فلاسفه شیعه: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'ابن سينا' به 'ابن سينا') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'شیعه (ابهام زدایی)' به 'شیعه (ابهامزدایی)') |
||
(۳۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR13882J1.jpg | |||
| عنوان =فلاسفه شیعه | |||
| عنوانهای دیگر =فلاسفة الشیعه: حیاتهم و آراءهم. فارسی | |||
| پدیدآوران = | |||
[[غضبان، جعفر]] (مترجم) | |||
| | |||
| | |||
[[نعمه، | [[نعمه، عبدالله]] (نویسنده) | ||
| زبان =فارسی | |||
|زبان | | کد کنگره =BBR 14 /ن7 ف8041 | ||
| موضوع = | |||
شیعه - سرگذشتنامه | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
فلسفه اسلامی - | فلسفه اسلامی - سرگذشتنامه | ||
فیلسوفان اسلامی - | فیلسوفان اسلامی - سرگذشتنامه | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | سازمان انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی | ||
| مکان نشر =تهران - ایران | |||
| سال نشر = 1367 ش | |||
|مکان نشر | |||
|سال نشر | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE13882AUTOMATIONCODE | |||
| چاپ =1 | |||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =13882 | |||
| کتابخوان همراه نور =13882 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
{{کاربردهای دیگر| شیعه (ابهامزدایی)}} | |||
'''فلاسفه شیعه'''، از آثار [[غضبان، جعفر|سيد جعفر غضبان]] است كه در آن كتاب «[[فلاسفة الشيعة حياتهم و آراؤهم|فلاسفة الشيعة؛ حياتهم و آراؤهم]]»، نوشته شيخ [[نعمه، عبدالله|عبدالله نعمه]] را از زبان عربى به زبان فارسى بهصورتى عالمانه ترجمه كرده است. | |||
درباره اين اثر و برگردان حاضر چند نكته گفتنى است: | درباره اين اثر و برگردان حاضر چند نكته گفتنى است: | ||
#ناشر در مقدمهاش چنين نوشته است: «... از آنجا كه نسخههاى كتاب «فلاسفه شیعه»، تأليف [[نعمه، عبدالله|عبداللّه نعمه]] به ترجمه شادروان [[غضبان، جعفر|سيد جعفر غضبان]]، چاپ سال 1347ش، ناياب شده بود و تجديد آن ضرورى مىنمود. همان ترجمه را همكار فاضل ما جناب آقاى [[اتابکی، پرویز|پرويز اتابكى]] ويرايش كردند و اينك با حروفچينى و صفحهبندى جديد منتشر مىشود. خصوصيات چاپ جديد به قرار زير است: | |||
#:الف)- در شرح حال فيلسوفانى چون حاج [[سبزواری، هادی|ملا هادى سبزوارى]]، كه مؤلف به علت عدم دسترسى به مآخذ، بهاجمال سخن گفته و خود نيز بدين نقيصه اشاره كرده است، با استفاده از مآخذ جديد و منابع فارسى، مطالب لازم افزوده شده است. | |||
الف)- در شرح حال فيلسوفانى چون حاج ملا هادى | #:ب)- بخشهاى ساقط از ترجمه نخستين، از قبيل «ادله [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهائى]] در ابطال جزء لا يتجزى»، ترجمه و اضافه شده است. | ||
#:ج)- علاوه بر توضيحات مترجم فقيد، پارهاى توضيحات لازم ديگر در پابرگها اضافه شده است. | |||
ب)- بخشهاى ساقط از ترجمه نخستين، از قبيل «ادله شيخ بهائى در ابطال جزء لا يتجزى»، ترجمه و اضافه شده است. | #:د)- در ترتيب الفبايى شرح احوال فلاسفه، در نظام متن و نخستين ترجمه كه مطابق آن بود، تغييرى داده شد كه موجب تسهيل دسترسى خواننده فارسىزبان به نام و عنوان مطلوب باشد؛ به اين معنى كه نامهاى مشهور در ايران ملاك قرار گرفت؛ مثلاًشرح حال [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابوعلى سينا]] و [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهائى]] و ميرفندرسكى كه به اين عناوين در ايران اشتهار دارند، به ترتيب در رديف حروف الف و شين و ميم قرار داده شد، درصورتىكه در متن بهعنوان «شيخالرئيس [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] (حسين)» و «محمد بن حسين بن عبدالصمد عاملى حارثى همدانى» و «امير ابوالقاسم حسين موسوى فندرسكى» به ترتيب در رديفهاى حاء و ميم و الف درج شده بود...»<ref>ر.ک: مقدمه كتاب، ص1-2</ref> | ||
#پاورقىهايى كه آقاى [[اتابکی، پرویز|پرويز اتابكى]] بر اين اثر افزوده، با عنوان «ويراستار» از ساير پاورقىها مشخص شده است<ref>ر.ک: متن كتاب، ص12، 13، 24، 32، 34، 35، 39، 42، 52، 61 و...</ref> | |||
ج)- علاوه بر توضيحات مترجم فقيد، پارهاى توضيحات لازم ديگر در پابرگها اضافه شده است. | #داورى جامع درباره اين برگردان، نيازمند بررسى تفصيلى و مقابله همه ترجمه و متن اصلى است كه فرصتى فراخ مىطلبد و كارى تخصصى و دشوار است، وليكن براى بررسى اجمالى، يك مورد تصادفى از متن و ترجمه مذكور مقابله مىشود: | ||
د)- در ترتيب الفبايى شرح احوال فلاسفه، در نظام متن و نخستين ترجمه كه مطابق آن بود، تغييرى داده شد كه موجب تسهيل دسترسى خواننده فارسىزبان به نام و عنوان مطلوب باشد؛ به اين معنى كه نامهاى مشهور در ايران ملاك قرار گرفت؛ | |||
نویسنده آخرين مطلبش را اينگونه نوشته است: «أبوتمام النيسابوري يوسف بن محمد النيسابوري من فلاسفة القرن الرابع الهجري و قد عده الشهرستاني في فلاسفة الإسلام، أمثال يعقوب الكندي و ثابت بن قرة و أحمد بن الطيب و أبيزيد البلخي و الفارابي و [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] مما يدل على أن أباتمام النيسابوري كان من رواد الفلسفة و العلم و من المفكرين البارزين في عصره... و يبدو من كلام التوحيدي أن النيسابوري من الإسماعيليين فقد ذكر أن آرائه من نسج القداحين و يعني بهم أتباع عبدالله بن ميمون القداح، ولكن على أي حال ليس لنا وثوق بآراء التوحيدي حول عقيدة النيسابوري و التوحيدي متهم في أكثر ما يقوله و خاصة في ما يتصل بالقضايا المذهبیة و قد عرف التوحيدي بالوضع و اختلاق الأكاذيب و هو الذي وضع الرسائل المتبادلة بين عمر و بين على(ع) و قد أشار إلى ذلك ابن أبيالحديد في شرحه على نهجالبلاغة و غيرُه؛ ولكن الشيئ المؤكد أن النيسابوري كان شيعياً و ليس لدينا ما يثبت أنه كان قرمطياً أو إسماعيلياً؛ كما يلوح بذلك أبوحيان التوحيدي؛ كما أنه ليس هناك ما يثبت كونه إمامياً و هو لايزال بحاجة إلى تنقيب و بحث، لجلاء حقيقته و بيان مذهبه و من الله نستمد العون و التوفيق و هو حسبنا»<ref>فلاسفة الشيعة حياتهم و آراؤهم، ص692-693</ref> | |||
و مترجم چنين ترجمه كرده است: «ابوتمام نيشابورى يوسف بن محمد نيشابورى، قرن چهارم هجرى: اين مرد دانشمند از فلاسفه قرن چهارم هجرى است. شهرستانى او را در عداد فلاسفه متأخر اسلام آورده و او را مانند يعقوب كندى و ثابت بن قره و احمد بن الطيب و ابوزيد بلخى و [[فارابی، محمد بن محمد|فارابى]] و [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] شمرده و دلالت دارد كه ابوتمام نيشابورى از فلاسفهاى است كه علم و فلسفه را آورده و از متفكران مبرز در عصر خود بوده است... از بيانات توحيدى برمىآيد كه ابوتمام اسماعيلى بوده است؛ زيرا مىگويد آراء او از بافتههاى قدحكنندگان است و مقصودش پيروان عبداللّه بن ميمون قداح است. بههرحال اعتمادى به اظهارات توحيدى نيست؛ يعنى آنچه درباره ابوتمام گفته است، درست نيست و خود توحيدى در بيشتر مطالبى كه خود گفته متهم است؛ خاصه در مسائل مذهبى اتهام دارد. توحيدى به جعل اكاذيب، بهويژه در مسائل دينى شهرت دارد و اوست كه نامههايى از قول و گفتار اميرالمؤمنين على(ع) و عمر جعل كرده است و ابن ابىالحديد به اين مطلب در شرح | و مترجم چنين ترجمه كرده است: «ابوتمام نيشابورى يوسف بن محمد نيشابورى، قرن چهارم هجرى: اين مرد دانشمند از فلاسفه قرن چهارم هجرى است. شهرستانى او را در عداد فلاسفه متأخر اسلام آورده و او را مانند يعقوب كندى و ثابت بن قره و احمد بن الطيب و ابوزيد بلخى و [[فارابی، محمد بن محمد|فارابى]] و [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] شمرده و دلالت دارد كه ابوتمام نيشابورى از فلاسفهاى است كه علم و فلسفه را آورده و از متفكران مبرز در عصر خود بوده است... از بيانات توحيدى برمىآيد كه ابوتمام اسماعيلى بوده است؛ زيرا مىگويد آراء او از بافتههاى قدحكنندگان است و مقصودش پيروان عبداللّه بن ميمون قداح است. بههرحال اعتمادى به اظهارات توحيدى نيست؛ يعنى آنچه درباره ابوتمام گفته است، درست نيست و خود توحيدى در بيشتر مطالبى كه خود گفته متهم است؛ خاصه در مسائل مذهبى اتهام دارد. توحيدى به جعل اكاذيب، بهويژه در مسائل دينى شهرت دارد و اوست كه نامههايى از قول و گفتار [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين على(ع)]] و عمر جعل كرده است و ابن ابىالحديد به اين مطلب در شرح نهجالبلاغة اشاره كرده است. ولى امر قطعى و مسلم اين است كه ابوتمام شيعه بوده است و دليلى نداريم كه ابوتمام قرمطى يا اسماعيلى باشد؛ وى آنطور كه توحيدى گفته، نبوده. البتّه دليلى هم در دست نيست كه او امامى اثناعشرى بوده است و اين مطلب قابل بررسى و تحقيق است تا حقيقت حال او روشن و معلوم شود كه چه مذهبى داشته است. از خداى متعال طلب يارى و توفيق مىكنيم و او براى ما كافى است<ref>ر.ک: متن كتاب، ص103-104</ref> | ||
همچنان كه ملاحظه مىشود برگردان انجام شده، درست و مطابق است و از نظر عبارات نيز رسا و شيوا است و اشكالى در آن نيست، جز اينكه مترجم عبارت «قرن چهارم هجرى» را در عنوان افزوده و به همين جهت، در جمله بعد اين مطلب تكرار شده؛ ولى | همچنان كه ملاحظه مىشود برگردان انجام شده، درست و مطابق است و از نظر عبارات نيز رسا و شيوا است و اشكالى در آن نيست، جز اينكه مترجم عبارت «قرن چهارم هجرى» را در عنوان افزوده و به همين جهت، در جمله بعد اين مطلب تكرار شده؛ ولى نویسنده، عبارت مذكور را در عنوان نياورده و به همين خاطر ديگر تكرارى در ميان نيست. | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
<references /> | <references/> | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
# مقدمه و متن كتاب. | |||
# فلاسفة الشيعة حياتهم و آراؤهم، العلامة الشيخ عبدالله نعمة، قدم له العلامة الشيخ محمدجواد مغنية، دارالكتاب الإسلامي، قم الطبعة الأولى 1987م | |||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
[[فلاسفة الشيعة حياتهم و آراؤهم]] | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:فلسفه، مذهب و روانشناسی]] | [[رده: فلسفه، مذهب و روانشناسی]] | ||
[[رده:فلسفه اسلامی]] | [[رده: فلسفه اسلامی]] | ||
[[رده:کلیات فلسفه اسلامی]] | [[رده:کلیات فلسفه اسلامی]] | ||
[[رده:آثار کلی تاریخ فلسفه]] | [[رده:آثار کلی تاریخ فلسفه]] | ||
[[رده: | [[رده:آثار جدید و معاصر فلسفه اسلامی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۲۶
فلاسفه شیعه | |
---|---|
پدیدآوران | غضبان، جعفر (مترجم) نعمه، عبدالله (نویسنده) |
عنوانهای دیگر | فلاسفة الشیعه: حیاتهم و آراءهم. فارسی |
ناشر | سازمان انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی |
مکان نشر | تهران - ایران |
سال نشر | 1367 ش |
چاپ | 1 |
موضوع | شیعه - سرگذشتنامه
فلسفه اسلامی - سرگذشتنامه فیلسوفان اسلامی - سرگذشتنامه |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | BBR 14 /ن7 ف8041 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
فلاسفه شیعه، از آثار سيد جعفر غضبان است كه در آن كتاب «فلاسفة الشيعة؛ حياتهم و آراؤهم»، نوشته شيخ عبدالله نعمه را از زبان عربى به زبان فارسى بهصورتى عالمانه ترجمه كرده است.
درباره اين اثر و برگردان حاضر چند نكته گفتنى است:
- ناشر در مقدمهاش چنين نوشته است: «... از آنجا كه نسخههاى كتاب «فلاسفه شیعه»، تأليف عبداللّه نعمه به ترجمه شادروان سيد جعفر غضبان، چاپ سال 1347ش، ناياب شده بود و تجديد آن ضرورى مىنمود. همان ترجمه را همكار فاضل ما جناب آقاى پرويز اتابكى ويرايش كردند و اينك با حروفچينى و صفحهبندى جديد منتشر مىشود. خصوصيات چاپ جديد به قرار زير است:
- الف)- در شرح حال فيلسوفانى چون حاج ملا هادى سبزوارى، كه مؤلف به علت عدم دسترسى به مآخذ، بهاجمال سخن گفته و خود نيز بدين نقيصه اشاره كرده است، با استفاده از مآخذ جديد و منابع فارسى، مطالب لازم افزوده شده است.
- ب)- بخشهاى ساقط از ترجمه نخستين، از قبيل «ادله شيخ بهائى در ابطال جزء لا يتجزى»، ترجمه و اضافه شده است.
- ج)- علاوه بر توضيحات مترجم فقيد، پارهاى توضيحات لازم ديگر در پابرگها اضافه شده است.
- د)- در ترتيب الفبايى شرح احوال فلاسفه، در نظام متن و نخستين ترجمه كه مطابق آن بود، تغييرى داده شد كه موجب تسهيل دسترسى خواننده فارسىزبان به نام و عنوان مطلوب باشد؛ به اين معنى كه نامهاى مشهور در ايران ملاك قرار گرفت؛ مثلاًشرح حال ابوعلى سينا و شيخ بهائى و ميرفندرسكى كه به اين عناوين در ايران اشتهار دارند، به ترتيب در رديف حروف الف و شين و ميم قرار داده شد، درصورتىكه در متن بهعنوان «شيخالرئيس ابن سينا (حسين)» و «محمد بن حسين بن عبدالصمد عاملى حارثى همدانى» و «امير ابوالقاسم حسين موسوى فندرسكى» به ترتيب در رديفهاى حاء و ميم و الف درج شده بود...»[۱]
- پاورقىهايى كه آقاى پرويز اتابكى بر اين اثر افزوده، با عنوان «ويراستار» از ساير پاورقىها مشخص شده است[۲]
- داورى جامع درباره اين برگردان، نيازمند بررسى تفصيلى و مقابله همه ترجمه و متن اصلى است كه فرصتى فراخ مىطلبد و كارى تخصصى و دشوار است، وليكن براى بررسى اجمالى، يك مورد تصادفى از متن و ترجمه مذكور مقابله مىشود:
نویسنده آخرين مطلبش را اينگونه نوشته است: «أبوتمام النيسابوري يوسف بن محمد النيسابوري من فلاسفة القرن الرابع الهجري و قد عده الشهرستاني في فلاسفة الإسلام، أمثال يعقوب الكندي و ثابت بن قرة و أحمد بن الطيب و أبيزيد البلخي و الفارابي و ابن سينا مما يدل على أن أباتمام النيسابوري كان من رواد الفلسفة و العلم و من المفكرين البارزين في عصره... و يبدو من كلام التوحيدي أن النيسابوري من الإسماعيليين فقد ذكر أن آرائه من نسج القداحين و يعني بهم أتباع عبدالله بن ميمون القداح، ولكن على أي حال ليس لنا وثوق بآراء التوحيدي حول عقيدة النيسابوري و التوحيدي متهم في أكثر ما يقوله و خاصة في ما يتصل بالقضايا المذهبیة و قد عرف التوحيدي بالوضع و اختلاق الأكاذيب و هو الذي وضع الرسائل المتبادلة بين عمر و بين على(ع) و قد أشار إلى ذلك ابن أبيالحديد في شرحه على نهجالبلاغة و غيرُه؛ ولكن الشيئ المؤكد أن النيسابوري كان شيعياً و ليس لدينا ما يثبت أنه كان قرمطياً أو إسماعيلياً؛ كما يلوح بذلك أبوحيان التوحيدي؛ كما أنه ليس هناك ما يثبت كونه إمامياً و هو لايزال بحاجة إلى تنقيب و بحث، لجلاء حقيقته و بيان مذهبه و من الله نستمد العون و التوفيق و هو حسبنا»[۳]
و مترجم چنين ترجمه كرده است: «ابوتمام نيشابورى يوسف بن محمد نيشابورى، قرن چهارم هجرى: اين مرد دانشمند از فلاسفه قرن چهارم هجرى است. شهرستانى او را در عداد فلاسفه متأخر اسلام آورده و او را مانند يعقوب كندى و ثابت بن قره و احمد بن الطيب و ابوزيد بلخى و فارابى و ابن سينا شمرده و دلالت دارد كه ابوتمام نيشابورى از فلاسفهاى است كه علم و فلسفه را آورده و از متفكران مبرز در عصر خود بوده است... از بيانات توحيدى برمىآيد كه ابوتمام اسماعيلى بوده است؛ زيرا مىگويد آراء او از بافتههاى قدحكنندگان است و مقصودش پيروان عبداللّه بن ميمون قداح است. بههرحال اعتمادى به اظهارات توحيدى نيست؛ يعنى آنچه درباره ابوتمام گفته است، درست نيست و خود توحيدى در بيشتر مطالبى كه خود گفته متهم است؛ خاصه در مسائل مذهبى اتهام دارد. توحيدى به جعل اكاذيب، بهويژه در مسائل دينى شهرت دارد و اوست كه نامههايى از قول و گفتار اميرالمؤمنين على(ع) و عمر جعل كرده است و ابن ابىالحديد به اين مطلب در شرح نهجالبلاغة اشاره كرده است. ولى امر قطعى و مسلم اين است كه ابوتمام شيعه بوده است و دليلى نداريم كه ابوتمام قرمطى يا اسماعيلى باشد؛ وى آنطور كه توحيدى گفته، نبوده. البتّه دليلى هم در دست نيست كه او امامى اثناعشرى بوده است و اين مطلب قابل بررسى و تحقيق است تا حقيقت حال او روشن و معلوم شود كه چه مذهبى داشته است. از خداى متعال طلب يارى و توفيق مىكنيم و او براى ما كافى است[۴]
همچنان كه ملاحظه مىشود برگردان انجام شده، درست و مطابق است و از نظر عبارات نيز رسا و شيوا است و اشكالى در آن نيست، جز اينكه مترجم عبارت «قرن چهارم هجرى» را در عنوان افزوده و به همين جهت، در جمله بعد اين مطلب تكرار شده؛ ولى نویسنده، عبارت مذكور را در عنوان نياورده و به همين خاطر ديگر تكرارى در ميان نيست.
پانويس
منابع مقاله
- مقدمه و متن كتاب.
- فلاسفة الشيعة حياتهم و آراؤهم، العلامة الشيخ عبدالله نعمة، قدم له العلامة الشيخ محمدجواد مغنية، دارالكتاب الإسلامي، قم الطبعة الأولى 1987م