شرح أسماء الله الحسنی (زروق): تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]')
    جز (جایگزینی متن - 'شرح أسماء الله الحسنی (ابهام زدایی)' به 'شرح أسماء الله الحسنی (ابهام‌زدایی)')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
     
    (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۲۹: خط ۲۹:
       
       


    {{کاربردهای دیگر|شرح أسماء الله الحسنی (ابهام زدایی)}}
    {{کاربردهای دیگر|شرح أسماء الله الحسنی (ابهام‌زدایی)}}
    '''شرح أسماء الله الحسنی'''، نوشته محدّث مالکی و صوفی مغربی قرن نهم هجری قمری، [[زروق، احمد بن احمد| احمد بن احمد برنسی فاسی مشهور به زروق]] (846-899ق)، در موضوع خداشناسی روایی - عرفانی است که به‌ضمیمه کتاب دیگرش در همین موضوع به نام [[ شرح منظومة الدمياطي لخواصّ أسماء الله]] منتشر شده است.
    '''شرح أسماء الله الحسنی'''، نوشته محدّث مالکی و صوفی مغربی قرن نهم هجری قمری، [[زروق، احمد بن احمد| احمد بن احمد برنسی فاسی مشهور به زروق]] (846-899ق)، در موضوع خداشناسی روایی - عرفانی است که به‌ضمیمه کتاب دیگرش در همین موضوع به نام [[شرح منظومة الدمياطي لخواصّ أسماء الله]] منتشر شده است.


    ==شرح أسماء الله الحسنی==
    ==شرح أسماء الله الحسنی==

    نسخهٔ کنونی تا ‏۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۵۴

    شرح أسماء الله الحسنی
    شرح أسماء الله الحسنی (زروق)
    پدیدآورانزروق، احمد بن احمد (نویسنده) یوسف احمد (محقق)
    ناشردارالکتب العلمیة
    مکان نشرلبنان - بیروت
    سال نشر1428ق. = 2007م.
    چاپیکم
    موضوعخداشناسی عرفانی
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏ /ز4ش4 / 219/9 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf


    شرح أسماء الله الحسنی، نوشته محدّث مالکی و صوفی مغربی قرن نهم هجری قمری، احمد بن احمد برنسی فاسی مشهور به زروق (846-899ق)، در موضوع خداشناسی روایی - عرفانی است که به‌ضمیمه کتاب دیگرش در همین موضوع به نام شرح منظومة الدمياطي لخواصّ أسماء الله منتشر شده است.

    شرح أسماء الله الحسنی

    احمد بن احمد زروق روایت «إنّ لله تسعة و تسعين اسماً مَن أحصاها دخل الجنّة» را صحیح دانسته، ولی تفسیر 99 اسم داشتن را به معنای انحصار اسماء و صفات الهی در آن عدد انکار کرده و تفسیر صحیح را عبارت از حصر پاداش بهشت برای دانستن آن تعداد از اسماء الله الحسنی دانسته است[۱]. او مطالبش را هماهنگ با روایت 99 اسم، با اسم جلاله «الله» آغاز کرده است[۲] و با اسم «صبور» پایان داده است[۳].

    زروق، پایان نگارش کتاب «شرح أسماء الله الحسنی» را در سال 1277ق، ثبت کرده است[۴].

    نویسنده در خاتمه افزوده که بیشتر مطالب مربوط به آثار اسماء و صفات الهی را از کتاب كيمياء السعادة، نوشته ابن عربی و برخی از آن را از کتاب ابوالعباس بونی استفاده کرده است[۵].

    زروق، همسو با گرایش عرفانی‌اش، آموزش را ناقص شمرده و فتح و الهام را برتر از آن دانسته؛ «لأنّ التعليم ناقص بخلاف الفتح و الإلهام»[۶].

    شرح منظومة الدمياطي لخواصّ أسماء الله

    کتاب ضمیمه که در متن نسخه حاضر به اسم خواصّ نظم الشيخ نورالدين الدمياطي شرح الإمام احمد بن احمد بن محمد بن عيسی البرنسي الفاسي المعروف بزروق نامیده شده[۷]، شرحی در مورد خصوصیات و آثار اسماء و صفات الهی مطرح‌شده در منظومه عرفانی نورالدین دمیاطی برای بهره‌مندی عملی در اصلاح و حلّ مشکلات است[۸].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه نویسنده، ص18
    2. ر.ک: متن کتاب، ص25
    3. ر.ک: همان، ص168
    4. ر.ک: همان، ص174
    5. ر.ک: همان، ص171
    6. ر.ک: همان
    7. ر.ک: همان، ص175
    8. ر.ک: همان، ص178

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها