البیان في شرح غریب القرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - 'غريب القرآن (ابهام زدایی)' به 'غريب القرآن (ابهام‌زدایی)')
     
    (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۶: خط ۶:
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =  
    [[محیی الدین، قا‌سم‌ بن‌ حسن‌]] (نويسنده)
    [[محیی الدین، قا‌سم‌ بن‌ حسن‌]] (نويسنده)
    [[حکمی، مرتضی ]] (مصحح)
    [[حکمی، مرتضی]] (مصحح)
    [[حکمی، مرتضی]] ( محقق)
    [[حکمی، مرتضی]] (محقق)
    |زبان
    |زبان
    | زبان = عربی
    | زبان = عربی
    خط ۲۶: خط ۲۶:
    | پیش از =  
    | پیش از =  
    }}
    }}
    {{کاربردهای دیگر|غريب القرآن (ابهام زدایی)}}
    {{کاربردهای دیگر|غريب القرآن (ابهام‌زدایی)}}
    '''البيان في شرح غريب القرآن'''، اثری از [[محیی الدین، قا‌سم‌ بن‌ حسن‌|قاسم بن حسن محی‌الدین]] (1316-1379ق)، در موضوع علوم قرآن است و توسط [[حکمی، مرتضی|مرتضی حکمی]] تحقیق و تصحیح شده است.
    '''البيان في شرح غريب القرآن'''، اثری از [[محیی الدین، قا‌سم‌ بن‌ حسن‌|قاسم بن حسن محی‌الدین]] (1316-1379ق)، در موضوع علوم قرآن است و توسط [[حکمی، مرتضی|مرتضی حکمی]] تحقیق و تصحیح شده است.



    نسخهٔ کنونی تا ‏۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۵۶

    البیان في شرح غریب القرآن
    البیان في شرح غریب القرآن
    پدیدآورانمحیی الدین، قا‌سم‌ بن‌ حسن‌ (نويسنده)

    حکمی، مرتضی (مصحح)

    حکمی، مرتضی (محقق)
    عنوان‌های دیگرکتا‌ب‌ علمي‌، أدبي‌، لغوي یحتوی علی‌ تفسیر غریب‌ القرآن‌...
    ناشرضفاف ** مطبعة النجف
    مکان نشرعراق - نجف اشرف
    سال نشر1374ق - 1376ق - 1377ق - 1955م - 1956م - 1958م
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد3
    کد کنگره
    /ق2ب9 82/3 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    البيان في شرح غريب القرآن، اثری از قاسم بن حسن محی‌الدین (1316-1379ق)، در موضوع علوم قرآن است و توسط مرتضی حکمی تحقیق و تصحیح شده است.

    نوشتار حاضر، مشتمل بر منظومه‌ای در کلمات غریب قرآن کریم است که در بحر رجز سروده شده است و همچنین شرح مختصری بر آن توسط نویسنده یاد شده است[۱].

    منظومه‌ی یادشده نزدیک به یک‌هزار بیت را در خود جای داده است. نویسنده، نام این منظومه را «دلائل التبيان في توضيح غريب القرآن» نهاده است[۲].

    نویسنده با تکیه بر مصادر تفسیری معتبر به شرح و توضیح معانی کلمات منظومه به شکل مختصر پرداخته است و مجموعه توضیحات خود به نثر را «البيان في شرح غريب القرآن» نام نهاده و در سه جلد ارائه کرده است[۳].

    وی پایان نگارش جلد اول و دوم اثر حاضر را به‌ترتیب در سال‌های 1375 و 1376ق، گفته، اما تاریخ اتمام جلد سوم آن را ذکر نکرده است[۴].

    مطالب کتاب، بر اساس ترتیب سوره‌های قرآن تنظیم شده[۵] و از سوره حمد آغاز گردیده و به سوره تین پایان یافته است[۶].

    روش نویسنده در این شرح چنین است: نخست نام سوره را ذکر می‌کند، سپس پاره‌ای از کلمات و عبارات آن را به نثر معنا می‌نماید، آنگاه ابیاتی از منظومه را که مربوط به کلمات یادشده است، به فاصله یک خط تیره می‌آورد و این روش را تا آخر سوره مزبور ادامه می‌دهد و سوره بعدی را به همین ترتیب دنبال می‌کند.

    توضیحات وی به نثر، گاه همانند توضیحات موجود در منظومه، گاه کمی بیشتر یا کمتر، ولی با زبانی ساده و آسان است. نویسنده در بیان مطالب کتاب خود هیچ‌گونه ارجاعی به مصادر تفسیری، علوم قرآنی یا مصادر لغوی نکرده است. لازم به ذکر است که تمام شماره‌های عبارات و کلمات در شرح، به شماره آیه در سوره‌ی مورد بحث اشاره دارد.

    پانویس

    1. ر.ک: متن کتاب، ج1، ص7
    2. ر.ک: همان؛ مقدمه، همان، ص6؛ آقابزرگ تهرانى، محمدمحسن، ج‏8، ص249
    3. ر.ک: مقدمه، ج1، ص6
    4. ر.ک: متن کتاب، همان، ص160؛ همان، ج2، ص160
    5. ر.ک: همان، ج1، ص7
    6. ر.ک: همان، ج3، ص160

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن کتاب.
    2. آقابزرگ تهرانى، محمدمحسن، «الذريعة إلى تصانيف الشيعة»، قم، اسماعیلیان، 1381ق، چاپ اول.

    وابسته‌ها