العمدة في صناعة الشعر و نقده: تفاوت میان نسخه‌ها

<div class='wikiInfo'>

[[پرونده:NUR10175J1.jpg|بندانگشتی|العمدة في صناعة الشعر و نقده]]

{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"

! نام کتاب!! data-type='bookName'|العمدة في صناعة الشعر و نقده

|-

|نام های دیگر کتاب

|data-type='otherBookNames'|

|data-type='authors'|[[شعلان، نبوی عبدالواحد]] (محقق)

[[ابن رشیق، حسن بن رشیق]] (نويسنده)

|زبان  

|data-type='language'|عربی

|کد کنگره  

|data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|‏PJA‎‏ ‎‏3807‎‏ ‎‏/‎‏ع‎‏8*

|موضوع  

|data-type='subject'|زبان عربی - فن شعر

|ناشر  

|data-type='publisher'|مکتبة الخانجي

|مکان نشر  

|data-type='publishPlace'|قاهره - مصر

|سال نشر  

|data-type='publishYear'| 1420 هـ.ق یا 2000 م

 

 

 

وى، در واقع با انگيزه‌ى دادن نظامى به شعر و تبيين جايگاه آن، اقدام به تأليف كتاب حاضر نموده است.

 

 

== گزارش محتوا ==

 

 

مؤلف، در مقدمه، ضمن بيان اهميت و جايگاه شعر با ذكر روايتى از پيامبر(ص) و سخنى از عمر، از شيوه برخورد مردم با شعر اظهار نارضايتى مى‌كند و مى‌گويد: «وجدت الناس مختلفين فيه، متخلفين عن كثير منه، يقدمون و يؤخرون و يقلّون و يكثرون، قد بوبوه ابوابا مبهمة و لقّبوه القابا متهمة و كل واحد منهم قد ضرب فى جهة و انتحل مذهبا هو فيه امام نفسه و شاهد دعواه فجمعت احسن ما قاله كل واحد منهم فى كتابه ليكون العمدة فى محاسن الشعر و آدابه ان شاء الله...».

اشعار خلفاء و قضاة و فقهاء؛ كسانى كه شعر، قدر آنها را بالا برده يا پايين آورده؛ كسانى كه شعر، باعث حكم شدن به سود آنها يا به ضررآنها گرديده است؛ شفاعت‌ها و واسطه‌گرى‌هاى شعرا براى فرزندان و نزديكان خويش؛ حمايت شدن قبايل با شعرايشان؛ سود و زيان‌هاى شعر؛ كاسبى كردن با شعر و خوددارى از آن؛ شعراى مشهور؛ تعريف شعر و اركان آن؛ اوزان شعر؛ قافيه؛ تصريع و تقفيه؛ رجز و قصيد؛ قطع و طوال؛ بديهه و ارتجال؛ ادب شاعر؛ مقاطع و مطالع؛ مبدأ و خروج و نهايت؛ بلاغت؛ ايجاز؛ بيان؛ نظم؛ مخترع و بديع؛ مجاز؛ استعاره؛ تمثيل؛ مثل سائر؛ تشبيه؛ اشاره؛ تتبيع؛ تجنيس؛ ترديد؛ تصدير؛ مطابقه؛ مقابله؛ تقسيم؛ تسهيم؛ تفسير؛ استطراد؛ تفريع؛ التفات؛ استثناء؛ تتميم؛ مبالغه؛ ايغال؛ غلو؛ تشكك؛ استدعاء؛ تكرار؛ اطراد؛ تضمين و اجازه؛ اتساع؛ اشتراك؛ تغاير؛ اغراض و صنوف شعر؛ نسيب؛ مديح؛ افتخار؛ رثاء؛ اقتضاء و استنجاز؛ عتاب؛ وعيد و انذار؛ هجاء؛ اعتذار و...

 

 

ده فهرست در پايان جلد دوم كتاب آمده است كه عبارتند از: