۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '<references />' به '<references/>') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'شیعه (ابهام زدایی)' به 'شیعه (ابهامزدایی)') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
[[دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم. مرکز مطالعات و تحقیقات اسلامی. واحد ترجمه]] (مترجم) | [[دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم. مرکز مطالعات و تحقیقات اسلامی. واحد ترجمه]] (مترجم) | ||
[[اطهر | [[رضوی، سید اطهر عباس]] (نویسنده) | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره =BP 16/7 /ر6ش9 | | کد کنگره =BP 16/7 /ر6ش9 | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
شیعه - هند - تاریخ | شیعه - هند - تاریخ | ||
| ناشر = | | ناشر = | ||
دفتر | دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، مرکز انتشارات | ||
| مکان نشر =قم - ایران | | مکان نشر =قم - ایران | ||
| سال نشر = 1376 ش | | سال نشر = 1376 ش | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
| شابک =964-424-280-7 | | شابک =964-424-280-7 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =12181 | ||
| کتابخوان همراه نور =12181 | | کتابخوان همراه نور =12181 | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر| شیعه (ابهامزدایی)}} | |||
'''شيعه در هند'''، تأليف نویسنده هندى ايرانىتبار [[اطهر | '''شيعه در هند'''، تأليف نویسنده هندى ايرانىتبار [[رضوی، سید اطهر عباس|سيد عباس اطهر رضوى]]، از جمله آثارى است كه با بررسى تاريخ تشيع در هند، به نقش تشيع در ساختن تمدن عظيم هند پرداخته و بسيارى از عالمان ناشناخته شيعه را مىشناساند. اين اثر به انگيزه شناسايى پارهاى از ابعاد فعالیتهای ناشناخته شيعه در هند به همت مركز مطالعات و تحقيقات اسلامى توسط آقايان توكلى، افضلى، فضائلى و گروه ديگرى از محققان به فارسى ترجمه شده است. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
كتاب، مشتمل بر يك مقدمه و هفده فصل است كه فصل هفدهم به نتيجه مباحث اختصاص دارد. در اين اثر، وقايع تاريخى از دوران حضرت محمد(ص) تا هنگام شهادت [[شوشتری، نورالله بن شریفالدین|قاضى نورالله شوشترى]] در جمادىالثانى 1019، به زبانى ساده و روان بيان شده است. | كتاب، مشتمل بر يك مقدمه و هفده فصل است كه فصل هفدهم به نتيجه مباحث اختصاص دارد. در اين اثر، وقايع تاريخى از دوران حضرت محمد(ص) تا هنگام شهادت [[شوشتری، سید نورالله بن شریفالدین|قاضى نورالله شوشترى]] در جمادىالثانى 1019، به زبانى ساده و روان بيان شده است. | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۸: | ||
در فصل پنجم كتاب كه به مؤلفان شيعه از قرن اول تا پنجم هجرى اختصاص دارد، نویسنده ابتدا امامان معصوم(ع) را از پيشگامان نشر تفسير، حديث، فقه و كلام مىداند، سپس مىافزايد كه اگرچه امامان به بسيارى از شاگردانشان اجازه تدريس تفسير، حديث و فقه را مىدادند، ولى تنها شاگردان منتخب، مجاز به بحث و مناظره بودند. بعضى از دانشمندان، علاوه بر نقل احاديث از امامان، در نشر تعاليم ايشان در موضوع حديث، تفسير و فقه نيز تخصص داشتند. وى سپس خاطرنشان مىكند كه اگرچه بسيارى از آثار شيعه، بههمراه كتابخانهها، نابود شدند، اما ديگر آثار فهرستى، عناوين و جزئيات بعضى از آثار نويسندگان اوليه شيعه را در بر دارند كه نویسنده با ذكر اسامى نويسندگان و معرفى اجمالى، به ذكر آثار هريك پرداخته است<ref>همان، ص 165 - 228</ref> | در فصل پنجم كتاب كه به مؤلفان شيعه از قرن اول تا پنجم هجرى اختصاص دارد، نویسنده ابتدا امامان معصوم(ع) را از پيشگامان نشر تفسير، حديث، فقه و كلام مىداند، سپس مىافزايد كه اگرچه امامان به بسيارى از شاگردانشان اجازه تدريس تفسير، حديث و فقه را مىدادند، ولى تنها شاگردان منتخب، مجاز به بحث و مناظره بودند. بعضى از دانشمندان، علاوه بر نقل احاديث از امامان، در نشر تعاليم ايشان در موضوع حديث، تفسير و فقه نيز تخصص داشتند. وى سپس خاطرنشان مىكند كه اگرچه بسيارى از آثار شيعه، بههمراه كتابخانهها، نابود شدند، اما ديگر آثار فهرستى، عناوين و جزئيات بعضى از آثار نويسندگان اوليه شيعه را در بر دارند كه نویسنده با ذكر اسامى نويسندگان و معرفى اجمالى، به ذكر آثار هريك پرداخته است<ref>همان، ص 165 - 228</ref> | ||
مباحث اصلى كتاب از فصل ششم، با عنوان «تشيع در شمال هند» آغاز مىشود. تاريخ نفوذ اسلام در شبه قاره هند، با | مباحث اصلى كتاب از فصل ششم، با عنوان «تشيع در شمال هند» آغاز مىشود. تاريخ نفوذ اسلام در شبه قاره هند، با افسانهها و موهومات آميخته است، ولى اين مقدار مسلم است كه تاجران عرب كه اسلام آورده بودند، در زمان پيامبر(ص)، اسلام را در مناطق ساحلى و جزاير جنوب هند، رواج دادند. بررسى جنبش اسماعيليه در سند، گجرات و دهلى و نيز سادات و شیعیان از ديگر عناوين اين فصل است. | ||
در فصل هفتم، تأثيرات [[علاءالدوله سمنانی، احمد بن محمد|علاءالدوله سمنانى]]، شاه نعمتالله ولى و شاگردانشان در هند بررسى شده است. | در فصل هفتم، تأثيرات [[علاءالدوله سمنانی، احمد بن محمد|علاءالدوله سمنانى]]، شاه نعمتالله ولى و شاگردانشان در هند بررسى شده است. | ||
| خط ۵۷: | خط ۶۰: | ||
در فصل شانزدهم به تبيين شرح حال سيد نورالله شوشترى پرداخته شده است. وى كه در هند به «شهيد ثالث» معروف است، بزرگترين دانشمند شيعى هند بوده است. وى در اول شوال سال 992ق، از مشهد به هند رفت. در هند به منصب قضاوت رسيد و با تسلطى كه بر فقه مذاهب چهارگانه اهل سنت داشت، مىتوانست احكامى را كه بيشتر به سود مردم و همچنين نزدیک تر به مذهب جعفرى اثناعشرى بود، برگزيند. آثار قاضى نورالله، عصر بيدارى را در ميان شیعیان پديد آورد. او پيش از آمدن به هند تعداد قابل ملاحظهاى كتاب نوشته بود، ولى آثارى كه در آن سرزمين ارائه داد، به شیعیان كمك نمود تا نقش برجسته خود را در اسلام اظهار كنند. در انتهاى اين فصل آثار وى معرفى شده است. | در فصل شانزدهم به تبيين شرح حال سيد نورالله شوشترى پرداخته شده است. وى كه در هند به «شهيد ثالث» معروف است، بزرگترين دانشمند شيعى هند بوده است. وى در اول شوال سال 992ق، از مشهد به هند رفت. در هند به منصب قضاوت رسيد و با تسلطى كه بر فقه مذاهب چهارگانه اهل سنت داشت، مىتوانست احكامى را كه بيشتر به سود مردم و همچنين نزدیک تر به مذهب جعفرى اثناعشرى بود، برگزيند. آثار قاضى نورالله، عصر بيدارى را در ميان شیعیان پديد آورد. او پيش از آمدن به هند تعداد قابل ملاحظهاى كتاب نوشته بود، ولى آثارى كه در آن سرزمين ارائه داد، به شیعیان كمك نمود تا نقش برجسته خود را در اسلام اظهار كنند. در انتهاى اين فصل آثار وى معرفى شده است. | ||
در آخرين فصل كتاب با عنوان «نتيجه»، سيرى اجمالى از مباحث كتاب بيان شده است. در انتهاى اين فصل مىخوانيم: «متفكرين شيعه، نهتنها قرنها نقش مهمى در تقويت دولتهاى شيعى دكن ايفا كردند، بلكه موجب شدند از آغاز حكومت اكبرشاه تا پايان حكومت مغول، تمام دولتها به آنها احساس نياز كنند. آنها در قرن شانزدهم ميلادى، طرح تحقيقات فلسفى و علمى را در شمال هندوستان پايهريزى كردند و از همين راه، تأثير عميقى حتى بر افكار ديگر فرق اسلامى گذاشتند. شهادت [[شوشتری، نورالله بن شریفالدین|قاضى نورالله شوشترى]] بهطور جدى موجب تضعيف شيعه شد، اما تفوّق فكرى و استعداد نظامى شيعه همچنان پابرجا بود. نفوذ آنها نسبت به تعدادشان خيلى بيشتر بود و منجر به رشد مداوم شيعه در هندوستان شد». | در آخرين فصل كتاب با عنوان «نتيجه»، سيرى اجمالى از مباحث كتاب بيان شده است. در انتهاى اين فصل مىخوانيم: «متفكرين شيعه، نهتنها قرنها نقش مهمى در تقويت دولتهاى شيعى دكن ايفا كردند، بلكه موجب شدند از آغاز حكومت اكبرشاه تا پايان حكومت مغول، تمام دولتها به آنها احساس نياز كنند. آنها در قرن شانزدهم ميلادى، طرح تحقيقات فلسفى و علمى را در شمال هندوستان پايهريزى كردند و از همين راه، تأثير عميقى حتى بر افكار ديگر فرق اسلامى گذاشتند. شهادت [[شوشتری، سید نورالله بن شریفالدین|قاضى نورالله شوشترى]] بهطور جدى موجب تضعيف شيعه شد، اما تفوّق فكرى و استعداد نظامى شيعه همچنان پابرجا بود. نفوذ آنها نسبت به تعدادشان خيلى بيشتر بود و منجر به رشد مداوم شيعه در هندوستان شد». | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
| خط ۶۹: | خط ۷۲: | ||
مقدمه و متن كتاب. | مقدمه و متن كتاب. | ||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||