طبقات الشافعیة الکبری: تفاوت میان نسخه‌ها

| پیش از =

}}

   

 

== ساختار ==

این کتاب ده جلد دارد، جلد اول از دو مقدمه تشکیل شده که توسط محققین کتاب و مؤلف نگاشته شده است و در آن سعی شده برای بیان مقصود خود با آوردن اسناد گوناگون احادیث زیادی را از پیامبر(ص) نقل نمایند. این روش همانند کاری است که [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساکر]] در کتاب «تبیین کذب المفتری» انجام داده است.

جلد دوم، شامل طبقه اول و دوم است. طبقه اول کسانی هستند که با شافعی مجالست داشته‌اند و طبقه دوم کسانی که بعد از سال 200 وفات نموده‌اند<ref>همان، ص181</ref>

در جلد دوم تا دهم کتاب، به ذکر حال علمای شافعی پرداخته شده است که نویسنده آن‌ها را در هفت طبقه قرار داده است.

#نویسنده سعی کرده تا جایی که برایش ممکن بوده، علاوه بر نسب، کنیه، مکارم اخلاقی و محسنات رفتاری افراد را در کتاب خود بیان نماید؛ مثلاًمی‌نویسد: محمد بن احمد بن محمد بن عبدالله بن عباد مکنی به ابوعاصم عبادی هروی، پیشوایی بزرگ، قاضی مذهب، دریایی جوشان از دانش و... بود<ref>همان، ج4، ص104</ref>

#همچنین درصورتی که تاریخ تولد و وفات فردی مشخص باشد آن را نقل کرده است؛ مثلاًدرباره ابوعاصم عبادی می‌نویسد: «وی در سال 375ق متولد گردید»<ref>ر.ک: همان</ref>و درصورتی که در موردی نقل قول‌های مختلفی در مورد ولادت<ref>ر.ک: همان، ج2، ص110</ref>و یا وفات<ref>ر.ک: همان، ص111</ref>فردی وجود دارد در کتابش می‌آورد.

ابوعاصم عبادی هروی از چهار عالم بزرگ عصر خویش اخذ علم نموده است که عبارتند از: قاضی ابومنصور محمد بن احمد ازدی هروی، قاضی ابوعمر بسطامی، ابوطاهر زیادی و ابواسحاق اسفراینی<ref>ر.ک: همان، ج4، ص104</ref>

#مؤلف سعی کرده گفتار بزرگان درباره افراد را نیز بیان نماید؛ مثلاًمی‌نویسد: ابن دبیثی در مورد اسعد بن عجلی می‌گوید: او زاهد بود، آگاهی کاملی به مذهب داشت، از دسترنج خود می‌خورد و در اصفهان به فتوای او عمل می‌شد<ref>ر.ک: همان، ج8، ص127</ref>

#همچنین کتاب‌های نگاشته شده توسط فرد را ذکر می‌کند؛ مثلاًمی‌نویسد:

#همچنین فوایدی از سخنان و یا گفتار و رفتار یک فرد را تحت عنوان فوائد می‌آورد<ref>ر.ک: همان، ج2، ص156</ref>

#در ابتدای برخی از جلدهای کتاب، محققین، مطلب مختصری را با عنوان «بیان» در تبیین اینکه این جلد از کتاب از روی کدام نسخه نوشته شده است، آورده‌اند<ref>ر.ک: همان، ج9، ص3</ref>

#برخلاف فقهای اشاعره سنتی، سبکی با تفکر معتزله و به خصوص [[اشعری، علی بن اسماعیل|ابوالحسن اشعری]] میانه خوبی دارد. سبکی با تجلیل و تعظیم بسیار، نام او را در طبقات الشافعیة الکبری آورده و تا توانسته در مناقب و فضائلش سخن گفته است<ref>ر.ک: همان، ج3، ص347</ref>