارهگذاری نص و ضبط و تصحیح آن، شرح الفاظ غریب و اصطلاحی، شمارهگذاری آیات و ذکر منابع احادیث و آثار، ذکر شرح حال مؤلف با اشاره به مهمترین مراحل زندگی و آثار او، تنظیم فهارس و ذکر مصادر و مراجعی برای رجوع محققین از فعالیتهای محقق کتاب است[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمههای ناشر، محقق و مؤلف.