شرح أسماء الله الحسنی (اشبیلی): تفاوت میان نسخه‌ها

 

 

{{کاربردهای دیگر|شرح أسماء الله الحسنی (ابهام زدایی)}}

 

 

'''شرح اسماء الله الحسنی'''  نوشته [[ابن برجان اشبیلی، عبدالسلام بن عبدالرحمن|ابن برجان عبدالسلام بن عبدالرحمن اندلسی اشبیلی]] مشهور به [[ابن برجان اشبیلی، عبدالسلام بن عبدالرحمن|غزالی اندلس]] (متوفی 536ق/1141م) از پیروان مکتب عرفانی ابن عریف<ref>ر.ک: مقدمه، ص3و4</ref>‏  است. وی این کتاب را احتمالاً حدود 490 یا 495ق تألیف کرده است.<ref>ر.ک: ص168</ref>‏  

ابن برجان در این کتاب درباره موضوعات مختلفی که به هر اسم مربوط می‌شود، بحث می‌کند؛ برای مثال، در توضیح اسامی ناظر به قدت الهی (القدیر، القادر، المقتدر، القوی) از قضا و قدر، اراده و کسب نیز صحبت می‌کند.<ref>ر.ک: نظرپور، حامد، ص168</ref>‏   

از ویژگی‌های این کتاب این است که [[ابن برجان اشبیلی، عبدالسلام بن عبدالرحمن|ابن برجان]] به 99 اسم خداوند که در برخی احادیث بیان شده، اکتفا نمی‌کند؛ بلکه 132 اسم را توضیح می‌دهد. البته روش او در انتخاب اسامی الهی روش عقلی معتزله نیست؛ بلکه درباره اسامی که خود خداوند در آیات قرآن بیان کرده است، بحث می‌کند. او در توضیح اسامی خداوند از آیات و روایات استفاده می‌کند و به نظر می‌رسد پیرو نظریه توقیف است. رویکرد او در انتخاب اسمای الهی قرآن‌محور است.<ref>ر.ک: همان، ص169-168</ref>‏   

ابن برجان پیشگام یک رویکرد و روش جدید در شرح اسمای الهی در اندلس است. از این‌رو، شرح ابن برجان یکی از شرح‌های مشهور و تأثیرگذار درباره اسمای الهی است که به آن توجه شده و دانشمندان آن را بررسی کرده‌اند و بر آثار آن‌ها تأثیر گذاشته است؛ برای مثال، [[تلمسانی، سلیمان بن علی|عفیف‌الدین تلسمانی]] (متوفی 690ق) که اثری در شرح اسمای الهی دارد، در توضیح هر اسم، نظرات [[ابن برجان اشبیلی، عبدالسلام بن عبدالرحمن|ابن برجان]] را نیز در کنار نظرات بیهقی و غزالی نقل می‌کند.<ref>ر.ک: همان</ref>‏   

[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]]

[[رده:مقالات بازبینی نشده1]]