شیعیان پاکستان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'فعاليت‌هاى' به 'فعالیت‌های') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'شیعه (ابهام زدایی)' به 'شیعه (ابهام‌زدایی)') |
||
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوان‌های دیگر = | | عنوان‌های دیگر = | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[عارفی، محمد اکرم]] ( | [[عارفی، محمد اکرم]] (نویسنده) | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره =BP 239 /ع2ش9 | | کد کنگره =BP 239 /ع2ش9 | ||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
| شابک =964-96928-3-5 | | شابک =964-96928-3-5 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =12340 | ||
| کتابخوان همراه نور =12340 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر| تاریخ تشیع (ابهام‌زدایی)}} | |||
''' | {{کاربردهای دیگر| شیعه (ابهام‌زدایی)}} | ||
'''شیعیان پاکستان''' اثر [[عارفی، محمد اکرم|محمد اكرم عارفى]]، با راهنمايى [[تقی‌زاده داوری، محمود|محمود تقى‌زاده داورى]]، كتابى است كه شیعیان پاکستان را از نظر جمعيت، مذهب و سازمان‌هاى مذهبى، نظام اجتماعى، فرهنگ، سياست و اقتصاد مورد بررسى قرار داده است. اين كتاب به زبان فارسى و در سال 1385ش نوشته شده است. | |||
== ساختار == | == ساختار == | ||
كتاب با مقدمه | كتاب با مقدمه نویسنده آغاز و مطالب در نه فصل، تنظيم شده است. | ||
اثر حاضر با توجه به زمينه‌ها و فرصت‌هاى مطالعاتى مناسبى كه در كشور | اثر حاضر با توجه به زمينه‌ها و فرصت‌هاى مطالعاتى مناسبى كه در كشور پاکستان و در كل منطقه به‌وجود آمده، مطالعه درباره شیعیان پاکستان را موضوع كار خود، قرار داده است. دامنه اين مطالعه به بررسى وضعيت معاصر و امروز شیعیان پاکستان در عرصه‌هاى اجتماعى، فرهنگى، اقتصادى و سياسى محدود گرديده و عمدتاًً ناظر به تحولات جارى است<ref>مقدمه، ص13</ref> | ||
در گردآورى اطلاعات و معلومات اين اثر، از روش‌هاى ميدانى و كتابخانه‌اى هر دو بهره گرفته شده است<ref>همان</ref> | در گردآورى اطلاعات و معلومات اين اثر، از روش‌هاى ميدانى و كتابخانه‌اى هر دو بهره گرفته شده است<ref>همان</ref> | ||
| خط ۳۷: | خط ۴۰: | ||
در اين كتاب، هدف اصلى بر اختصار بوده است. طبيعى است كه در اثرى كه به ابعاد همه جانبه يك موضوع مى‌پردازد، به‌ويژه موضوعى كه به گستردگى يك ملت و جامعه است، نمى‌توان انتظار كار تفصيلى و جزء به جزء داشت. رعايت اختصار، محدوديت‌هايى را در پردازش به وجود مى‌آورد كه مؤلف ناگزير مى‌شود به مهم‌ترين‌ها اشاره و بسنده كند و از تفصيل خوددارى نمايد. در صورتى كه هر فصل اين اثر، به عنوان يك پژوهش مستقل مورد توجه و مطالعه قرار گيرد، مى‌توان گفت حق مطلب ادا شده است<ref>همان، ص18</ref> | در اين كتاب، هدف اصلى بر اختصار بوده است. طبيعى است كه در اثرى كه به ابعاد همه جانبه يك موضوع مى‌پردازد، به‌ويژه موضوعى كه به گستردگى يك ملت و جامعه است، نمى‌توان انتظار كار تفصيلى و جزء به جزء داشت. رعايت اختصار، محدوديت‌هايى را در پردازش به وجود مى‌آورد كه مؤلف ناگزير مى‌شود به مهم‌ترين‌ها اشاره و بسنده كند و از تفصيل خوددارى نمايد. در صورتى كه هر فصل اين اثر، به عنوان يك پژوهش مستقل مورد توجه و مطالعه قرار گيرد، مى‌توان گفت حق مطلب ادا شده است<ref>همان، ص18</ref> | ||
اين پژوهش، جهت‌گيرى و پرسش‌هاى خاصى را تعقيب نموده است. مهم‌ترين پرسش اين بوده است كه | اين پژوهش، جهت‌گيرى و پرسش‌هاى خاصى را تعقيب نموده است. مهم‌ترين پرسش اين بوده است كه شیعیان پاکستان، با توجه به اقّليتشان (قريب 20 درصد جمعيت كشور)، پراكندگى جمعيت و ساير عوامل و عناصر محيطى و غيرمحيطى، در چه موقعيت فرهنگى، انسانى، سياسى، اجتماعى و اقتصادى قرار دارند؟ از اين پرسش عام و كلى، پرسش‌هاى جزئى‌تر ديگرى استخراج مى‌شود كه به‌طور مستقل، به جمعيت، فرهنگ، اقتصاد، اجتماع و سياست مربوط مى‌گردد. هر فصل اين كتاب در واقع، بستر پاسخ به يكى از اين سؤالات را فراهم آورده است تا خوانندگان خود چگونگى پاسخ را استخراج كنند<ref>همان</ref> | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
در مقدمه كتاب، روند نگارش، اهداف و مطالب مطرح شده در فصول كتاب ذكر شده است. | در مقدمه كتاب، روند نگارش، اهداف و مطالب مطرح شده در فصول كتاب ذكر شده است. | ||
نویسنده در فصل اول، به معرفى كلى كشور پاکستان از نظر موقعيت جغرافيايى، آب و هوا، تعداد جمعيت، اديان و مذاهب آن پرداخته و توضيحات مختصرى درباره هر كدام ارائه داده است<ref>مقدمه، ص19</ref> | |||
فصل دوم، به جمعيت شيعه در | فصل دوم، به جمعيت شيعه در پاکستان پرداخته و در آن، تعداد جمعيت، توزيع جمعيت، تحولات جمعيتى و ساير مسائل مربوط به آن مورد بررسى قرار گرفته است<ref>همان</ref> | ||
در فصل سوم، مذهب و سازمان‌هاى مذهبى، مورد بحث قرار گرفته است. بررسى باورها و افكار مذهبى، سازمان‌ها و مؤسسات مذهبى محورهاى اصلى اين فصل را تشكيل مى‌دهد<ref>همان</ref> | در فصل سوم، مذهب و سازمان‌هاى مذهبى، مورد بحث قرار گرفته است. بررسى باورها و افكار مذهبى، سازمان‌ها و مؤسسات مذهبى محورهاى اصلى اين فصل را تشكيل مى‌دهد<ref>همان</ref> | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۳: | ||
از جمله عناوين مطرح شده در اين فصل، عبارت است از: باورهاى مذهبى؛ باورهاى مبتنى بر دوستى اهل‌بيت(ع)؛ باورهاى مذهبى مربوط به خانواده؛ باورهاى مذهبى مربوط به مرگ؛ نهادهاى مذهبى از جمله روحانیت، ذاكرى، تصوف و پيرمريدى<ref>متن كتاب، ص135</ref> | از جمله عناوين مطرح شده در اين فصل، عبارت است از: باورهاى مذهبى؛ باورهاى مبتنى بر دوستى اهل‌بيت(ع)؛ باورهاى مذهبى مربوط به خانواده؛ باورهاى مذهبى مربوط به مرگ؛ نهادهاى مذهبى از جمله روحانیت، ذاكرى، تصوف و پيرمريدى<ref>متن كتاب، ص135</ref> | ||
فصل چهارم، به بررسى آموزش و پرورش در ميان | فصل چهارم، به بررسى آموزش و پرورش در ميان شیعیان توجه كرده است. آموزش داراى سه الگوى جداگانه است كه مهم‌ترين آن‌ها آموزش مدارس علميه است و در پژوهش، به آثار و تحقيقات عمده محققان شيعه اشاره شده و وضعيت عمومى آن روشن گرديده است<ref>مقدمه، ص19</ref> | ||
فصل پنجم نظام اجتماعى | فصل پنجم نظام اجتماعى شیعیان را مورد مطالعه قرار داده و به ترتيب، به گروه‌هاى قومى و زبانى، روابط ميان گروه‌ها و جايگاه نهادهاى مذهبى در انسجام آن‌ها پرداخته است<ref>همان، ص20</ref>گروه‌هاى قومى شيعه از جمله بلوچ، پشتون، پنجايى، سندى، مهاجر، بلتى، گلگتى، هزاره و سادات؛ نظام‌هاى قبايلى، فئودالى (جاگيردارى) و انجمنى (شورايى)؛ نظام سازمانى در جامعه شهرى و روابط اجتماعى ميان گروهى از جمله مباحث مطرح شده در اين فصل مى‌باشد<ref>متن كتاب، ص289</ref> | ||
فصل ششم از نظام فرهنگى | فصل ششم از نظام فرهنگى شیعیان بحث كرده و آداب و رسوم، باورها و عقايد و نهادهاى اصلى فرهنگ‌ساز در اين كشور، از جمله آداب و رسوم ازدواج، مرگ، آداب معاشرت، لباس، غذا، زبان و ادبيات، شعر و شاعران و مطبوعات، مورد بررسى قرار گرفته است<ref>مقدمه، ص20</ref> | ||
فصل هفتم، به مقوله سياست پرداخته و جايگاه | فصل هفتم، به مقوله سياست پرداخته و جايگاه شیعیان در سياست كشور را به بحث گذاشته است. همچنين در اين فصل، به احزاب سياسى شيعه و نقش آن‌ها در كشور نيز اشاره شده است<ref>همان</ref> | ||
خانواده‌هاى سياسى شيعه از جمله سادات شاه‌جيونه‌جنگ، قزلباش لاهور، گرديزى ملتان و سردار يزدان‌خان كويته، از جمله خانواده‌هايى هستند كه مورد مطالعه قرار گرفته است<ref>متن كتاب، ص412-416</ref> | خانواده‌هاى سياسى شيعه از جمله سادات شاه‌جيونه‌جنگ، قزلباش لاهور، گرديزى ملتان و سردار يزدان‌خان كويته، از جمله خانواده‌هايى هستند كه مورد مطالعه قرار گرفته است<ref>متن كتاب، ص412-416</ref> | ||
فصل هشتم، مسائل اقتصادى | فصل هشتم، مسائل اقتصادى شیعیان را در دو بخش روستایى و شهرى بحث نموده است. اين فصل، به مشاغل عمده، سطح درآمد، بيكارى و مؤسسات خيريه اقتصادى نيز پرداخته است<ref>مقدمه، ص20</ref>درآمد و وضعيت اقتصادى شیعیان از جنبه كشاورزى، كارمندى، بازار و تجارت در اين فصل مورد مطالعه و بررسى قرار گرفته است<ref>متن كتاب، ص457</ref> | ||
بخش آخر كتاب با يك جمع‌بندى و نتيجه‌گيرى كوتاه به پايان رسيده است. به عقيده | بخش آخر كتاب با يك جمع‌بندى و نتيجه‌گيرى كوتاه به پايان رسيده است. به عقيده نویسنده، به نظر مى‌رسد شرايط عمومى شیعیان پاکستان، با شرايط شیعیان در كشورهاى منطقه و همجوار (به استثناى ايران) از جهات زيادى تفاوت دارد. سطح همگونى و سازگارى كه ميان جامعه شيعه و سنى اين كشور ديده مى‌شود، نسبت به بسيارى كشورهاى ديگر، از عمق و گستره بيشترى برخوردار است. وى دلايل اين امر را عمدتاًً در اشتراكات قومى، زبانى، جغرافيايى، تاريخى و فرهنگى نهفته و برخى عوامل ديگر مانند فعالیت‌های مشترك اقتصادى، ادارى و مدنى نيز آن را تقويت مى‌كند<ref>همان، ص497</ref> | ||
به باور وى، هرچند جامعه | به باور وى، هرچند جامعه پاکستان اساساً يك جامعه چند قومى و چند فرهنگى است و همين عامل در بروز بعضى التهابات و تنش‌هاى فصلى نيز بسيار مؤثر بوده و گاهى دولت مركزى را با مشكل روبه‌رو ساخته است. اما مسئله اين است كه شكاف‌هاى قومى، زبانى و فرهنگى در اين كشور، موازى با شكاف مذهبى نبوده، بلكه شكاف مذهبى، شكاف‌هاى ديگر را از هم قطع نموده، آن‌ها را ترميم مى‌كند. بنابراین به نظر نویسنده، اگر مذهب در مواردى به عنوان يك عامل تمايزساز و احتمالاً ناهمساز ظاهر مى‌گردد، عوامل زبانى، قومى، فرهنگى و جغرافيايى، مجدداً همسازى‌ها و همسويى‌ها را تقويت مى‌نمايد<ref>همان</ref> | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
فهرست مطالب در ابتدا و فهرست منابع فارسى، عربى، اردو، لاتين و مطبوعات مورد استفاده | فهرست مطالب در ابتدا و فهرست منابع فارسى، عربى، اردو، لاتين و مطبوعات مورد استفاده نویسنده، به همراه نمايه اشخاص، اعلام، اماكن و كتب مذكور در متن، در انتهاى كتاب آمده است. | ||
پاورقى‌ها بيشتر به ذكر منابع اختصاص يافته است. | پاورقى‌ها بيشتر به ذكر منابع اختصاص يافته است. | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
<references /> | <references/> | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
| خط ۸۰: | خط ۸۳: | ||
مقدمه و متن كتاب. | مقدمه و متن كتاب. | ||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۲۰
| شیعیان پاکستان | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | عارفی، محمد اکرم (نویسنده) |
| ناشر | شيعه شناسی |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1385 ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 964-96928-3-5 |
| موضوع | پاکستان - وضع سیاسی و حقوقی شیعه - پاکستان - تاریخ |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 239 /ع2ش9 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
شیعیان پاکستان اثر محمد اكرم عارفى، با راهنمايى محمود تقى‌زاده داورى، كتابى است كه شیعیان پاکستان را از نظر جمعيت، مذهب و سازمان‌هاى مذهبى، نظام اجتماعى، فرهنگ، سياست و اقتصاد مورد بررسى قرار داده است. اين كتاب به زبان فارسى و در سال 1385ش نوشته شده است.
ساختار
كتاب با مقدمه نویسنده آغاز و مطالب در نه فصل، تنظيم شده است.
اثر حاضر با توجه به زمينه‌ها و فرصت‌هاى مطالعاتى مناسبى كه در كشور پاکستان و در كل منطقه به‌وجود آمده، مطالعه درباره شیعیان پاکستان را موضوع كار خود، قرار داده است. دامنه اين مطالعه به بررسى وضعيت معاصر و امروز شیعیان پاکستان در عرصه‌هاى اجتماعى، فرهنگى، اقتصادى و سياسى محدود گرديده و عمدتاًً ناظر به تحولات جارى است[۱]
در گردآورى اطلاعات و معلومات اين اثر، از روش‌هاى ميدانى و كتابخانه‌اى هر دو بهره گرفته شده است[۲]
در اين كتاب، هدف اصلى بر اختصار بوده است. طبيعى است كه در اثرى كه به ابعاد همه جانبه يك موضوع مى‌پردازد، به‌ويژه موضوعى كه به گستردگى يك ملت و جامعه است، نمى‌توان انتظار كار تفصيلى و جزء به جزء داشت. رعايت اختصار، محدوديت‌هايى را در پردازش به وجود مى‌آورد كه مؤلف ناگزير مى‌شود به مهم‌ترين‌ها اشاره و بسنده كند و از تفصيل خوددارى نمايد. در صورتى كه هر فصل اين اثر، به عنوان يك پژوهش مستقل مورد توجه و مطالعه قرار گيرد، مى‌توان گفت حق مطلب ادا شده است[۳]
اين پژوهش، جهت‌گيرى و پرسش‌هاى خاصى را تعقيب نموده است. مهم‌ترين پرسش اين بوده است كه شیعیان پاکستان، با توجه به اقّليتشان (قريب 20 درصد جمعيت كشور)، پراكندگى جمعيت و ساير عوامل و عناصر محيطى و غيرمحيطى، در چه موقعيت فرهنگى، انسانى، سياسى، اجتماعى و اقتصادى قرار دارند؟ از اين پرسش عام و كلى، پرسش‌هاى جزئى‌تر ديگرى استخراج مى‌شود كه به‌طور مستقل، به جمعيت، فرهنگ، اقتصاد، اجتماع و سياست مربوط مى‌گردد. هر فصل اين كتاب در واقع، بستر پاسخ به يكى از اين سؤالات را فراهم آورده است تا خوانندگان خود چگونگى پاسخ را استخراج كنند[۴]
گزارش محتوا
در مقدمه كتاب، روند نگارش، اهداف و مطالب مطرح شده در فصول كتاب ذكر شده است.
نویسنده در فصل اول، به معرفى كلى كشور پاکستان از نظر موقعيت جغرافيايى، آب و هوا، تعداد جمعيت، اديان و مذاهب آن پرداخته و توضيحات مختصرى درباره هر كدام ارائه داده است[۵]
فصل دوم، به جمعيت شيعه در پاکستان پرداخته و در آن، تعداد جمعيت، توزيع جمعيت، تحولات جمعيتى و ساير مسائل مربوط به آن مورد بررسى قرار گرفته است[۶]
در فصل سوم، مذهب و سازمان‌هاى مذهبى، مورد بحث قرار گرفته است. بررسى باورها و افكار مذهبى، سازمان‌ها و مؤسسات مذهبى محورهاى اصلى اين فصل را تشكيل مى‌دهد[۷]
از جمله عناوين مطرح شده در اين فصل، عبارت است از: باورهاى مذهبى؛ باورهاى مبتنى بر دوستى اهل‌بيت(ع)؛ باورهاى مذهبى مربوط به خانواده؛ باورهاى مذهبى مربوط به مرگ؛ نهادهاى مذهبى از جمله روحانیت، ذاكرى، تصوف و پيرمريدى[۸]
فصل چهارم، به بررسى آموزش و پرورش در ميان شیعیان توجه كرده است. آموزش داراى سه الگوى جداگانه است كه مهم‌ترين آن‌ها آموزش مدارس علميه است و در پژوهش، به آثار و تحقيقات عمده محققان شيعه اشاره شده و وضعيت عمومى آن روشن گرديده است[۹]
فصل پنجم نظام اجتماعى شیعیان را مورد مطالعه قرار داده و به ترتيب، به گروه‌هاى قومى و زبانى، روابط ميان گروه‌ها و جايگاه نهادهاى مذهبى در انسجام آن‌ها پرداخته است[۱۰]گروه‌هاى قومى شيعه از جمله بلوچ، پشتون، پنجايى، سندى، مهاجر، بلتى، گلگتى، هزاره و سادات؛ نظام‌هاى قبايلى، فئودالى (جاگيردارى) و انجمنى (شورايى)؛ نظام سازمانى در جامعه شهرى و روابط اجتماعى ميان گروهى از جمله مباحث مطرح شده در اين فصل مى‌باشد[۱۱]
فصل ششم از نظام فرهنگى شیعیان بحث كرده و آداب و رسوم، باورها و عقايد و نهادهاى اصلى فرهنگ‌ساز در اين كشور، از جمله آداب و رسوم ازدواج، مرگ، آداب معاشرت، لباس، غذا، زبان و ادبيات، شعر و شاعران و مطبوعات، مورد بررسى قرار گرفته است[۱۲]
فصل هفتم، به مقوله سياست پرداخته و جايگاه شیعیان در سياست كشور را به بحث گذاشته است. همچنين در اين فصل، به احزاب سياسى شيعه و نقش آن‌ها در كشور نيز اشاره شده است[۱۳]
خانواده‌هاى سياسى شيعه از جمله سادات شاه‌جيونه‌جنگ، قزلباش لاهور، گرديزى ملتان و سردار يزدان‌خان كويته، از جمله خانواده‌هايى هستند كه مورد مطالعه قرار گرفته است[۱۴]
فصل هشتم، مسائل اقتصادى شیعیان را در دو بخش روستایى و شهرى بحث نموده است. اين فصل، به مشاغل عمده، سطح درآمد، بيكارى و مؤسسات خيريه اقتصادى نيز پرداخته است[۱۵]درآمد و وضعيت اقتصادى شیعیان از جنبه كشاورزى، كارمندى، بازار و تجارت در اين فصل مورد مطالعه و بررسى قرار گرفته است[۱۶]
بخش آخر كتاب با يك جمع‌بندى و نتيجه‌گيرى كوتاه به پايان رسيده است. به عقيده نویسنده، به نظر مى‌رسد شرايط عمومى شیعیان پاکستان، با شرايط شیعیان در كشورهاى منطقه و همجوار (به استثناى ايران) از جهات زيادى تفاوت دارد. سطح همگونى و سازگارى كه ميان جامعه شيعه و سنى اين كشور ديده مى‌شود، نسبت به بسيارى كشورهاى ديگر، از عمق و گستره بيشترى برخوردار است. وى دلايل اين امر را عمدتاًً در اشتراكات قومى، زبانى، جغرافيايى، تاريخى و فرهنگى نهفته و برخى عوامل ديگر مانند فعالیت‌های مشترك اقتصادى، ادارى و مدنى نيز آن را تقويت مى‌كند[۱۷]
به باور وى، هرچند جامعه پاکستان اساساً يك جامعه چند قومى و چند فرهنگى است و همين عامل در بروز بعضى التهابات و تنش‌هاى فصلى نيز بسيار مؤثر بوده و گاهى دولت مركزى را با مشكل روبه‌رو ساخته است. اما مسئله اين است كه شكاف‌هاى قومى، زبانى و فرهنگى در اين كشور، موازى با شكاف مذهبى نبوده، بلكه شكاف مذهبى، شكاف‌هاى ديگر را از هم قطع نموده، آن‌ها را ترميم مى‌كند. بنابراین به نظر نویسنده، اگر مذهب در مواردى به عنوان يك عامل تمايزساز و احتمالاً ناهمساز ظاهر مى‌گردد، عوامل زبانى، قومى، فرهنگى و جغرافيايى، مجدداً همسازى‌ها و همسويى‌ها را تقويت مى‌نمايد[۱۸]
وضعيت كتاب
فهرست مطالب در ابتدا و فهرست منابع فارسى، عربى، اردو، لاتين و مطبوعات مورد استفاده نویسنده، به همراه نمايه اشخاص، اعلام، اماكن و كتب مذكور در متن، در انتهاى كتاب آمده است.
پاورقى‌ها بيشتر به ذكر منابع اختصاص يافته است.
پانويس
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.