شیعه: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'شیعه (ابهام زدایی)' به 'شیعه (ابهام‌زدایی)') |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''شیعه'''، حاوی چند مقاله است که به کوشش رحمت‌الله ضیایی و چند تن از پژوهشگران در پاسخ به شبهات وهابیت نسبت به افکار و عقاید شیعه تألیف شده است. | {{کاربردهای دیگر| شیعه (ابهام‌زدایی)}} | ||
'''شیعه'''، حاوی چند مقاله است که به کوشش [[رحمت‌الله ضیایی]] و چند تن از پژوهشگران در پاسخ به شبهات وهابیت نسبت به افکار و عقاید شیعه تألیف شده است. | |||
گروه کلام و معارف پژوهشکده حج و زیارت در راستای دفاع از حریم مذهب اهل‌بیت(ع)، مجموعه‌ای با عنوان «موسوعه رد شبهات» را تنظیم و منتشر کرد. کتاب حاضر با عنوان «شیعه»، هفتمین جلد این مجموعه است<ref>ر.ک: دیباچه، ص8</ref>. | گروه کلام و معارف پژوهشکده حج و زیارت در راستای دفاع از حریم مذهب اهل‌بیت(ع)، مجموعه‌ای با عنوان «موسوعه رد شبهات» را تنظیم و منتشر کرد. کتاب حاضر با عنوان «شیعه»، هفتمین جلد این مجموعه است<ref>ر.ک: دیباچه، ص8</ref>. | ||
اولین مقاله با عنوان «شیعه و وجود نص بر امامت» به قلم حمیدالله رفیعی | اولین مقاله با عنوان «شیعه و وجود نص بر امامت» به قلم [[حمیدالله رفیعی زابلی]]، به شبهات وهابیت در موضوع اختلاف شیعه در تعیین امام پاسخ می‌گوید<ref>ر.ک: متن کتاب، ص9</ref>. از اموری که بر مسئله امامت و خلافت مترتب می‌شود، مسائل اعتقادی، احکام فقهی و سایر قوانین اجتماعی و اقتصادی است که امت اسلامی در هر زمانی به آن نیازمند است<ref>ر.ک: همان، ص10</ref>. نویسنده در این نوشته، مبنای اهل سنت و شیعه را درباره امامت مطرح کرده است. سپس دلائل امامت [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] و منصوص بودن امامت دوازده امام را ذکر کرده است<ref>ر.ک: همان، ص26-12</ref>. سپس به شبهه 73 فرقه بودن شیعه پاسخ داده است<ref>ر.ک: همان، ص29</ref>. | ||
«شیعه و تجسیم»، عنوان دومین مقاله به قلم رحمت‌الله ضیایی است<ref>ر.ک: همان، ص39</ref>. در این بخش از کتاب ابتدا به آیات و روایات نفی تجسیم اشاره شده است<ref>ر.ک: همان، ص48-43</ref>. سپس به این شبهه که اولین کسانی که بدعت تجسیم را بین مسلمانان رواج دادند، افرادی از شیعه مثل هشام بن حکم بودند، با اشاره به اینکه پیش از وی کسانی به تجسیم معتقد بودند، پاسخ داده است<ref>ر.ک: همان، ص49</ref>. در حقیقت اندیشه تجسیم، فرآیندی است که با کعب‌الاحبار و هم‌اندیشان او شروع شد. حلقه اولیه این سلسله را احبار یهودی و راهبان مسیحی تشکیل دادند و حلقه فعلی آن نیز در دست فرقه وهابیت است<ref>ر.ک: همان، ص67</ref>. | «شیعه و تجسیم»، عنوان دومین مقاله به قلم [[رحمت‌الله ضیایی]] است<ref>ر.ک: همان، ص39</ref>. در این بخش از کتاب ابتدا به آیات و روایات نفی تجسیم اشاره شده است<ref>ر.ک: همان، ص48-43</ref>. سپس به این شبهه که اولین کسانی که بدعت تجسیم را بین مسلمانان رواج دادند، افرادی از شیعه مثل هشام بن حکم بودند، با اشاره به اینکه پیش از وی کسانی به تجسیم معتقد بودند، پاسخ داده است<ref>ر.ک: همان، ص49</ref>. در حقیقت اندیشه تجسیم، فرآیندی است که با کعب‌الاحبار و هم‌اندیشان او شروع شد. حلقه اولیه این سلسله را احبار یهودی و راهبان مسیحی تشکیل دادند و حلقه فعلی آن نیز در دست فرقه وهابیت است<ref>ر.ک: همان، ص67</ref>. | ||
«شیعه و تقریب مذاهب اسلامی»، نوشته رحمت‌الله ضیایی، به تبیین ضرورت تقریب بین مذاهب اسلامی و راهکارهای آن پرداخته است<ref>ر.ک: همان، ص88-87</ref>. | «شیعه و تقریب مذاهب اسلامی»، نوشته [[رحمت‌الله ضیایی،]] به تبیین ضرورت تقریب بین مذاهب اسلامی و راهکارهای آن پرداخته است<ref>ر.ک: همان، ص88-87</ref>. | ||
در آخرین مبحث کتاب، محمدباقر | در آخرین مبحث کتاب، [[محمدباقر فرضی]]، به شبهات وهابیت در موضوع «شیعه و غلو به مقام ائمه(ع)» پاسخ داده است<ref>ر.ک: همان، ص129</ref>. وی با بررسی و نقد مفصلی که ارائه داده، چنین نتیجه گرفته که هیچ‌کدام از ادعاهای نویسندگان وهابی از مصادیق غلو نیست<ref>ر.ک: همان، ص170</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۷: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:کلام و عقاید]] | ||
[[رده:آثار کلی (مناظرات کلامی، مذاهب کلامی)]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 اردیبهشت 1402]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ فروردین 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ فروردین 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ فروردین 1402 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ فروردین 1402 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۱۹
| شیعه | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | جمعی از نویسندگان (نويسنده) |
| ناشر | سازمان حج و زیارت. حوزه نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارات |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 13سده |
| چاپ | 1 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | ش.7 /م9 212/5 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
شیعه، حاوی چند مقاله است که به کوشش رحمت‌الله ضیایی و چند تن از پژوهشگران در پاسخ به شبهات وهابیت نسبت به افکار و عقاید شیعه تألیف شده است.
گروه کلام و معارف پژوهشکده حج و زیارت در راستای دفاع از حریم مذهب اهل‌بیت(ع)، مجموعه‌ای با عنوان «موسوعه رد شبهات» را تنظیم و منتشر کرد. کتاب حاضر با عنوان «شیعه»، هفتمین جلد این مجموعه است[۱].
اولین مقاله با عنوان «شیعه و وجود نص بر امامت» به قلم حمیدالله رفیعی زابلی، به شبهات وهابیت در موضوع اختلاف شیعه در تعیین امام پاسخ می‌گوید[۲]. از اموری که بر مسئله امامت و خلافت مترتب می‌شود، مسائل اعتقادی، احکام فقهی و سایر قوانین اجتماعی و اقتصادی است که امت اسلامی در هر زمانی به آن نیازمند است[۳]. نویسنده در این نوشته، مبنای اهل سنت و شیعه را درباره امامت مطرح کرده است. سپس دلائل امامت امام علی(ع) و منصوص بودن امامت دوازده امام را ذکر کرده است[۴]. سپس به شبهه 73 فرقه بودن شیعه پاسخ داده است[۵].
«شیعه و تجسیم»، عنوان دومین مقاله به قلم رحمت‌الله ضیایی است[۶]. در این بخش از کتاب ابتدا به آیات و روایات نفی تجسیم اشاره شده است[۷]. سپس به این شبهه که اولین کسانی که بدعت تجسیم را بین مسلمانان رواج دادند، افرادی از شیعه مثل هشام بن حکم بودند، با اشاره به اینکه پیش از وی کسانی به تجسیم معتقد بودند، پاسخ داده است[۸]. در حقیقت اندیشه تجسیم، فرآیندی است که با کعب‌الاحبار و هم‌اندیشان او شروع شد. حلقه اولیه این سلسله را احبار یهودی و راهبان مسیحی تشکیل دادند و حلقه فعلی آن نیز در دست فرقه وهابیت است[۹].
«شیعه و تقریب مذاهب اسلامی»، نوشته رحمت‌الله ضیایی، به تبیین ضرورت تقریب بین مذاهب اسلامی و راهکارهای آن پرداخته است[۱۰].
در آخرین مبحث کتاب، محمدباقر فرضی، به شبهات وهابیت در موضوع «شیعه و غلو به مقام ائمه(ع)» پاسخ داده است[۱۱]. وی با بررسی و نقد مفصلی که ارائه داده، چنین نتیجه گرفته که هیچ‌کدام از ادعاهای نویسندگان وهابی از مصادیق غلو نیست[۱۲].
پانویس
منابع مقاله
دیباچه و متن کتاب.