ویکی‌نور

الشيعه و فنون الاسلام: تفاوت میان نسخه‌ها

مقاله بحث

الشيعه و فنون الاسلام (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۲۰

۸۷۲ بایت اضافه‌شده ،  ۴ سپتامبر
جز
جایگزینی متن - 'شیعه (ابهام زدایی)' به 'شیعه (ابهام‌زدایی)'
جز (جایگزینی متن - '== معرفى اجمالى == «(.*)»' به '== معرفى اجمالى == '''$1'''')
جز (جایگزینی متن - 'شیعه (ابهام زدایی)' به 'شیعه (ابهام‌زدایی)')
 
(۸۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class='wikiInfo'>
{{جعبه اطلاعات کتاب
[[پرونده:NUR12338J1.jpg|بندانگشتی|الشیعه و فنون الاسلام]]
| تصویر =NUR12338J1.jpg
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
| عنوان =الشیعه و فنون الاسلام
|+ |
| عنوان‌های دیگر =
|-
| پدیدآوران =  
! نام کتاب!! data-type='bookName'|الشیعه و فنون الاسلام
[[میرسجادی، مرتضی]] (محقق)
|-
|نام های دیگر کتاب
|data-type='otherBookNames'|
|-
|پدیدآورندگان
|data-type='authors'|[[میرسجادی، مرتضی]] (محقق)


[[صدر، حسن]] (نويسنده)
[[صدر، سید حسن]] (نویسنده)
|-
| زبان =فارسی
|زبان  
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏55‎‏/‎‏2‎‏ ‎‏/‎‏ص‎‏4‎‏ش‎‏9
|data-type='language'|فارسی
| موضوع =
|-
شیعه - تاریخ
|کد کنگره  
|data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|‏BP‎‏ ‎‏55‎‏/‎‏2‎‏ ‎‏/‎‏ص‎‏4‎‏ش‎‏9
|-
|موضوع  
|data-type='subject'|شیعه - تاریخ


شیعه - سرگذشت نامه و کتاب شناسی
شیعه - سرگذشت‌نامه و کتاب‌شناسی
|-
| ناشر =
|ناشر  
[[مؤسسة السبطين عليهما‌السلام العالمية]]
|data-type='publisher'|موسسة السبطين عليهما السلام العالمية
| مکان نشر =قم - ایران
|-
| سال نشر = 1427 ق  
|مکان نشر  
|data-type='publishPlace'|قم - ایران
|-
|سال نشر  
|data-type='publishYear'| 1427 هـ.ق  
|-class='articleCode'
|کد اتوماسیون
|data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE12338AUTOMATIONCODE
|}
</div>


 
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE12338AUTOMATIONCODE
== معرفى اجمالى ==
| چاپ =1
'''الشيعة و فنون الإسلام'''، اثر آيت‌الله سيد حسن صدر، با تحقيق سيد مرتضى ميرسجادى، كتابى است كه در آن، به تقدم شيعه در بسيارى از علوم اسلامى اشاره شده است.
| شابک =964-8716-21-8
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =12338
| کتابخوان همراه نور =12338
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پیش از =
}}
{{کاربردهای دیگر| شیعه (ابهام‌زدایی)}}
'''الشيعة و فنون الإسلام'''، اثر آيت‌الله [[صدر، سید حسن|سيد‌ ‎حسن صدر]]، با تحقيق [[میرسجادی، مرتضی|سيد‌ ‎مرتضى ميرسجادى]]، كتابى است كه در آن، به تقدم شيعه در بسيارى از علوم اسلامى اشاره شده است.


كتاب، به زبان عربى و در سال 1330ق، نوشته شده است.
كتاب، به زبان عربى و در سال 1330ق، نوشته شده است.


== ساختار ==
==ساختار==
كتاب با دو مقدمه از محقق و نویسنده آغاز و مطالب در پانزده فصل، تنظيم شده است.


نویسنده قبل از اين اثر، كتابى تحت عنوان «تأسيس الشيعة الكرام لفنون الإسلام» را نوشته و آن را بر فصل‌هایى مرتب ساخته كه مشتملند بر علومى كه شيعه، در بنيان‌گذارى آن‌ها پيش‌گام بوده است، اما ترتيب اشخاص در آن، به ترتيب حروف نبوده، بلكه به ترتيب طبقات ذكر شده است و از آنجا كه آن كتاب تا اندازه‌اى مفصل و بزرگ شده بود، لذا آن كتاب را به نام «الشيعة و فنون الإسلام» مختصر كرده است. وى در اين اثر، مطالب را به ترتيب شرافت علوم فصل‌بندى نموده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/15451/1/21 صدر، سيد‌ ‎حسن، ص21]</ref>


كتاب با دو مقدمه از محقق و نويسنده آغاز و مطالب در پانزده فصل، تنظيم شده است.
==گزارش محتوا==
در مقدمه محقق، پس از اشاره به روش تحقيق و اقدامات صورت‌گرفته در مورد كتاب، زندگى‌نامه نویسنده، ذكر شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/15451/1/11 مقدمه محقق، ص11]</ref>


نويسنده قبل از اين اثر، كتابى تحت عنوان «تأسيس الشيعة الكرام لفنون الإسلام» را نوشته و آن را بر فصل‌هايى مرتب ساخته كه مشتملند بر علومى كه شيعه، در بنيان‌گذارى آن‌ها پيش‌گام بوده است، اما ترتيب اشخاص در آن، به ترتيب حروف نبوده، بلكه به ترتيب طبقات ذكر شده است و از آنجا كه آن كتاب تا اندازه‌اى مفصل و بزرگ شده بود، لذا آن كتاب را به نام «الشيعة و فنون الإسلام» مختصر كرده است. وى در اين اثر، مطالب را به ترتيب شرافت علوم فصل‌بندى نموده است <ref>صدر، سيد حسن، ص 21</ref>.
در مقدمه نویسنده، به اين نكته اشاره شده كه اين كتاب، خلاصه‌اى از مطالب اثر قبلى نویسنده، تحت عنوان «تأسيس الشيعة الكرام لفنون الإسلام» مى‌باشد.<ref>صدر، سيد‌ ‎حسن، ص21</ref>


== گزارش محتوا ==
در فصل اول، به تقدم شيعه در علوم قرآن پرداخته شده است. نویسنده، معتقد است [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] نخستين كسى بود كه علوم قرآن را به چندين نوع تقسيم كرد و شصت نوع آن را ديكته فرمود و براى هر نوع، مثال ويژه‌اى ذكر كرد و اين در كتابى است كه تا امروز، در دسترس ما قرار دارد و به طرق متعددى از آن روايت مى‌كنيم و همين كتاب، اصل است براى كسانى كه در انواع علوم قرآن، چيزى نوشته‌اند.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/15451/1/61 متن كتاب، ص61]</ref>


 
در فصل دوم، در ضمن ده بحث، از تقدم شيعه در علوم حديث بحث شده است. نویسنده بر اين باور است كه مسلمانان صدر اسلام، اعم از صحابه و تابعين، در نوشتن حديث اختلاف داشتند و درحالى‌كه بيشترشان آن را بد و ناروا مى‌پنداشتند، گروهى آن را خوب و جايز مى‌دانستند و حديث بسيارى هم نوشتند كه [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] و فرزند بزرگوارش امام حسن(ع) از همين گروه بودند؛ چنان‌كه [[سيوطى]] در «تدريب الراوي» اين معنا را نوشته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/15451/1/145 همان، ص145 - 150]</ref>
در مقدمه محقق، پس از اشاره به روش تحقيق و اقدامات صورت‌گرفته در مورد كتاب، زندگى‌نامه نويسنده، ذكر شده است <ref>مقدمه محقق، ص 11</ref>.
 
در مقدمه نويسنده، به اين نكته اشاره شده كه اين كتاب، خلاصه‌اى از مطالب اثر قبلى نويسنده، تحت عنوان «تأسيس الشيعة الكرام لفنون الإسلام» مى‌باشد <ref>صدر، سيد حسن، ص 21</ref>.
 
در فصل اول، به تقدم شيعه در علوم قرآن پرداخته شده است. نويسنده، معتقد است حضرت على(ع) نخستين كسى بود كه علوم قرآن را به چندين نوع تقسيم كرد و شصت نوع آن را ديكته فرمود و براى هر نوع، مثال ويژه‌اى ذكر كرد و اين در كتابى است كه تا امروز، در دسترس ما قرار دارد و به طرق متعددى از آن روايت مى‌كنيم و همين كتاب، اصل است براى كسانى كه در انواع علوم قرآن، چيزى نوشته‌اند <ref>متن كتاب، ص 61</ref>.
 
در فصل دوم، در ضمن ده بحث، از تقدم شيعه در علوم حديث بحث شده است. نويسنده بر اين باور است كه مسلمانان صدر اسلام، اعم از صحابه و تابعين، در نوشتن حديث اختلاف داشتند و درحالى‌كه بيشترشان آن را بد و ناروا مى‌پنداشتند، گروهى آن را خوب و جايز مى‌دانستند و حديث بسيارى هم نوشتند كه اميرالمؤمنين(ع) و فرزند بزرگوارش امام حسن(ع) از همين گروه بودند؛ چنان‌كه سيوطى در «تدريب الراوي» اين معنا را نوشته است <ref>همان، ص 145 - 150</ref>.


در فصل سوم، به تقدم شيعه در علم فقه، در ضمن چهار بحث زير اشاره شده است:
در فصل سوم، به تقدم شيعه در علم فقه، در ضمن چهار بحث زير اشاره شده است:


الف)- نخستين كسى كه فقه را به ترتيب ابواب تدوين كرد: وى على بن ابورافع مولاى رسول خدا(ص) بود <ref>همان، ص 241</ref>.
الف)- نخستين كسى كه فقه را به ترتيب ابواب تدوين كرد: وى على بن ابورافع مولاى رسول خدا(ص) بود.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/15451/1/241 همان، ص241]</ref>


ب)- مشاهير فقهاى شيعه در صدر اول: كه عبارتند از: زراره؛ معروف بن خربوذ؛ بريد؛ ابوبصير اسدى؛ فضيل بن يسار و محمد بن مسلم طائفى و گفته شده كه در بين اينان، زراره از همه فقيه‌تر بوده است و بعضى به‌جاى ابوبصير اسدى، ابوبصير مرادى را ذكر كرده‌اند كه نامش ليث بن بخترى است <ref>همان، ص 246</ref>.
ب)- مشاهير فقهاى شيعه در صدر اول: كه عبارتند از: زراره؛ معروف بن خربوذ؛ بريد؛ ابوبصير اسدى؛ فضيل بن يسار و محمد بن مسلم طائفى و گفته شده كه در بين اينان، زراره از همه فقيه‌تر بوده است و بعضى به‌جاى ابوبصير اسدى، ابوبصير مرادى را ذكر كرده‌اند كه نامش ليث بن بخترى است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/15451/1/246 همان، ص246]</ref>


ج)- فقهائى كه در صدر اول، طبق مذهب جعفرى كتاب نوشته‌اند: شيخ ابوالقاسم جعفر بن سعيد كه معروف به «محقق» است در اول كتاب «معتبر» كه امام صادق(ع) را ذكر مى‌كند، چنين مى‌نويسد: «امام صادق(ع) در سايه تعليم و تربيتش بسى فقهاى نامدار و دانشمندان بزرگ، پروراند كه از پاسخ‌هاى مسائل و بهره‌بردارى از خرمن علم حضرتش چهارصد كتاب ارزنده نوشتند»، ولى نويسنده، معتقد است اين تعداد، از مؤلفات بزرگان و نامداران شاگردان امام صادق(ع) است؛ وگرنه شيخ شمس‌الدين محمد بن مكى، معروف به شهيد اول در آغاز كتاب «ذكرى» با صراحت گويد: از پاسخ‌هائى كه امام صادق(ع) به مسائل مى‌داد روشن مى‌شود كه چهار هزار نفر، كتاب نوشتند كه بعضى از آنان، عراقى و برخى حجازى و عده‌اى خراسانى و گروهى شامى بودند <ref>همان، ص 248 و 249</ref>.
ج)- فقهائى كه در صدر اول، طبق مذهب جعفرى كتاب نوشته‌اند: شيخ ابوالقاسم جعفر بن سعيد كه معروف به «محقق» است در اول كتاب «معتبر» كه [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] را ذكر مى‌كند، چنين مى‌نويسد: «[[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] در سايه تعليم و تربيتش بسى فقهاى نامدار و دانشمندان بزرگ، پروراند كه از پاسخ‌هاى مسائل و بهره‌بردارى از خرمن علم حضرتش چهارصد كتاب ارزنده نوشتند»، ولى نویسنده، معتقد است اين تعداد، از مؤلفات بزرگان و نامداران شاگردان [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] است؛ وگرنه شيخ شمس‌الدين محمد بن مكى، معروف به [[شهيد اول]] در آغاز كتاب «ذكرى» با صراحت گويد: از پاسخ‌هائى كه [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] به مسائل مى‌داد روشن مى‌شود كه چهار هزار نفر، كتاب نوشتند كه بعضى از آنان، عراقى و برخى حجازى و عده‌اى خراسانى و گروهى شامى بودند.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/15451/1/248 همان، ص248 و 249]</ref>


د)- مجموعه‌هاى بزرگ فقهى اصحاب ائمه(ع): برخى از آن‌ها عبارتند از:
د)- مجموعه‌هاى بزرگ فقهى اصحاب ائمه(ع): برخى از آن‌ها عبارتند از:


1. «جامع الفقه» كه ثابت بن هرمز ابوالمقدام، آن را از امام سجاد(ع) آموخته و روايت كرده است.
# «جامع الفقه» كه ثابت بن هرمز ابوالمقدام، آن را از [[امام سجاد(ع)]] آموخته و روايت كرده است.
 
# «شرائع الإيمان» كه محمد بن معافى ابوجعفر مولاى [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] آن را از امام كاظم(ع) و [[امام رضا(ع)]] فراگرفته و روايت كرده است.
2. «شرائع الإيمان» كه محمد بن معافى ابوجعفر مولاى امام صادق(ع) آن را از امام كاظم(ع) و امام رضا(ع) فراگرفته و روايت كرده است.
# «جامع أبواب الفقه» على بن حمزه كه شاگرد [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] است.
 
# تعداد سى كتاب در ابواب فقه، تأليف عبداللّه بن مغيره كه از اصحاب امام كاظم(ع) است؛ چنان‌كه در فهرست نجاشى ذكر شده است.
3. «جامع أبواب الفقه» على بن حمزه كه شاگرد امام صادق(ع) است.
# «الفقه و الأحكام» كه تأليف [[ثقفی، ابراهیم بن محمد|ابراهیم بن محمد ثقفى]] متوفاى 283ق، است.
 
# «المبوب في الحلال و الحرام» كه تأليف ابراهیم بن محمد بن ابويحيى مدنى اسلمى متوفاى 184ق، است.
4. تعداد سى كتاب در ابواب فقه، تأليف عبداللّه بن مغيره كه از اصحاب امام كاظم(ع) است؛ چنان‌كه در فهرست نجاشى ذكر شده است.
# «الجامع في أبواب الفقه» كه تأليف حسن بن على ابومحمد حجال است.
 
# «الجامع الكبير في الفقه»، تأليف على بن محمد بن شيره كاشانى ابوالحسن كه كتاب‌هاى بسيار نوشته است.
5. «الفقه و الأحكام» كه تأليف ابراهيم بن محمد ثقفى متوفاى 283ق، است.
# «المشيخة» نوشته حسن بن محبوب ابوعلى سراد كه از بزرگان شيعه و از اصحاب [[امام رضا(ع)]] بود و در سال 224ق، از دنيا رفت و.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/15451/1/251 همان، ص251 - 255]</ref>
 
6. «المبوب في الحلال و الحرام» كه تأليف ابراهيم بن محمد بن ابويحيى مدنى اسلمى متوفاى 184ق، است.
 
7. «الجامع في أبواب الفقه» كه تأليف حسن بن على ابومحمد حجال است.
 
8. «الجامع الكبير في الفقه»، تأليف على بن محمد بن شيره كاشانى ابوالحسن كه كتاب‌هاى بسيار نوشته است.
 
9. «المشيخة» نوشته حسن بن محبوب ابوعلى سراد كه از بزرگان شيعه و از اصحاب امام رضا(ع) بود و در سال 224ق، از دنيا رفت و... <ref>همان، ص 251 - 255</ref>.


در فصل چهارم، در سه بحث زير، به تقدم در علم كلام اشاره شده است:
در فصل چهارم، در سه بحث زير، به تقدم در علم كلام اشاره شده است:


1. نخستين كسى كه در علم كلام به تأليف و تدوين پرداخت: وى عيسى بن روضه تابعى بود كه در امامت كتاب نوشت و تا زمان ابوجعفر منصور زنده بود و از خاصان وى شد و او همو است كه باب علم كلام را گشود و نقاب از چهره اين علم برگرفت <ref>همان، ص 259</ref>.
# نخستين كسى كه در علم كلام به تأليف و تدوين پرداخت: وى عيسى بن روضه تابعى بود كه در امامت كتاب نوشت و تا زمان ابوجعفر منصور زنده بود و از خاصان وى شد و او همو است كه باب علم كلام را گشود و نقاب از چهره اين علم برگرفت.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/15451/1/259 همان، ص259]</ref>
# نخستين كسى كه در تشيع وارد مناظره شد: وى كميت بن زياد شاعر بود كه بر حقانيت تشيع دليل و برهان آورد و اگر او نبود، شيعه به روش استدلال بر حقانيت مذهب خود آشنا نمى‌شد.<ref>همان، ص262</ref>
# مشاهير پيشوايان علم كلام كه شيعه بوده‌اند: در اين قسمت، پنج طبقه ذكر شده است كه از جمله افراد معرفى‌شده، عبارتند از: كميل بن زياد، [[سلیم بن قیس هلالی|سليم بن قيس]] هلالى، حارث اعور همدانى، جابر بن يزيد بن حارث جعفى و.<ref>همان، ص274 - 322</ref>


2. نخستين كسى كه در تشيع وارد مناظره شد: وى كميت بن زياد شاعر بود كه بر حقانيت تشيع دليل و برهان آورد و اگر او نبود، شيعه به روش استدلال بر حقانيت مذهب خود آشنا نمى‌شد <ref>همان، ص 262</ref>.
در پنجمين فصل، به تقدم شيعه در علم اصول پرداخته شده است. نویسنده، معتقد است نخستين كسى كه درب اين علم را به روى مردم گشود و مسائلش را از هم باز و جدا نمود، امام باقر(ع) و پس از وى [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] بود. نویسنده بر اين باور است كه اين دو بزرگوار، قواعد و مسائل اصول فقه را بر گروهى از شاگردانشان، ديكته فرمودند و آنان هم اين گفته‌ها را جمع‌آورى نموده و مسائلى از اين علم را پرداختند كه متأخرين بر طبق مباحث علم اصول، آن‌ها را مرتب ساخته و در اين باره كتاب‌ها نوشتند.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/15451/1/325 همان، ص325]</ref>


3. مشاهير پيشوايان علم كلام كه شيعه بوده‌اند: در اين قسمت، پنج طبقه ذكر شده است كه از جمله افراد معرفى‌شده، عبارتند از: كميل بن زياد، سليم بن قيس هلالى، حارث اعور همدانى، جابر بن يزيد بن حارث جعفى و... <ref>همان، ص 274 - 322</ref>.
از ديگر علومى كه نویسنده به تقدم شيعه در آن‌ها اشاره نموده، عبارتند از: فرقه‌شناسى؛ مكارم اخلاق؛ سيره‌نگارى؛ تاريخ اسلامى؛ جغرافيا در صدر اسلام؛ لغت؛ انشاء؛ معانى و بيان؛ عروض؛ فنون شعر در اسلام؛ صرف و نحو.
 
در پنجمين فصل، به تقدم شيعه در علم اصول پرداخته شده است. نويسنده، معتقد است نخستين كسى كه درب اين علم را به روى مردم گشود و مسائلش را از هم باز و جدا نمود، امام باقر(ع) و پس از وى امام صادق(ع) بود. نويسنده بر اين باور است كه اين دو بزرگوار، قواعد و مسائل اصول فقه را بر گروهى از شاگردانشان، ديكته فرمودند و آنان هم اين گفته‌ها را جمع‌آورى نموده و مسائلى از اين علم را پرداختند كه متأخرين بر طبق مباحث علم اصول، آن‌ها را مرتب ساخته و در اين باره كتاب‌ها نوشتند <ref>همان، ص 325</ref>.
 
از ديگر علومى كه نويسنده به تقدم شيعه در آن‌ها اشاره نموده، عبارتند از: فرقه‌شناسى؛ مكارم اخلاق؛ سيره‌نگارى؛ تاريخ اسلامى؛ جغرافيا در صدر اسلام؛ لغت؛ انشاء؛ معانى و بيان؛ عروض؛ فنون شعر در اسلام؛ صرف و نحو.


== وضعيت كتاب ==
== وضعيت كتاب ==
فهارس كتاب، از جمله فهرست مطالب؛ مصادر؛ اعلام؛ كنيه‌ها و القاب، در انتهاى كتاب آمده است.
فهارس كتاب، از جمله فهرست مطالب؛ مصادر؛ اعلام؛ كنيه‌ها و القاب، در انتهاى كتاب آمده است.


خط ۱۱۱: خط ۸۳:


==پانويس ==
==پانويس ==
<references />
<references/>
== منابع مقاله ==
==منابع مقاله==
 
# مقدمه و متن كتاب.
# صدر، سيد‌ ‎حسن، «شيعه و پايه‌گذارى علوم اسلامى»، ترجمه سيد‌ ‎محمد مختارى سبزوارى، انتشارات روزبه، شهريورماه 1375.


1. مقدمه و متن كتاب.
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}


2. صدر، سيد حسن، «شيعه و پايه‌گذارى علوم اسلامى»، ترجمه سيد محمد مختارى سبزوارى، انتشارات روزبه، شهريورماه 1375.
[[تأسيس الشيعة لعلوم الإسلام]]


[[شیعه و پایه‌گذاری علوم اسلامی]]


== پیوندها ==
[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/15451 مطالعه کتاب الشیعه و فنون الاسلام در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
[[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]]
[[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]]
[[رده:سرگذشت‌‌نامه‌های فردی]]
[[رده:سرگذشت‌نامه‌های فردی]]
[[رده:علما و ائمه]]
[[رده:علما و ائمه]]
برگرفته از «https://fa.wikinoor.ir/wiki/ویژه:تفاوت_گوشی_همراه/56154...753089»