۱۴۶٬۹۳۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'شعر (ابهام زدایی)' به 'شعر (ابهامزدایی)'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'شعر (ابهام زدایی)' به 'شعر (ابهامزدایی)') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
|||
| (۴۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR03841J1.jpg | |||
| عنوان =زمزم یاد: اشعار مسابقه بزرگ شعر حج | |||
| عنوانهای دیگر =مجموعه اشعار مسابقه بزرگ شعر حج | |||
| پدیدآوران = | |||
[[مرکز تحقیقات حج]] (تهيه و تنظيم) | |||
| | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره =PIR 4053 /ح3م5 | |||
| موضوع = | |||
| | حج - شعر - مجموعهها | ||
|زبان | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
شعر فارسی - قرن 14 - | شعر فارسی - قرن 14 - مجموعهها | ||
شعر مذهبی - قرن 14 - مجموعهها | شعر مذهبی - قرن 14 - مجموعهها | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | مشعر | ||
| مکان نشر =تهران - ایران | |||
| سال نشر = 1384 ش | |||
|مکان نشر | |||
|سال نشر | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE03841AUTOMATIONCODE | |||
| چاپ =1 | |||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =03841 | |||
| کتابخوان همراه نور =03841 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
{{کاربردهای دیگر| شعر (ابهامزدایی)}} | |||
{{کاربردهای دیگر|حج (ابهامزدایی)}} | |||
'''زمزم ياد: اشعار مسابقه بزرگ شعر حج'''، اثر مركز تحقيقات حج است كه در آن، مجموعهاى از اشعار شاعران سراسر كشور درباره حج گردآورى شده است. | |||
در اين مجموعه هنرى، افزون بر آموزش مناسك حج، ولايت و محبت پيامبر اكرم(ص) و اهلبيت پاکش(ع) با زبان لطيف شاعرانه مطرح شده و ياد خدا و ياد اولياى او زنده شده است. | |||
در اين مجموعه هنرى، افزون بر آموزش مناسك حج، ولايت و محبت پيامبر اكرم(ص) و | |||
== ساختار == | == ساختار == | ||
كتاب حاضر، از مقدمه ناشر و بيانيه داوران و متن اصلى (شامل اشعار شاعران به ترتيب حروف الفبا) تشكيل شده است. | كتاب حاضر، از مقدمه ناشر و بيانيه داوران و متن اصلى (شامل اشعار شاعران به ترتيب حروف الفبا) تشكيل شده است. | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
برخى از نكات جالب و آموزنده اين اثر عبارت است از: | برخى از نكات جالب و آموزنده اين اثر عبارت است از: | ||
#در مقدمه ناشر (معاونت آموزش و پژوهش بعثه مقام معظم رهبرى) چنين آمده است: «... انبوهى عظيم از سرودههاى شاعران فارسى، بر محور خدا و دين و كعبه و قبله و مدايح نبوى و فضايل اهلبيت و مفاهيم اخلاقى و ارزشهاى اسلامى شكل گرفته و پديد آمده است... آيين توحيدى و مراسم ابراهيمى حج و دلربايى كعبه و شكوه و قداست آن و حرمتِ حرمين شريفين، همواره براى شاعران، شوقانگيز و انگيزهساز بوده است... | |||
#: «زمزم ياد»، مجموعه اشعار واصله به دبيرخانه «مسابقه بزرگ و سراسرى شعر حج» است كه در سال 1382ش، از سوى معاونت آموزش و پژوهش بعثه مقام معظم رهبرى برگزار شد، تعدادى از اين اشعار امتياز لازم را به دست آورده و برخى نيز مورد تشويق و تقدير قرار گرفت..<ref>مقدمه كتاب، ص11-12</ref> | |||
«زمزم ياد»، مجموعه اشعار واصله به دبيرخانه «مسابقه بزرگ و سراسرى شعر حج» است كه در سال 1382ش، از سوى معاونت آموزش و پژوهش بعثه مقام معظم رهبرى برگزار شد، تعدادى از اين اشعار امتياز لازم را به دست آورده و برخى نيز مورد تشويق و تقدير قرار گرفت.. | #در بيانيه هيئت داوران مسابقه سراسرى شعر حج (دكتر قيصر امينپور، مهندس محمدرضا عبدالملكيان و ساعد باقرى)، نتايج نهايى مسابقه سراسرى شعر حج اعلام شده و اشعار تعداد دوازده تن از شاعران شايسته تقدير شمرده شده و... | ||
#:و در رده پيشكسوتان و نامآشنايان: | |||
#:الف)- رتبه يكم: مشتركاً آقاى سهيل محمودى از تهران براى غزل «زمزم ياد» و آقاى حسين اسرافيلى از تهران براى غزل «بقيع غريب»، هر دو نفر برنده سفر حج تمتع؛ | |||
#:ب)- رتبه دوم: آقاى افشين علاء از تهران، براى غزل «مهر بقيع»، برنده سفر عمره مفرده؛ | |||
و در رده پيشكسوتان و نامآشنايان: | #:ج)- رتبه سوم: آقاى جعفر رسولزاده (آشفته)، از اصفهان براى غزل «بقيع»، برنده چهار سكه تمام بهار آزادى<ref>ر.ک: همان، ص15-18</ref> | ||
#غزل آقاى حسين اسرافيلى تحت عنوان بقيعِ غريب:<ref>ر.ک: همان، ص19</ref>{{شعر}} | |||
الف)- رتبه يكم: مشتركاً آقاى سهيل محمودى از تهران براى غزل «زمزم ياد» و آقاى حسين اسرافيلى از تهران براى غزل «بقيع غريب»، هر دو نفر برنده سفر حج تمتع؛ | #:{{ب|''مىگرددم دو ديده پريشان و جان، غريب''|2=''در منظرى كه نيست به هفت آسمان، غريب''}} | ||
#:{{ب|''يا رب بقيع، قطعهاى از آسمان توست''|2=''پيچيده در غبار زمين و زمان، غريب''}} | |||
ب)- رتبه دوم: آقاى افشين علاء از تهران، براى غزل «مهر بقيع»، برنده سفر عمره مفرده؛ | #:{{ب|''آن گوهرى كه بود مَلك خادم درش''|2=''خفته است در كنار حَرَم، بىنشان، غريب''}} | ||
#:{{ب|''اين خاک، ميزبان پريشان كربلاست''|2=''مانده است در حضور تو، اى آسمان، غريب''}} | |||
ج)- رتبه سوم: آقاى جعفر رسولزاده (آشفته)، از اصفهان براى غزل «بقيع»، برنده چهار سكه تمام بهار آزادى | #:{{ب|''اينجا مزار صادق آل محمد(ص) است''|2=''تنها ميان گردش چشم جهان، غريب''}} | ||
#:{{ب|''در خلوت است بارگه باقرالعلوم(ع)''|2=''همچون مزار مادر زخمى، جوان، غريب''}} | |||
#:{{ب|''اينسوى ميله، مرقد اولاد مصطفاست''|2=''و آنسو، نگاه غمزده زائران، غريب''}} | |||
#:{{ب|''اين محرمان پردگى عرش ذوالجلال''|2=''اينسان فتادهاند در اين خاکدان، غريب''}} | |||
#:{{ب|''اشك است اينكه مىچكد از آستين ابر''|2=''مِهر است اينكه مانده در اين آستان، غريب''}} | |||
{{ب|''مىگرددم دو ديده پريشان و جان، غريب''|2=''در منظرى كه نيست به هفت آسمان، غريب''}} | #:{{ب|''مىگردد آسمان، به طوافى هميشگى''|2=''بر اين مدار غربت و بر اين مكان، غريب''}} | ||
{{ب|''يا رب بقيع، قطعهاى از آسمان توست''|2=''پيچيده در غبار زمين و زمان، غريب''}} | #:{{ب|''يا رب چه حكمتى است در اين قطعه شريف''|2=''مهمان غريب و بارگه ميزبان، غريب''}} | ||
{{ب|''آن گوهرى كه بود مَلك خادم درش''|2=''خفته است در كنار حَرَم، بىنشان، غريب''}} | #:{{ب|''يا رب كرامتى كه زنم بوسه بر بقيع''|2=''سر را نهم به خاک و بگريم بر آن غريب''}}{{پایان شعر}} | ||
{{ب|''اين | #غزل آقاى سهيل محمودى تحت عنوان «زمزم ياد»:<ref>همان، ص20</ref>{{شعر}} | ||
{{ب|''اينجا مزار صادق آل محمد(ص) است''|2=''تنها ميان گردش چشم جهان، غريب''}} | #:{{ب|''نام تو، پژواك عمرى نعرههاى بىامانم بود''|2=''كام تو، كاملترين يك روزِ عمرِ بىنشانم بود''}} | ||
{{ب|''در خلوت است بارگه باقرالعلوم(ع)''|2=''همچون مزار مادر زخمى، جوان، غريب''}} | #:{{ب|''من خودم را مثل موجى در كنارِ ساحلت ديدم''|2=''آن زمان كه خسته از توفان و دريا جسم و جانم بود''}} | ||
{{ب|''اينسوى ميله، مرقد اولاد مصطفاست''|2=''و آنسو، نگاه غمزده زائران، غريب''}} | #:{{ب|''دستهايم را گرفتى دورِ خود گرداندى و انگار''|2=''گردبادى بودم و هوهوىِ نامت بر زبانم بود''}} | ||
{{ب|''اين محرمان پردگى عرش ذوالجلال''|2=''اينسان فتادهاند در اين | #:{{ب|''با تو يك شب قلوهسنگ و سنگريزه جمع مىكردم''|2=''كودكى و شيطنت بود و صفاى دوستانم بود''}} | ||
{{ب|''اشك است اينكه مىچكد از آستين ابر''|2=''مِهر است اينكه مانده در اين آستان، غريب''}} | #:{{ب|''ناگهان ديدم كه نيلوفر شدم، گردِ تو پيچيدم''|2=''شانههاى تا هميشه مهربانت، آسمانم بود''}} | ||
{{ب|''مىگردد آسمان، به طوافى هميشگى''|2=''بر اين مدار غربت و بر اين مكان، غريب''}} | #:{{ب|''زمزم ياد تو در چشمانِ من سر رفت و مىديدم''|2=''هفت درياى جهان، در يك زمان همداستانم بود''}}{{پایان شعر}} | ||
{{ب|''يا رب چه حكمتى است در اين قطعه شريف''|2=''مهمان غريب و بارگه ميزبان، غريب''}} | #غزل آقاى جعفر رسولزاده (آشفته) تحت عنوان «بقيع»:<ref>همان، ص29</ref>{{شعر}} | ||
{{ب|''يا رب كرامتى | #:{{ب|''غربت آباد ديارآشنايىها، بقيع''|2=''همدم ديرينه غمهاى ناپيدا، بقيع''}} | ||
{{پایان شعر}} | #:{{ب|''در تو حتى لحظهها هم بىقرارى مىكنند''|2=''اى تمام واژههاى اشك را معنى بقيع''}} | ||
#:{{ب|''در تو، خون ديدهها دريا شد و صاحبدلان''|2=''جرعهجرعه عشق نوشيدند از اين دريا بقيع''}} | |||
#:{{ب|''سنگفرش كوچههايت داغهاى سينهسوز''|2=''شمع فانوس نگاهت چشم خونپالا بقيع''}} | |||
#:{{ب|''تو بلور روشنايىهاى شهر يثربى''|2=''چون نگينى مانده در انگشتر بطحا بقيع''}} | |||
#:{{ب|''همصدا با قرنها مظلومى آل رسول''|2=''حنجرى كو؟ تا در اين غربت كند آوا بقيع''}} | |||
#:{{ب|''وسعت تنهايىات دلهاى ما را مىبرد''|2=''تا خدا تا عشق تا تنهايى مولا بقيع''}} | |||
{{شعر}} | #:{{ب|''قصه مظلومىاش را با تو گفت آن شب كه داشت''|2=''در گلو، بُغضِ غريب ماتم زهرا بقيع''}} | ||
{{ب|''نام تو، پژواك عمرى نعرههاى بىامانم بود''|2=''كام تو، كاملترين يك روزِ عمرِ بىنشانم بود''}} | #:{{ب|''در هجوم تيرگىها، در شب سرد سكوت''|2=''حسرتى مىبُرد خورشيد جهانآرا بقيع''}} | ||
{{ب|''من خودم را مثل موجى در كنارِ ساحلت ديدم''|2=''آن زمان كه خسته از توفان و دريا جسم و جانم بود''}} | #:{{ب|''اى مزار هرچه خورشيد از ديار روشنى''|2=''اى شكوه نور در آئينه غبرا بقيع''}} | ||
{{ب|''دستهايم را گرفتى دورِ خود گرداندى و انگار''|2=''گردبادى بودم و هوهوىِ نامت بر زبانم بود''}} | #:{{ب|''كاش چشمى بود و اشكى، اشتياق مويهاى''|2=''با تو مىمانديم تا موعود تا فردا بقيع''}} | ||
{{ب|''با تو يك شب قلوهسنگ و سنگريزه جمع مىكردم''|2=''كودكى و شيطنت بود و صفاى دوستانم بود''}} | #:{{ب|''اى بهشت آرزو، گمكرده دلهاى پاک''|2=''اى زيارتگاه يك عالم دل شيدا بقيع''}} | ||
{{ب|''ناگهان ديدم كه نيلوفر شدم، گردِ تو پيچيدم''|2=''شانههاى تا هميشه مهربانت، آسمانم بود''}} | #:{{ب|''سيل اشك عاشقان بگذار تا دريا شود''|2=''چشمهاى از چشم جان بىدلان بگشا بقيع''}} | ||
{{ب|''زمزم ياد تو در چشمانِ من سر رفت و مىديدم''|2=''هفت درياى جهان، در يك زمان همداستانم بود''}} | #:{{ب|''دارم اميد آنكه در محشر پناهم مىدهد''|2=''سايه ديوار اين «آشفته» حالىها بقيع''}}{{پایان شعر}} | ||
{{پایان شعر}} | #شعر آقاى هادى سلطانى شيرازى تحت عنوان «احرام عشق»:<ref>همان، ص95</ref>{{شعر}} | ||
#:{{ب|''اى مروه و صفاى دلم روى و موى تو''|2=''زمزم مدام تشنه جام سبوى تو''}} | |||
#:{{ب|''خال لبت چو ركن حَجَر مبدأ و ختام''|2=''باشد طواف دل ز ازل گِردِ روى تو''}} | |||
#:{{ب|''روى مطاف و كعبه و سعى و صفا تويى''|2=''جان مىرسد به معرفت از گفتگوى تو''}} | |||
#:{{ب|''هر عارفى كه جامه احرام عشق بست''|2=''دائم به دور خانه كند جستجوى تو''}} | |||
{{شعر}} | #:{{ب|''آن كس كه راهى عرفات وجود توست''|2=''بايد كه خويش ذبح كند پيش روى تو''}} | ||
{{ب|'' | #:{{ب|''آنگه رسد به مشعر جانان و بگذرد''|2=''و اندر مناى عشق زند بر عدوى تو''}} | ||
{{ب|''در تو حتى لحظهها هم بىقرارى مىكنند''|2=''اى تمام واژههاى اشك را معنى بقيع''}} | #:{{ب|''منت خداى را كه ز يُمن عطاى او''|2=''باشد نواى من همه درهاى و هوى تو''}} | ||
{{ب|''در تو، خون ديدهها دريا شد و صاحبدلان''|2=''جرعهجرعه عشق نوشيدند از اين دريا بقيع''}} | #:{{ب|''هادى مقيم شو تو در اين كوى كز وفا''|2=''آن گلعذار در بگشايد به روى تو''}}{{پایان شعر}} | ||
{{ب|''سنگفرش كوچههايت داغهاى سينهسوز''|2=''شمع فانوس نگاهت چشم خونپالا بقيع''}} | #شعر آقاى [[محدثی، جواد|جواد محدثى]] تحت عنوان «خسى در ميقات»: | ||
{{ب|''تو بلور روشنايىهاى شهر يثربى''|2=''چون نگينى مانده در انگشتر بطحا بقيع''}} | #:من از اين شهرِ اميد؛ | ||
{{ب|''همصدا با قرنها مظلومى آل رسول''|2=''حنجرى كو؟ تا در اين غربت كند آوا بقيع''}} | #:شهر توحيد كه نامش «مكه» است؛ | ||
{{ب|''وسعت تنهايىات دلهاى ما را مىبرد''|2=''تا خدا تا عشق تا تنهايى مولا بقيع''}} | #:و غنوده است ميان صدفش «كعبه» پاک؛ | ||
{{ب|''قصه مظلومىاش را با تو گفت آن شب كه داشت''|2=''در گلو، بُغضِ غريب ماتم زهرا بقيع''}} | #:قصهها مىدانم. | ||
{{ب|''در هجوم تيرگىها، در شب سرد سكوت''|2=''حسرتى مىبُرد خورشيد جهانآرا بقيع''}} | #:دست در دست من اينك بگذار؛ | ||
{{ب|''اى مزار هرچه خورشيد از ديار روشنى''|2=''اى شكوه نور در آئينه غبرا بقيع''}} | #: تا از اين شهر پر از خاطره ديدار كنيم؛ | ||
{{ب|''كاش چشمى بود و اشكى، اشتياق مويهاى''|2=''با تو مىمانديم تا موعود تا فردا بقيع''}} | #:هر كجا گام نهى در اين شهر؛ | ||
{{ب|''اى بهشت آرزو، گمكرده دلهاى | #:و به هر سوى و به هر چشمانداز؛ | ||
{{ب|''سيل اشك عاشقان بگذار تا دريا شود''|2=''چشمهاى از چشم جان بىدلان بگشا بقيع''}} | #:كه نظر كرده و چشماندازى؛ | ||
{{ب|''دارم اميد آنكه در محشر پناهم مىدهد''|2=''سايه ديوار اين | #:مىشود زنده، در انديشه، بسى خاطرهها؛ | ||
{{پایان شعر}} | #:يادى از «هاجر» و اسماعيلش؛ | ||
#:مظهر سعى و تكاپو و تلاش؛ | |||
#:يادى از «ابراهيم»؛ | |||
#:آنكه شالوده اين خانه بريخت؛ | |||
#:آنكه بتهاى كهن را بشكست؛ | |||
{{شعر}} | #:آنكه بر درگه دوست؛ | ||
{{ب|''اى مروه و صفاى دلم روى و موى تو''|2=''زمزم مدام تشنه جام سبوى تو''}} | #:پسرش را كه جوان بود به قربانى برد..<ref>همان، ص201-202</ref> | ||
{{ب|''خال لبت چو ركن حَجَر مبدأ و ختام''|2=''باشد طواف دل ز ازل گِردِ روى تو''}} | |||
{{ب|''روى مطاف و كعبه و سعى و صفا تويى''|2=''جان مىرسد به معرفت از گفتگوى تو''}} | |||
{{ب|''هر عارفى كه جامه احرام عشق بست''|2=''دائم به دور خانه كند جستجوى تو''}} | |||
{{ب|''آن كس كه راهى عرفات وجود توست''|2=''بايد كه خويش ذبح كند پيش روى تو''}} | |||
{{ب|''آنگه رسد به مشعر جانان و بگذرد''|2=''و اندر مناى عشق زند بر عدوى تو''}} | |||
{{ب|''منت خداى را كه ز يُمن عطاى او''|2=''باشد نواى من همه | |||
{{ب|''هادى مقيم شو تو در اين كوى كز وفا''|2=''آن گلعذار در بگشايد به روى تو''}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
من از اين شهرِ اميد؛ | |||
شهر توحيد كه نامش «مكه» است؛ | |||
و غنوده است ميان صدفش «كعبه» | |||
قصهها مىدانم. | |||
دست در دست من اينك بگذار؛ | |||
تا از اين شهر پر از خاطره ديدار كنيم؛ | |||
هر كجا گام نهى در اين شهر؛ | |||
و به هر سوى و به هر چشمانداز؛ | |||
كه نظر كرده و چشماندازى؛ | |||
مىشود زنده، در انديشه، بسى خاطرهها؛ | |||
يادى از «هاجر» و اسماعيلش؛ | |||
مظهر سعى و تكاپو و تلاش؛ | |||
يادى از «ابراهيم»؛ | |||
آنكه شالوده اين خانه بريخت؛ | |||
آنكه بتهاى كهن را بشكست؛ | |||
آنكه بر درگه دوست؛ | |||
پسرش را كه جوان بود به قربانى برد.. | |||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
| خط ۱۷۸: | خط ۱۱۶: | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
مقدمه و متن كتاب. | |||
==پانویس== | |||
<references/> | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | [[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | ||