کحل، ابن مرج: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''مَثَلُ الرزقِ الَّذي تَطلُبُهُ''|2=''مَثَلُ الظلِّ الَّذي يمشي مَعَك'' | {{ب|''مَثَلُ الرزقِ الَّذي تَطلُبُهُ''|2=''مَثَلُ الظلِّ الَّذي يمشي مَعَك'' | ||
ب|''أَنتَ لا تَطلُبُهُ مُتّبعاً''|2=''فَإِذا وَلَّيتَ عَنهُ تَبِعَك''<ref>ر.ک: پایگاه «بوابة الشعراء»، مرج الکحل</ref> | ب|''أَنتَ لا تَطلُبُهُ مُتّبعاً''|2=''فَإِذا وَلَّيتَ عَنهُ تَبِعَك''}}<ref>ر.ک: پایگاه «بوابة الشعراء»، مرج الکحل</ref> | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
* ترجمه: | * ترجمه: | ||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
* استغفار: | * استغفار: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
اذكر ذُنوبَك أَيها ذا الناسي | {{ ب|''اذكر ذُنوبَك أَيها ذا الناسي''|2=''وَ اِستَغفرنّ اللَه رَبّ الناسِ''}}<ref>ر.ک: همان، مرج الکحل</ref> | ||
وَ اِستَغفرنّ اللَه رَبّ الناسِ}}<ref>ر.ک: همان، مرج الکحل</ref> | |||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
نسخهٔ ۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۰
| کحل، ابن مرج | |
|---|---|
 | |
محمد بن ادریس بن علی، مشهور به مَرجْ الکحْل و ابن مَرجْ الکحْل، شاعر قرن ششم و هفتم هجری قمری (554-634ق)، که اشعاری آموزنده و عاشقانه می‌سرود. در زمانه او، «دولت موحدون» حاکم بود.
ولادت و تربیت
- ابوعبدالله محمد بن ادریس بن علی بن عبدالله الجزیری اندلسی در «مَرجْ الکحْل» (نزدیک جزیره شُقر در مجاورت بَلنسه) در سال 554ق، متولد شد.
- او در آنجا رشد کرد و گویند که امّی (بی‌سواد) بود و همانند بادیه‌نشینان لباس می‌پوشید و زندگی می‌کرد و با ماهی‌فروشی در بازار، روزگار می‌گذراند.
- لقب ابن مرج الکحل نسبتی به مکانی خاصّ (به معنای «پسر مرج الکحل») برای بزرگداشت و افتخار است.
جایگاه علمی
- ابن مرج الکحل، ادیبی زبردست و برتر در زمینه نثر و نظم و شاعری لطیف بود که یافته‌هایش را به‌خوبی بیان می‌کرد و اشعاری نیک می‌آفرید. او در بیشتر شعرهایش به وصف طبیعت و...، نسیب (تغزّل و شعر عاشقانه) و موعظه و عبرت توجه داشت.
نمونه اشعار
- تمثیلی در باب انسان و روزی و نعمتی که می‌جوید، از اشعار معروف اوست:
| مَثَلُ الرزقِ الَّذي تَطلُبُهُ | فَإِذا وَلَّيتَ عَنهُ تَبِعَك |
- ترجمه:
مَثَل رزق و روزی که آن را می‌طلبی همانند سایه‌ای است که همراه تو راه می‌رود تو با دنباله‌روی به آن نرسی و هرگاه از آن روی برگردانی، به دنبال تو می‌دَوَد.
- خوش‌گمانی به رحمت الهی: «من به کسی که نافرمانی کردم، خوش‌گمانم».
| إِنّ ظَنّي بِمَن عَصيتُ جَميلٌ | إِنَّهُ لا يخيبُ في اللَهِ ظَنُّخطای یادکرد: برچسب تمام‌کنندهٔ </ref> برای برچسب <ref> پیدا نشد
|
وفات
- ابن مَرجْ الکحْل در جزیره شقر، در روز دوم ربیع‌الاول سال 634ق، جان به جان‌آفرین تسلیم کرد[۲].
آثار
- ديوان مَرج الكحل الأندلسي: گفته شده است که دیوان اشعار او در روزگارش دست به دست می‌گشت[۳]
پانویس
منابع مقاله
- فروخ، عمر، «تاريخ الأدب العربي»، دارالعلم للملايين، بیروت، 2006م.
- پایگاه «بوابة الشعراء»، مرج الکحل: https://poetsgate.com/poet.php?pt=3112
- پایگاه «بوابة الشعراء»، إِنّ ظَنّي بِمَن عَصيتُ جَميلٌ: https://poetsgate.com/poem.php?pm=104960